Μετά των αλλοφύλων...

Γράφει ο Κώστας Μαντατοφόρος

Τα γκάλοπ για το δημοψήφισμα που γίνεται σήμερα στην Βρετανία δίνει μισές-μισές πιθανότητες για έξοδο της χώρας από την Ευρωπαϊκή "Ένωση".
Αυτό από μόνο του αποτελεί ήδη μία μεγάλη νίκη των ευρωσκεπτικιστών, ή, για να μιλήσουμε με αληθινούς όρους, νίκη αυτών που αρνούνται την χρησιμότητα της "Ένωσης" ως προς το όφελος των λαών που συμμετέχουν.

Η Βρετανία ευφυώς δεν προσχώρησε στην "ζώνη του ευρώ", κι έτσι δεν γνώρισε την δουλεία, την ανελαστικότητα, και την προσπάθεια επιβολής μέσω εκβιασμών εξωχώριων μη θεσμικών αποφάσεων.
Απέφυγε τα χειρότερα, αυτά που αντιμετώπισαν οι λαοί εντός ευρώ, και έχει ακόμη την δυνατότητα ελιγμών και πραγματικών διαπραγματεύσεων (όχι από κείνες με τους έρπητες, ζωγραφιστούς ή μή).
Έτσι, ακόμη και η διαφορά υπέρ της παραμονής βρεθεί να είναι οριακή ή πολύ μικρή, το ότι το μισό του βρετανικού εκλογικού σώματος δεν θέλει την "'Ενωση", αποτελεί τεράστια ήττα για τους μενουμευρωπαίους όλης της Ευρώπης (φτάνει να φανταστούμε τα ποσοστά που θα υπήρχαν αν οι βρετανοί είχαν υποστεί τις κακουργίες και τις ταπεινώσεις που υπέστησαν από τις Βρυξέλλες οι χώρες του ευρωπαϊκού νότου).

Η Ευρωπαϊκή Ένωση αλλιώς ξεκίνησε κι αλλιώς κατάντησε.
Είναι σαν κάτι εκπολιτιστικούς συλλόγους, που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο οι "επιτήδειοι" καταφέρνουν να πάρουν τα κλειδιά και την διοίκηση για να χρησιμοποιήσουν μετά τον σύλλογο για δικό τους όφελος και πλουτισμό.

Αν ρίξουμε μιά ματιά στην εικόνα θα καταλάβουμε πολλά.
Πριν 20-25 χρόνια κανείς δεν θα σκεφτόταν πως στο μέλλον θα υπήρχε τόση πολλή και αυξανόμενη αμφισβήτηση για τους σκοπούς και τα μέσα που χρησιμοποιεί η "Ένωση".
Γιατί άραγε;
Όλοι αυτοί οι λαοί, που μεγάλο μέρος του πληθυσμού της -που όλο και μεγαλύτερο γίνεται- την αμφισβητούν, τρελάθηκαν ξαφνικά; 
Ή, δεν βλέπουν το συμφέρον τους;
Ή, είναι ενταγμένοι στο γεωστρατηγικό άρμα της Ρωσίας ή των ΗΠΑ, αν υποθέσουμε πως τα συμφέροντα των χωρών αυτών θίγονται από την ύπαρξη μιάς τάχα "Ευρώπης των λαών";
Αστεία πράγματα.

Απλώς, απλούστατα, η Ε.Ε. έχει μεταλλαχθεί σε μία Ευρώπη των τραπεζών και των συμφερόντων των μεγάλων εταιρειών, του μεγάλου κεφαλαίου και ενός Νέου Άξονα με αρχηγό για άλλη μιά φορά την Γερμανία, όπου συμπιέζοντας, καταπιέζοντας, εξολοθρεύοντας οικονομικά άλλους λαούς, ιδίως του "φτωχού νότου", στουμπώνουν με δισεκατομμύρια τα ταμεία των ανοίκεια οικειοποιηθέντων  την ηγεσία (πολιτική και οικονομική) της "Ενωμένης Ευρώπης".

Είναι χαρμόσυνο το γεγονός πως αυτή η Ε.Ε. καταρρέει στην συνείδηση των ευρωπαίων πολιτών.

Αργά και σταθερά το ρεύμα αυτό και η συνειδητοποίηση θα γίνει πλειοψηφία και θα αποτινάξει τον ζυγό της Νέας νεοναζιστικής Τάξης (γερμανικών) Πραγμάτων, που κι αυτή με την σειρά της δεν είναι παρά ένα υποσύνολο του πειράματος της "Παγκοσμιοποίησης", το οποίο αν ευοδωθεί θα μετατρέψει την υφήλιο σε μία παγκόσμια "Φάρμα των Ζώων", σε έναν οργουελικό εφιάλτη, σε μία δυστοπία.

Το ερώτημα εδώ είναι: θα προλάβουν οι λαοί να αντιδράσουν πριν η Ευρώπη βρεθεί πάλι σε ερείπια όπως μετά τον δεύτερο μεγάλο πόλεμο;
Ερείπια όχι βέβαια κτηριακά και υλικά, αλλά κοινωνικά, εργασιακά, οικονομικά, προσωπικά, πολιτισμικά, ανθρωπιστικά.

Θα ξαναγίνει η ήπειρός μας και πάλι, η μοιραία ήπειρος;
Στο χέρι μας είναι.
Καλά. Όχι το δικό μας εδώ!  
Εμείς αποδείξαμε ήδη αυτά τα χρόνια, τί αξίζουμε.
Τουλάχιστον στο χέρι των άλλων λαών!...

Πηγή "Ουδέν Σχόλιον"

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου