Πόσους νεκρούς ακόμα;
Βρήκαν ξανά τον τρόπο να συνθλίψουν κάθε ιερό και όσιο οι δολοφόνοι του ISIS: αυτή τη φορά δεν ήταν η μαζικότητα των θυμάτων αλλά ο φρικτός συμβολισμός που όπλισε το χέρι τους: ένας παπάς νεκρός μέσα στην ίδια του την εκκλησία. Και, όπως συνήθως, ο ένας εκ των δολοφόνων ήταν γνωστός στις αρχές…
Το ερώτημα που τίθεται πλέον είναι ένα: πόσοι νεκροί απαιτούνται ακόμα μέχρι οι πολιτικές ηγεσίες των χωρών της Ευρώπης και, εξίσου, της ίδια της Ευρωπαικής Ενωσης, να αντιληφθούν ότι αυτός ο πόλεμος έχει ξεκινήσει, είναι αδυσώπητος και δεν πρόκειται να σταματήσει;
Τη λέξη πόλεμος τη χρησιμοποιούν πλέον οι ηγεσίες – αν και όχι όλες ως τώρα. Πάντως, μέχρι πρόσφατα, φοβόντουσαν καν να την αρθρώσουν. Τουλάχιστον, χθες, ο Γάλλος πρόεδρος δεν μάσησε τα λόγια του. Όμως, πόσα παραπάνω θύματα πρέπει να μετρηθούν μέχρι να αρχίσει αυτός ο πόλεμος να αντιμετωπίζεται πραγματικά ως τέτοιος;
Όσο για την ίδια την Ε.Ε., η οποία κάνει κάθε τόσο συνόδους, υπουργικές και κορυφής, συγκριτικά για ψύλλου πήδημα, πότε θα σκεφτεί κάποιος εκεί μέσα ότι έχει έρθει η στιγμή να διακηρύξει με τον πιο άμεσο, επίσημο και πειστικό τρόπο ότι θα απαντήσει αληθινά σε αυτή τη λαίλαπα που βρήκε την Ευρώπη και που τη διαλύει ημέρα με την ημέρα;
Και δικαίως τη διαλύει, αφού αυτή αποδεικνύεται τόσο λίγη στο να προστατεύσει τα θεμελιώδη που οφείλει να προστατεύει, που γι αυτό ακριβώς υποτίθεται ότι υπάρχει κι όχι φυσικά για να ασχολείται με ότι μπορεί να φανταστεί κανείς, παράγοντας κάθε χρόνο τόνους από άχρηστες νομοθεσίες που ρυθμίζουν τα πάντα, σα να βρισκόμαστε σε ένα ιδιότυπο μη κουμμουνιστικό σοβιέτ;
Όσο τα τραγικά αυτά γεγονότα εξελίσσονται -φυσικά δεν πρόκειται να σταματήσουν - κι όσο, πρακτικά, η Ευρώπη απαντάει χωρίς να απαντάει, τόσο οι κίνδυνοι για την ίδια και, εξίσου, για τη δημοκρατία, θα διογκώνονται.
Ο φανατικοί δολοφόνοι μουσουλμάνοι πρέπει να εκλείψουν από το ευρωπαικό έδαφος. Και το πρώτο βήμα που χρειάζεται να γίνει, είναι να συνεργαστούν άμεσα και σοβαρά οι ευρωπαικές αρχές με τους ίδιους τους θρησκευτικούς ηγέτες των εκατομμυρίων φιλήσυχων και εξίσου θορυβημένων μουσουλμάνων πολιτών της Ε.Ε. Πρέπει τόσο οι πολιτικές όσο και οι θρησκευτικές ηγεσίες να αναλάβουν τις ευθύνες τους και μάλιστα, αν είναι δυνατόν, από κοινού. Και κυρίως άμεσα.
Αν αυτό δεν συμβεί, οι λαοί θα αναγκαστούν να απαντήσουν αλλιώς στο πρόβλημα - και όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι νομοτελειακά θα το πράξουν. Και είναι απόλυτα λογικό: δεν πάει άλλο.
Η εξοργιστική αδράνεια και αμηχανία των ηγεσιών μπροστά σε αυτόν τον πόλεμο είναι εκείνη που κυρίως απειλεί να γυρίσει την Ευρώπη πολλά χρόνια πίσω. Αλλά, δυστυχώς, μέσα σε αυτό το ακατανόητα στρεβλό οικοδόμημα που έχει καταντήσει να είναι σήμερα η πάλαι ποτέ ενωμένη Ευρώπη των ελπίδων, οι ηγεσίες είναι πια τόσο πολύ αποκομμένες από την πραγματικότητα που δεν μπορούν να το καταλάβουν.
Ακόμα…
Πηγή "Το Βήμα"
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Αναρτήσεις
"Πόσους νεκρούς ακόμα;"
ΑπάντησηΔιαγραφήκχ
Πολλούς, πάρα πολλούς. "Δεν είδες τίποτα από τη Χιροσίμα" και θα το ζήσουμε, τώρα, live : Πραγματικά και όχι εικονικά - δημιουργικά. Πρέπει να γίνει σε όλους κατανοητό, λένε οι ανεγκέφαλοι, ότι οι θρησκείες προάγουν στα φαινόμενα αυτά. Δηλαδή στο φανατισμό. Μέσα κι εμείς οι Ορθόδοξοι, είμαστε "ένα" με τους ουχαμπίτες και όλους εκείνους που στρατολογούνται για να εμπεδωθεί ο νόμος της Σαρία !
Αυτό, πραγματικά, δεν το γνωρίζαμε ! Ότι είμαστε σαν αυτούς που κόβουν κεφάλια, είναι πρωτάκουστο. Και αν, στα πρώτα χρόνια της Χριστιανοσύνης, υπήρξαν τέτοια κρούσματα, αυτά ήταν μεμονωμένα και υπόψη να ληφθεί, πόσες χιλιάδες Χριστιανοί σφάχτηκαν για ένα και μόνο λόγο : Για την πίστη τους σε Θεό ενανθρωπήσαντα, τον οποίο ακύρωνε και ακυρώνει η αίρεση, δηλαδή η υποστροφή σε ειδωλολατρία εικαστική ή ανεικονική.
Σήμερα γίνεται προσπάθεια επανεύρεσης της ενότητας, που υπήχε στην αρχαία Εκκλησία. Γυρίζουμε δηλαδή πίσω κάτι αιώνες διαγράφοντας τον θεολογικό εμπλουτισμό αυτών των αιώνων. Και προφανώς, εκεί βρίσκονται οι ουαχαμπίτες ισλαμιστές, ου μην αλλά και κάποιοι κατ΄ όνομα Χριστιανοί, που κουβαλούν το Χριστό όπως τους έμαθαν οι δικοί τους, μακράν ημών, δάσκαλοι.
Και τελευταίο, κάτι για τούτο δω : "Αν αυτό (: να σταματήσει η εξοργιστική αδράνεια και αμηχανία των ηγεσιών μπροστά σε αυτόν τον πόλεμο) δεν συμβεί, οι λαοί θα αναγκαστούν να απαντήσουν αλλιώς στο πρόβλημα - και όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι νομοτελειακά θα το πράξουν. Και είναι απόλυτα λογικό: δεν πάει άλλο."
Εφόσον το μοντέλο που ακολουθεί η Ευρώπη είναι αυτό των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής (παρένθεση, φαίνεται οι ηγεσίες της Ευρώπης δεν γνωρίζουν τη διαφορά ανάμεσα σε "πολιτείες" και "κράτη") επόμενο είναι να γίνουν τα πράγματα χειρότερα. Οι "πολιτείες" της Αμερικής ήταν de novo κατασκευάσματα, δεν είχαν Ιστορία, σε αντίθεσει με τα ευρωπαϊκά κράτη και τις συχνότατες αλληλοσφαγές μεταξύ τους.
Ελπίζω, η ερμηνεία του μόλις αναφερθέντος θλιβερού αυτού φαινομένου γίνεται αντιληπτή από τα προηγηθέντα.