Οι κόκκινες γραμμές, τα πράσινα άλογα, η ροζ ηγεσία και οι μαύρες μέρες

Γράφει ο Όθων Ιακωβίδης

Άκουσα με προσοχή τη πρoχθεσινή μακρά συνέντευξη του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, στη δημοσιογράφο κ. Σοφία Παπαϊωάννου.

Ξανασυγκινήθηκα από τη “μεγάλη και πολύωρη μάχη που έδωσε” εκεί στις βροχερές Βρυξέλλες, αλλά, πρέπει να πώ πως, πρώτη φορά ακούω άνθρωπο που σε μία μάχη στην οποία ο αντίπαλος τον έχει ξεβρακώσει και τον στέλνει πακέτο, γυμνό και ξεφτιλισμένο πίσω στους δικούς του, να περηφανεύεται ότι η μάχη ήταν σκληρή...

Όπως πρώτη φορά, είδα πρωθυπουργό να ηττάται από τη νίκη του στο Δημοψήφισμα που αυτός προκήρυξε!!!...

Και πρώτη φορά, επίσης, είδα αρχηγό κόμματος που έχει “τελειώσει” (με τα αποτελέσματα Δημοψηφίσματος) τους πολιτικούς του αντιπάλους και τους έχει καταστήσει πολιτικά πτώματα τυμπανιαία και ζέχνοντα, να τους δίνει το φιλί της ζωής, για να συνεχίσουν, από την επομένη, να τον αμφισβητούν...

Αλλά, ας τ' αφήσουμε όλ' αυτά.

Διερωτώμαι: Τελικά, δεν υπάρχει ένας δημ/φος να κάνει κρίσιμες, λογικές ερωτήσεις;

Θα ήθελα να του κάνω την εξής σειρά ερωτήσεων:

1η ΕΡΩΤΗΣΗ: Κατά γενική ομολογία, το διακύβευμα της διαπραγμάτευσης που κάνατε με τους “εταίρους” μας, ήταν πράγματι, παγκόσμιου ενδιαφέροντος. Είναι έτσι;

Θα μου απαντούσε ΝΑΙ, καθώς ήδη έχει δοθεί αυτή η απάντηση, τόσο από τον ίδιο όσο και από άλλους πρωθυπουργούς και Προέδρους κρατών, σε πολλές δημόσιες δηλώσεις τους.

2η ΕΡΩΤΗΣΗ: Γιατί ξεκινήσατε μία διαπραγμάτευση, το διακύβευμα της οποίας ήταν τεράστιας παγκόσμιας σημασίας, χωρίς να έχετε τη δυνατότητα να βάλετε (και να τις υπερασπιστείτε) πραγματικές (και όχι ρητορικές) “κόκκινες γραμμές”; Το ρωτώ, διότι:
Αν κάποιος δεν μπορεί να θέσει πραγματικές “κόκκινες γραμμές” σε μία διαπραγμάτευση, εξυπακούεται ότι δεν μπορεί να διαπραγματευθεί. Κάθεται σπίτι του, φρόνιμα και “λάθρα βιώνων”.

Για να θέσεις “κόκκινες γραμμές”, πρέπει να διαθέτεις την απαιτούμενη δύναμη να τις υπερασπισθείς. Αν δεν διαθέτεις αυτή τη δύναμη, δεν θέτεις “κόκκινες γραμμές”, διότι, όταν ο άλλος τις πατήσει, ξεφτιλίστηκες...

Άρα: Ξεκινάς μία διαπραγμάτευση μόνον όταν έχεις εξασφαλίσει τις προϋποθέσεις να υπερασπισθείς τις κόκκινες γραμμές που θα βάλεις.

Εσείς, κ. Πρωθυπουργέ, τί κάνατε;

Ότι και να μας πεί ο Αλέξης απαντώντας, δεν θα αλλάξει την πραγματικότητα που όλοι είδαμε στο τέλος και όλοι την πληρώνουμε με τη ζωή μας.

Την πραγματικότητα πως ο Τσίπρας, όχι ότι δεν είχε τη δύναμη να θέσει “κόκκινες γραμμές” και να οργανώσει την άμυνα υπεράσπισης αυτών των γραμμών, αλλά δεν το ήθελε!

Μάλιστα, τη βούλησή του αυτή (να μην υπάρχουν “κόκκινες γραμμές”) τη διαλαλούσε μέ κάθε ευκαιρία, λέγοντας: “Η κυβέρνηση δεν θέλει και δεν πρόκειται, με τίποτε, να βγεί από την Ευρωζώνη”.

Έτσι αφόπλιζε την Ελλάδα από το μόνο όπλο που είχε στη διαπραγμάτευση με τους “δανειστές” της, που ήταν (και είναι) η άρνηση πληρωμής του Δημόσιου Χρέους της, για τον Άλφα ή Βήτα λόγο. Και όλοι ξέρουμε πως αυτή η άρνηση, οδηγεί στην (πιθανότατη) έξοδο από την Ευρωζώνη.

Αυτό (το να διαπραγματεύεσαι χωρίς να έχεις κόκκινες γραμμές”) είναι τόσο ηλίθιο, που οι αντίπαλοι τού Τσίπρα (μέσα κι έξω από την Ελλάδα) δεν πίστευαν αυτό που άκουγαν τ' αυτιά τους και νόμιζαν ότι τους κοροϊδεύει!!!

Και όμως, η απιστεύτου βαθμού αυτή ηλιθιότητα, ήταν και αποδείχθηκε, στο τέλος, αλήθεια!!!

Και το “ωραίο”, είναι πως αυτή η ηλιθιότητα, συνοδεύτηκε και από μία άλλη, ακόμη μεγαλύτερη!: Έδωσε (κατά τη διάρκεια της “σκληρής διαπραγμάτευσης”) στον αντίπαλο, υπό μορφή πληρωμών προς αυτόν, μέχρι και την τελευταία δεκάρα που είχε στο Κρατικό ταμείο(!) δημοσιοποιώντας, μάλιστα, το γεγονός ότι η Χώρα είναι οικονομικά ξεβράκωτη (μη τυχόν και ο αντίπαλος δεν ξέρει αυτή την καίρια αδυναμία της, που ήταν όπλο δικό του)!!!...

Αν αυτές οι πράξεις δεν είναι ΑΠΎΘΜΕΝΗ ΗΛΙΘΙΌΤΗΤΑ, μιλάμε για ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΙ ΠΡΟΜΕΛΕΤΗΜΕΝΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ.

- Έ, και τί έγινε, ρε παιδιά ; Πάμε σε εκλογές για να ξεχαστούμε από όλα αυτά τα θλιβερά! Στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα! (λέει ο Τσίπρας χαμογελώντας μονίμως, με τα χέρια στην τσέπη, κατεβαίνοντας από την αστραφτερή λιμουζίνα του πρωθυπουργού).

Μήπως αυτός θα πληρώσει τον λογαριασμό;

Τον έστειλε, στον “κυρίαρχο Λαό”, τυλιγμένο στο (τρίτο και μεγαλύτερο) Μνημόνιο.

Με άψογες Δημοκρατικές διαδικασίες!... και με τη βούλα των εκλογών, που γίνονται για να αλλάξουν το 62% του ΟΧΙ, σε ΝΑΙ!!! (κατ' επιταγή των “δανειστών”, που μας την ανακοίνωσαν κι' όλας, διά στόματος Μέρκελ!!!)...


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση