Wikileaks: Τι είναι και πως διακινήθηκε η διαρροή για τη συνομιλία

Προς αστοιχείωτους πολιτικούς 

και δημοσιογράφους

Προφανώς, η μεγαλύτερη είδηση της ημέρας (2/4/16), είναι η διαρροή από το Wikileaks μιας τηλεφωνικής συνομιλίας που είχαν  ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού τμήματος του ΔΝΤ και η επικεφαλής της αποστολής του Ταμείου στην Ελλάδα, o Toμ Τόμσεν και η Ντέλια Βελκουλέσκου.
Προσπερνώντας το γεγονός πως η ελληνική κοινωνία απέδειξε για μια ακόμα φορά πόσο διασπασμένη και πόσο αστοιχείωτη σε κάθε σημείο είναι (δεξιά, αριστερά  και απ’ όπου και αν προέρχονται), ίσως ένα από τα πιο γραφικά σημεία της υπόθεσης, αποτελούν οι δηλώσεις στα social media και έξω από αυτά, διαφόρων πολιτικών. 


Βέβαια, όλο αυτό, δείχνει για μια ακόμα φορά πόσο αστοιχείωτοι είναι, μα και πόσο περισσότερο η ελληνική κοινωνία που ταυτίζεται μαζί τους, αναδεικνύοντας τα παράσιτα σε προσωπικότητες και ακόμα χειρότερα σε ρυθμιστές της ζωής του. Φυσικά, το ίδιο αστοιχείωτοι δείχνουν ότι είναι και τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια, και γιατί οχι άλλωστε, αφού απευθύνονται σε μια κοινωνία η οποία απαρτίζεται από ηλίθιους ανθρώπους και που το μόνο που την νοιάζει είναι το πώς θα αντιπαρατεθεί σε αυτούς που θεωρεί ως πολιτικούς της αντιπάλους.

Εμείς, κατ’ αρχάς, υπενθυμίζουμε ότι ο Τόμσεν και η  Βελκουλέσκου, δουλεύουν για τα συμφέροντα ενός οργανισμού που σαν στόχο έχει την οικονομική εκμετάλλευση των αδυνάτων προς όφελος των δυνατών, δηλαδή την εκμετάλλευση της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας προς όφελος της ολιγαρχικής οικονομικής ελίτ.
- δείτε την συνομιλία στα ελληνικά.
- τα έγγραφα στην σελίδα του Wikileaks.

Μετά την διαρροή από το Wikileaks, είδαμε να δημοσιεύονται διάφορα από πολιτικούς και δημοσιογράφους, τα οποία άνετα παίρνουν το Νόμπελ Ηλιθιότητας για τα επόμενα 50 χρόνια.
Σε αυτά που θα σταθούμε, είναι και εκείνα που θα αποτελέσουν το σημείο τριβής, απομακρύνοντας δηλαδή, από τα της διαρροής και των όσων λέγονται.
– Είναι τα εξής δυο:
1. Ποιες είναι οι πηγές του Wikileaks;
2. Γιατί η απόδοση του κειμένου έχει λάθη που θυμίζουν ελληνική γραφή;

Ένα χαρακτηριστικό δείγμα από κάποια tweets, ενώ σαφώς τα ίδια πρόκειται να απασχολήσουν την συστημική ειδησεογραφία:

   
 
 
Και αφού λοιπόν, σχεδόν κανείς δεν ασχολείται με το γεγονός ότι και καταγεγραμμένα, υπάρχουν όλα τα ντοκουμέντα για το πώς αντιμετωπίζονται οι λαοί, προς όφελος του κεφαλαίου, ας σταθούμε στα δυο αυτά σημεία:

1. ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΗΓΕΣ ΤΟΥ WIKILEAKS;

Αυτή ήταν η πρώτη κυρίαρχη ερώτηση που ταλάνιζε πολιτικούς, δημοσιο-γραφικούς φωστήρες, καρεκλοκένταυρος και τους απανταχού φιλοευρωπαϊστές φιλελεύθερους (λελς).

Αν δεν καταλάβατε τι ζητάνε, ας το πούμε πιο απλά:
Ζητάνε από το Wikileaks να τους αποκαλύψει τις πηγές του!

– Ας δούμε γιατί είναι ηλίθιοι/ες αυτοί/ες που επικαλούνται αυτό:

Τι είναι κατ’ αρχάς, το Wikileaks;
WikiLeaks καλείται ο διεθνής μη κερδοσκοπικός οργανισμός ΜΜΕ ο οποίος δημοσιεύει έγγραφα από ανώνυμες πηγές και διαρροές, που υπό άλλες συνθήκες δεν θα έβλεπαν το φως της δημοσιότητας (ιδού ο τρόπος δημοσίευσης ανώνυμων καταγγελιών: WikiLeaks Submission και StrongBox: Ανώνυμες Καταγγελίες μέσω Tor).
Ο λόγος για την γνωστή ιστοσελίδα που αποκαλύπτει με αποδείξεις πάντα, βρομιές κυβερνήσεων και πολυεθνικών.

Τον ιστότοπο του οργανισμού, ο οποίος και ξεκίνησε την λειτουργία του το 2006, διαχειρίζεται η «The Sunshine Press». Μέσα στον πρώτο χρόνο της λειτουργίας του, ο ιστότοπος ανακοίνωσε πως η βάση δεδομένων του συμπεριελάμβανε πλέον περισσότερα από 1,2 εκατομμύρια έγγραφα.

Ο οργανισμός αυτοπεριγράφεται ως «πνευματικό παιδί» Κινέζων αντιφρονούντων, καθώς και δημοσιογράφων, μαθηματικών και νεοσύστατων εταιρειών τεχνολογίας από τις Η.Π.Α., την Ταϊβάν, την Ευρώπη, την Αυστραλία και την Νότια Αφρική. Δημοσιεύματα εφημερίδων και το περιοδικό «The New Yorker» (7 Ιουνίου 2010) παρουσιάζουν ως ιδρυτή του οργανισμού τον Τζούλιαν Ασάντζ (Julian Assange), έναν Αυστραλό δημοσιογράφο και ακτιβιστή του Διαδικτύου.

Όπως βλέπετε, κάναμε με έντονα γράμματα το σημείο που λέει για «ανώνυμες καταγγελίες», δίνοντας και τον τρόπο που μπορεί να γίνει αυτό. Το να στείλει δηλαδή, κάποιος άνθρωπος ανώνυμα, τα ντοκουμέντα που έχει, στην ιστοσελίδα του Wikileaks.

Δείτε αναλυτικότερα: Wikileaks· τι είναι και τι εξυπηρετεί το Wikileaks [αλήθειες και ψέματα].

Τι είναι το WikiLeaks Submission;

Αποτελεί μια υπηρεσία η οποία βασίζεται στο Secure Drop, ένα πρόγραμμα που χρησιμοποιεί το λογισμικό Tor (για περισσότερα, δείτε στο άρθρο: 

Tι είναι και πώς δουλεύει το Tor για Ανωνυμία στο διαδίκτυο αλλά και στα tags #TORnetwork και #Torbrowser), έτσι ώστε να μπορούν οι δημοσιογράφοι -και οι χρήστες εν γένει- να υποβάλλουν έγγραφα και πόρους, διατηρώντας την ανωνυμία τους. Η αρχική πλατφόρμα που είχε δημιουργηθεί γι’ αυτόν τον σκοπό ήταν Secure Drop. Ο Συντάκτης της πλατφόρμας ήταν ο πρωτοπόρος ακτιβιστής Aaron Swartz και ο δημοσιογράφος Kevin Poulsen. Ένα πρόγραμμα το οποίο έκανε τις πληροφορίες προσβάσιμες, ακόμα και σε απλούς χρήστες που δεν έχουν καθόλου γνώσεις, χρησιμοποιώντας παράλληλη κρυπτογράφηση (με PGP key’s fingerprint).

Για να το πούμε λοιπόν πιο απλά, πρόκειται για μια πλατφόρμα, η οποία δεν αφήνει ηλεκτρονικά ίχνη του αποστολέα. Αυτό δηλαδή σημαίνει, πως ακόμα και αν ήθελε το Wikileaks να δώσει τα στοιχεία (κάτι που προφανώς δεν θα έκανε ποτέ), θα ήταν αδύνατο, αφού δεν θα είχε το παραμικρό στοιχείο σχετικά με τον ανώνυμο αποστολέα.

Είναι ένα μέσο που χρησιμοποιούν οι πληροφοριοδότες σε ολόκληρο τον κόσμο [δείτε σχετικά: Whistleblowing και Πληροφοριοδότες].

Όλα αυτά λοιπόν, ακόμα και στην περίπτωση που δεν τα γνώριζε κάποιος πολιτικός ή δημοσιογράφος, θα ήταν πανεύκολο να τα μάθει είτε επισκεπτόμενος την σελίδα του Wikileaks, είτε με μια απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο.

Μάλιστα, ο Daniel Berg, ίσως ο πιο γνωστός μετά τον Ασάντζ στην ιστορία του Wikileaks ή μάλλον όπως είχε γίνει γνωστός, με το ψευδώνυμο: Daniel Smit, έχει γράψει ένα βιβλίο με τίτλο: «Η ιστορία και τα μυστικά του Wikileaks», στο οποίο αποκαλύπτει άγνωστα γεγονότα και πτυχές στην ιστορία της γνωστής πλατφόρμας αποκαλύψεων. Σε αυτό το βιβλίο, αναφέρεται λεπτομερώς και όλη αυτή η διαδικασία των ανωνύμων καταγγελιών στο Wikileaks [δείτε περισσότερα: Το Wikileaks από μέσα. - Διαλύοντας τον μύθο;].

Κάτι ακόμα που πρέπει ν’ αναφερθεί, είναι πως το Wikileaks, δημοσιεύει στην ιστοσελίδα του ολόκληρο το τεκμηριωμένο υλικό. Όταν στα στοιχεία εμφανίζονται ονόματα, η δημοσίευση των οποίων μπορεί να φέρει σε κίνδυνο την ζωή ανθρώπων, τα αφαιρεί. Ενώ, η πλατφόρμα του WikiLeak λαμβάνει πάνω από 10.000 σελίδες «διαρροών» κάθε μέρα.

Πρώτη φορά διαρροές σχετικά με την Ελλάδα στο Wikileaks;

Με την ευκαιρία, να θυμίσουμε ότι δεν είναι η πρώτη φορά που βγαίνουν έγγραφα για το πολιτικό παρασκήνιο που αφορούν την Ελλάδα. Από τα εκατοντάδες χιλιάδες έγγραφα που διαθέτει το Wikileaks έχουν δημοσιοποιηθεί 1300· ενώ από τα 1385 έγγραφα που αφορούν την Ελλάδα έχουν δημοσιοποιηθεί τα 14 (εδώ νομίζω πως θα σας λυθούν όλες σας οι απορίες για τα περί ου ο λόγος έγγραφα: Wikileaks: GreekFiles-αποκάλυψη σχετικά με την εισαγωγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ).

Συμπέρασμα:

Το συμπέρασμα λοιπόν που προκύπτει είναι απλό και εύλογο. Πως όσοι/ες ζητάνε «πηγές» από το Wikileaks, είτε είναι επικίνδυνα ηλίθιοι, είτε απλά επικίνδυνοι. Ούτως ή άλλως, δεν υπάρχει ουσιαστική διαφορά.

---

2. ΓΙΑΤΙ ΚΑΠΟΙΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΓΡΑΜΜΕΝΑ ΣΑΝ GREEKLISH;

Εδώ, οι πολιτικοί και δημοσιογραφικοί Κλουζώ, είπαν να το τερματίσουν εντελώς, δείχνοντας πόσο ηλίθιοι (ή πονηροί) είναι, προκειμένου να δημιουργήσουν εντυπώσεις για πολιτικά οφέλη και σκοπιμότητες, σ’ ένα ούτως ή άλλως τεχνολογικά αναλφάβητο κοινό (άκα ψηφοφόροι).

Λένε λοιπόν, πως αυτά τα έγγραφα (την απομαγνητοφώνηση της τηλεφωνικής συνομιλίας δηλαδή) που δημοσίευσε το Wikileaks, είναι φτιαγμένα από κάποια υπηρεσία (και ένα σωρό άλλα) επειδή το επώνυμο της επιτρόπου γράφεται σαν «VELKOULESKOU«, και όχι «Velculescu«, όπως υποτίθεται ότι είναι το σωστό.

Κάτι αντίστοιχο, λένε και για την αναγραφή του μικρού ονόματος του Thomsen σαν «Poul«, αντί για «Paul» που υποτίθεται πως είναι το σωστό.

Και εδώ τα πράγματα ήταν απλά. Τόσο στην ίδια την σελιδα του Wikileaks, όσο και με μια απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο. Παρ’ όλα αυτά, με πολύ συγκατάβαση, το Wikileaks, απάντησε στα ερωτήματα των Sherlock Holmes της πολιτικής σκηνής της χώρας, εξηγώντας το αυτονόητο:

That would be nice, but the transcript and the spelling (derived from the Greek press) is ours.

δηλαδή:

Αυτό θα ήταν ωραίο, αλλά η μεταγραφή και η ορθογραφία (που προέρχεται από τον ελληνικό τύπο) είναι δική μας.

Ιδού το σχετικό tweet και να και το screenshot, που όπως βλέπετε, ο πολιτικός φωστήρας, το τερματίζει, κάνοντας την λέξη «ηλίθιος» να ωχριά σαν χαρακτηρισμός:

To πρώτο χτύπημα:

Και το δεύτερο, ανελέητο:

Είναι πασίγνωστο άλλωστε, πως το Wilkileaks, απομαγνητοφωνεί κείμενα και τα ανεβάζουν σταδιακά ή μαζικά οι συντάκτες του και πολλές φορές αν έχει έγγραφα, τα οποία είναι κακογραμμένα ή άσχημα εκτυπωμένα, τα αναπλάθει εξ’ ολοκλήρου.

Εκτός αυτού, είναι τόσο αμοιβάδες, που ούτε καν στην σελίδα του ΔΝΤ δεν κοιτάξανε όπου αναγράφεται, για μαντέψτε πως:

Συμπέρασμα:
Μια από τα ίδια. Ηλιθιότητα επικίνδυνων ανθρώπων.

---

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ:

Σαφώς και όλα αυτά θα αποτελέσουν πεδίο πολιτικών σκοπιμοτήτων και μεγάλων ή μικρών συμφερόντων, χωρίς να έχει καμία σημασία η κοινωνική εξαθλίωση.

Το θέμα λοιπόν είναι να αναπαράγουμε και να στεκόμαστε σαν κοινωνία στην ηλιθιότητα του κάθε πολιτικού και δημοσιογράφου; Ή στο πως δεν χωράει η παραμικρή αμφιβολία, ότι έχουμε να κάνουμε σαν άνθρωποι απέναντι στα αρπακτικά της εξουσίας και των αυτοχριζόμενων αφεντικών του πλανήτη;

Αν θέλετε περισσότερα για το Wikileaks, καθώς και κάποια σχετικά ντοκιμαντέρ και ταινίες, δείτε εδώ, μα και εδώ.

Πηγή osarena.net


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση