Σοφοί ή καταθλιπτικοί;...
Γράφει ο Κώστας Μαντατοφόρος
Εν αναμονή της ψήφισης του πρώτου εφαρμοστικού νόμου του νέου αισχρού μνημονίου, ας κοιτάξουμε λίγο γύρω μας.
Τί βλέπουμε;
Ηρεμία...
Μιά περίεργη, πρωτόφαντη κι αδικαιολόγητη ηρεμία, παρ' όλα τα κοσμοϊστορικά που συντελούνται όχι πίσω, αλλά πάνω στην πλάτη μας.
Είναι η ηρεμία της παραίτησης, η ηρεμία της ψυχραιμίας και της περισυλλογής, ή η ηρεμία πριν ξεσπάσει η καταιγίδα;
Μήπως αυτή η ηρεμία δείχνει ότι ο λαός έχει φύγει, έχει προχωρήσει πολύ μπροστά σε σχέση με τους πολιτικούς του;
Μήπως είναι έτοιμος να διαχειριστεί τις ουρές στο κλείσιμο των τραπεζών, την (πιθανή ακόμη) ρήξη ή ακόμη και το καταστροφικό νέο μνημόνιο;
Μακάρι να είναι έτσι!
Γιατί το blog πολύ φοβάται πως δεν είναι.
Πολύ φοβάται πως αυτή η (επιφανειακή ηρεμία) σηματοδοτεί την κόπωση, την ψυχολογική εξουθένωση του λαού.
Πολύ φοβάται πως πρόκειται για μιά συλλογική κατάθλιψη.
Μιά συλλογική κατάθλιψη που θα οδηγήσει σε μιά ατομική εσωστρέφεια, όπου ο καθένας μας αδιαφορώντας πιά για το συλλογικό ''γίγνεσθαι'', για κοινούς αγώνες και διεκδικήσεις, θα προσπαθήσει να περισώσει την ατομικότητά του, την προσωπική του και της οικογένειάς του, με κάθε τρόπο και κάθε μέσο, πειθαρχώντας έτσι ασυνείδητα στην εφαρμοσμένη προτεσταντική ''ηθική'' της Ευρώπης περί διάσωσης-διασποράς ταμπού και φετίχ ''πάση θυσία''!
Αν αυτό πράγματι συμβεί, ή έχει ήδη συμβεί, τότε θα είναι η μεγαλύτερη πανωλεθρία, αλλά και κόλαφος για την αριστερά στην Ελλάδα, μιά αριστερά που εβδομηντα-τόσα χρόνια τώρα αυτοδιαφημίζεται ως προοδευτική, και ως η μόνη λύση στα αδιέξοδα της κοινωνίας.
Αυτό δεν συμφέρει κανέναν.
Ή μάλλον συμφέρει: τους υπαίτιους που τριαντα-τόσα χρόνια και για δικό τους όφελος κατάστρεψαν την χώρα και όσους παλεύουν με νύχια και με δόντια, αυτοί οι εγκληματίες να μείνουν ατιμώρητοι!
Η ηρεμία στην παρούσα φάση δεν αποτελεί απόδειξη σοφίας.
Δεν προοιονίζει μιά ήρεμη δύναμη υψηλού επιπέδου αντιμετώπισης των δυσκολιών.
Είναι μάλλον η έκφανση της ολοκληρωτικής ήττας της κοινωνίας και του λαού.
Και αυτή είναι η απόλυτη ήττα και καταστροφή, κύριε πρωθυπουργέ!
Όχι η άλλη, που θα επέρχονταν από την ρήξη!...
Πηγή "Ουδέν Σχόλιον"
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Εν αναμονή της ψήφισης του πρώτου εφαρμοστικού νόμου του νέου αισχρού μνημονίου, ας κοιτάξουμε λίγο γύρω μας.
Τί βλέπουμε;
Ηρεμία...
Μιά περίεργη, πρωτόφαντη κι αδικαιολόγητη ηρεμία, παρ' όλα τα κοσμοϊστορικά που συντελούνται όχι πίσω, αλλά πάνω στην πλάτη μας.
Είναι η ηρεμία της παραίτησης, η ηρεμία της ψυχραιμίας και της περισυλλογής, ή η ηρεμία πριν ξεσπάσει η καταιγίδα;
Μήπως αυτή η ηρεμία δείχνει ότι ο λαός έχει φύγει, έχει προχωρήσει πολύ μπροστά σε σχέση με τους πολιτικούς του;
Μήπως είναι έτοιμος να διαχειριστεί τις ουρές στο κλείσιμο των τραπεζών, την (πιθανή ακόμη) ρήξη ή ακόμη και το καταστροφικό νέο μνημόνιο;
Μακάρι να είναι έτσι!
Γιατί το blog πολύ φοβάται πως δεν είναι.
Πολύ φοβάται πως αυτή η (επιφανειακή ηρεμία) σηματοδοτεί την κόπωση, την ψυχολογική εξουθένωση του λαού.
Πολύ φοβάται πως πρόκειται για μιά συλλογική κατάθλιψη.
Μιά συλλογική κατάθλιψη που θα οδηγήσει σε μιά ατομική εσωστρέφεια, όπου ο καθένας μας αδιαφορώντας πιά για το συλλογικό ''γίγνεσθαι'', για κοινούς αγώνες και διεκδικήσεις, θα προσπαθήσει να περισώσει την ατομικότητά του, την προσωπική του και της οικογένειάς του, με κάθε τρόπο και κάθε μέσο, πειθαρχώντας έτσι ασυνείδητα στην εφαρμοσμένη προτεσταντική ''ηθική'' της Ευρώπης περί διάσωσης-διασποράς ταμπού και φετίχ ''πάση θυσία''!
Αν αυτό πράγματι συμβεί, ή έχει ήδη συμβεί, τότε θα είναι η μεγαλύτερη πανωλεθρία, αλλά και κόλαφος για την αριστερά στην Ελλάδα, μιά αριστερά που εβδομηντα-τόσα χρόνια τώρα αυτοδιαφημίζεται ως προοδευτική, και ως η μόνη λύση στα αδιέξοδα της κοινωνίας.
Αυτό δεν συμφέρει κανέναν.
Ή μάλλον συμφέρει: τους υπαίτιους που τριαντα-τόσα χρόνια και για δικό τους όφελος κατάστρεψαν την χώρα και όσους παλεύουν με νύχια και με δόντια, αυτοί οι εγκληματίες να μείνουν ατιμώρητοι!
Η ηρεμία στην παρούσα φάση δεν αποτελεί απόδειξη σοφίας.
Δεν προοιονίζει μιά ήρεμη δύναμη υψηλού επιπέδου αντιμετώπισης των δυσκολιών.
Είναι μάλλον η έκφανση της ολοκληρωτικής ήττας της κοινωνίας και του λαού.
Και αυτή είναι η απόλυτη ήττα και καταστροφή, κύριε πρωθυπουργέ!
Όχι η άλλη, που θα επέρχονταν από την ρήξη!...
Πηγή "Ουδέν Σχόλιον"
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Η ΗΡΕΜΙΑ ΠΡΙΝ ΕΡΘΕΙ Ο ΤΥΦΩΝΑΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτα (Νεκροταφεία) έχει πάντα ησυχία
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχουν επίσημα 1.500.000 άνεργοι (Νεκροί) !!!
Οι ανεπίσημοι άνεργοι όπως οι Αυτοαπασχολούμενοι, ή αυτοί που δεν είναι γενικώς εγγεγραμμένοι στον ΟΑΕΔ είναι το λιγότερο άλλο 1.000.000 άνεργοι (φαντάσματα) πριν πεθάνουν.
Στο 1.000.000 (Φαντάσματα) να υπολογίσουμε και αυτούς τους (ζωντανούς) που εξαρτιούνται από το εισόδημα που δεν υπάρχει πια .
Προσθέστε και τα αντίστοιχα εξαρτώμενα ζωντανά φαντάσματα της επίσημης κατηγορίας ανέργων των 1.500.000 εκατ. και όλοι μαζί θα αθροιστούν τουλάχιστον 5 με 6 εκατομμύρια .
Έξι εκατομμύρια απο τα 11.000.000 πεινούν στην κυριολεξία , τα άλλα πέντε μήπως είναι στα καλύτερα τους;
ΟΧΙ βέβαια ,εάν ήταν θα είχαν πληρώσει το μάρμαρο τα πέντε προηγούμενα χρόνια και δέν θα είχαμε τώρα την ανάγκη του 3ου μνημόσυνου μας.
Το ερώτημα λοιπόν εάν έχουμε περιέλθει σε συλλογικό καταθλιπτικό στάδιο είναι τουλάχιστον ατυχές.
Για να έχεις έστω νοσήσει θα πρέπει να υπάρχεις ,τα Ζόμπι δεν νοσούν,Τέλος.
Ούτε καν το σύνθημα του 1821 Ελευθερία ή Θάνατος δεν μπορούμε να φωνάξουμε αφού ο Θάνατος όπως λέει και τραγούδι του Μάριου Σούκα ''Ξέρω Νεκρούς'' ήταν απόλυτα προφητικό .
Το μόνο χαρούμενο γεγονός για εμένα πιά είναι να ζώ όσο ζώ για να δώ της φάτσες όλων αυτών που χθές,σήμερα ,και αύριο πιστεύουν πως θα εισπράξουν αυτό το τεράστιο πλασματικό και απεχθές δημόσιο και ιδιωτικό χρέος.
Ένα βοηθητικό Αεροδρόμιο στην Μαδρίτη κατασκευής προ πενταετίας στοίχισε 28.000.000 ευρώ και το παίρνει μία Κινέζικη Εταιρεία 10.000 ευρώ!!!
Εάν συνεχίσει έτσι ο Καπιταλισμός θα ζήσουμε μεγάλες στιγμές εμείς οι Κουμμουνιστές ,έρχεται η δευτέρα παρουσία μας ........