Ένας χρόνος «πρώτη φορά αριστερά»: Να πανηγυρίσουμε ή να κλάψουμε;

Γράφει ο Χρήστος Μπουσιούτας  Εδώ και ένα χρόνο ακούμε πότε για περήφανη διαπραγμάτευση και πότε για σκληρή διαπραγμάτευση.Κάνοντας τον ετήσιο απολογισμό αυτής της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αναρωτιέται κανείς: Αυτή η συγκυβέρνηση έκανε ποτέ διαπραγμάτευση;Ναι. Ουσιαστικά έκανε μια φορά και τελευταία.Αυτή που επέφερε την συμφωνία της 25^ης Φεβρουαρίου 2015, που προέβλεπε το κλείσιμο της αξιολόγησης και καμία άλλη.

 «Ο σκοπός της παράτασης είναι η ολοκλήρωση της αξιολόγησης (review) με βάση τις δεσμεύσεις της τρέχουσας συμφωνίας (on the basis of the conditions in the current arrangement). Δηλαδή η ολοκλήρωση της αξιολόγησης από τους δανειστές που εκκρεμούσε από πριν τις εκλογές».

 Αυτό που δεν τόλμησε να κάνει η Συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου από τον Αύγουστο του 2014, το έκανε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ στις 25 Φλεβάρη.Από εκείνη την στιγμή και μέχρι σήμερα, όσο και αν θέλουν να μας πείσουν, δεν υπάρχει καμία διαπραγμάτευση.

Η κυβέρνηση την 25^η Φεβρουαρίου είτε δεν ήξερε τι υπέγραφε, είτε διαπίστωσε εκ των υστέρων ότι αυτά που υπέγραψε δεν μπορούσε να τα περάσει ούτε στο κόμμα, ούτε στο λαό και αποφασίζει να τα πάρει πίσω.

Οι δανειστές από την άλλη, αντιλαμβανόμενοι ότι η κυβέρνηση αρνείται να τηρήσει τα συμφωνηθέντα αποφασίζουν να σκληρύνουν την θέση τους.Από εκείνη την στιγμή και μετά τελείωσε κάθε μορφή διαπραγμάτευσης.

Οι δανειστές εκμεταλλευόμενοι την ανάγκη που είχε για  χρηματοδότηση η χώρα, και έχοντας τον χρόνο με το μέρος τους, άρχισαν να χρησιμοποιούν την δύναμη τους για να τιμωρούν και εμείς να επικαλούμαστε την επιθυμία μας να πεθάνουμε για να εκβιάζουμε.Μια λυσσαλέα αντιπαράθεση και σύγκρουση έγινε. Ένα ιδιότυπο μπρα-ντε-φερ μεταξύ του Σόιμπλε και του Βαρουφάκη (διαβάστε περισσότερα εδώ).

Έτσι αφήσαμε να περάσει ο χρόνος και ζήσαμε το πιο ανόητο εξάμηνο της μεταπολιτευτικής ιστορίας της χώρας...Εκβιασμοί, προχειρότητες, ερασιτεχνισμοί και «Μπαρουφάκειες» δημιουργικές ασάφειες οδήγησαν στην φτωχοποίηση της χώρας και όταν τελείωσαν και τα δεσμευμένα αποθεματικά της, συρθήκαμε στα τέσσερα.

Τότε διαπιστώσαμε ότι όχι μόνο δεν πέρασε ο δικός μας εκβιασμός του Grexit, αλλά γύρισε μπούμερανκ, γιατί βλέπετε το Grexit δεν το θέταμε πια εμείς αλλά οι δανειστές.

Μετά από όλα αυτά αποφάσισε ο Αλέξης για να μην δείξει ότι συμβιβάζεται, να κάνει το δημοψήφισμα- παρωδία. Ο προσωπικός εγωισμός ενός αυτάρεσκου ανθρωπάκου, πάνω από το συμφέρον της χώρας.Κλήθηκε ο Ελληνικός λαός να ψηφίσει στις 5/7/2015 για κάτι που είχε λήξει στις 30/6/2015 όταν μάλιστα σύμφωνα με δήλωση του Αλέξη: «Θα έχουμε συμφωνία 48 ώρες μετά το δημοψήφισμα με όποιο αποτέλεσμα», ο ίδιος είχε αποφασίσει να πάμε στο τρίτο μνημόνιο από τις 22/6/2015. Τότε αποδεχτήκαμε όλους τους όρους που μας επέβαλαν. Έτσι πήγαμε στο τρίτο μνημόνιο. Αυτό του Αλέξη.Το είπε και ο Αλέξης σε συνέντευξή του: «Κόντρα» 4/9/2015

«Στις Βρυξέλλες είχα δίλημμα αν θα σηκωθώ να φύγω και θα γυρίσω σαν ήρωας ή αν θα αποτρέψω μια ιστορική οικονομική καταστροφή.
Η απόφαση της εξόδου θα ήταν ανείπωτη καταστροφή.
Να σηκωθώ να φύγω, όπως μου έλεγε η καρδιά μου, γυρίζοντας πίσω ως ήρωας με χιλιάδες να με αποθεώνουν και το κόμμα μου πρώτο, αλλά έχοντας να αντιμετωπίσω την επόμενη μέρα ένα χάος, με την κατάρρευση των τραπεζών, ίσως έναν εμφύλιο.
Και η επιλογή ήταν να πάρω το πολιτικό κόστος να αποτρέψω μια ιστορική οικονομική καταστροφή».

Μετά από όλες αυτές τις δηλώσεις  πιστεύει κανείς ότι είμαστε σε θέση σήμερα να κάνουμε διαπραγμάτευση;Στην ίδια συνέντευξη:  

«Η μεγάλη διάψευση για μένα ήταν όταν ήρθε ο Βαρουφάκης και μου μετέφερε το μήνυμα Σόιμπλε για τη συντεταγμένη έξοδο από το ευρώ. Τότε συνειδητοποίησα ότι το εναλλακτικό σχέδιο, ήταν το σχέδιο του αντιπάλου».

Όποτε θέλουν επαναφέρουν στο τραπέζι το θέμα της εξόδου. Μπορεί να κάνει τώρα η κυβέρνηση κάτι διαφορετικό από αυτό που έκανε το καλοκαίρι;Και συνεχίζει:  

«Πανικός δεν μ' έπιασε, πικρία μεγάλη, αλλά εσωτερική απογοήτευση και πάλη, ναι... Αν ήταν να παίζω στα ζάρια τη δική μου ύπαρξη, θα ήταν εύκολο, αλλά ήταν οι τύχες ενός ολόκληρου λαού». 

Την όποια δυνατότητα είχε η χώρα  να κάνει μια υποτυπώδη έστω διαπραγμάτευση την έχουν ακυρώσει οι δηλώσεις του Αλέξη.

Από εδώ και πέρα με την απειλή της αποπομπής που ο Αλέξης την θεωρεί, «μια ιστορική οικονομική καταστροφή», «κατάρρευση των τραπεζών, ίσως έναν εμφύλιο», ότι θέλουν θα μας επιβάλουν.

Τι θα τους πει τώρα; Φεύγω; 
Αυτό δεν θα είναι σήμερα «μια ανείπωτη καταστροφή»; 
Δεν θα επέφερε ένα χάος όπως λέει στην συνέντευξη του;Και γιατί δεν το έλεγε τότε να γινόταν και ήρωας όπως είπε;

Το παραμυθάκι λοιπόν της σκληρής διαπραγμάτευσης που μας λέει ο Κατρούγκαλος με το Καλαματιανό μαντηλάκι είναι ένα τεράστιο ψέμα.Εκκλήσεις κάνουμε να δεχτούν κάποια από τα μέτρα που προτείνουμε και μάλιστα άκομψα.

Τους παρακαλάμε να δεχτούν μέτρα που εκ των προτέρων ξέρουμε ότι κάποια από αυτά δεν θα γίνουν αποδεκτά, μόνο για εσωτερική κατανάλωση.Παράκληση κάνουμε και όχι διαπραγμάτευση.
Εμείς προτείνουμε και αυτοί αποφασίζουν.Αυτή είναι η αλήθεια.

 Όλα τα άλλα είναι τα συνήθη πολιτικά ψέματα με τα οποία εδώ και ένα χρόνο μας έχουν «φλομώσει» για να τονωθεί το ηθικό των οπαδών.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση