Ο ΣΥΡΙΖΑ που έλεγε ό,τι ήθελε, έμαθε όμως να κάνει αυτό που πρέπει…

Γράφει ο Χρήστος Μπουσιούτας
Μόλις ανέλαβε την εξουσία, ο Αλέξης Τσίπρας είχε δηλώσει ότι:
«σκοπεύω να πρωτοτυπήσω, και να τηρήσω τις υποσχέσεις μου».

Και πρωτοτύπησε: 

Από το «θα σκίσουμε τα μνημόνια με έναν νόμο ένα άρθρο», πήγαμε στην θεωρία ότι «το 70% του Μνημονίου είναι καλό»… και το χειρότερο θέλουν να μας πείσουν ότι δεν το είπαν.

Από το «υπάρχει και άλλος δρόμος χρηματοδότησης της χώρας πέρα από τα μνημόνια»,  φτάσαμε να ικετεύουμε τους δανειστές, να ανοίξουν την στρόφιγγα της ρευστότητας.

Από την «κατάργηση του άδικου ΕΝΦΙΑ», στην οριστικοποίηση της παραμονής του.

Από την «άμεση αποκατάσταση του κατώτερου μισθού», στην παραπομπή του  στις καλένδες.

Από την «κατάθεση νέου φορολογικού νομοσχεδίου το οποίο θα ορίζει το αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ», τώρα τι λέμε; Θα το δούμε σε βάθος τετραετίας.  

Από τα «νταούλια και τους ζουρνάδες» στα ξεκούρδιστα βιολιά της επαιτείας και το τάνγκο με τους δανειστές… 

Από το «κούρεμα και την μονομερή διαγραφή του ελληνικού δημόσιου χρέους», στην παραδοχή του Βαρουφάκη: 
«Η ελληνική κυβέρνηση, πάντοτε, εκπληρώνει τις υποχρεώσεις της απέναντι σε όλους τους δανειστές και αυτό σκοπεύει να κάνει στο διηνεκές». 

Από τις «κόκκινες γραμμές στα εργασιακά και το ασφαλιστικό», έχουμε συμφωνήσει στην κατάργηση των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων και πανηγυρίζουμε που «δεν θίγονται τα ώριμα ασφαλιστικά δικαιώματα».

Από την «κατάργηση της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος» είμαστε ευχαριστημένοι με την αναστολή της.

Από το «δεν δεχόμαστε την αξιολόγηση», υπογράψαμε με την συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου το κλείσιμο της αξιολόγησης.

Αυτό που δεν τολμούσε να κάνει η συγκυβέρνηση του Σα(χλα)μαρά από τον Αύγουστο του 2014, το έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Από την «δέσμευση καταβολής της 13ης σύνταξης», καταλήξαμε στο πάγωμά της και την υπόσχεση ότι θα δοθεί αν τα δημοσιονομικά το επιτρέψουν. 

Από την ακύρωση των ιδιωτικοποιήσεων, στο ξεπούλημα του λιμανιού στους Κινέζους της Cosco, των αεροδρομίων στους Γερμανούς, του ΟΣΕ στους Ρώσους, τα πετρέλαια και το Αιγαίο (κατά… 70%-30%) στους Αμερικάνους, όπως τους υποσχέθηκε ο Καμένος.

Από το θα «επαναφέρουμε τα εργασιακά δικαιώματα» (διαιτησία, συλλογικές συμβάσεις, μαζικές απολύσεις κ.λπ.) στο κάνουμε προσπάθειες, αλλά δεν μας το επιτρέπουν οι δανειστές. 

Από την δήλωση του Βαρουφάκη ότι: «θα βρούμε ένα δυο προϊόντα που δεν θα δημιουργούν πρόβλημα αλλά θα φανεί στους δανειστές ότι κάνουμε μεταρρυθμίσεις», φτάσαμε στις αυξήσεις του ΦΠΑ που μπροστά τους, το μειλ του Χαρδούβελη ωχριά.

Από την «επαναπρόσληψη όλων των απολυμένων του δημοσίου», καταλήξαμε στο φτηνό σόου με τις καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών.

Για να μην πάμε πιο πίσω και θυμηθώ όλα εκείνα τα απίστευτα που έλεγαν για την κρατικοποίηση της ΔΕΗ, του ΟΤΕ, της Ολυμπιακής, της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, της ακτοπλοΐας , των 100.000 προσλήψεων στο δημόσιο και τόσα άλλα απίθανα.

Και μια ερώτηση:

Αλήθεια που είναι το κίνημα των «αυθόρμητων αγανακτισμένων»; 
Βελτιώθηκαν τα πράγματα, η ξέμειναν από αγανάκτηση;

Και το κίνημα του «δεν πληρώνω»; 
Μειώθηκαν τα διόδια και δεν το ξέρω;

Και οι σημερινοί υπουργοί που πρωτοστατούσαν στο κίνημα «δεν πληρώνω» τι κάνουν τώρα;
Ικετεύουν τους πολίτες να πληρώσουν. 

Για να επιβεβαιωθεί ότι το χάος, δεν βρίσκεται στο σύμπαν, αλλά στα μυαλά κάποιων ανθρώπων. 

Τι έκαναν από το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης; 

Άνοιξαν την ΕΡΤ. Αυτό είναι το μεγάλο επίτευγμα και με τον Ταγματάρχη επικεφαλής. 

Και στη μέση ο Χριστόδουλος Ξηρός. 

Αααα ναι και το «προοδευτικό» νομοσχέδιο για την παιδεία … 

Γιατί τα γράφω όλα αυτά; 

Επειδή κουράστηκα να βλέπω και να ακούω στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να ξεφτιλίζονται, προσπαθώντας να μας πείσουν ότι μένουν πιστοί στο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης  και να χρησιμοποιούν αντιμνημονιακή ρητορική, υπερασπιζόμενοι φιλομνημονιακές θέσεις.

Και για έναν ακόμα λόγο΄ βαρέθηκα να με θεωρούν βλάκα και γιατί δεν μου αρέσει ο ρόλος του χρήσιμου ηλίθιου. 

Θα το πω άλλη μια φορά. Παρόλα τα λάθη της, τις ανούσιες φλυαρίες της, τις ανέφικτες εξαγγελίες κάποιων υπουργών της και τους «τραμπουκισμούς» περί τζιχαντιστών και Γκούγκι, πιστεύω ότι αυτή η κυβέρνηση είναι ότι καλύτερο έχουμε αυτή την στιγμή και δίκαια χαίρει της εμπιστοσύνης της πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού. 

Φοβάμαι όμως, ότι με τούτα και μ΄εκείνα θα καταφέρει το ακατόρθωτο. 

 Να χρεωθεί εκείνη, χωρίς ουσιαστικά να ευθύνεται, την μεγαλύτερη μεταπολιτευτική καταστροφή της χώρας.

 Θα καταφέρει μέσα σε λίγους μήνες να ολοκληρώσει μια τραγωδία, που μικροί, άθλιοι και ανίκανοι πολιτικοί, επί δεκαετίες επιμελώς σχεδίαζαν.

Την φτωχοποίηση της Ελλάδας.

* Ο πίνακας είναι του Pawel Kuczynski 


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση