Greece μαδιάμ

Κάποιοι (δηλαδή πολλοί) αναρωτιούνται ακόμη και σήμερα, αν οι πολιτικοί της χώρας έκαναν ό,τι μπορούσαν για το καλύτερο. Βασικά θα πρέπει να γίνει μία μεγάλη συζήτηση για το τι και προς τα πού ακριβώς είναι το καλύτερο, από την οπτική γωνία των πολιτικών. Όμως, πέρα από τη συζήτηση αυτή (που ποτέ δεν γίνεται), η απάντηση είναι σαφής.
Σαφώς κι' έχουν πράξει τα δέοντα, αφού αυτό δήλωσε σήμερα και ο Χαρδούβελης, ότι δηλαδή...

"βρισκόμαστε λίγα βήματα μακριά από την ολοκλήρωση των μεταρρυθμίσεων και είναι κρίμα, να πάνε χαμένοι τόσοι κόποι".

Περιδιαβαίνοντας, όμως, στο διαδίκτυο (όπου μπορείς να συναντήσεις τα πάντα), βρήκα ένα θαυμάσιο άρθρο και τότε κατάλαβα, το πόσο "αποτελεσματικοί" είναι όλοι αυτοί οι διασώστες μας) στη δουλειά τους. "Μεταρρυθμίσεις ... που μετατρέπουν δημόσιους υπαλλήλους σε συνταξιούχους". Δυστυχώς τέτοια άρθρα παραμένουν απαρατήρητα και ασχολούμαστε στείρα, με το τί π@π@ριά είπε ο κάθε Στουρνάρας.

Μήπως αντί να ασχολούμαστε σχετικά με "συμβόλαια με τους 180" ή τους "300 του Λεωνίδα", να δίναμε περισσότερη βάση στην ουσία του πράγματος;

- Γιαννάκη παιδί μου, μετάφρασε στ’ Αγγλικά: "η γάτα έπεσε στο νερό και πνίγηκε".
- Πανεύκολο κυρία: «the cat blum in the water, glu-glu-glu ... no more niaou niaou»!

Eίδατε ο Γιαννάκης; Proficiency στην αγγλική γλώσσα. Έτσι και ο Στουρναρο-καραβίτης (βλ. ΕΝΦΙΑ), έτσι και ο Σαμαρο - Βενιζέλος (βλ. π.χ. ομολογιούχους του δημοσίου), κ.ο.κ., όλοι αυτοί έχουν proficiency!
Όχι όμως στη συνέπεια, αποτελεσματικότητα, φερεγγυότητα και αξιοπιστία, αλλά… στη μ@λ@κί@. Και όπως λένε κάποιες ιατρικές μελέτες, αν το παρακάνεις με την αυτο-ικανοποίηση, ελλοχεύει η τύφλωση, χάνεις την επαφή-αίσθηση με την πραγματικότητα και γκρεμοτσακίζεσαι.
Είπαμε ρε μάγκες, να το δουλεύετε το "όργανο", αλλά με μέτρο. Όχι ό,τι μάθαμε από μικροί, να το παίζουμε μέχρι να πεθάνουμε!

Πέρα όμως από τον τραγέλαφο των ικανότατων ολετήρων, σε θέσουμε και κάποια ερωτήματα ουσίας:

• Στην οικονομική κατάσταση που βρίσκεται σήμερα η Ελλάδα, μπορεί να υπάρξει κάποια συμφωνία ή σχέδιο, που να είναι αποδεκτό από τις αγορές ή τους δανειστές, χωρίς αυτό ταυτόχρονα να είναι καταστροφικό για την πλειοψηφία της κοινωνίας;
  Προφανώς ΟΧΙ.
• Υπάρχει κάποιο σχέδιο, που να καθιστά το ελληνικό χρέος βιώσιμο, όπως έχει διαμορφωθεί αυτό σήμερα, λαμβάνοντας υπόψη τις οικονομικές δυνατότητες και την προοπτική της χώρας;
  Προφανώς και ΟΧΙ.
• Είναι δυνατόν να εξοικονομεί η Ελλάδα κάθε χρόνο τ’ απαραίτητα χρήματα, για να πληρώνει τουλάχιστον για την επόμενη 15ετία, κάθε χρόνο 20 δις;
  Προφανώς και ΟΧΙ. 

Άρα, τι ηλιθιότητες (π@π@ριές λαϊκιστί) μας τσαμπουνάνε ολημερίς κι ολονυχτίς οι ψευταράδες, για… αλλαγή τάσης, έξοδο από το τούνελ, ανάκαμψη, ανάπτυξη, κλπ.
Εκτός κι’ αν ξεπηδήσει ζωντανός ο Μεγαλέξανδρος από την Αμφίπολη και αναλάβει αυτός να καθαρίσει για πάρτη μας…

Γιατί καλά είναι τα παραμυθάκια από τα ΜΜΕ, σχετικά με αναπτύξεις, ανορθώσεις, ανακάμψεις, ανατάσεις, προεκτάσεις, παρατάσεις, κλπ., δυστυχώς όμως, η αλήθεια-πραγματικότητα είναι οδυνηρή και αμείλικτη:

«Εκτινάχτηκαν κατά 48.077 (ή 4,7%) οι εγγεγραμμένοι άνεργοι στον ΟΑΕΔ μόλις σ’ ένα μήνα, σύμφωνα με τα στοιχεία του Οργανισμού. Συγκεκριμένα, τον Οκτώβριο του 2014, οι εγγεγραμμένοι άνεργοι στον ΟΑΕΔ ανήλθαν στο 1.016.177. Αντίθετα, ένα μόλις μήνα πριν οι εγγεγραμμένοι άνεργοι ήταν 968.100».

Είπατε τίποτε;

Μόνο τον τελευταίο μήνα, δύο γνωστοί μου, έχασαν τη δουλειά τους στον ιδιωτικό τομέα ενώ οι διοικούντες (την χώρα) προ ημερών διαλαλούσαν, ότι περιορίζεται η ανεργία (σήμερα μάλιστα ανακοίνωσαν ότι η ανεργία μειώθηκε κατά 100.000)!!!
Έλεος δηλαδή με το δούλεμα. Ψέμα στο ψέμα και πάλι κόντρα ψέμα.
Γιατί αναμφίβολα, ενίοτε είναι θετικό το να εξωραΐζεις μία κακή κατάσταση, για ν’ αναπτερώνεις το ηθικό του κόσμου. Το να λες όμως κάθε τρεις και λίγο, «ότι βρισκόμαστε στο παρά ένα, για την έξοδο από την κρίση», και η πραγματικότητα να σε διαψεύδει ανελέητα, δηλαδή, μεγάλη μερίδα του κόσμου να ζει και να βλέπει καθημερινά επιδείνωση των πάντων, καταντάει κακόγουστο αστείο και είναι εξοργιστικό.

Βέβαια για τους συνταξιούχους, τα κομματόσκυλα, τους (ακόμα) βολεμένους και τους αποβλακωμένους, αυτά είναι ψιλά γράμματα… Αυτοί ζούνε στη λογική του «εμείς να ‘μαστε καλά, να πέφτει το παραδάκι και άσε τους άλλους να πηδιούνται. Γιατί μπορεί να βρίζουμε και να καταριόμαστε ολημερίς την ΠΑΣΟΚΟ-ΝΔ ως κλέφτες, απατεώνες, αλήτες, κλπ., ωστόσο, από τη στιγμή που πέφτει ο μισθός ή η σύνταξη, έστω και κουτσουρεμένα, το βουλώνουμε, κάνουμε το σταυρό μας, λέμε «δόξα τω Θεώ» και … δώσ’ του πάλι από την αρχή, τα ίδια και τα ίδια».
Μήπως αμφιβάλει κανείς;

Όμως αυτή τη φορά δεν είναι πια έτσι τα πράγματα, γιατί ήδη οι «ταλαίπωροι» έχουν πλησιάσει, αριθμητικά εννοώ, δραματικά τους «βολεμένους» και η ισορροπία αρχίζει ν’ ανατρέπεται. Και ξέρετε κάτι; Όταν ο «ταλαίπωρος» είναι και καμένος (βλ. τουλάχιστον 1,6 εκατομμύρια άνεργους, πάνω από 4 εκατομμύρια οφειλέτες εφορίας και ασφαλιστικών ταμείων, 15.000 εξαπατημένους μικρο-ομολογιούχους, κλπ.), αν και αντιλαμβάνεται, ότι πολύ δύσκολα θα δει φως στον ήλιο (και φυσικά, δεν εναποθέτει τις ελπίδες του για κάτι τέτοιο, σ’ εκείνους που προεκλογικά του υπόσχονται το «μάννα εξ ουρανού»), αδιαφορεί παντελώς για τα «μεγάλα λόγια» όλων των «σωτήρων» του (νυν και μελλοντικών) και μοναδικό κριτήριο των εφεξής επιλογών του (π.χ. εκλογικών), είναι ένα και μοναδικό: να καούν μαζί του, όσο περισσότεροι από τους βολεμένους γίνεται (κατά το «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων»)!
Και φυσικά, καμία σχέση δεν έχει αυτό, με το γνωστό… «θέλω να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα», αλλά, με την υιοθέτηση της ρήσης: "Αν δεν έχω φαγητό εγώ, θα ψωμο-λυσσάξεις κι’ εσύ μαζί μου". Η νοοτροπία του «όλοι μαζί στον αγώνα και στη μάσα χώρια» απεβίωσε δια παντός. Όλα τα άλλα είναι θεωρίες και ανούσια παραφιλολογία.
Τόσο απλά!

Και αυτό που εξοργίζει, δεν είναι το γεγονός, ότι η συγκυβέρνηση δεν βελτιώνει την κατάσταση. Προφανώς και δεν είναι στο χέρι της, π.χ. ν’ αυξήσει την απασχόληση. Αυτό όμως που είναι απαράδεκτο, είναι ο διαρκής εξωραϊσμός της κατάστασης από μέρους τους (με τους τραπεζικούς «συνεταίρους» τους, τα φίλα κείμενα ΜΜΕ, κ.ο.κ.), η ανεπανάληπτη ανικανότητά τους που χτυπάει καθημερινά και απανωτά limit-up και η μόνιμη προσφυγή τους στα παραμυθάκια και στα κολπάκια, λες και θα μπορούν για πολύ ακόμα, να κρύβουν τα σκατά κάτω από το βελούδινο χαλί, τη στιγμή που τα χειρότερα και απείρως δυσκολότερα έπονται...

Τα τομάρια! Άφησαν πάλι να καεί η Αθήνα, επειδή έτσι τους βόλευε, νομίζοντας, ότι θ’ αποκομίσουν οφέλη.
Λες και είμαστε όλοι μας βλαμμένοι ή καθυστερημένοι και δεν βλέπουμε, τί γίνεται!
Τη μιζέρια και τη λιτότητα αρκετοί μπορούν να την αντέξουν και να την αποδεχτούν, τον εμπαιγμό και την αλητεία όμως, πλέον κανείς(!!!), απ' όσους βέβαια έχουν μάτια για να βλέπουν και λογική για να σκέφτονται και κρίνουν!

Κι’ επειδή στην τρέχουσα συγκυρία, κάποιοι έχουν αναγάγει την επικείμενη εκλογική διαδικασία σε «έσχατη μάχη επικράτησης μεταξύ αριστερών και δεξιών δυνάμεων», ας σοβαρευτούμε επιτέλους λιγάκι και ας αντιληφτούμε, ότι σήμερα η μάχη δίνεται και θα κριθεί, μεταξύ βολεμένων (όχι πλούσιων) και αβόλευτων, καθόσον, όπως γνωρίζετε, η κοιλιά (δηλαδή, η ανέχεια, η απελπισία, η απογοήτευση και η αίσθηση διαρκούς εκμετάλλευσης), δεν έχει ούτε κομματικό-ιδεολογικό χρωματισμό, ούτε ξεγελιέται με ελεημοσύνες ή παραμυθάκια της Χαλιμάς! Η κοιλιά είναι αυτή που ρυθμίζει τα πάντα και όχι η ιδεολογία, που σε καμία περίπτωση δεν σε χορταίνει!

Συζητούσα μ’ ένα φίλο άνεργο, ο οποίος γνωρίζω, ότι διαχρονικά και οικογενειακά, ήταν μακράν δεξιάς ιδεολογίας (συντηρητικός οικογενειάρχης). Τον ρώτησα λοιπόν, ποια θα είναι η στάση του σε πιθανές επικείμενες εκλογές, θεωρώντας, ότι θα ψήφιζε π.χ. ή Δράση ή Χρυσή Αυγή.
Με έκπληξη πήρα την κατηγορηματική απάντηση:

«Θα ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ, όχι γιατί θα με σώσει ο Τσίπρας ή πιστεύω στις παπαριές τους, αλλά, γιατί θέλω πάσει θυσία, να φύγουν αυτοί (εννοώντας την ΠΑΣΟΚΟ-ΝΔ), και μετά, βλέπουμε…»!

Και είναι πολλοί οι άνεργοι, που αν και απεχθάνονται το ΣΥΡΙΖΑ, θα τον σιγοντάρουν, για να τιμωρήσουν τους συγκυβερνώντες.
Καλώς ή κακώς, αυτή είναι η αλήθεια.

Μία είναι η αλήθεια και η ουσία:
Ο κλέφτης και ο ψεύτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται, το νερό όμως έχει ξεπεράσει πλέον το σημείο βρασμού και το καζάνι οσονούπω θα εκραγεί. Και αυτοί οι ηλίθιοι, έκαψαν πολλά καλά χαρτιά που είχαν!
Για να δούμε λοιπόν, ποια θα είναι η έκβαση του αγώνα μεταξύ… βολεμένων και αβόλευτων (και όχι πια, μεταξύ δεξιών - αριστερών ή… βάζελων και γάβρων).

ΥΓ: Η κυβέρνηση (λέμε τώρα) αυτή, λειτουργεί με ένα βασικό δόγμα: "Μην αφήνετε τις αρτηρίες του πέους σας να τεμπελιάζουν,κίνδυνος βραχυκυκλώματος!"...

Πηγή Deep Purple
Το φωτομοντάζ είναι από το "Γρέκι"



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση