Να φύγουν τώρα από την Εξουσία!

Οι μαζικότατες και καθολικές κινητοποιήσεις των τελευταίων ημερών καταδεικνύουν πως ο ελληνικός λαός το έχει χωνέψει πλέον: Εκείνες οι δυνάμεις που με ψέματα υπόσχονταν την επιστροφή της ευημερίας, έμελλε και να την ενταφιάσουν οριστικά. Αντί για αποκατάσταση της εθνικής ανεξαρτησίας, της περνούν χειρότερα δεσμά και απειλούν να ολοκληρώσουν την κρίση με εξελίξεις που θέτουν σε αμφισβήτηση την ίδια την ακεραιότητα της χώρας μας (βλέπε τις εξελίξεις στο προσφυγικό, την έξωση μας από την Σένγκεν, προτάσεις συγκυριαρχίας του Αιγαίου και βέβαια το Κυπριακό)! Και αν η ελληνική κοινωνία και ο ελληνικός λαός είχαν βουτηχτεί αμέσως μετά το καλοκαίρι στο σοκ και την απελπισία του φιάσκου που επέβαλε στην χώρα ο ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, σήμερα η αρχική κατάθλιψη και παράλυση των πρώτων μηνών αποτελεί οριστικό παρελθόν. Ο ελληνικός λαός βρίσκεται και πάλι, αγανακτισμένος στους δρόμους.

Πλέον όλοι το έχουν καταλάβει: Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι καταστροφική σε κάθε επίπεδο: Παραδίδει τα πάντα στους ξένους δυνάστες, προσχωρεί ανοιχτά στον νεο-οθωμανισμό (μέχρι και τηλεοπτική άδεια στην Θεσσαλονίκη υποσχέθηκε ο Τσίπρας στο τουρκικό κατεστημένο), κλιμακώνει την πολιτική λιτότητας, ξεπατώνει το εθνικό σύστημα εκπαίδευσης, διογκώνει τα κρούσματα κακοδιοίκησης και λεηλασίας του κρατικού πλούτου, επιβάλει το ψεύδος και την χειρότερη προπαγάνδα ως μέτρο της πολιτικής ζωής του τόπου. Και σαν να μην έφτανε όλα αυτά, έχει προκαλέσει την νεκρανάσταση όχι μόνο των «μνημονιακών» –εξάλλου η ίδια έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο εθελοδουλίας απέναντι στους δανειστές– αλλά ενός εθνομηδενιστικού νεοφιλελευθερισμού, που σήμερα εκφράζεται από την ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη, και κερδίζει διαρκώς έδαφος καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ ξεφτιλίζει και διασύρει κάθε αντιστασιακό αντανακλαστικό της ελληνικής κοινωνίας.

Πρέπει να φύγουν, να φύγουν τώρα, προτού η καταστροφή ολοκληρωθεί και καταστεί μη-αντιστρέψιμη. Σε διαφορετική περίπτωση, η Ελλάδα θα καταντήσει ένα βαλκανικό προτεκτοράτο υπό καθεστώς λεηλασίας, στην εξωτερική περιφέρεια της Ευρώπης, και δίπλα στους Αμερικανογερμανούς κυριάρχους θα έχουν προστεθεί και οι νεο-οθωμανοί.

Βρισκόμαστε πολύ κοντά στο σημείο 0 της κατάρρευσης. Πλέον, η διάσωση της κοινωνίας ταυτίζεται με την σωτηρία της πατρίδας. Μήπως αυτό δεν εκφράζουν και οι κινητοποιήσεις των αγροτών που καταγγέλλουν ότι τα νέα μέτρα τους απειλούν με εξαφάνιση, γεγονός που θα έχει ως συνέπεια την κατάρρευση της αγροτικής παραγωγής, την υπονόμευση της διατροφικής αυτοδυναμίας και συνακόλουθα την ερήμωση της ελληνικής υπαίθρου και ένα οριστικό πλήγμα στην βιωσιμότητα των ακριτικών περιοχών της χώρας; Ή μήπως το νέο ασφαλιστικό δεν πλήττει κυρίως τους νέους εργαζόμενους όλων των κλάδων, και τους ελεύθερους επαγγελματίες, ενισχύοντας έτσι την μαζική φυγή τους στο εξωτερικό;

Μετά το φιάσκο ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και την εξάντληση του δήθεν «αντιμνημονιακού χώρου» η επανάκαμψη της λαϊκής αγανάκτησης θέτει ένα πολιτικό ζήτημα εκπροσώπησης της λαϊκής οργής πολύ πιο επιτακτικά. Οι παλιές αντιμνημονιακές δυνάμεις, έχοντας εμπλακεί στην αυταπάτη συγκρότησης ενός «συνεπούς ΣΥΡΙΖΑ», αδυνατούν να εκφράσουν τις νέες πραγματικότητες της κοινωνίας μας. Κυρίως, αδυνατούν να συλλάβουν τη διαπλοκή των πολιτικών λιτότητας, με το προσφυγικό, τα γεωπολιτικά ζητήματα (Κυπριακό), καθώς και την επιβολή ενός νέου πνευματικού μνημονίου στην ελληνική εκπαίδευση. Από την άλλη, η νεοφιλελεύθερη ΝΔ,κεφαλαιοποιεί πολιτικά την κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ, βρίσκεται όμως εκ των πραγμάτων απέναντι από τον ελληνικό λαό.

Το κενό που έχει δημιουργηθεί, αντικατοπτρίζει την απουσία ενός αυθεντικού πατριωτικού, εθνικοαπελευθερωτικού αντιστασιακού αιτήματος. Αυτό, ή θα καλυφθεί μέσω ενός δημοκρατικού προτάγματος, ή απειλεί να προκαλέσει την ανάδυση ενός νέου, μαζικότερου φασιστικού φαινομένου, καθώς ο Φρανκενστάιν-Τσίπρας προκαλεί εξ αντανακλάσεως μια απότομη στροφή της κοινωνίας μας προς τα δεξιά.

Ποτέ άλλοτε το δίλημμα «αντίσταση ή εξαφάνιση» δεν υπήρξε τόσο πραγματικό για τον ελληνικό λαό. Και πρώτο βήμα γι’ αυτά είναι το παλλαϊκό αίτημα: «να φύγουν τώρα από την εξουσία».

4 Φεβρουαρίου 2016

Περιοδικό Άρδην - εφημερίδα Ρήξη 

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση