Βατερλό αλά Wikileaks για CIA και τον Τζον Μπρέναν προσωπικά…

Που να το φανταζόταν ένας τόσο σκληρός αξιωματούχος της αμερικανικής κυβέρνησης, με φήμη σκληρότητας και ως ανθρώπου, ο Τζον Μπρέναν, διοικητής της CIA, ότι θα πάθαινε τέτοιο χουνέρι από τον ορκισμένο εχθρό, τα περίφημα Wikileaks του Αυστραλού Τζούλιαν Ασάνζ, που πριν λίγη ώρα προέβησαν στη δημοσιοποίηση υποκλαπέντων στοιχείων από την ηλεκτρονική του αλληλογραφία και συγκεκριμένα από διεύθυνση που χρησιμοποιούσε στην American Online (AOL)…

Και να σκεφτεί κανείς, ότι συμφώνως προς την προσφιλή του τακτική, ο ιστοχώρος Wikileaks ακολουθεί το «μαρτύριο της σταγόνας», υπό την έννοια της μη συνολικής δημοσιοποίησης όσων έχει στα χέρια του, αλλά τμηματικά, για να αξιοποιήσει κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο επικοινωνιακά τρόπο όσα κατέχει!

Είναι βέβαιο, ότι στις ώρες που θα ακολουθήσουν, τα διεθνή μέσα ενημέρωσης θα πλημμυρίσουν από δημοσιεύματα για την υπόθεση, μια κατάσταση πραγματικό επικοινωνιακό εφιάλτη για τη CIA, ενδεχομένως χειρότερο και από την υπόθεση των «εικονικών πνιγμών» (water-boarding), παρότι δεν γνωρίζουμε ακόμα πόσο καταστρεπτικές θα είναι οι αποκαλύψεις που θα ακολουθήσουν.

Τουλάχιστον, όταν «έκραζαν» τη CIA για μια σειρά από παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μεταξύ αυτών και ειδεχθή βασανιστήρια, μπορεί επικοινωνιακά σε μια πρώτη ανάγνωση το αποτέλεσμα να ήταν καταστροφικό, είχε όμως και μια θετική διάσταση.

Απλά, επιβεβαίωνε στερεότυπα που έχει το διεθνές ακροατήριο, άρα τη φήμη της υπηρεσίας ως μιας αδίστακτης οργάνωσης που δρα παραδοσιακά υπεράνω του νόμου, με την αιτιολογία της υπεράσπισης του συμφέροντος της χώρας, δικαιολογημένα, ή αδικαιολόγητα. Και αυτό έχει ενίοτε αποτρεπτικό αποτέλεσμα…

Πόσο καταστροφική είναι η δημοσιοποίηση της ηλεκτρονικής αλληλογραφίας του διοικητή της CIA, ασχέτως του αν πρόκειται για έναν δευτερεύοντα λογαριασμό από τον οποίο ενδεχομένως να μην έφευγαν και τα πιο «καυτά» μυστικά της CIA; Η ουσία παραμένει πως κάποιοι παραβίασαν την ασφάλεια των επικοινωνιών και της αλληλογραφίας, ενός από τα πιο προστατευμένα, υποτίθεται, πρόσωπα παγκοσμίως και μοιράζονται τα μυστικά του μαζί μας, με τον απλό καθημερινό δηλαδή άνθρωπο, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της υφηλίου.

Ο Τζον Μπρέναν μόνο τυχαίος δεν είναι. Μπορεί διοικητής να έγινε τον Μάρτιο του 2013, αντικαθιστώντας τον «σκανδαλιάρη» και «απρόσεκτο» στρατηγό, Ντέιβιντ Πετρέους, ο οποίος τα άφηνε όλα «χύμα» ενώπιον της ερωμένης του, ενδεχομένως σε ένα άτυπο σεξουαλικής φύσεως παιχνίδι, καθώς η εξουσία και η ισχύς είναι το ισχυρότερο αφροδισιακό, αν πιστέψουμε τους ψυχολόγους.

Και ο πολυδιαφημισμένος στρατηγός, «πατέρας» της στρατηγικής που ακολούθησαν οι ΗΠΑ για την αντιμετώπιση της εξέγερσης στο Ιράκ, ένα πρόσωπο με φανατικούς φίλους και φανατικούς εχθρούς, στον οποίο ο πρόεδρος των ΗΠΑ εμπιστεύθηκε ένα από τα πιο κομβικά αξιώματα του μηχανισμού ασφαλείας της χώρας, «προδόθηκε» από την αγάπη του στον… «ποδόγυρο» που θα έλεγαν κάποιες δεκαετίες πίσω στην Ελλάδα.

Και δεν είναι αυτό το «αμάρτημα», αφού ποσώς απασχολεί… η λίμπιντο του στρατηγού, ενώ αρκετοί θα το θεωρήσουν ενδεχομένως και θετικό στοιχείο. Το πρόβλημα είναι πως δεν σεβάστηκε επαρκώς τη φύση της δουλειάς του. Και αντικαταστάθηκε από ένα πρόσωπο κομβικό στη χάραξη της πολιτικής στα θέματα ασφαλείας στον Λευκό Οίκο, ένα πρόσωπο που βρέθηκε στο πόστο για να αποκαταστήσει τον έλεγχο στην υπηρεσία…

Ο Τζον Μπρέναν έκανε εξ αρχής αισθητή την παρουσία του. Γνωρίζοντας καλά την υπηρεσία, καθώς είχε υπηρετήσει επί 25ετία (1980-2005), επιχείρησε να προωθήσει αλλαγές οι οποίες δίχασαν σοβαρά την κοινότητα πληροφοριών (intelligence community) των ΗΠΑ, με ένα ιστορικό στέλεχος και για ένα σύντομο «φεγγάρι» επικεφαλής, τον Μαικλ Μορέλ, να παραιτείται, θεωρώντας αδύνατο να ταιριάξουν τα «χνώτα» του με τον Μπρέναν. Εξάλλου όλοι γνωρίζονταν μεταξύ τους…

Να υποθέσουμε ότι υπάρχει ένα ενδεχόμενο να πρόκειται για «βρόμικα κόλπα» (dirty tricks) από το εσωτερικό της υπηρεσίας, από στελέχη που τον είχαν βάλει στο μάτι και ζούσαν-ανέπνεαν να τον εκδικηθούν με τον σκληρότερο τρόπο, μη υπολογίζοντας οτιδήποτε; Και ότι το προϊόν της μεθόδου εκδίκησης που θεώρησαν ασφαλέστερη και αποτελεσματικότερη κατέληξε σκοπίμως στα Wikileaks;

Τίποτα μην αποκλείουμε. Τις επόμενες ημέρες θα ακούσουμε και θα διαβάσουμε πολλά, ενώ αναλόγως του περιεχομένου των αποκαλύψεων που θα ακολουθήσουν, είναι ανοιχτό ακόμα και το ενδεχόμενο υποβολής παραίτησης του Τζον Μπρέναν, έχοντας υποκύψει εν πολλοίς στο «δάσκαλε που δίδασκες…».

Πως βρέθηκε όμως στον Λευκό Οίκο; Φεύγοντας από τη CIA δημιούργησε μια εταιρία πληροφοριών και αναλύσεων, την « The Analysis Corp» (TAC), η οποία φαίνεται πήγε τόσο καλά, ώστε τρία μόλις χρόνια αργότερα, η εταιρία έγινε δωρητής του Ομπάμα (όλα επιτρέπονται σε ένα σύστημα που αρέσκεται θεσμικά να επηρεάζεται… το λόμπινγκ έχει διάφορες μεθόδους), με αποτέλεσμα λίγους μήνες αργότερα, να διοριστεί σύμβουλος σε θέματα ασφαλείας του Αμερικανού προέδρου.

Η άνοδός του στην άτυπη ιεραρχία των συμβούλων του Ομπάμα ήταν μετεωρική, καταλήγοντας στο Λάνγκλεϊ της Βιρτζίνια και τη θέση του διοικητή της υπηρεσίας στην οποία κυρίως σταδιοδρόμησε. Πρώτο του μέλημα ήταν να προπαγανδίσει την ανάγκη προστασίας της CIA από πολιτικές παρεμβάσεις και απόπειρες χειραγώγησης. Γίνονται τέτοια πράγματα; Κάτι θα ξέρει ο Μπρέναν για να τα προτάσσει στην ατζέντα του.

Μια από τις αποκαλύψεις που θα συζητηθούν, είναι η πρότασή του ώστε ο Διευθυντής Εθνικών Πληροφοριών (DMI: Director of National Intelligence) θα πρέπει να έχουν δεκαετή θητεία, με την προσυπογραφή της Γερουσίας, που θα είχε την τελική ευθύνη για τους διορισμούς. Γενικότερα, ο Μπρέναν καλούσε για την οικοδόμηση μιας «αρχιτεκτονικής εθνικής ασφαλείας», με τον συνδυασμό μέσων και στόχων, έναν κεντρικό σχεδιασμό που θα αφορούσε όλο το οικοδόμημα της εθνικής ασφαλείας.

Αρκετή φασαρία θα γίνει, κατά τα φαινόμενα και με τις αναφορές του σε σχετική έκθεση, για την αμφίβολη νομιμότητα και συνταγματικότητα προεδρικών οδηγιών (Presidential Directives), ως αποτέλεσμα παρασκηνιακών διαβουλεύσεων πίσω από κλειστές πόρτες και ασαφών οδηγιών.

Όπως αποκαλύπτει στην έκθεση αυτή, ένα από τα «διαμάντια» των αποκαλύψεων των Wikileaks, το FBI, το Department of Homeland Security (υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας), National Security Agency (NSA), CIA, και το Πεντάγωνο (Department of Defense), εμπλέκονται στη συλλογή πληροφοριών σε αμερικανικό έδαφος, αφήνοντας να εννοηθεί ότι η συμβατότητα της δράσης τους με τα δικαιώματα των Αμερικανών πολιτών και τις δημοκρατικές ελευθερίες δεν είναι και δεδομένα!

Κι αυτή είναι μία μόνο από τις πρώτες εκθέσεις που αποκαλύπτονται… Φαίνεται, ότι η CIA έχει εισέλθει εκ νέου σε μια πολύ ταραγμένη περίοδο, σε κινούμενη άμμο θα έλεγε κανείς, ενώ η συγκυρία θα την ήθελε στην πρώτη γραμμή, αφού οι προκλήσεις είναι τεράστιες, ενδεχομένως και πιο κρίσιμες από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, αφού τότε υπήρχε μια… σταθερότητα στην αστάθεια.

Ίσως έρθει κάποια στιγμή η ώρα κάποια άλλα, εντός ή εκτός εισαγωγικών τρελόπαιδα, βγάλουν στη φόρα και «κρεμάσουν στα μανταλάκια» και δικά μας άπλυτα. Και στην περίπτωση της CIA δε βρέθηκε κανείς να την ψέξει ότι δεν προσπάθησε να υπερασπίσει το αμερικανικό εθνικό συμφέρον, ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Ισχύει άραγε το ίδιο και σε εμάς; Ή που θα έλεγε και ο Νιόνιος, «φτιάχνουν οι Έλληνες κυκλώματα και ιστορία οι παρέες»;

Πηγή Defence-Point


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση