Ο Τσίπρας αναζητά τον δικό του Γκιουλέν
Επινοεί νέους εχθρούς για να γαντζωθεί στην εξουσία
Του Γιώργου Πετράκη
Κάναμε ένα λάθος με αυτή την κυβέρνηση. Όλοι νομίσαμε ότι επρόκειτο για μια ρομαντική προσπάθεια μιας ομάδας Αριστερών που τους ευνόησε η συγκυρία, να έλθουν έστω και με κόλπο στην εξουσία, να δοκιμάσουν την τύχη τους, να επιχειρήσουν να εφαρμόσουν τις αγνές ιδέες τους και αν δεν τους βγει να αποχωρήσουν ήσυχα στα καφενεία και στους κομματικούς στάβλους που ανδρωθήκαν.
Κάναμε λάθος όταν δεν εκτιμήσαμε ότι ο γάμος με την πιο ακραία τότε μορφή της εθνικολαϊκιστικής Δεξιάς δεν έγινε για συγκυριακούς λόγους: στόχος ήταν η ρεβάνς για το κομμάτι αυτό της λούμπεν Αριστεράς και το ρεσάλτο της εξουσίας των ΑΝΕΛ.
Πλέον ενάμιση χρόνο μετά ο στόχος είναι ξεκάθαρος: η παραμονή με κάθε τρόπο στην εξουσία. Και όταν λέμε με κάθε τρόπο, το εννοούμε. Όμως αυτός είναι επικίνδυνος δρόμος για την χώρα.
Ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει πλέον έμπνευση. Αφού ξόδεψε κάθε απόθεμα εμπιστοσύνης που του έδειξαν οι Έλληνες τώρα καταφεύγει στους γνωστούς τρόπους. Που δοκίμασαν και οι προηγούμενοι αποτυχημένα.
Ο κ. Τσίπρας νομίζει ότι αρκεί το περιδιάβασμα του Ολάντ και του Ρέντζι στο περιστύλιο του Ζαππείου και ένας δικός του λόγος στο Βελλίδειο στην Θεσσαλονίκη, για να ξαναμηδενίσει το κοντέρ του τελειωμένου κινητήρα και πάλι από την αρχή.
Άρχισε από τον Ιούλιο το κόλπο με τις κορδέλες. Μετά την Σαντορίνη βρέθηκε στο Κιάτο για να εγκαινιάσει 20 χλμ της Ολυμπίας Οδού… Με 80 ακόμη χλμ. που μένουν μέχρι την Πάτρα, με κάποιες νέες σήραγγες που θα δίνονται σταδιακά σε λειτουργία, θα έχει καμιά δεκαριά εγκαίνια ακόμη να κάνει.
Και μόνο σε έναν δρόμο. Άντε να πιάσει και την εθνική προς Θεσσαλονίκη να εγκαινιάζει τους σταθμούς διοδίων. Δεν είχε υπομονή ο κ. Τσίπρας και έσπευσε να μοιράσει τα 250 εκ. που «ΘΑ» πάρει από τους επιδόξους καναλάρχες.
Ξέχασε τι υπέγραφε ο ίδιος και ο Βαρουφάκης για τα έσοδα από αποκρατικοποιήσεις και μεταρρυθμίσεις. Πουλάει ακόμη και τώρα σανό στους συνταξιούχους που βλέπουν την σύνταξη να εξαϋλώνεται, στους ανέργους που παραμένουν άνεργοι, στους εργαζόμενους των 500 ευρώ.
Άρχισε να μοιράζει αυτά που δεν έχει. Και πιθανόν ποτέ δεν θα πάρει. Κι αν τα πάρει θα πρέπει να τα καταθέσει στους δανειστές…
Η κυβέρνηση, καλού κακού, μια και δεν θα έχει και πολλά να δώσει στην Θεσσαλονίκη (η υπόσχεση για ίδρυση Γραφείου Πρωθυπουργού στην συμπρωτεύουσα δεν συγκίνησε και τόσο) κήρυξε το τέλος της Διαπλοκής. Ποιον δουλεύετε ρε;
Ποια Διαπλοκή τελειώνει με τους συγκεκριμένους υποψήφιους καναλάρχες; Σε κανέναν δεν έκανε εντύπωση ότι σε μια χώρα που ούτε η Cosco δεν έριξε τόσα λεφτά, κάποιοι ρίχνουν 250 εκ. για τηλεοπτικές άδειες; Είχαμε τόσους αγνούς πιονέρους της ελεύθερης ενημέρωσης και δεν το είχαμε πάρει χαμπάρι;
Κάθε εξουσία όσο πιο αλαζονική γίνεται, τόσο πιο ανόητη καταντά. Νομίζει η κυβέρνηση ότι με την διαδικασία που έστησε, θα κάνει ένα ακόμη σημαντικό βήμα για να γαντζωθεί στην εξουσία. Ότι με την αναταραχή στα μίντια θα ελέγξει και θα χειραγωγήσει την ενημέρωση. Ότι επειδή δεν θα υπάρχει MEGA, δεν θα μάθει ο συνταξιούχος ότι μειώθηκε η σύνταξη του…
Εάν όμως η κυβέρνηση είναι αυτή που διακηρύσσει το τέλος της Διαπλοκής… Εάν είναι αυτή η κυβέρνηση που τα έχει βρει με την Μέρκελ και τους δανειστές… Ποιον «εχθρό» θα έχει τώρα;
Πρέπει να ανακαλύψει τον δικό της Φετουλάχ Γκιουλέν που η αντιμετώπιση του θα δικαιολογεί τα πάντα. Φετουλάχ δεν έχουμε, αλλά πια το «όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εχθρός της χώρας», είναι το διχαστικό σύνθημα.
Και την θέση του Φετουλάχ παίρνουν σιγά-σιγά, όσοι δεν έχουν δουλειά και διαμαρτύρονται, όσοι δεν έχουν να πληρώσουν τους φόρους και διαμαρτύρονται, όσοι βλέπουν κομμένες συντάξεις και διαμαρτύρονται, όσοι βλέπουν τα όνειρα τους να διαλύονται.
Και ο κίνδυνος πια για την χώρα είναι ότι η κυβέρνηση πιστεύει ότι θα γαντζωθεί στην εξουσία κτυπώντας αυτόν τον νέο «εχθρό». Όσους δεν είναι μαζί της, που είναι όλο και περισσότεροι…
Πηγή MIgnatiou
Του Γιώργου Πετράκη
Κάναμε ένα λάθος με αυτή την κυβέρνηση. Όλοι νομίσαμε ότι επρόκειτο για μια ρομαντική προσπάθεια μιας ομάδας Αριστερών που τους ευνόησε η συγκυρία, να έλθουν έστω και με κόλπο στην εξουσία, να δοκιμάσουν την τύχη τους, να επιχειρήσουν να εφαρμόσουν τις αγνές ιδέες τους και αν δεν τους βγει να αποχωρήσουν ήσυχα στα καφενεία και στους κομματικούς στάβλους που ανδρωθήκαν.
Κάναμε λάθος όταν δεν εκτιμήσαμε ότι ο γάμος με την πιο ακραία τότε μορφή της εθνικολαϊκιστικής Δεξιάς δεν έγινε για συγκυριακούς λόγους: στόχος ήταν η ρεβάνς για το κομμάτι αυτό της λούμπεν Αριστεράς και το ρεσάλτο της εξουσίας των ΑΝΕΛ.
Πλέον ενάμιση χρόνο μετά ο στόχος είναι ξεκάθαρος: η παραμονή με κάθε τρόπο στην εξουσία. Και όταν λέμε με κάθε τρόπο, το εννοούμε. Όμως αυτός είναι επικίνδυνος δρόμος για την χώρα.
Ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει πλέον έμπνευση. Αφού ξόδεψε κάθε απόθεμα εμπιστοσύνης που του έδειξαν οι Έλληνες τώρα καταφεύγει στους γνωστούς τρόπους. Που δοκίμασαν και οι προηγούμενοι αποτυχημένα.
Ο κ. Τσίπρας νομίζει ότι αρκεί το περιδιάβασμα του Ολάντ και του Ρέντζι στο περιστύλιο του Ζαππείου και ένας δικός του λόγος στο Βελλίδειο στην Θεσσαλονίκη, για να ξαναμηδενίσει το κοντέρ του τελειωμένου κινητήρα και πάλι από την αρχή.
Άρχισε από τον Ιούλιο το κόλπο με τις κορδέλες. Μετά την Σαντορίνη βρέθηκε στο Κιάτο για να εγκαινιάσει 20 χλμ της Ολυμπίας Οδού… Με 80 ακόμη χλμ. που μένουν μέχρι την Πάτρα, με κάποιες νέες σήραγγες που θα δίνονται σταδιακά σε λειτουργία, θα έχει καμιά δεκαριά εγκαίνια ακόμη να κάνει.
Και μόνο σε έναν δρόμο. Άντε να πιάσει και την εθνική προς Θεσσαλονίκη να εγκαινιάζει τους σταθμούς διοδίων. Δεν είχε υπομονή ο κ. Τσίπρας και έσπευσε να μοιράσει τα 250 εκ. που «ΘΑ» πάρει από τους επιδόξους καναλάρχες.
Ξέχασε τι υπέγραφε ο ίδιος και ο Βαρουφάκης για τα έσοδα από αποκρατικοποιήσεις και μεταρρυθμίσεις. Πουλάει ακόμη και τώρα σανό στους συνταξιούχους που βλέπουν την σύνταξη να εξαϋλώνεται, στους ανέργους που παραμένουν άνεργοι, στους εργαζόμενους των 500 ευρώ.
Άρχισε να μοιράζει αυτά που δεν έχει. Και πιθανόν ποτέ δεν θα πάρει. Κι αν τα πάρει θα πρέπει να τα καταθέσει στους δανειστές…
Η κυβέρνηση, καλού κακού, μια και δεν θα έχει και πολλά να δώσει στην Θεσσαλονίκη (η υπόσχεση για ίδρυση Γραφείου Πρωθυπουργού στην συμπρωτεύουσα δεν συγκίνησε και τόσο) κήρυξε το τέλος της Διαπλοκής. Ποιον δουλεύετε ρε;
Ποια Διαπλοκή τελειώνει με τους συγκεκριμένους υποψήφιους καναλάρχες; Σε κανέναν δεν έκανε εντύπωση ότι σε μια χώρα που ούτε η Cosco δεν έριξε τόσα λεφτά, κάποιοι ρίχνουν 250 εκ. για τηλεοπτικές άδειες; Είχαμε τόσους αγνούς πιονέρους της ελεύθερης ενημέρωσης και δεν το είχαμε πάρει χαμπάρι;
Κάθε εξουσία όσο πιο αλαζονική γίνεται, τόσο πιο ανόητη καταντά. Νομίζει η κυβέρνηση ότι με την διαδικασία που έστησε, θα κάνει ένα ακόμη σημαντικό βήμα για να γαντζωθεί στην εξουσία. Ότι με την αναταραχή στα μίντια θα ελέγξει και θα χειραγωγήσει την ενημέρωση. Ότι επειδή δεν θα υπάρχει MEGA, δεν θα μάθει ο συνταξιούχος ότι μειώθηκε η σύνταξη του…
Εάν όμως η κυβέρνηση είναι αυτή που διακηρύσσει το τέλος της Διαπλοκής… Εάν είναι αυτή η κυβέρνηση που τα έχει βρει με την Μέρκελ και τους δανειστές… Ποιον «εχθρό» θα έχει τώρα;
Πρέπει να ανακαλύψει τον δικό της Φετουλάχ Γκιουλέν που η αντιμετώπιση του θα δικαιολογεί τα πάντα. Φετουλάχ δεν έχουμε, αλλά πια το «όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εχθρός της χώρας», είναι το διχαστικό σύνθημα.
Και την θέση του Φετουλάχ παίρνουν σιγά-σιγά, όσοι δεν έχουν δουλειά και διαμαρτύρονται, όσοι δεν έχουν να πληρώσουν τους φόρους και διαμαρτύρονται, όσοι βλέπουν κομμένες συντάξεις και διαμαρτύρονται, όσοι βλέπουν τα όνειρα τους να διαλύονται.
Και ο κίνδυνος πια για την χώρα είναι ότι η κυβέρνηση πιστεύει ότι θα γαντζωθεί στην εξουσία κτυπώντας αυτόν τον νέο «εχθρό». Όσους δεν είναι μαζί της, που είναι όλο και περισσότεροι…
Πηγή MIgnatiou
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Συνεπώς.."εμείς είμαστε η χώρα"! Πιο φασιστική λογική από αυτήν υπάρχει;
ΑπάντησηΔιαγραφή"Όποιος δεν είναι με μας είναι εχθρός της χώρας" δηλ. το 81-90% του ελληνικού λαού (100-19% -το εκλογικό του ΣΥΡΙΖΑ ή 100-10% -το ποσοστό του τώρα) είναι εχθροί της χώρας!! Πιο φασίστας πεθαίνεις.
Και ας προσέξουμε κάτι δε λέει της Πατρίδας ή της Ελλάδος, αλλά της "χώρας", την οποία, αν του επιτρέψουμε να μείνει κι άλλο στην καρέκλα του, θα την μεταβάλει σε "χώρο"!