Η έλλειψη εθνικής πολιτικής αιτία της καταστροφής

Τα επιχειρήματα για την "ισχυρή Ελλάδα", με την συμμετοχή στο Ευρώ, τα ακούσαμε και πριν το 2001 και μετά για αρκετά χρόνια.

Η χρεοκοπία της Ελλάδας το 2010, δεν οφείλεται στο ευρώ, αλλά ούτε αποφεύχθηκε από αυτό.

Η πορεία της Ελλάδας μετά την χρεοκοπία όμως, επηρεάζεται με πολλούς τρόπους από την αδυναμία της χώρας να προσαρμόσει την ισοτιμία του νομίσματος και την έκδοση χρήματος.

Η Γερμανική συνταγή αποφεύγει τον πληθωρισμό αλλά σπρώχνει την ελληνική οικονομία στην θανάσιμη αγκαλιά του αποπληθωρισμού.

- Αν το κοινό νόμισμα είναι μόνο ένα εργαλείο στους πειραματισμούς των οικονομολόγων και δεν είναι ενταγμένο στην συνολική πορεία ενοποίησης του ευρωπαϊκού χώρου.

- Αν ο ΜΟΝΟΣ στόχος είναι να σηκώσουμε τα εμπόδια για την ευκολότερη διεύρυνση των αγορών των κρατών της Ευρώπης στις πολυεθνικές των ισχυρών χωρών να πωλούν τα προϊόντα που κατασκευάζουν στην Ασία.

- Αν δεν υπάρχει ένας μηχανισμός αναδιανομής των πλεονασμάτων στις οικονομικά αδύναμες περιοχές με απώτερο στόχο την ισορροπία στις οικονομίες της Ευρωζώνης.

- Αν η πορεία της Ευρώπης δεν είναι τελικά η ομοσπονδοποίηση...

Τότε ποιό το νόημα να μιλάμε για κοινό νόμισμα; Γιατί παραιτήθηκαν τα κράτη από την εθνική κυριαρχία στο νόμισμα τους που είναι από τους πυλώνες των εθνικών οικονομιών, αν δεν υπάρχει συνοχή και αλληλεγγύη στις αποφάσεις;

Για να το πούμε απλά. Αν μια χώρα της Ευρωζώνης αντιμετωπίζεται από τους υπόλοιπους σαν οποιαδήποτε άλλη τρίτη χώρα, με αποκλειστικά κριτήρια τα "εθνικά" συμφέροντά τους, τότε το κοινό νόμισμα, μόνο στην μορφή είναι κοινό και στην πράξη έχει άλλη εσωτερική αξία σε κάθε χώρα.

Είτε λέγεται κούρεμα ομολόγων (Ελλάδα), είτε κούρεμα καταθέσεων (Κύπρος), το αποτέλεσμα είναι το ίδιο, η δημιουργία μιας ιδιότυπης "ισοτιμίας" του ευρώ στο εσωτερικό των χωρών με πρόβλημα, αυτό που ονομάστηκε "εσωτερική υποτίμηση" που έχει το ΙΔΙΟ αποτέλεσμα στις ζωές των πολιτών με την υποτίμηση του τρίτου νομίσματος, χωρίς ΚΑΝΕΝΑ από τα οφέλη στις εξαγωγές.

Η συζήτηση Ευρώ ή Δραχμή, είναι ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΤΙΚΗ από το πραγματικό ερώτημα που είναι, ποιά είναι η ΕΘΝΙΚΗ πολιτική που πρέπει να ακολουθήσει η Ελλάδα για να βγει από την κρίση;

Και στο ερώτημα αυτό όσο ψάχνουμε την απάντηση από το εξωτερικό, θα βρίσκουμε απαντήσεις που θα εξυπηρετούν τα συμφέροντα των άλλων, αφού το μεγάλο δυστύχημα αυτής της χώρας ήταν και εξακολουθεί να είναι η απουσία εθνικής συνείδησης στα ανώτερα κλιμάκια της αστικής τάξης. Αν υπήρχε, η πορεία της χώρας θα ήταν τελείως διαφορετική...

- Λοιπόν το αν έχουν πέσει 100 φορές έξω οι "δραχμολάγνοι" δεν το γνωρίζω μετά βεβαιότητας.

- Το ότι 100 φορές έχουν πέσει έξω το ΔΝΤ και η τρόικα είναι de facto γεγονός. Νομίζω ότι είναι περιττή κάθε ανάλυση. Είναι κάτι το αυταπόδεικτο!

- Το ότι η κυβέρνηση παλεύει για την ολοκληρωτική καταστροφή μας με νύχια και με δόντια, εφαρμόζοντας πολιτικές με την ακριβώς ανάποδη σειρά από την ενδεδειγμένη, είναι de facto γεγονός.

- Το ότι η κυβέρνηση έχει καταλύσει κάθε έννοια δημοκρατίας, είναι de facto γεγονός. Γεγονότα δεν καταγράφονται. Τα γνωρίζουμε όλοι.

- Το ότι η κυβέρνηση με νύχια και με δόντια πασχίζει για την επιβίωση του "συστήματος", είναι de facto γεγονός.

Το πρόβλημα φυσικά και δεν είναι ο "κοσμάκης".

Το πρόβλημα είναι ΚΥΡΙΩΣ το δίπτυχο της διαπλοκής πολιτικοί-επιχειρηματίες. Πρόκειται για τη μαφία που ανέκαθεν λεηλατούσε τον πλούτο της πατρίδας μας και πλέον τον λεηλατεί με μεγαλύτερη μανία, προκειμένου να "κατοχυρώσει θέσεις" αφού έχει αντιληφθεί από την αρχή της κρίσης ότι η κατάρρευση είναι κοντά. Και έχουν «χαράξει» την πορεία των προσωπικών συμφερόντων τους (επισήμως το ονομάζουν πολιτική της χώρας) αποφεύγοντας, φυσικά, την έντιμη και πραγματική δημιουργία ενός πλήρους εθνικού οικονομικού –και όχι μόνο- σχεδιασμού.

Το πρόβλημα της χώρας εστιάζεται στην ύπαρξη και διατήρηση της πολιτικής και οικονομικής ελίτ, μίας ομάδας κηφήνων και εθισμένων στην εξουσία. Και για όσο διάστημα αυτή η ομάδα θα επιβιώνει εις βάρος των πολλών, η χώρα δεν πρόκειται να βρει ούτε την κάποια πραγματική λύση, αλλά ούτε και οποιαδήποτε Ιθάκη...

Πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση