Οργιάζει το παζάρι…

Από τη μία στιγμή στην άλλη βουλευτές αλλάζουν θέση και ψάχνουν να βρουν εύσχημη δικαιολογία για να ψηφίσουν

Του Γιάννη Ζαφείρη

Ασφυκτικές είναι πλέον οι πιέσεις που δέχεται ο Αντώνης Σαμαράς να προχωρήσει, με βάση τις δυνατότητες που του παρέχει το Σύνταγμα, στην επίσπευση των διαδικασιών για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Το βασικό επιχείρημα όσων προκρίνουν αυτή την λύση είναι ότι με τον τρόπο αυτό θα τεθεί τέρμα στην πολιτική αβεβαιότητα που απειλεί να «παραλύσει» τη χώρα, με ανεπιθύμητες συνέπειες για την οικονομία. Επισημαίνουν παράλληλα ότι με κλεισμένη την εκκρεμότητα του Προέδρου της Δημοκρατίας η κυβέρνηση θα προσέλθει από άλλη θέση στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές, οι οποίοι αξιοποιούν το συγκεκριμένο ζήτημα προκειμένου να καθυστερήσουν την τελική συμφωνία με την Ελλάδα.

Παρά την έντονη ενόχληση που εκφράσθηκε τις προηγούμενες ημέρες για την πρωτοβουλία ορισμένων (Β. Βενιζέλος, Μ. Μεϊμαράκης, Ντ. Μπακογιάννη κ.α.) να θέσουν το θέμα δημόσια, το ενδεχόμενο της επίσπευσης απασχολεί σοβαρά τον Αντώνη Σαμαρά.

Άλλωστε το συγκεκριμένο σενάριο δεν είναι και τόσο νέο για το επιτελείο του πρωθυπουργού. Έχει –λένε οι πληροφορίες- κατ’ επανάληψη συζητηθεί στις κλειστές συσκέψεις του Μεγάρου Μαξίμου.
Εκτιμάται δε ότι η ενόχληση δεν είχε να κάνει με την ουσία, αυτή καθαυτή, της πρότασης, αλλά με το «τάιμινγκ» και ότι θα προτιμούσε η πρωτοβουλία να γίνει την κατάλληλη χρονική στιγμή από τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Ενδεχομένως ο κ. Σαμαράς αναμένει το αποτέλεσμα των συζητήσεων με τους δανειστές, με την προσδοκία ότι θα επιτευχθεί μία πολιτική κατ’ αρχάς συμφωνία ούτως ώστε να πάει στην Προεδρική εκλογή χωρίς την εκκρεμότητα αυτή. Ως καταληκτική ημερομηνία θεωρείται η 14η Δεκεμβρίου.

Η παράταση του υφιστάμενου προγράμματος θεωρείται δεδομένη και η βασική επιδίωξη του πρωθυπουργού είναι η διάρκειά της να μην υπερβαίνει τον έναν, ή στην χειρότερη περίπτωση τους τρεις μήνες. Καθότι, όπως είναι ευνόητο, με διαφορετικά επιχειρήματα ανά περίπτωση θα προσέλθει στη Βουλή για να ζητήσει την ψήφο 180 βουλευτών και να αποφύγει έτσι τον κίνδυνο των πρόωρων εκλογών. Το διάστημα μεταξύ 10 και 20 Ιανουαρίου θεωρείται –σύμφωνα με τις εκτιμήσεις- ως η πλέον πιθανή περίοδος για την διεξαγωγή των ψηφοφοριών για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.

Υπενθυμίζεται ότι με βάση το Σύνταγμα οι σχετικές διαδικασίες πρέπει να ξεκινήσουν έναν μήνα πριν από τη λήξη της θητείας (13 Μαρτίου) του Κ. Παπούλια, ήτοι το αργότερο μέχρι τις 12 Φεβρουαρίου.

Αισιοδοξούν
Από την κυβέρνηση και ιδίως από το Μέγαρο Μαξίμου συνεχίζουν να εκπέμπουν μηνύματα αισιοδοξίας ως προς την έκβαση της «μάχης», για την Προεδρική εκλογή. Συνεργάτες του κ. Σαμαρά μάλιστα υποστηρίζουν ότι καθυστέρηση στις διαπραγματεύσεις με την «τρόικα» θα λειτουργήσει υποστηρικτικά στις προσπάθειες προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος των 180 βουλευτών. Το τοπίο παραμένει θολό, αλλά η κινητικότητα που εκδηλώνεται σε όλες σχεδόν τις πτέρυγες του Κοινοβουλίου ενισχύει τις προσδοκίες της κυβέρνησης.

Η πρωτοβουλία ορισμένων βουλευτών (ανεξάρτητων – ΔΗΜΑΡ) για συγκέντρωση υπογραφών με βασικό αίτημα μία εθνική συμφωνία στο πρόσωπο του Προέδρου άνοιξε νέους δρόμους. Εξ ου και η έντονη αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ που έκανε λόγο για σχέδιο αποστασίας που βρίσκεται σε εξέλιξη. Ο Π. Μελάς ανεξαρτητοποιήθηκε και εξακολουθεί να αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να ψηφίσει για Πρόεδρο, στη Νέα Δημοκρατία τον θεωρούν σίγουρο. Σε ανάλογο κλίμα κινείται και ο ανεξάρτητος Β. Καπερνάρος, ενώ στην κυβέρνηση αθροίζουν και την ψήφο του Ν. Ανδρουλάκη, ο οποίος πάντως προέβη σε διφορούμενες δηλώσεις. Οι ανεξάρτητοι Οδ. Βουδούρης και Γ. Παραστατίδης συναντήθηκαν με τον Αλ. Τσίπρα και κατέστησαν σαφές ότι δεν πρόκειται να ψηφίσουν. Κάποιες αναφορές της Ν. Κόλλια – Τσαρουχά δημιούργησαν προς στιγμήν σύγχυση ως προς τη στάση που θα τηρήσει στην ψηφοφορία, αλλά με νεότερες δηλώσεις της υπογράμμισε ότι δεν πρόκειται να ψηφίσει για Πρόεδρο, εκτός κι αν έχει ανακύψει μείζον εθνικό ζήτημα. Ερωτηματικά έχει επίσης προκαλέσει η διπλή (σφοδρή) επίθεση του ανεξάρτητου Π. Τατσόπουλου κατά του ΣΥΡΙΖΑ (για την στρατηγική που ακολουθεί) και κατά των Ανεξάρτητων Ελλήνων (για την «απόπειρα εξαγοράς» της Στ. Ξουλίδου). Υπενθυμίζεται ότι ο κ. Τατσόπουλος είχε δηλώσει προ καιρού ότι δεν θα ψηφίσει για Πρόεδρο προκειμένου να μην κατηγορηθεί ότι «χρηματίσθηκε». Κανείς δεν γνωρίζει εάν έχει μεταβάλει πλέον άποψη. Από την άλλη συνεχίζουν να «οργιάζουν» οι φήμες για τρεις – τέσσερις βουλευτές των Ανεξάρτητων Ελλήνων που σκέφτονται να ψηφίσουν, γεγονός που έχει θέσει σε συναγερμό την ηγεσία του κόμματος.

Αμερικανοί και Ευρωπαίοι εκβιάζουν και με τα εθνικά θέματα!
Σε σαφώς «ανθελληνική» τροχιά κινούνται οι ξένοι, Ευρωπαίοι και Αμερικανοί, εκτός από το ζήτημα της οικονομίας και στα εθνικά θέματα. Πλήττοντας καίρια με τον τρόπο αυτό τόσο την ισχύ της κυβέρνησης όσο και την αξιοπιστία του πρωθυπουργού Αντ. Σαμαρά, ενώ η όλη στάση τους προκαλεί έντονες ανησυχίες ως προς τους κινδύνους που εγκυμονούν για τα συμφέροντα και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.
Τόσο οι Ευρωπαίοι όσο και οι Αμερικανοί παρακολουθούν απαθείς και αδιάφοροι τη συνεχιζόμενη και κλιμακούμενη προκλητικότητα της Τουρκίας. Περιορίζονται σε γενικόλογες αναφορές για τις συνεχείς παραβιάσεις του κυριαρχικού χώρου της Κύπρου από το ερευνητικό σκάφος «Μπαρμπαρός». Με τη στάση τους, επί της ουσίας, ενθαρρύνουν την Άγκυρα να συνεχίσει με την ίδια πρακτική.

Αλλά και στο Σκοπιανό τα μηνύματα κάθε άλλο παρά αισιόδοξα και ενθαρρυντικά είναι για την Ελλάδα. Αμερικανοί και Ευρωπαίοι (ιδίως οι Γερμανοί) πιέζουν ασφυκτικά την Αθήνα ούτως ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την ένταξη στο ΝΑΤΟ της γειτονικής δημοκρατίας. Πληροφορίες αναφέρουν ότι οι πιέσεις αυτές θα ενταθούν μέσα στους πρώτους μήνες του 2015 προκειμένου να επιτευχθεί συμφωνία στο θέμα του ονόματος.
Το ταμπελάκι με το όνομα «Μακεδονία» για τον εκπρόσωπο των Σκοπίων στην πρόσφατη Σύνοδο του ΝΑΤΟ δείχνει προς ποιά κατεύθυνση θα είναι η λύση που προωθείται. Όσο για τον ισχυρισμό της αμερικανικής πλευράς ότι κατά λάθος τοποθετήθηκε το ταμπελάκι με το όνομα «Μακεδονία», ελάχιστους μπορεί να πείσει και δεν αντέχει σε κανενός είδους κριτική ερμηνεία.

Πηγή εφημ. "Το Παρόν"


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση