Πολιτικές νευρώσεις
Γράφει ο Γιώργος Χαρβαλιάς
Πολύ κατώτερος των περιστάσεων εμφανίζεται τις ημέρες αυτές ο δημόσιος διάλογος μεταξύ των κομμάτων, ο οποίος εξαντλείται σε μια φτηνή αντιπαράθεση εντυπώσεων την ώρα που ο τόπος «καίγεται». Δυστυχώς, το αρνητικό πρόσημο της άσκοπης κοκορομαχίας βαραίνει περισσότερο την αντιπολίτευση, και ειδικότερα τη Νέα Δημοκρατία. Αντί τα στελέχη της να κάνουν τον σταυρό τους για να περάσει τον κάβο η χώρα, έστω και στα χέρια των πολιτικών αντιπάλων τους, αναλώνονται σε μικροκομματικού τύπου αντικυβερνητική πολεμική.
Μνημονιακοί εντολοδόχοι, που μέχρι χθες βρίσκονταν σε θέσεις εξουσίας, ξεσπαθώνουν για τα φορολογικά βάρη μιας συμφωνίας η οποία δεν έχει έρθει ακόμα στο τραπέζι και ουδείς γνωρίζει επακριβώς το περιεχόμενό της. Αλλά, ακόμη και σε αυτό το πεδίο της... μαντικής πρόγνωσης, η αξιωματική αντιπολίτευση φαίνεται ότι έχει μπλέξει τις γραμμές της. Κάποιοι φιλόδοξοι «πραιτοριανοί» σπεύδουν να στηρίξουν το καταστροφικό παιχνίδι του αρχηγού τους, πριονίζοντας ταυτοχρόνως την καρέκλα του, ενώ άλλοι επίδοξοι «μνηστήρες» δηλώνουν εκ προοιμίου ότι θα ψηφίσουν τη συμφωνία. Οχι ασφαλώς για το καλό της πατρίδας, αλλά για να διαφοροποιηθούν από τον Σαμαρά.
Αυτές οι κραυγαλέες αντιφάσεις, οι παλινωδίες, αλλά κυρίως το άθλιο «ατομικό παιχνίδι» για την κατοχύρωση μισού λεπτού «τηλεοπτικής δημοσιότητας» υποβιβάζουν το επίπεδο άσκησης αντιπολίτευσης. Στο όνομα μιας στείρας αντικυβερνητικής ρητορικής, ακούσαμε τις τελευταίες ημέρες παλαβά πράγματα, μέχρι και ότι η Ζωή Κωνσταντοπούλου είναι η... μάνα του λόχου της Χρυσής Αυγής.
Ασφαλώς, όλα αυτά τα... ξεσπάσματα προδίδουν προσωπικές αγωνίες, μικροκομματικούς υπολογισμούς, αλλά κυρίως έλλειψη υπομονής και σοβαρότητας.
Η κακοφωνία, όμως, φοβούμαι ότι πηγάζει από ένα είδος πολιτικής νεύρωσης, που φαίνεται να διακατέχει τα ηγετικά κλιμάκια της αντιπολίτευσης, με την εξαίρεση ίσως του ΠΑΣΟΚ, το οποίο... αλλού αρμενίζει, ομφαλοσκοπώντας στα αδιέξοδα μονοπάτια της πολιτικής περιθωριοποίησής του.
Η Νέα Δημοκρατία προσεύχεται να συμβεί το... κακό για να «δικαιωθεί», ενώ το νεόκοπο Ποτάμι προσεύχεται να τσακωθούν ο Τσίπρας με τον Καμμένο για να πάρει τη θέση του στην κυβέρνηση και να δει από κοντά, επιτέλους, τους διαδρόμους της εξουσίας.
Ετσι ασφαλώς δεν γίνεται δουλειά για την πατρίδα. Είναι πολύ ρηχός ο ορίζοντας αυτών των πολιτικών επιδιώξεων. Εχει που έχει τα προβλήματά της η κυβερνώσα παράταξη με την πολυγλωσσία που τη διακατέχει, έρχονται και οι νευρώσεις της αντιπολίτευσης για να συνθέσουν εικόνα πολιτικού τρελοκομείου, την ώρα που ο τόπος χρειάζεται όσο ποτέ άλλοτε νηφαλιότητα και διακομματική σύμπνοια. Πραγματική κατάντια.
Πηγή "Δημοκρατία"
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...