Ο τελευταίος πονοκέφαλος της Merkel λέγεται Deutsche Βank
Του Κώστα Ράπτη
Για τη Γερμανία, οι κακές ειδήσεις έρχονται τα τελευταία 24ωρα σε μια πυκνή διαδοχή.
Την Τρίτη έγινε γνωστό ότι η βιομηχανική παραγωγή υποχώρησε σε προσαρμοσμένη βάση τον Αύγουστο κατά 1,2% έναντι του προηγούμενου μήνα, όταν οι εκτιμήσεις των αναλυτών (σε δημοσκόπηση του Dow Jones Newswires) έκαναν λόγο για πτώση κατά μόλις 0,1%.
Την Τετάρτη ανακοινώθηκε ότι οι εξαγωγές υποχώρησαν κατά 5,2% τον Αύγουστο σε μηνιαία βάση, σημειώνοντας την μεγαλύτερη πτώση από τον Ιανουάριο του 2009 (έναντι εκυτιμήσεων για πτώση κατά 0,9%), ενώ οι εισαγωγές υποχώρησαν κατά 3,1%, με αποτέλεσμα το εμπορικό πλεόνασμα να συρρικνωθεί από τα 25 δισ. ευρώ τον Ιούλιο, στα 15,3 δισ. ευρώ.
Είναι προφανές ότι η πολιτική που επένδυε στην εκτός Ευρωζώνης ζήτηση δεν αποδίδει πια -στο φόντο της επιβράδυνσης της Κίνας και των κυρώσεων που πάντοτε ισχύουν έναντι της Ρωσίας.
Εξ ού και τα κορυφαία οικονομικά ινστιτούτα της Γερμανίας αναμένεται, σύμφωνα με το Reuters, να υποβαθμίσουν τις εκτιμήσεις τους για τον ρυθμό ανάπτυξης το 2015 από το αρχικώς υπολογιζόμενο 2,1% στο 1,8% περίπου.
Όλα αυτά, λαμβάνοντας υπ' όψιν μόνο τη "φυσική” ροή των πραγμάτων, χωρίς να συνυπολογίζονται τα δύο μεγάλα γεγονότα που σημαδεύουν τις τελευταίες εβδομάδες την οικονομική (και πολιτική) ζωή της ηγέτιδας δύναμης της Ευρωζώνης: το σκάνδαλο της Volkswagen, με τις μειωμένες πωλήσεις, αποζημιώσεις και αναδιαρθρώσεις που θα επιφέρει, και την προσφυγική κρίση. Αμφότερα είναι δύσκολο να αποτιμηθούν ως προς το οικονομικό κόστος που αναμφίβολα θα έχουν -πόσω μάλλον ως προς το άυλο κόστος σε αξιοπιστία.
Πρόκειται για την οδυνηρή υπενθύμιση του γεγονότος ότι το παιχνίδι της παγκοσμιοποίησης δεν μπορεί να παίζεται επιλεκτικά, ιδίως όταν το ρυθμιστικό και γεωπολιτικό του πλαίσιο τό ορίζουν άλλοι.
Όμως οι "σκελετοί στη ντουλάπα” της Γερμανίας φαίνεται ότι είναι πολλοί. Εξ ού και τις κακές ειδήσεις διαδέχονται, προς μεγάλη ανησυχία αναμφίβολα της καγκελαρίου Merkel, ακόμη χειρότερες.
Τέτοια υπήρξε η μη προγραμματισμένη ανακοίνωση της Deutsche Bank το βράδυ της Τετάρτης ότι πιθανότατα δεν θα διανείμει φέτος μέρισμα (κίνηση χωρίς προηγούμενο στην εξαετία της κρίσης), καθώς αναμένει να καταγράψει ζημίες ύψους σχεδόν 6,2 δισ. ευρώ το τρίτο τρίμηνο, λόγω μεγάλης απομείωσης στους τομείς εταιρικής τραπεζικής και χρεογράφων.
Η αντίδραση των ευρωπαϊκών αγορών την Πέμπτη υπήρξε ψυχραιμότερη από το αρχικό σοκ, καθώς επικράτησε η ερμηνεία του "νοικοκυρέματος” και όχι της προαναγγελίας μεγαλύτερων κλυδωνισμών.
Πράγματι, ο νέος επικεφαλής της Deutsche Βank, John Cryan έχει επιδοθεί σε μία προσπάθεια μείωσης του λειτουργικού κόστους (που όπως υπενθύμισε τον προηγούμενο αντιπροσωπεύει το 60% των εσόδων, έναντι 40% για άλλες μεγάλες τράπεζες, με αποτέλεσμα η απόδοση των μετοχών να κυμαίνεται στο 5-7% έναντι 11-12% του υπόλοιπου κλάδου), εξ ού και η προαναγγελία μείωσης κατά 25% των θέσεων εργασίας, ήτοι κατά 10.000 από περικοπές και κατά 15.000 από την αναμενόμενη πώληση της θυγατρικής Postbank.
Παράλληλα, ο Cryan επιχειρεί να αυξήσει την κεφαλαιακή επάρκεια στο 12%, κατά τους κανόνες της "Βασιλείας 3”. Όμως αυτό αποτελεί και το κρισιμότερο στοιχείο, διότι αποτελεί κοινό μυστικό ότι η Deutsche Βank είναι η περισσότερο μοχλευμένη τράπεζα της Ευρώπης.
Το ίδρυμα του οποίου προΐσταται ο Cryan πιθανότατα κρατά το μυστικό τόσο της παρελκυστικής πολιτικής του Βερολίνου στην ευρωπαϊκή τραπεζική ένωση όσο και της νευρικότητας της διοίκησης της ΕΚΤ και της επιμονής της για ταχεία και μεγάλης κλίμακας ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών – προτού υπάρξουν απρόοπτα.
Αρκεί να σημειωθεί ότι η Deutsche Βank "κάθεται” στην κορυφή ενός βουνού παραγώγων ύψους 75 τρισ. δολαρίων (ήτοι το εικοσαπλάσιο του γερμανικού ΑΕΠ) και παράλληλα κατέβαλε τον Απρίλιο στις αμερικανικές αρχές πρόιστιμο ύψους 2,1 δισ. δολαρίων για την υπόθεση χειραγώγησης του Libork, ενώ τον Ιούνιο είδε την υποβάθμισή της από την Standard & Poor's στο ΒΒΒ+ και αντικατέστησε τους συνδιοικητές της Anshu Jain και Jürgen Fitschen με τον Cryan. Μίλησε κανείς για "συστημικό κίνδυνο”;
Πηγή Capital
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Για τη Γερμανία, οι κακές ειδήσεις έρχονται τα τελευταία 24ωρα σε μια πυκνή διαδοχή.
Την Τρίτη έγινε γνωστό ότι η βιομηχανική παραγωγή υποχώρησε σε προσαρμοσμένη βάση τον Αύγουστο κατά 1,2% έναντι του προηγούμενου μήνα, όταν οι εκτιμήσεις των αναλυτών (σε δημοσκόπηση του Dow Jones Newswires) έκαναν λόγο για πτώση κατά μόλις 0,1%.
Την Τετάρτη ανακοινώθηκε ότι οι εξαγωγές υποχώρησαν κατά 5,2% τον Αύγουστο σε μηνιαία βάση, σημειώνοντας την μεγαλύτερη πτώση από τον Ιανουάριο του 2009 (έναντι εκυτιμήσεων για πτώση κατά 0,9%), ενώ οι εισαγωγές υποχώρησαν κατά 3,1%, με αποτέλεσμα το εμπορικό πλεόνασμα να συρρικνωθεί από τα 25 δισ. ευρώ τον Ιούλιο, στα 15,3 δισ. ευρώ.
Είναι προφανές ότι η πολιτική που επένδυε στην εκτός Ευρωζώνης ζήτηση δεν αποδίδει πια -στο φόντο της επιβράδυνσης της Κίνας και των κυρώσεων που πάντοτε ισχύουν έναντι της Ρωσίας.
Εξ ού και τα κορυφαία οικονομικά ινστιτούτα της Γερμανίας αναμένεται, σύμφωνα με το Reuters, να υποβαθμίσουν τις εκτιμήσεις τους για τον ρυθμό ανάπτυξης το 2015 από το αρχικώς υπολογιζόμενο 2,1% στο 1,8% περίπου.
Όλα αυτά, λαμβάνοντας υπ' όψιν μόνο τη "φυσική” ροή των πραγμάτων, χωρίς να συνυπολογίζονται τα δύο μεγάλα γεγονότα που σημαδεύουν τις τελευταίες εβδομάδες την οικονομική (και πολιτική) ζωή της ηγέτιδας δύναμης της Ευρωζώνης: το σκάνδαλο της Volkswagen, με τις μειωμένες πωλήσεις, αποζημιώσεις και αναδιαρθρώσεις που θα επιφέρει, και την προσφυγική κρίση. Αμφότερα είναι δύσκολο να αποτιμηθούν ως προς το οικονομικό κόστος που αναμφίβολα θα έχουν -πόσω μάλλον ως προς το άυλο κόστος σε αξιοπιστία.
Πρόκειται για την οδυνηρή υπενθύμιση του γεγονότος ότι το παιχνίδι της παγκοσμιοποίησης δεν μπορεί να παίζεται επιλεκτικά, ιδίως όταν το ρυθμιστικό και γεωπολιτικό του πλαίσιο τό ορίζουν άλλοι.
Όμως οι "σκελετοί στη ντουλάπα” της Γερμανίας φαίνεται ότι είναι πολλοί. Εξ ού και τις κακές ειδήσεις διαδέχονται, προς μεγάλη ανησυχία αναμφίβολα της καγκελαρίου Merkel, ακόμη χειρότερες.
Τέτοια υπήρξε η μη προγραμματισμένη ανακοίνωση της Deutsche Bank το βράδυ της Τετάρτης ότι πιθανότατα δεν θα διανείμει φέτος μέρισμα (κίνηση χωρίς προηγούμενο στην εξαετία της κρίσης), καθώς αναμένει να καταγράψει ζημίες ύψους σχεδόν 6,2 δισ. ευρώ το τρίτο τρίμηνο, λόγω μεγάλης απομείωσης στους τομείς εταιρικής τραπεζικής και χρεογράφων.
Η αντίδραση των ευρωπαϊκών αγορών την Πέμπτη υπήρξε ψυχραιμότερη από το αρχικό σοκ, καθώς επικράτησε η ερμηνεία του "νοικοκυρέματος” και όχι της προαναγγελίας μεγαλύτερων κλυδωνισμών.
Πράγματι, ο νέος επικεφαλής της Deutsche Βank, John Cryan έχει επιδοθεί σε μία προσπάθεια μείωσης του λειτουργικού κόστους (που όπως υπενθύμισε τον προηγούμενο αντιπροσωπεύει το 60% των εσόδων, έναντι 40% για άλλες μεγάλες τράπεζες, με αποτέλεσμα η απόδοση των μετοχών να κυμαίνεται στο 5-7% έναντι 11-12% του υπόλοιπου κλάδου), εξ ού και η προαναγγελία μείωσης κατά 25% των θέσεων εργασίας, ήτοι κατά 10.000 από περικοπές και κατά 15.000 από την αναμενόμενη πώληση της θυγατρικής Postbank.
Παράλληλα, ο Cryan επιχειρεί να αυξήσει την κεφαλαιακή επάρκεια στο 12%, κατά τους κανόνες της "Βασιλείας 3”. Όμως αυτό αποτελεί και το κρισιμότερο στοιχείο, διότι αποτελεί κοινό μυστικό ότι η Deutsche Βank είναι η περισσότερο μοχλευμένη τράπεζα της Ευρώπης.
Το ίδρυμα του οποίου προΐσταται ο Cryan πιθανότατα κρατά το μυστικό τόσο της παρελκυστικής πολιτικής του Βερολίνου στην ευρωπαϊκή τραπεζική ένωση όσο και της νευρικότητας της διοίκησης της ΕΚΤ και της επιμονής της για ταχεία και μεγάλης κλίμακας ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών – προτού υπάρξουν απρόοπτα.
Αρκεί να σημειωθεί ότι η Deutsche Βank "κάθεται” στην κορυφή ενός βουνού παραγώγων ύψους 75 τρισ. δολαρίων (ήτοι το εικοσαπλάσιο του γερμανικού ΑΕΠ) και παράλληλα κατέβαλε τον Απρίλιο στις αμερικανικές αρχές πρόιστιμο ύψους 2,1 δισ. δολαρίων για την υπόθεση χειραγώγησης του Libork, ενώ τον Ιούνιο είδε την υποβάθμισή της από την Standard & Poor's στο ΒΒΒ+ και αντικατέστησε τους συνδιοικητές της Anshu Jain και Jürgen Fitschen με τον Cryan. Μίλησε κανείς για "συστημικό κίνδυνο”;
Πηγή Capital
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Είναι δυνατόν οι Γερμανοί να δηλώσουν εκτροχιασμό του συστημικού πιστωτικού συστήματος? Όσες ανακεφαλεοποιήσεις Κι άν γίνουν στις Ελληνικές τράπεζες ,το πιστωτικό σύστημα της Ελλάδας δεν πρόκειται να προχωρήσει ,επειδή δεν υπάρχει λύση στα κόκκινα δάνεια ,που συνεχώς και αυξάνονται από τα μέτρα λιτότητας και την αύξηση της φορολογίας . Το να δανείζεις συνεχώς ένα σύστημα που στην ουσία έχει καταρρεύσει και να προσθέσεις τα δανεικά στους φορολογούμενους και όχι στους επιχειρηματίες αυτό είναι η λάθος πολιτική της ΕΚΤ προς το τραπεζικό σύστημα της Ελλάδος .Εάν το χρέος δεν αλλάξει ονομασία και από ΔΧ γίνει ΙΧ διότι οι ιδιώτες τα δανείστηκαν η κρίση δεν θα ξεπεραστεί ποτέ .Αντί για kapital codrol καλύτερα θα ήταν η ΕΚΤ να δάνειζε τις τράπεζες της Ελλάδας το χρήμα να διοχετευόταν στην αγορά για να ξεπληρώσουν οι Έλληνες τα κόκκινα δάνεια .Εάν η κρίση μεταφερθεί και στην Γερμανία τότε την ευθύνη θα την έχουν οι πολιτικοί και οι σύμβουλοι οικονομολόγοι που κυβερνά την ΕΕ όχι το ενιαίο νόμισμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Μερκελ γνωριζει καλα εκ των εσω τα χαλια και τους κινδυνους του γερμανικου τραπεζικου συστηματος, ασχετα εαν προς τα εξω προβαλλουν εικονες δυναμης και κερδοφοριας, γι' αυτο και εχει τα δικα της χρηματα στην φημισμενη ιδιωτικη τραπεζα Julius Baer της Ζυριχης πολλα χρονια τωρα. Κατα τα αλλα, οι πολιτες προβατα πληρωνουν τις ζημιες των τραπεζων, χωρις να τιμωρουνται οι υπευθυνοι τους, αφου πλεον επισημα προσθετουν αυτες τις ζημιες στα κρατικα χρεη. Ας μην αποκλειεται το ενδεχομενο καποιο πρωι να μην υπαρχουν τα χρηματα των καταθετων στις μεγαλες ΔΗΘΕΝ ισχυρες τραπεζες της Ευρωπης.
ΑπάντησηΔιαγραφή