Ο αγράμματος πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας

Πάκης: Ο θεσμός του πρόσφυγα προέρχεται από τον ικέτη της αρχαίας ελληνικής Δημοκρατίας

Γράφει ο Γιάννης Λαζάρου

Το ότι ο κάθε Πάκης διαθέτει ένα πτυχίο κάποιας σχολής δεν τον καθιστά αυτομάτως και εγγράμματο. Πολλά τα παραδείγματα της καθημερινότητας αλλά πάνω απ' όλα τα παραδείγματα των εγγράμματων αγράμματων της πολιτικής, που θέλοντας να κάνουν εντύπωση πάντα θα σου πετάξουν και έναν Σικελιανό, έναν Ελύτη, έναν Καβάφη κ.ο.κ.

Όταν θέλουν να κάνουν μεγαλύτερη εντύπωση θα σου πετάξουν και κάτι από αρχαία Ελλάδα για να σου δείξουν εκτός των άλλων πως είναι και απ' ευθείας απόγονοι του Περικλέους.

Κληθείς ο Πάκης να εγκαινιάσει το κτίριο του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Δημοσίου Δικαίου (μιλάμε για μεγαλεία) και ενώπιον των πρωθυπουργού Βασιλικής Θάνου, του υπουργού Εξωτερικών Πέτρου Μολυβιάτη, του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών Σπύρου Φλογαΐτη, του πρώην πρωθυπουργού της Ιταλίας Τζουλιάνο Αμάτο, της περιφερειάρχου Αττικής Ρένας Δούρου, καθώς και ακόμα πολλών προσωπικοτήτων από τον πολιτικό και ακαδημαϊκό χώρο, είπε, κάτσε να τους ρουμπώσω τώρα όλους. Να τους κάνω να χάσουν τα λογικά τους. Σίγουρος πως οι από κάτω για το παντεσπάνι τους είναι εκεί και είναι της ιδίας συνομοταξίας, οπότε θα με παλαμακήσουν κιόλας, πήρε το ύφος του αγορεύοντος στην Aγορά και την αμόλησε.

Βρώμισε τόσο πολύ που η μπόχα μας τρύπησε τον εγκέφαλο, οι από κάτω την βρήκαν εξαίσια και μοσχομυριστή. Ανάμεσα στα άλλα μεγαλειώδη είπε και το καταπληκτικό: «ο θεσμός του πρόσφυγα, προέρχεται από τον ικέτη της αρχαίας ελληνικής Δημοκρατίας».

Μάλιστα, κυρίες και κύριοι, ο πρόσφυγας είναι ΘΕΣΜΟΣ. Όπως το ακούτε, είναι κάτι σαν το αξίωμα του προέδρου της Δημοκρατίας ή τέλος πάντων κάτι σαν τους θεσμούς που δημιούργησε ο Τσίπρας.

Πω πω μεγαλεία οι πρόσφυγες, πραγματικά και οι ίδιοι δεν γνωρίζουν το τι είναι. Μετά ο Πάκης πήρε μεγαλύτερη φόρα αφού οι από κάτω είχαν ήδη πάρει τον τρίτο ύπνο και μας είπε πως αυτός ο θεσμός που είναι καθιερωμένος από την αρχαιότητα (κατά τον Πάκη) προέρχεται από τους ικέτες της αρχαίας Ελληνικής Δημοκρατίας. Σώπασαν τα πουλιά, μουγκάθηκαν τα γίδια.

Η ικεσία, Πάκια μου, ήταν άγραφος νόμος, το επαναλαμβάνουμε ΑΓΡΑΦΟΣ ΝΟΜΟΣ, δεν είχε ανάγκη από Δουβλίνα και αποφάσεις φασισταριών τύπου Ε.Ε.

Συνήθως ο ικέτης, Πάκια μου, ήταν κάποιος που είχε διαπράξει σοβαρό αδίκημα ή έγκλημα. Για πες, ρε Πάκια, τι αδίκημα και τι έγκλημα διέπραξε ένας οικογενειάρχης Σύριος ή ένας ξεριζωμένος από τον Πόντο και αλλού;

Μπορεί τον ιερό αυτόν νόμο να τον εκμεταλλεύτηκαν τότε και λαμόγια σαν τα σημερινά διότι ευδοκιμούν από αρχαιοτάτων χρόνων, αυτό όμως δεν μειώνει την αξία του διότι πάνω απ΄ όλα ήταν ΑΓΡΑΦΟΣ.

Φυσικά και δεν μπορεί να γίνει παραλληλισμός ικέτη και πρόσφυγα γιατί η ικεσία ήταν άγραφος νόμος σε ένα λαό που είχε νόμους και όχι υπονόμους που σε εκτρέφουν.

"Ο Νόμος, για τον αρχαίο Έλληνα, είναι δισυπόστατος: είναι το σύνολο των γραπτών νόμων που εξασφαλίζουν την ευρυθμία και την ευημερία της πόλης και των πολιτών, αλλά και το άγραφο δίκαιο που είναι έμφυτο και επιβάλλεται όχι από τον φόβο κυρώσεων, αλλά από το αίσθημα της αιδούς."

Διαθέτεις κανέναν λαό που να αποδέχεται τα παραπάνω και ειδικά τον φόβο κυρώσεων από το αίσθημα της αιδούς; Διότι μόνο τέτοιος λαός είχε άγραφο νόμο την ικεσία.

Εσύ εκπροσωπείς ένα λαό που έχει άγραφο νόμο την λαμογιά. Ουδεμία σύγκριση ή παραλληλισμός, λοιπόν, ούτε για τους πρόσφυγες ούτε για τους λαούς και δη τους Ευρωπαϊκούς που θα δώσουν συγχωροχάρτι στον ικέτη πρόσφυγα. Ο πρόσφυγας, Πάκια μου, δεν ψάχνει συγχωροχάρτι, να ζήσει παλεύει.

Όταν ο ίδιος δεν διαθέτεις το αίσθημα της αιδούς κάνοντας ότι έκανες σε όλο τον πολιτικό σου βίο και λέγοντας αυτά που λες για το παντεσπάνι σου, τότε και ο λαός που σε ανέχεται έχει ευθύνη.

Γεγονός πάντως είναι πως εγκαινιάσθηκε το κτίριο του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Δημοσίου Δικαίου και ησύχασαν οι άνεργοι στην Ελλάδα, όπως δικαιώθηκαν και οι χιλιάδες που αυτοκτόνησαν (δολοφόνησαν) οι πολιτικές των άνευ αιδούς Πάκηδων.

Πηγή "Στον Τοίχο"


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση