Σημαντική η απουσία του κ. Κοτζιά στη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου

Του Κωνσταντίνου Λουκόπουλου  

Δεν υπάρχουν πολλές ευκαιρίες για μία χώρα σαν την Ελλάδα, που θα μπορούσε μέσα σε ένα μόλις διήμερο να προβάλει τις εθνικές της θέσεις της για σοβαρά διεθνή προβλήματα που την απασχολούν και ταυτόχρονα να προωθήσει τα εθνικά της ζητήματα σε ένα εξαιρετικά σημαντικό ακροατήριο, καθόσον αποτελείται από εκείνες τις προσωπικότητες που λαμβάνουν τις αποφάσεις στη διεθνή σκηνή ή είναι οι βασικοί διαμορφωτές των σχετικών προτάσεων. 

Μία από αυτές τις ευκαιρίες είναι και η ετήσια διήμερη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου (Munich Security Conference), ένα διεθνές forum το οποίο τείνει να εξελιχθεί σε ένα «Νταβός» (World Economic Forum) για τη Διεθνή Ασφάλεια και τις Διεθνείς Σχέσεις γενικότερα. Η διάσκεψη αυτή, η οποία άρχισε χθες Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου, συγκεντρώνει κάθε χρόνο Προέδρους, πρωθυπουργούς, υπουργούς Εξωτερικών και Άμυνας, επικεφαλής διεθνών οργανισμών, εξέχοντες κοινοβουλευτικούς, επικεφαλής δεξαμενών σκέψεως (think tanks) αλλά και άλλες προσωπικότητες υψηλού κύρους και επιρροής που συντελούν στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης.

ΚΑΝΤΕ «ΚΛΙΚ» ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Κατά τη διάρκεια των εργασιών της Διασκέψεως, τόσο στις επίσημες συζητήσεις στα panels, όσο και στις ανεπίσημες επαφές στο περιθώριο αυτών, προετοιμάζονται ή και λαμβάνονται σοβαρές αποφάσεις που αφορούν στη Διεθνή Ασφάλεια, ενώ αποτελεί σημαντική ευκαιρία για άσκηση Δημόσιας Διπλωματίας (σημ. «η πέρα από την παραδοσιακή διπλωματία, διαδικασία επικοινωνίας μιας κυβέρνησης με την κοινή γνώμη άλλων κρατών μέσω οργανισμών, δικτύων και άλλων οντοτήτων, προκειμένου να προβληθούν με κατανοητό τρόπο ιδέες, εθνικές θέσεις - επιδιώξεις και οι τρέχουσες πολιτικές»).

Μιας και η Διάσκεψη αυτή καθαυτή συγκεντρώνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για όσους ασχολούνται με Διεθνείς Σχέσεις και Διεθνή Ασφάλεια, ψάξαμε την εφετινή θεματολογία και τη λίστα των συμμετεχόντων. Όσο και αν ψάξαμε τη λίστα με τους 400 περίπου συμμετέχοντες, δεν βρήκαμε πουθενά τον υπουργό Εξωτερικών, κ. Κοτζιά, όταν πάρα πολλοί ομόλογοι του ήδη παραβρίσκονται, αλλά ούτε και τον υπουργό Εθνικής Άμυνας, κ. Καμμένο… Τελικά βρήκαμε από την Ελλάδα μόνο… την κ. Ντόρα Μπακογιάννη με την ιδιότητα ναι μεν μέλους του Ελληνικού Κοινοβουλίου αλλά ως Πρόεδρο της Δημοκρατικής Συμμαχίας (?), τον Στρατηγό Κωσταράκο με την ιδιότητα του Προέδρου της Στρατιωτικής Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τον Πρέσβη κ. Θρασύβουλο Σταματόπουλο με την ιδιότητα του Αναπληρωτή ΓΓ/ΝΑΤΟ Υπεύθυνο Πολιτικών Υποθέσεων και Ασφαλείας…

Η «περιέργεια» μας, όμως, μας έκανε να συνεχίσουμε το ψάξιμο και να πέσουμε επάνω σε ένα κρίσιμο θέμα που σχετίζεται με ένα πλέον εθνικό ζήτημα για τη χώρα μας: «Η προσφυγική κρίση και η Ε.Ε.», με κύριο ομιλητή, ποιον λέτε… τον υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας, κ. Mevlüt Çavuşoğlu… ο οποίος, όπως φαίνεται, θα «παίξει» μόνος του.

Κατανοώντας κάποιος τι σημαίνει μία τέτοια απουσία σε συνδυασμό με το τι σημαίνουν πάντοτε τέτοιες παρουσίες, έχω την εντύπωση ότι μπορεί να καταλάβει έναν από τους βασικούς λόγους που η ελληνική εξωτερική πολιτική, αντί να προηγείται των διεθνών γεγονότων και εξελίξεων που την αφορούν, σέρνεται πίσω από αυτά όπως έγινε και πρόσφατα με την εμπλοκή του ΝΑΤΟ στο προσφυγικό πρόβλημα. Ίσως ο πρωθυπουργικός εξάδελφος και κάποιοι άλλοι ιδεοληπτικοί του καραβανιού να θεωρούσαν ως πρόκληση στην αριστερή ιστορία τους να συμμετάσχει κυβερνητικός παράγοντας σε μία τέτοια διάσκεψη.

Άραγε με ποιον τρόπο θεωρεί ο κ. Κοτζιάς ότι η χώρα μπορεί να προωθήσει τα λεγόμενα εθνικά της ζητήματα τα οποία διαχρονικά την απασχολούν, όταν είναι σχεδόν εξαφανισμένη από τέτοια σημαντικά γεγονότα και κατ’ επέκταση από τη διεθνή σκηνή την περίοδο μάλιστα που στην περιφέρεια μας συντελούνται συνεχείς τεκτονικές αλλαγές οι οποίες μας επηρεάζουν άμεσα ή έμμεσα. Ποιος θα αντιμετωπίσει σήμερα το απόγευμα τον Τούρκο ΥΠΕΞ, όταν θα «αναδείξει» για μία ακόμα φορά τον ρόλο της χώρας του και τι «βάρος» σηκώνει με το προσφυγικό και θα καταγγείλει την «άρνηση» για συνεργασία της Ελλάδα λόγω εμμονών… Δεν θέλουμε αλλά απαιτούμε μία απάντηση κ. υπουργέ.

«Με τα λόγια κτίζεις ανώγεια και κατώγεια», λέει ο λαός μας. Είναι όμορφο με τα λόγια, είτε στα αμφιθέατρα, είτε στα βιβλία, να υποστηρίζουμε μία… «Ενεργητική και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική» (την εμπέδωσε και ο πρωθυπουργός την έκφραση αυτή). Χρειάζονται όμως δράσεις για να την υλοποιήσεις, ιδιαίτερα σε μία εποχή όπου κυριαρχεί η περιφερειακή γεωπολιτική ρευστότητα, τα διεθνή προβλήματα να γίνονται όλο και πιο πολύπλοκα, με το ανταγωνιστικό περιβάλλον πλέον έντονο και με την αλληλεξάρτηση να αυξάνεται κατακόρυφα! Τέλος, να θυμίσουμε στον κ. Κοτζιά κάποια δικά του λόγια. «Η αδράνεια και η παθητικότητα στις Διεθνείς Σχέσεις δεν συγχωρούνται».

Εδώ μπορείτε να δείτε τη θεματολογία αυτού του σημαντικού forum και τους συμμετέχοντες.

ΥΓ. Για να προλάβουμε οποιαδήποτε δικαιολογία, να επισημάνουμε προκαταβολικά ότι και οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν επίσημα το συνταγματικό όνομα της πΓΔΜ, αλλά είναι στρατηγικός μας εταίρος και… «πεθαίνουμε» να πηγαίνουμε εκεί!

Πηγή Liberal

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση