Παρακολουθώ με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, όπως και πολλοί συνάνθρωποί μας σε Ευρωπαϊκές και άλλες χώρες, το συνεχιζόμενο «Γαλλικό φαινόμενο» δυναμικών απεργιακών κινητοποιήσεων κόντρα στα προτεινόμενα νέα «εργασιακά προγράμματα» και συγκρούσεων με Αστυνομικές Δυνάμεις όπως και την δημόσια διακηρυγμένη εμμονή του Γάλλου Προέδρου κ. Ολάντ ότι αυτά θα εφαρμοστούν όποιο και εάν είναι το κόστος!...
Τα Διεθνή ΜΜΕ επισημαίνουν ότι ήδη φαίνονται τα πρώτα προβλήματα και στην Γαλλική οικονομία καθώς παρατηρείται έλλειψη καυσίμων, μεγάλες και μικρές πόλεις «κατεβάζουν ρολά» πριν καν σουρουπώσει και αρχίζει να διαχέεται μια αίσθηση έντονης κοινωνικής αναστάτωσης σε Εθνικό επίπεδο.
Βέβαια εμείς εδώ στην Πατρίδα μας (όπου ουσιαστικά αντιμετωπίζουμε πολύ πιο έντονα προβλήματα με δυσθεώρητα ποσοστά ανεργίας, υποτονικότητα και ύφεση στην αγορά, περικοπές των συντάξεων και capital controls) ΔΕΝ φαίνεται να δίνουμε κάποια ιδιαίτερη σημασία στα τρέχοντα Γαλλικά φαινόμενα κοινωνικής αναταραχής…
«Ελλάς-Γαλλία Συμμαχία» λέγαμε κάποτε αλλά στο θέμα της ανεργίας δεν ισχύει!
Το ποσοστό ανεργίας των νέων που ξεπερνά το 50% στην Ελλάδα είναι το μισό στη Γαλλία και ο δείκτης ανεργίας που φλερτάρει μονίμως με το 24-25% στην Ελλάδα στη Γαλλία φλερτάρει με το 10-11%.
Θυμάμαι τις μεγάλες και δυναμικές κινητοποιήσεις των φοιτητών τον Μάη του 1968 στο Παρίσι όπου ηγετικό ρόλο έπαιξε ευρύτατα γνωστός πολιτικός Daniel Cohn Bendit (γνωστός τότε ως «Ντάνιελ ο… κόκκινος» ο οποίος από το 2002 είναι Μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και μοιράζεται την Προεδρία του Κόμματος των Πρασίνων/Ελεύθερη Ευρωπαϊκή Συμμαχία.
Θυμάμαι επίσης ότι τότε τα ηνία της Γαλλικής Δημοκρατίας κρατούσε ο Στρατηγός Ντεγκόλ, όχι ο κ Ολάντ. Τα υπόλοιπα είναι πλέον… Ιστορία!
Μάης του 2016 και θυμάμαι, όπως όλοι μας νομίζω, καθώς παρακολουθώ τους εμπρησμούς, τη βία και τις συγκρούσεις με τα Γαλλικά ΜΑΤ στο Παρίσι και άλλες επαρχιακές Γαλλικές πόλεις, την Αθήνα όπως και άλλες επαρχιακές ελληνικές πόλεις που «καιγόταν» τον Δεκέμβριο του 2008 (με θρυαλλίδα της κοινωνικής έκρηξης τη δολοφονία του εφήβου Αλέξη Γρηγορόπουλου) και με Υπουργό Δημόσια Τάξης τον σημερινό Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας κ Παυλόπουλο.
Εμείς, όπως διαβάζω ότι είπε (και αναρωτιέμαι γιατί;) και η κ Βαγενά δεσμευτήκαμε στο προχτεσινό Eurogroup μόνο για 99 χρόνια (το ένα τέταρτο δηλαδή από τα 400 χρόνια της Τουρκοκρατίας), έχουμε διπλά ποσοστά ανεργίας από τη Γαλλία, χρωστάμε τα μαλλιοκέφαλά μας, ΔΕΝ βλέπουμε ούτε ανάπτυξη ούτε επενδύσεις αλλά παραμένουμε στους παροιμιακούς πλέον «καναπέδες» μας…
Ελπίζω να μην κατηγορηθώ κακοπροαίρετα ότι υπαινίσσομαι κάτι «πονηρό» αλλά με όσα συμβαίνουν σε Ελλάδα και Γαλλία αναρωτιέμαι πέρα από το ότι και στις δύο χώρες έχουμε τώρα «αριστερές Κυβερνήσεις»:
«Ελλάς Γαλλία Συμμαχία» πού;
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Το γλωσσάρι της Αριστεράς
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσοι από εσάς έχετε έρθει σε επαφή με το είδος των αριστερών “προοδευτικών” που ευδοκιμεί στην Ελλάδα, θα έχετε παρατηρήσει πως εκτός από τη δική τους χαρακτηριστική εμφάνιση (μούσια, μαλλούρα, επιμελής ατημελησία) και οσμή, έχουν και τη δική τους χαρακτηριστική αργκό, ένα ιδιαίτερο λεξιλόγιο με λέξεις της ελληνικής γλώσσας στις οποίες αποδίδουν, όμως, διαφορετικό νόημα. Μάλιστα, σ’ αυτή την περίοδο της αριστερής διακυβέρνησης γίνεται προσπάθεια να επιβληθεί αυτή η διάλεκτος και στον υπόλοιπο πληθυσμό, ως άλλο οργουελιανό newspeak. Αποπειραθήκαμε, λοιπόν, να καταγράψουμε αυτή τη διάλεκτο και σας παρουσιάζουμε το γλωσσάρι του σωστού αριστερού.
ΑΚΡΑΙΟΣ: Αυτός που βρίσκεται στο αντίθετο άκρο από εμάς
ΑΚΤΙΒΙΣΤΗΣ: Κάποιος που πληρώνεται για να διαμαρτύρεται
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΣ: Ο ακτιβιστής που πατρονάρει τους μετανάστες σαν σύγχρονος ιεραπόστολος
ΑΝΟΙΧΤΟΜΥΑΛΟΣ: Κάποιος που κλείνει τα μάτια και τα αυτιά του σε οτιδήποτε αμφισβητεί τα δόγματα του σύγχρονου κόσμου (βλέπε και Ισότητα)
ΑΝΤΙ-ΒΙΑ: Η βία όταν την ασκούμε εμείς
ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ: Η κλοπή
ΑΣΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ: Καταπιεστικός θεσμός του κράτους τον οποίον δεν αναγνωρίζουμε, εκτός από την περίπτωση που κατηγορούμενοι είναι οι φασίστες (βλέπε παρακάτω) οπότε απαιτούμε να τους καταδικάσει
ΑΣΤΟΣ: Κάποιος με δουλειά και οικογένεια, που δεν αράζει όλη μέρα στην Μεσολογγίου πίνοντας μπάφους
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΒΙΑ: Μέγιστο παράπτωμα, αφού ως γνωστόν ο ρόλος της αστυνομίας δεν είναι να ασκεί βία αλλά να προσφέρει αγάπη και στοργή - εξαιρούνται οι περιπτώσεις που αποδέκτες της βίας είναι οι φασίστες, οπότε την χειροκροτούμε
ΑΣΥΛΟ: Ένα μέρος όπου μπορείς να διαπράξεις εγκληματικές ενέργειες ανενόχλητος
ΑΦΕΝΤΙΚΑ: Οι γονείς μας
ΔΙΑΛΟΓΟΣ: Μονόλογος εκ μέρους μας
ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ: Όρος που περιγράφει εθνικιστικά κινήματα των λαών του τρίτου κόσμου – αντίστοιχα κινήματα σε δυτικές χώρες είναι ρατσιστικά και φασιστικά
ΕΚΤΕΛΕΣΗ: Η δολοφονία όταν την διαπράττουν οι κοινωνικοί αγωνιστές (βλέπε παρακάτω) ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΚΦΡΑΣΗΣ: Ο αποκλεισμός των άλλων απόψεων και η επιβολή της δικής μας ΕΜΠΡΟΣ (ή μπροστά, όπως στο “πολύ μπροστά”): H κατεύθυνση προς την οποία κινείται κάποιος όταν οδεύει προς τον γκρεμό
ΕΞΕΓΕΡΣΗ: Μπάχαλο που περιλαμβάνει πλιάτσικο, βανδαλισμούς, εμπρησμούς και διαφόρων ειδών χουλιγκανισμούς
ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ: Μια ηρωική ομάδα ανθρώπων τους οποίους δεν έχουμε γνωρίσει ποτέ, αλλά έχουμε διαβάσει για αυτούς στα βιβλία
ΕΤΕΡΟΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ: Ο γενετήσιος προσανατολισμός της έλξης προς το αντίθετο φύλο, που για κάποιο ανεξήγητο λόγο θεωρείται φυσιολογικός
ΙΣΛΑΜΟΦΟΒΙΑ: Η αβάσιμη ανησυχία για την άνοδο του Ισλάμ στην Ευρώπη, μόνο και μόνο επειδή οι ισλαμιστές έχουν πραγματοποιήσει μερικές τρομοκρατικές επιθέσεις με μερικές εκατοντάδες θύματα
ΙΣΟΤΗΤΑ: Απόλυτο δόγμα, που απαγορεύεται δια νόμου να αμφισβητηθεί, παρόλο που γενικώς δεν παρατηρείται στην φύση
ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΕΚΦΡΑΣΗ: Ο βανδαλισμός
ΚΑΝΙΒΑΛΟΣ: Αυτός που αντιδρά στην κατάληψη της γειτονιάς του από εθνότητες που προ δύο - τριών γενεών ήταν κανίβαλοι
ΚΑΤΑΛΗΨΗ: Το αναφαίρετο δικαίωμα να χρησιμοποιείς δημόσιους χώρους ως ορμητήρια για εγκληματικές ενέργειες, ενώ το κράτος συνεχίζει να σου παρέχει ηλεκτροδότηση και υδροδότηση ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ: Ένα ανύπαρκτο έγγραφο που κανείς δεν έχει υπογράψει κι όμως δεσμεύει τους πάντες
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ: Ο ληστής τραπεζών ή/και δολοφόνος
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ: Ο επίγειος παράδεισος της αταξικής κοινωνίας, η επιδίωξη της οποίας δικαιολογεί τη χρήση κάθε μέσου (δολοφονίες, βόμβες, πόλεμο, γενοκτονία εκατομμυρίων αθώων)
ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΒΙΑΣΜΟΥ: Η δυτική κοινωνία όπως υπάρχει στα μυαλά φεμινιστριών που έχουν φαντασιώσεις βιασμού – οι υπαρκτές κουλτούρες βιασμού (Ινδία, Μέση Ανατολή, Αφρική) δεν αποτελούν πρόβλημα
ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ: Η αποδόμηση της κλασσικής παιδείας και η αμάσητη κατάποση των σύγχρονων δογμάτων
ΑπάντησηΔιαγραφήΛ.Ο.Α.Τ.: Πάσης φύσεως ανώμαλοι (στο ακρώνυμο προστίθενται συνεχώς καινούργια αρχικά, οπότε μπορεί να είναι ξεπερασμένο την ώρα που το διαβάζετε)
ΛΟΥΜΠΕΝ: Η εργατική τάξη όταν δεν αποδέχεται τα κηρύγματα μας
ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΗ-ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ: Μια οργάνωση που εξαιρείται από τη φορολογία και προσφέρει γενναίους μισθούς στα στελέχη της
ΜΙΣΟΓΥΝΗΣ: Κάποιος που φέρεται διαφορετικά σε μια γυναίκα απ’ ότι σ’ έναν άντρα, της ανοίγει την πόρτα για να περάσει, της χαμογελάει ευγενικά, την κολακεύει κλπ
ΜΙΣΟΣ: Έτσι χαρακτηρίζουμε οτιδήποτε μισούμε – εξαιρείται το ταξικό μίσος, που είναι καλό και υγιές
ΜΠΑΤΣΟΙ: Υπάνθρωποι που αξίζει να καούν ζωντανοί (σε κρεματόριο ίσως;), εκτός εάν έχουμε πέσει θύματα κλοπής, διάρρηξης, επίθεσης κλπ οπότε καταφεύγουμε σε αυτούς για βοήθεια
ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ: Όπλα του συστήματος, που τα χρησιμοποιεί για να αδρανοποιεί και να γεμίζει παραισθήσεις τη νεολαία – εξαιρείται το χασίς γιατί θεραπεύει τον καρκίνο και τα παραισθησιογόνα γιατί “ανοίγουν το μυαλό”
ΝΕΑΡΟΙ: Μπαχαλάκηδες
ΞΕΝΟΦΟΒΙΑ: Το φυσικό ένστικτο της προτίμησης προς τους ομοίους και γενετικά συγγενείς, θεωρείται φυσιολογικό σε όλες τις κοινωνίες εκτός από τις δυτικές, στις οποίες απαγορεύεται ΟΜΟΦΟΒΙΚΟΣ: Αυτός που δεν αναγνωρίζει το δικαίωμα των Λ.Ο.Α.Τ. να παρελαύνουν στη Σταδίου γυμνοί, πασπαλισμένοι με χρυσόσκονη και να ντύνουν μονόκερους τα υιοθετημένα παιδιά τους
ΟΥΤΟΠΙΑ: Μια απόλυτα εφαρμόσιμη ιδέα
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ: Το σατανικό σχέδιο των αφεντικών να δημιουργήσουν ένα παγκόσμιο χωριό, το οποίο πρέπει να εμποδίσουμε ώστε να το εφαρμόσουμε εμείς αντ’ αυτών
ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ: Σύστημα κοινωνικής οργάνωσης στο οποίο οι άνδρες προστατεύουν και παρέχουν για τις γυναίκες – χρονολογείται από την εμφάνιση του ανθρώπου στην Γη, όμως πρέπει να καταργηθεί γιατί είναι “καταπιεστικό”
ΠΟΛΕΜΟΣ: Αλληλοσφαγή στην οποία είμαστε ενάντιοι – εκτός από τον ταξικό/εμφύλιο πόλεμο, τον οποίο επιδιώκουμε
ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΤΗΤΑ: Βαλκανιοποίηση
ΠΟΛΥΣΥΝΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑ: Η επίδοση σε σεξουαλικά όργια
ΠΡΟΟΔΟΣ: Η αύξηση των διαζυγίων, των ανύπαντρων μητέρων, των ναρκομανών, των εκτρώσεων, των εγκλημάτων πάσης φύσεως, των αυτοκτονιών, και των πνευματικών διαταραχών
ΠΡΟΣΦΥΓΑΣ: Οποιοσδήποτε λαθρομετανάστης, αρκεί να το δηλώσει
ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ: Υποτιμητική λέξη δια πάσα χρήση (συχνότερα ως κατηγορία κατά των αντιπάλων), συνήθως περιγράφει την σατανική αντίληψη πως οι διάφοροι λαοί έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά και δεξιότητες
ΣΕΞΕΡΓΑΤΡΙΑ: Η πόρνη
ΣΕΞΙΣΜΟΣ: Η παράλογη αντίληψη πως άνδρες και γυναίκες είναι διαφορετικοί
ΣΠΙΣΙΣΜΟΣ: Η παράλογη αντίληψη πως άνθρωποι και ζώα διαφέρουν
ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ: Αντι-ιεραρχική διαδικασία στην οποία ακούγονται όλες οι απόψεις, και τελικά αποφασίζουν οι αναρχοπατέρες/φοιτητοπατέρες/εργατοπατέρες
ΤΕΧΝΗ: Σίγουρα όχι οι εννέα κλασσικές, αλλά κυριολεκτικά οτιδήποτε (από υποσιτισμένα σκυλιά μέχρι παλλόμενα πέη), αρκεί να είναι προκλητικό και να προσβάλει κάποια παραδοσιακή αξία
ΤΙΜΗ: Άγνωστη λέξη που χρησιμοποιείται από οπισθοδρομικούς τύπους, το ίδιο όπως σεβασμός, καθήκον κ.α.
ΤΡΑΜΠΟΥΚΟΣ: Αυτός που δεν υποκύπτει στον τραμπουκισμό μας
ΤΡΑΝΣΦΟΒΙΑ: Η φυσική αποστροφή που δημιουργεί ένας παρενδυτικός ευνούχος
ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ: Κάτι που δεν ήταν πραγματικός σοσιαλισμός (ο πραγματικός σοσιαλισμός είναι ο ανύπαρκτος)
ΦΑΣΙΣΤΕΣ: Όσοι διαφωνούν μαζί μας και συνεπώς πρέπει να τους φιμώσουμε/φυλακίσουμε/λυντσάρουμε/σφάξουμε
ΦΟΙΤΗΤΕΣ: Οι μπαχαλάκηδες όταν συλλαμβάνονται
ΧΟΝΤΡΟΦΟΒΙΑ: Η αντίληψη πως οι παχύσαρκοι δεν κάνουν για μοντέλα εσωρούχων ΨΕΥΔΟΕΠΙΣΤΗΜΗ: Πραγματική επιστήμη (γενετική, βιολογία, ανθρωπολογία) που καταρρίπτει τα δόγματα μας