Χρυσό μετάλλιο ξετσιπ(ρ)ωσιάς...
Το θέμα δεν είναι μόνον πως σπεύδουν να καπηλευτούν και να ιδιοποιηθούν κάθε διεθνή επιτυχία σε οποιοδήποτε τομέα, καθενός από 'μας, επιτυχίες στις οποίες όχι μόνο δεν συνέβαλλαν, αλλά τις περισσότερες φορές τις σαμποτάρισαν με γραφειοκρατικά προσκόμματα και αδιαφορία...
Το θέμα είναι ότι δεν ενδιαφέρονται για το μέγεθος της χοντροπετσιάς και της παλιανθρωπιάς τους.
Το φαινόμενο των πολιτικών απατεώνων που μας κυβερνούν, που μας κυβέρνησαν και που φιλοδοξούν να μας κυβερνήσουν, είναι ίσως το μοναδικό στον κόσμο σε τέτοια κλίμακα.
Επιβραβεύοντας στην πράξη την τεμπελιά, την αναξιοκρατία, την κομματοκρατία, την αρπαχτή και καταδιώκοντας την προσπάθεια, την αριστεία, την διάθεση για διάκριση και προσφορά, έχουν χάσει κάθε ηθικό έρεισμα που θα τους έδινε το δικαίωμα έστω και να συγχαρούν ταπεινά όσους με δικό τους πνευματικό, σωματικό, και ψυχικό ξόδεμα κρατούν το όνομα της πατρίδας και τούτου του λαού ψηλά.
Ο κάθε άξιος άνθρωπος στο κράτος αυτό των δωσιλόγων, από τον Μεγάλο Ηλίθιο, μέχρι τους Σαμαροβενιζελοπροδότες, και μέχρι την "πρώτη φορά τόσο σκ@τά", θεωρείται και αντιμετωπίζεται ως εσωτερικός εχθρός.
Και μόνον όταν έρχεται η διεθνής αναγνώριση, τα σιχαμερά αυτά σκουλήκια σκύβουν για να γλείψουν εκεί που έφτυναν, ξετσίπωτα, θρασύτατα, ανήθικα, φαρμακερά.
Παρ' όλα αυτά, και παρ' όλο το γεγονός πως ο πολύς κόσμος τούς έχει πάρει είδηση και τους κράζει ανηλεώς, εκείνοι δεν φαίνεται να πτοούνται και συνεχίζουν την βρωμιά και την κολακεία τους προς κάθε τι και καθέναν που παλιότερα αδιαφόρησαν, μαγαρίζοντας ό,τι αγγίζουν και ό,τι πιάνουν στο στόμα τους και αμαυρώνοντας κάθε νίκη και κάθε θρίαμβο.
Και βέβαια η ανύπαρκτη παιδεία και ηθική τους δεν τους επιτρέπει να δουν, να υποπτευθούν έστω το μέγεθος της ξεδιαντροπιάς, της χοντροπετσιάς, της έλλειψης φιλότιμου και προσωπικής αξιοπρέπειας που τους χαρακτηρίζει.
Το χειρότερο όμως είναι πως προσπαθούν και έχουν καταφέρει να κάνουν μία σημαντική μερίδα του λαού, σαν τα μούτρα τους.
Και σ' αυτό ακόμα πρέπει να αντισταθούμε.
Έχουμε φτάσει στην εποχή που πρέπει να δίνουμε συνεχώς μάχη για να διατηρήσουμε τις αυτονόητες ανθρώπινες αξίες και συμπεριφορές.
Κάθε μέρα μάχη.
Κάθε μέρα προσπάθεια να αποκρούσουμε τις συμπεριφορές και τις ύπουλες, υπόγειες επιθέσεις της Νέας Τάξης ενάντια στον χαρακτήρα και την προσωπικότητά μας.
Μα όσο ακόμα βλέπουμε, όσο ακόμη είμαστε ικανοί να διακρίνουμε και να στηλιτεύσουμε τις γλοιώδεις συμπεριφορές των μικρόνοων και ανήθικων πολιτικών, έχουμε ελπίδες να νικήσουμε.
Κουράγιο!...
Πηγή "Ουδέν Σχόλιον"
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Αναρτήσεις
Πολύ μεστή και ρεαλιστική ανάλυση! Κάθε μέρα ο καθένας μας πρέπει να δίνει την προσωπική του μάχη. Απέναντι στη μετριότητα και στην αλλοτρίωση. Και οι δύο, έχουν τους φρουρούς και τους φύλακές τους...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πιο δυνατή εικόνα ήταν όταν άκουγε τον εθνικό ύμνο και κλαίγοντας κουνούσε το κεφάλι της. Δυστυχώς πληρώνουμε φόρους για να τα αρπάζουν κάτι ημιμαθείς τύποι που θεωρούν την καριέρα χολέρα, να εχουν σίτιση, στέγη, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη οι λάθρο και εμείς στερούμαστε τα βασικά. Είναι κατάντια να βλέπεις τις προπονητικές εγκαταστάσεις της κινέζας και το μαντρί της Ελληνιδάς. Ο μόνος που δεν έκανε σπέκουλα και δεν εκμεταλλεύθηκε την δημοφιλία του, από τους Ολυμπιονίκες μας είναι ο Νίκος Κακλαμανάκης. Άνθρωποι με ήθος σπανίζουν, δυστυχώς οι περισσότεροι αθλητές χρησιμοποιήθηκαν από τα κόμματα και δέχθηκαν να γίνουν άσχημα πρότυπα. Εύχομαι η κα Κορακάκη να μην παρασυρθεί και να τους γυρίσει την πλάτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή