Τιποτένιοι και ολίγιστοι στο αιματοβαμμένο σταυροδρόμι στης γεωπολιτικής

"Κανείς δεν είναι τόσο ανόητος ώστε να προτιμά τον πόλεμο από την ειρήνη. Γιατί στον καιρό της ειρήνης τα παιδιά θάβουν τους γονείς, ενώ στον καιρό του πολέμου οι γονείς θάβουν τα παιδιά τους"...

ΗΡΟΔΟΤΟΣ

Η παγκόσμια οικονομία βεβαίως βρίσκεται σε γενικευμένη αστάθεια, αλλά αυτό είναι το σύμπτωμα και ταυτόχρονα ένα αποτελεσματικό εργαλείο μιας αστάθειας που αγκαλιάζει ολόκληρο τον πλανήτη και που είναι πρωτίστως γεωπολιτική... 

Του Κ. Κυριακόπουλου 

Οι κορυφαίοι πρωταγωνιστές της δυναμικής αυτού του πολυσύνθετου πάζλ, έχουν συνειδητοποιήσει επαρκώς αυτή τη μεγάλη αλήθεια, γι αυτό και φροντίζουν να συμπυκνώσουν την πεμπτουσία της στο σχεδιασμό της δικής τους γεωστρατηγικής, την ίδια στιγμή που οι αναλώσιμες Φιλιππινέζες, ζώντας στο δικό τους μικρόκοσμο, απλώς καταγίνονται με τη διαχείριση της αδιέξοδης μιζέριας.

• Σ' αυτή την παγίδα έχουν βουτηχτεί μέχρι το λαιμό οι ολίγιστοι πολιτικοί ηγέτες της Ευρώπης (μηδέ και της Γερμανίας εξαιρουμένης)…

• Στο φαύλο κύκλο αυτής της αντιπαράθεσης έχουν ενσωματωθεί προοδευτικά κόμματα και κινήματα στη γηραιά Ήπειρο, που εξαντλούν τη δυναμική τους στα ζητήματα που άπτονται της φιλολαϊκότητας ή μη των εφαρμοζόμενων πολιτικών, αλλά τη μπάλα της γεωπολιτικής την έχουν οριστικά χαμένη…

• Και κατ επέκταση μέσα στα πλαίσια αυτής της μίζερης αντιπαράθεσης, εξαντλούνται τα αποθέματα της αυτοπεποίθησης των λαών, και... όλα τούτα λίγο πριν ξεσπάσει η θύελλα που θα αλλάξει συθέμελα τη γεωπολιτική φυσιογνωμία του πλανήτη.

Η Ελλάδα στο μάτι του κυκλώνα…

Στη περιδίνηση των συνεπειών αυτού του γενικού κανόνα, δυστυχώς παραδέρνει και η χώρα μας, όπου μια συμμορία προσκυνημένων ανδρεικέλων, εντεταλμένη να πλειοδοτεί σε μνημονιακή εθελοδουλία, έχει υποστείλει ολοκληρωτικά τη σημαία των εθνικών μας προτεραιοτήτων, ανίκανη πλέον να διαχειριστεί ακόμη και αυτή τη στοιχειώδη εθνική μας υπόσταση… 

Και από την άλλη μεριά, μια αντιπολίτευση (και μιλώ κυρίως για την Αριστερά) παραδομένη στη λαγνεία των παραδοσιακών της ιδεολογημάτων, κονταροχτυπιέται για την κοινωνική ταυτότητα της εφαρμοζόμενης πολιτικής, αρνούμενη να συνειδητοποιήσει ότι τίθεται εν αμφιβόλω σταδιακά, η ίδια η εθνική μας υπόσταση.

Η ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων και της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, βρίσκεται στην καρδιά της διακεκαυμένης ζώνης του πλανήτη (βλέπε σχετικό μας άρθρο με τίτλο: "Η δίδυμη κόλαση στη διακεκαυμένη ζώνη της Ευρασίας και ο Νεοαταξικός Εφιάλτης") και για τα ενεργειακά της συμπυκνώματα… Και γιατί αποτελεί σταυροδρόμι συνάντησης ή μάλλον αντιπαράθεσης πολιτισμών και θρησκευτικών αντιπαραθέσεων, (με τον ισλαμισμό να χρησιμοποιείται στοχευμένα ως το πλέον επικίνδυνο και δολοφονικό εργαλείο στη γεωστρατηγική της τρέχουσας εποχής), αλλά και γιατί συνιστά σημείο συνάντησης αντιπαρατιθέμενων αντιλήψεων για τη διαχείριση πολιτικών και οικονομικών ενοποιήσεων.

• Σ' αυτή τη γωνιά της Γης, εκτονώνεται ο Γερμανικός μεγαλοϊδεατισμός της συμμορίας του Βερολίνου που οραματίζεται πλανημένα τη τερατώδη συγκρότηση ενός οικονομικού Ράιχ, το οποίο αργά η γρήγορα θα καταρρεύσει με πάταγο μέσα στα αδιέξοδα του γεωστρατηγικού του ερασιτεχνισμού…

• Σ' αυτή τη γωνιά της Γης επικεντρώνεται η στρατηγική μαεστρία του Αμερικανικού ιμπεριαλισμού που στα πλαίσια της πλανητικής του στρατηγικής θα πυροδοτήσει ενδεχομένως και τραγικά ανεξέλεγκτες εξελίξεις…

• Αυτή τη γωνιά της Γης δεν αφήνουν ανεπηρέαστη και οι όποιοι ρωσικοί σχεδιασμοί που διεκδικούν το δικό τους ισχυρό μερίδιο στη γεωπολιτική της επόμενης μέρας…

• Και φυσικά σ' αυτή τη γωνιά της Γης, ξεδιπλώνεται η αναβίωση της στρατηγικής του νέο-οθωμανισμού, μέσα από την οποία επιχειρείται όχι μονάχα η στρατηγική ενδυνάμωση του κεντρικού του εκφραστή που είναι η Τουρκία, αλλά παράλληλα μ αυτό επιδιώκεται και η καθολικότερη πολιτισμική αναμόρφωση της φυσιογνωμίας των Βαλκανίων και της Ευρώπης.

Σ' αυτή τη γωνιά της Γης εν κατακλείδι, παίρνουν θέσεις οι ισχυροί παίχτες της γεωπολιτικής σκακιέρας εν όψει της τελικής αναμέτρησης, αλλά όλα δείχνουν πως τίποτε δεν έχουμε αντιληφθεί από το τι πρόκειται να ακολουθήσει. 

Οι τιποτένιοι ηγέτες της Ευρώπης παρασυρμένοι από τη γερμανική παραφροσύνη έχουν πέσει με τα μούτρα στις λογιστικές τους καρτέλες, και την ίδια στιγμή ο κρετινισμός των ελληνόφωνων ανδρεικέλων προκαλεί εντύπωση αλλά και οργή από τον απόλυτο εθνικό του ξεπεσμό. 

Η χώρα απειλείται πλέον ευθέως και με εδαφικό διαμελισμό, και το πολιτικό της προσωπικό κάνει ότι μπορεί για να φέρει μια ώρα αρχύτερα την αποφράδα ημέρα. 

• Η κοινωνία τσαλακώνεται… 

• Οι εθνικές προτεραιότητες μέρα τη μέρα αποδομούνται… 

• Η πολιτική ζωή και η καθημερινότητα μας σύρεται στους ρυθμούς που χάραξε η κατοχική διοίκηση… 

Και το παραμύθι της «ανάπτυξης» που δε θα έρθει ποτέ, δίνει και παίρνει με πρωτεργάτη το Σα(χλαμαρίζοντα πρωθυπουργό. Ας το απομυθοποιήσουμε λοιπόν και αυτό το παραμύθι…

Ανάπτυξη: Το όπιο που συντηρεί την αποβλάκωση των λαών. 

Γι αυτό και όταν θα έρθει η στιγμή της αφύπνισης, η ανθρωπότητα θα βρεθεί αντιμέτωπη με την πιο εφιαλτική πλανητική τραγωδία. Οι χορογράφοι που την πλασάρισαν, ξέρουν καλά πως όσο οι λαοί ξημεροβραδιάζονται ευνουχιζόμενοι με μια φρούδα προσδοκία, οι ίδιοι (οι χορογράφοι) εξασφαλίζουν για τον εαυτό τους την απαραίτητη πίστωση χρόνου για να ολοκληρώσουν τον εφιαλτικό τους σχεδιασμό. Ας το πούμε λοιπόν καθαρά, φιλοδοξώντας να το κατανοήσει και ο τελευταίος πολίτης αυτής της χώρας.

Η ανάπτυξη στην οποία φρόντισαν να εναποθέσουμε τις τελευταίες μας ελπίδες, είναι ένα όνειρο που δε θα ζωντανέψει ποτέ, αν το δέντρο του δεν ποτιστεί με αίμα, καταστροφή, και δε συνδυαστεί με τη δραστική ανασύσταση του γεωπολιτικού πάζλ που συνθέτει τη γεωγραφία του πλανήτη.

Και δε θα ζωντανέψει ποτέ, διότι ο κρίκος που την αφορά, είναι μέρος μιας αλυσίδας που έχει διαρραγεί, και που η επανασυγκόλλησή της προϋποθέτει συγκεκριμένα πράγματα.

• Η ανάπτυξη προϋποθέτει πρωτίστως παραγωγή.

• Η παραγωγή δεν μπορεί να υπάρξει αποσυνδεδεμένη από την κατανάλωση.

• Η κατανάλωση δεν μπορεί να τροφοδοτηθεί με κοινωνίες στις οποίες κυριαρχεί η ανέχεια και η γενικευμένη δυστυχία.

• Η ανέχεια δεν είναι κατάρα που αίφνης προέκυψε από τον ουρανό, αλλά μια συγκεκριμένη κατάσταση την οποία επέβαλαν τα ισχυρά πολιτικά και οικονομικά κέντρα του πλανήτη.

Και την επέβαλαν γιατί δεν είναι δυνατόν να συμβιβαστούν με αναιμικά τσιμπολογήματα, μιας και αυτό που επιδιώκουν είναι ραγδαίους ρυθμούς στην αύξηση των δικών τους κερδών και καθολικό επαναπροσδιορισμό των πολιτικών και οικονομικών όρων που θα τα διέπουν. 

Αναρωτήθηκες λοιπόν ποτέ γιατί φρόντισαν να σου τσακίσουν το μισθό, να σου στερήσουν τη δουλειά, να πλιατσικολογήσουν την κοινωνική υποδομή και κοινωνική αποταμίευση; Αναρωτήθηκες άραγε γιατί πειραματίζονται σε νέες μεθόδους χειραγώγησης και καθήλωσης των κοινωνιών, μετατρέποντας τις χώρες σε κολαστήρια για τους ίδιους τους πληθυσμούς τους;

Ό λόγος δεν είναι γιατί προσβλέπουν στο κέρδος τους, μέσα από τη μειωμένη ή την ανύπαρκτη αμοιβή σου. Το αποτέλεσμα γι αυτούς είναι απειροελάχιστο, κι αυτό που θέλουν είναι τη μεγάλη ψαριά και όχι το μαριδάκι. Μάθε λοιπόν πως… 

Για όλους αυτούς, η μεγάλη επένδυση, δεν είναι η περικοπή του μισθού σου, αλλά η δυστυχία σου… Αυτό που κεφαλαιοποιούν είναι την ανέχειά σου...

 

Η γενικευμένη απόγνωση και το καθολικό οικονομικό βάλτωμα, είναι ο καταλύτης μέσα από τον οποίο σχεδιάζουν να πυροδοτήσουν  το μεγάλο ξέσπασμα, προκειμένου να δουλέψουν στο φουλ οι μηχανές που θα κόψουν την προσδοκώμενη πίτα.
 
Κατάλαβες λοιπόν γιατί όλοι αυτοί, όταν μιλούν για «ανάπτυξη», αυτό που κρύβουν είναι ένα δόλιο σχέδιο; Μάθε λοιπόν πως αν τραβήξεις την κουρτίνα, η πρόταση που θ αποκαλυφθεί πίσω από τη γοητεία της λέξης «ανάπτυξη» με την οποία σε παραμυθιάζουν, λέει ολοκληρωμένα το εξής: «ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΦΛΕΞΗ ΠΟΥ ΘΑ ΜΕΤΑΤΡΕΨΕΙ ΣΕ ΕΡΕΙΠΙΑ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ» 

Επίλογος…

Αυτό είναι το κλίμα κύριοι. Και υπάρχει ανεξάρτητα από την ικανότητά μας να το αντιλαμβανόμαστε ή από την αφέλειά μας να τοπ προσπερνούμε σφυρίζοντας αδιάφορα. Για μας η ζωή μπορεί να κατάντησε μεροδούλι – μεροφάι, αλλά για τους χορογράφους της επόμενης μέρας, είναι ένας εφιαλτικός σχεδιασμός.

Το σύστημα που ζούμε τα ψωμιά του τα έφαγε και ό μόνος τρόπος να τα ανακτήσει, είναι να σπείρει σ' αυτή τη Γη τη βουλιμία του, και να την ποτίσει με το αίμα των ανθρώπων για να ξανακαρπίσει. Και θα το κάνει γιατί είναι αδίστακτο.

Μέσα σ' αυτό το περιβάλλον οι Σα(χλα)μαράδες του πολιτικού συστήματος αμπελοφιλοσοφούν με «πρωτογενή πλεονάσματα» και παραμυθιάζουν το λαό με το άπιαστο όνειρο της «ανάπτυξης», κρύβοντάς του την εφιαλτική αλήθεια.

Είναι επικίνδυνοι. Λίγο πριν παραδοθεί τις φλόγες η πυριτιδαποθήκη, αυτοί παραδίδουν τα πάντα αρνούμενοι να υπηρετήσουν τα εθνικά συμφέροντα. Αρνούνται να προετοιμάσουν το λαό για τα μελλούμενα και το μόνο για το οποίο νοιάζονται, είναι να παραδώσουν και την τελευταία σταγόνα από το αίμα του στα γκεσταπίτικα θησαυροφυλάκια.

Είναι επικίνδυνοι και θα πρέπει να ανατραπούν. Η παραδειγματική τους τιμωρία, θα πρέπει να γίνει οδηγός για κάθε επόμενο επίδοξο δωσίλογο στα όρια αυτής της πατρίδας. 

Και να θυμάσαι δυο πράγματα… 

Την «ανάπτυξη» που θέλουν θα τη φέρουν με τον τρόπο που ξέρουν αυτοί. Κι αυτό που ξέρουν καλά είναι το απόφθεγμα του Ηράκλειτου γιατί κατά την υλοποίησή του, εσύ θα είσαι το εργαλείο το αναλώσιμο για την επιτυχή του έκβαση. 

Έλεγε λοιπόν η Ηράκλειτος: «Πόλεμος  πάντων μέν πατήρ ἐστι, πάντων  δέ βασιλεύς, καί τούς μέν θεούς ἔδειξε τούς δέ ἀνθρώπους,  τούς μέν δούλους ἐποίησε,  τούς δέ ἐλευθέρους». 

Κι αφού διαλέξεις αν θέλεις να παραμείνεις δούλος ή να καταστείς ελεύθερος αποτινάσσοντας το δωσιλογισμό από το κουφάρι της Ελλάδας, οφείλεις να μη ξεχνάς πως ο Ηρόδοτος σε προειδοποίησε λέγοντας πως: «Οὐδείς γάρ οὕτως ἀνόητος ἐστιν, ὅστις πόλεμον πρό εἰρήνης αἱρέεται· ἐν μέν γάρ τῇ οἱ παῖδες τούς πα­τέρας   θάπτουσιν, ἐν δέ  τῷ  οἱ πατέρες  τά τέκνα».

Και για τη μετάφραση: «Κανείς δεν είναι τόσο ανόητος ώστε να προτιμά τον πόλεμο από την ειρήνη. Γιατί στον καιρό της ειρήνης τα παιδιά θάβουν τους γονείς, ενώ στον καιρό του πολέμου οι γονείς θάβουν τα παιδιά τους». 

Αυτοί τις παρακαταθήκες τις άφησαν... Εσύ που θέλεις να καμαρώνεις για τους προγόνους σου, τι απ όλα τούτα τιμάς και κυρίως τι ενσωματώνεις ως στάση στη ζωή σου; 

Πηγή "Ελληνικό Φόρουμ"

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση