Υπάρχει ζωή και μετά το ευρώ, και μάλιστα καλύτερη
Γράφει ο Μελέτης Μελετόπουλος
Πραγματικος τρόμος διακατέχει πολλούς οπαδούς του ευρώ, στην ιδέα ενός «Grexit». Εξάλλου, τα μνημονιακά ΜΜΕ έχουν φροντίσει να καλλιεργήσουν ως «αυτονόητη» την ιδέα, ότι η έξοδος από το ευρώ θα σημάνει κάτι ανάλογο της Μικρασιατικής Καταστροφής.
Με αποτέλεσμα οι ακροατές και οι αναγνώστες τέτοιων απόψεων να επηρεάζονται από την τρομολαγνεία του λόμπυ του ευρώ. Όμως, ποιά ακριβώς είναι και πόσο ισχύουν τα επιχειρήματα των φιλομνημονικών τρομολάγνων;
Επιχείρημα πρώτο: «η παραμονή στο ευρώ διασφαλίζει τη σταθερότητα και την μελλοντική ανάπτυξη της οικονομίας». Ισχύει; Aπό την ημέρα που η Ελλάδα υιοθέτησε το ευρώ, η ανεργία άρχισε να αυξάνεται, η παραγωγή να μειώνεται, το εμπορικό ισοζύγιο επιδεινώθηκε και το δημόσιο χρέος εκτοξεύτηκε. Σήμερα, μετά την υπαγωγή της χώρας στο ΔΝΤ και στους λοιπούς δανειστές, οι όροι της παραμονής μας στην ευρωζώνη είναι βαρειά υφεσιακοί, εξοντώνουν την ενεργό ζήτηση που είναι η βάση του εμπορίου και της παραγωγής και αποκλείουν οποιαδήποτε ανάπτυξη, καταδικάζοντας τη χώρα μας να παραμείνει σε μία διαρκώς επιδεινούμενη υποβάθμιση.
Επιχείρημα δεύτερο: «η παραμονή στο ευρώ εγγυάται την παραμονή της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και εν γένει την ευρωπαϊκή οικογένεια». Το χονδροειδές αυτό επιχείρημα δεν εξηγεί πώς μετέχουν στην ΕΕ πλήθος χωρών που έχουν εθνικά νομίσματα και όχι το ευρώ. Εξ άλλου, κανείς δεν μας υποχρεώνει να αποχωρήσουμε από την ΕΕ, που είναι πολιτική (και τελωνειακή) και όχι νομισματική ένωση.
Επιχείρημα τρίτο: «η παραμονή στο ευρώ εξασφαλίζει την παραμονή της χώρας στον δυτικό κόσμο». Συναφές με το προηγούμενο, και εξίσου χονδροειδές. Οι ΗΠΑ, η Μεγάλη Βρετανία, ο Καναδάς, και πολλές άλλες χώρες που συγκροτούν τον πυρήνα του δυτικού κόσμου, δεν ανήκουν στην Ευρωζώνη. Εγώ μάλιστα θα αντιστρέψω το επιχείρημα: η συμμετοχή της Ελλάδας στο ευρώ μας οδήγησε σε μείζονα προβλήματα με τον δυτικό κόσμο, ίσως τα μεγαλύτερα από την εποχή του Εθνικού Διχασμού.
Πότε ήταν η Ελλάδα εγγύτερα στον δυτικό κόσμο, πολιτιστικά και γεωπολιτικά; Τώρα, που υπάρχει το ευρώ, ή επί δραχμής;
Προφανής η απάντηση. Και μία ερώτηση κρίσεως: η σχέση εξάρτησης με το Βερολίνο μας έφερε πιο κοντά ή μήπως μας απομάκρυνε από τον δυτικό κόσμο; Με τον οποίον η Γερμανία είχε πάντοτε συγκρουσιακές σχέσεις και μάλιστα προκάλεσε εναντίον του δυτικού κόσμου δύο παγκοσμίους πολέμους;
Επιχείρημα τέταρτο: «η έξοδος από το ευρώ θα προκαλέσει χάος». Κανείς όμως από τους κινδυνολόγους δεν προσδιορίζει πώς και γιατί θα προκύψει το χάος. Με σωστό σχεδιασμό και τεχνοκρατική διαχείριση, με τη λήψη των κατάλληλων μέτρων (ανασύσταση της Νομισματικής Επιτροπής κ.λπ., που τα έχουμε παρουσιάσει σε προηγούμενο άρθρο), δεν θα υπάρξει απολύτως κανένα πρόβλημα. Θα εμφανιστούν κάποια προβλήματα στην εισαγωγή πολυτελών προϊόντων, κάτι καθόλου κακό, ενώ τυχόν ελλείψεις σε εισαγόμενα τρόφιμα (π.χ. σολωμός βορείου θαλάσσης και χαβιάρι) θα υποκατασταθούν από προϊόντα τρίτων χωρών εκτός Ευρωζώνης.
Επιχείρημα πέμπτο: «η επιστροφή στη δραχμή θα μας μεταβάλλει σε τριτοκοσμική χώρα». Είναι, αντιθέτως, απολύτως βέβαιο ότι, ακόμα κι αν υπάρξει μια μεταβατική περίοδος με δυσκολίες και αβεβαιότητες, η επιστροφή στην Εθνική Νομισματική Κυριαρχία θα οδηγήσει σε εκρηκτική ανάπτυξη. Διότι α. με παροχή λελογισμένης ρευστότητας θα αυξηθεί η ενεργός ζήτηση και θα αναζωογονηθεί η αγορά, β. θα υπάρξει χρηματοδότηση των επενδύσεων και άρα η πρώτη δημοσιονομική προϋπόθεση της παραγωγικής ανασυγκρότησης, γ. θα υπάρξουν ρυθμίσεις των δανείων που θα επιτρέψουν στους καταναλωτές και στους επιχειρηματίες να απαλλαγούν από τον οικονομικό και ψυχικό βρόγχο του δανεισμού και των «δόσεων».
Σταματώ εδώ λόγω ελλείψεως χώρου, τονίζω όμως ότι απαιτούνται ασφαλώς και άλλες βαθιές μεταρρυθμίσεις (πχ. καταπολέμηση της γραφειοκρατίας, του κρατικισμού, του φορολογικού ανορθολογισμού και της διαφθοράς) για την επανεκκίνηση της οικονομίας, μεταρρυθμίσεις τις οποίες μπλόκαραν οι φιλομνημονιακές και δήθεν φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις. Η επιστροφή στη δραχμή θα είναι η μεγάλη ευκαιρία για μία συνολική αναδιάταξη εφ’ όλης της ύλης.
Πηγή KontraNews
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Πραγματικος τρόμος διακατέχει πολλούς οπαδούς του ευρώ, στην ιδέα ενός «Grexit». Εξάλλου, τα μνημονιακά ΜΜΕ έχουν φροντίσει να καλλιεργήσουν ως «αυτονόητη» την ιδέα, ότι η έξοδος από το ευρώ θα σημάνει κάτι ανάλογο της Μικρασιατικής Καταστροφής.
Με αποτέλεσμα οι ακροατές και οι αναγνώστες τέτοιων απόψεων να επηρεάζονται από την τρομολαγνεία του λόμπυ του ευρώ. Όμως, ποιά ακριβώς είναι και πόσο ισχύουν τα επιχειρήματα των φιλομνημονικών τρομολάγνων;
Επιχείρημα πρώτο: «η παραμονή στο ευρώ διασφαλίζει τη σταθερότητα και την μελλοντική ανάπτυξη της οικονομίας». Ισχύει; Aπό την ημέρα που η Ελλάδα υιοθέτησε το ευρώ, η ανεργία άρχισε να αυξάνεται, η παραγωγή να μειώνεται, το εμπορικό ισοζύγιο επιδεινώθηκε και το δημόσιο χρέος εκτοξεύτηκε. Σήμερα, μετά την υπαγωγή της χώρας στο ΔΝΤ και στους λοιπούς δανειστές, οι όροι της παραμονής μας στην ευρωζώνη είναι βαρειά υφεσιακοί, εξοντώνουν την ενεργό ζήτηση που είναι η βάση του εμπορίου και της παραγωγής και αποκλείουν οποιαδήποτε ανάπτυξη, καταδικάζοντας τη χώρα μας να παραμείνει σε μία διαρκώς επιδεινούμενη υποβάθμιση.
Επιχείρημα δεύτερο: «η παραμονή στο ευρώ εγγυάται την παραμονή της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και εν γένει την ευρωπαϊκή οικογένεια». Το χονδροειδές αυτό επιχείρημα δεν εξηγεί πώς μετέχουν στην ΕΕ πλήθος χωρών που έχουν εθνικά νομίσματα και όχι το ευρώ. Εξ άλλου, κανείς δεν μας υποχρεώνει να αποχωρήσουμε από την ΕΕ, που είναι πολιτική (και τελωνειακή) και όχι νομισματική ένωση.
Επιχείρημα τρίτο: «η παραμονή στο ευρώ εξασφαλίζει την παραμονή της χώρας στον δυτικό κόσμο». Συναφές με το προηγούμενο, και εξίσου χονδροειδές. Οι ΗΠΑ, η Μεγάλη Βρετανία, ο Καναδάς, και πολλές άλλες χώρες που συγκροτούν τον πυρήνα του δυτικού κόσμου, δεν ανήκουν στην Ευρωζώνη. Εγώ μάλιστα θα αντιστρέψω το επιχείρημα: η συμμετοχή της Ελλάδας στο ευρώ μας οδήγησε σε μείζονα προβλήματα με τον δυτικό κόσμο, ίσως τα μεγαλύτερα από την εποχή του Εθνικού Διχασμού.
Πότε ήταν η Ελλάδα εγγύτερα στον δυτικό κόσμο, πολιτιστικά και γεωπολιτικά; Τώρα, που υπάρχει το ευρώ, ή επί δραχμής;
Προφανής η απάντηση. Και μία ερώτηση κρίσεως: η σχέση εξάρτησης με το Βερολίνο μας έφερε πιο κοντά ή μήπως μας απομάκρυνε από τον δυτικό κόσμο; Με τον οποίον η Γερμανία είχε πάντοτε συγκρουσιακές σχέσεις και μάλιστα προκάλεσε εναντίον του δυτικού κόσμου δύο παγκοσμίους πολέμους;
Επιχείρημα τέταρτο: «η έξοδος από το ευρώ θα προκαλέσει χάος». Κανείς όμως από τους κινδυνολόγους δεν προσδιορίζει πώς και γιατί θα προκύψει το χάος. Με σωστό σχεδιασμό και τεχνοκρατική διαχείριση, με τη λήψη των κατάλληλων μέτρων (ανασύσταση της Νομισματικής Επιτροπής κ.λπ., που τα έχουμε παρουσιάσει σε προηγούμενο άρθρο), δεν θα υπάρξει απολύτως κανένα πρόβλημα. Θα εμφανιστούν κάποια προβλήματα στην εισαγωγή πολυτελών προϊόντων, κάτι καθόλου κακό, ενώ τυχόν ελλείψεις σε εισαγόμενα τρόφιμα (π.χ. σολωμός βορείου θαλάσσης και χαβιάρι) θα υποκατασταθούν από προϊόντα τρίτων χωρών εκτός Ευρωζώνης.
Επιχείρημα πέμπτο: «η επιστροφή στη δραχμή θα μας μεταβάλλει σε τριτοκοσμική χώρα». Είναι, αντιθέτως, απολύτως βέβαιο ότι, ακόμα κι αν υπάρξει μια μεταβατική περίοδος με δυσκολίες και αβεβαιότητες, η επιστροφή στην Εθνική Νομισματική Κυριαρχία θα οδηγήσει σε εκρηκτική ανάπτυξη. Διότι α. με παροχή λελογισμένης ρευστότητας θα αυξηθεί η ενεργός ζήτηση και θα αναζωογονηθεί η αγορά, β. θα υπάρξει χρηματοδότηση των επενδύσεων και άρα η πρώτη δημοσιονομική προϋπόθεση της παραγωγικής ανασυγκρότησης, γ. θα υπάρξουν ρυθμίσεις των δανείων που θα επιτρέψουν στους καταναλωτές και στους επιχειρηματίες να απαλλαγούν από τον οικονομικό και ψυχικό βρόγχο του δανεισμού και των «δόσεων».
Σταματώ εδώ λόγω ελλείψεως χώρου, τονίζω όμως ότι απαιτούνται ασφαλώς και άλλες βαθιές μεταρρυθμίσεις (πχ. καταπολέμηση της γραφειοκρατίας, του κρατικισμού, του φορολογικού ανορθολογισμού και της διαφθοράς) για την επανεκκίνηση της οικονομίας, μεταρρυθμίσεις τις οποίες μπλόκαραν οι φιλομνημονιακές και δήθεν φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις. Η επιστροφή στη δραχμή θα είναι η μεγάλη ευκαιρία για μία συνολική αναδιάταξη εφ’ όλης της ύλης.
Πηγή KontraNews
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
"Με σωστό σχεδιασμό και τεχνοκρατική διαχείριση, με τη λήψη των κατάλληλων μέτρων (ανασύσταση της Νομισματικής Επιτροπής κ.λπ., που τα έχουμε παρουσιάσει σε προηγούμενο άρθρο), δεν θα υπάρξει απολύτως κανένα πρόβλημα. Θα εμφανιστούν κάποια προβλήματα στην εισαγωγή πολυτελών προϊόντων, κάτι καθόλου κακό, ενώ τυχόν ελλείψεις σε εισαγόμενα τρόφιμα (π.χ. σολωμός βορείου θαλάσσης και χαβιάρι) θα υποκατασταθούν από προϊόντα τρίτων χωρών εκτός Ευρωζώνης"
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι γράφει τις αρλούμπες αυτές ένας wannabe πολιτικός. Δηλαδή, η Ελλάδα εισάγει μόνον ... είδη πολυτελείας και ... χαβιάρι!! Αυτοί που δεν γνωρίζουν ότι ο παραγωγικός ιστός της χώρας έχει εντελώς καταστραφεί, ότι κάνουμε εισαγωγή ακόμη και σε βασικά είδη διατροφής, φιλοδοξούν να μάς κυβερνήσουν....
Η Ελλάδα δεν έπρεπε να είχε μπει στον ΟΝΕ. Άπαξ, όμως, και μπήκε, τώρα δεν μπορεί να βγει, αν δεν δημιουργήσει πρώτα στοιχειώδη παραγωγικό ιστό, πάνω στον οποίο θα "πατήσει" το εθνικό νόμισμα. Διαφορετικά, θα είναι νόμισμα χωρίς αντίκρυσμα.
Και προς την κατεύθυνση αυτή, δηλαδή την επανασύσταση του παραγωγικού ιστού, καμμία κυβέρνηση δεν έχει κάνει τίποτε. Μόνη μέριμνά των η επόμενη δόση, όπως τους ναρκομανείς, λες και είναι δυνατόν να ζήσει μία χώρα εσαεί με δανεικά. Γι αυτό δεν υπάρχει καμμία ελπίδα πια να σωθεί η Ελλάδα. Και το λέω μετά λόγου γνώσεως αυτό, όσο θλιβερό κι αν ακούγεται.
Και για πές μας εσύ ρε παληκάρι, μέσα στην Ε.Ε και στην Ο.Ν.Ε, πώς ακριβώς θα δημιουργήσεις παραγωγικό ιστό; Δέν ελέγχεις τα δημοσιονομικά σου, δέν μπορείς να έχεις εθνικό σχεδιασμό με τις ποσοστώσεις, όχι μόνο δέν εκδίδεις το νόμισμα σου αλλά δανείζεσαι πανάκριβα ένα χρεόγραφο (σου χω νέα, το ευρώ δέν είναι νόμισμα, δέν έχει αντίκρισμα καμία υλική αξία και δέν αντιστοιχεί στην πραγματική οικονομία). Όσο για το πόσο σκληρό είναι είδαμε την ποσοτική χαλάρωση του ενός ΤΡΙΣ ευρώ. Αυτό δέν είναι πληθωριστικό; Δέν υποτιμήθηκε η αγοραστική αξία του νομίσματος; Φυσικά και υποτιμήθηκε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο νόμισμα είναι σαν την σημαία, ή είσαι ανεξάρτητο κράτος με δικό σου ΑΤΟΚΟ ΚΡΑΤΙΚΟ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ή αποικία χρέους όπως είμαστε τώρα.
@ Ανώνυμο 10 Ιουνίου 2015 - 10:55 μ.μ.
ΔιαγραφήΘα σού θέσω το αντίστροφο ερώτημα: Πώς θα κάνεις παραγωγικό ιστό, ο οποίος ασφαλώς δεν γίνεται εν μια νυκτί, εκτός € (η ΕΕ είναι αδιάφορη);
Κατ' αρχάς, δεν μού είπες αν συμφωνείς σχετικά με τις εισαγωγές. Κι επειδή ΖΟΥΜΕ με εισαγόμενα, σ' ερωτώ πώς θα αγοράζεις με δρχ. πετρέλαιο, φάρμακα, τρόφιμα και ό,τι άλλο μέχρι σήμερα εισάγουμε;
Το € έχει κάλυψη την ευρωπαϊκή οικονομία, ακριβώς αυτό που λείπει από την ελληνική, για να έχει η Ελλάδα δικό της νόμισμα. Αυτό μπορεί να το αποκτήσει μετά που θα αρχίσει να παράγει.
Για να δημιουργηθεί παραγωγικός ιστός, πρέπει να γίνουν διαρθρωτικές αλλαγές, να καθοριστεί σταθερό φορολογικό πλαίσιο και να μειωθούν δραστικά οι φόροι, ούτως ώστε να ελκύσουν, αντί να διώχνουν τις επενδύσεις.
"Το νόμισμα είναι σαν την σημαία, ή είσαι ανεξάρτητο κράτος με δικό σου ΑΤΟΚΟ ΚΡΑΤΙΚΟ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ή αποικία χρέους όπως είμαστε τώρα"
Λόγια κενά νοήματος για ένα κράτος που ήδη χρωστά περίπου (κανείς δεν γνωρίζει ακριβώς) € 400 δισ.
Τι του λες;
ΔιαγραφήΥπ´ όψιν , ολοι και οι δεξιοι και οι αριστεροι υπηρέτησαν με τον τροπο τους τον Ουννο και τοτε .
Δεν μιλάμε για τα γιδια που εσφαζαν αδέλφια τους , αλλα για την ηγεσία τους .
Η Πατριδα μας τελεί υπο κατοχη και οποιος δεν το βλέπει συμπλέει με το κατοχικό δικτατορικό καθεστώς.
Ας αφήσουμε τους νεκρούς να θάψουν τους νεκρούς τους. Εμείς έχουμε να ελεύθερώσουμε το Εθνος και την Πατριδα .
Εκατομμύρια ο Στρατος τους και 1000 την μερα έρχονται .
Θα φάνε καλα .....νομιζουν οτι ξεχάσαμε ποιοι ειμαστε και πως πολεμάμε Θεούς και ΔΑΙΜΟΝΕΣ .
Μας ενόχλησαν και θα καταστραφούν οι μωροι που τόλμησαν και τα έβαλαν με την Πατριδα μας την θρησκεια μας και την οικογενεια μας .
Θέμα χρόνου ειναι και τίποτε άλλο ο χωρισμός της ηρας .
Καθεις εφ´ω εταχθη .
ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ .