Ο ενεργειακός κόμβος έφτασε στο… χτένι

Η Τουρκία καταναλώνει και διακινεί πετρέλαιο και αέριο από τη Ρωσία, το Αζερμπαϊτζάν, το Ιράν και το Ιράκ και είναι έτοιμη να δεχθεί τα τεράστια αποθέματα αερίου του Τουρκμενιστάν και να τα προωθήσει προς τη Δύση

Στις 23 Μαΐου φέτος, η κυβέρνηση της Βαγδάτης ενάγει την κυβέρνηση Ερντογάν, με πρώτο βήμα τη Διαιτησία στο Διεθνές Εμπορικό Επιμελητήριο στο Παρίσι διότι:
Δια της μεταφοράς και αποθήκευσης πετρελαίου προερχομένου από την Κουρδική περιφερειακή κυβέρνηση (Ιράκ) και δια της μεταφοράς του σε πετρελαιοφόρο στο λιμένα Τσενχόν, όλα αυτά χωρίς την εξουσιοδότηση του υπουργείου Πετρελαίου του Ιράκ, η Τουρκία και η τούρκικη εταιρία υδρογονανθράκων BOTAS αθέτησαν τις υποχρεώσεις τους, που προκύπτουν από την συμφωνία αγωγού πετρελαίου Τουρκίας - Ιράκ. Αυτά πράττει τώρα η κυβέρνηση της Βαγδάτης, πρόεδρος ης οποίας είναι ο Κούρδος κ. Ταλαμπάνι.

Αυτό είναι το προτελευταίο επεισόδιο μιας σειράς πράξεων των τούρκικων κυβερνήσεων της τελευταίας εικοσαετίας, που με συνέχεια και συνέπεια κατέστησαν την Τουρκία τον σημαντικότερο ενεργειακό κόμβο πετρελαίου και φυσικού αερίου της περιοχής και την αναβάθμισαν γεωπολιτικά σε ισχυρό παράγοντα της διεθνούς ενεργειακής σκηνής.

Για εξισορροπήσει τις συνέπειες της κρίσης, η Τουρκία, με αξιοσημείωτη στόχο - προσήλωση, αναπτύσσει, με αυξανόμενη ένταση, την προνομιούχο γεωγραφική της θέση σαν ομφαλό (HUB) των αγωγών υδρογονανθράκων της ευρύτερης περιοχής, με σημαντική και αυξανόμενη για την ίδια οικονομική και πολιτική ωφέλεια. Η Τουρκία καταναλώνει πετρέλαιο και αέριο από την Ρωσία, το Αζερμπαιτζάν, το Ιράν και το Ιράκ, και είναι έτοιμη να δεχθεί τα τεράστια αποθέματα αερίου του Τουρκμενιστάν και να τα προωθήσει προς τη Δύση.

ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΟΣ ΕΛΙΓΜΟΣ

Η Άγκυρα, με εντυπωσιακή διπλωματική/οικονομική ευκαμψία, πρότεινε στη Μόσχα, τώρα που οι εργασίες του αγωγού South Stream έχουν ανασταλεί, να χρησιμοποιήσει την διαδρομή του Blue Stream, ρωσο-τουρκικού αγωγού, για να παρακάμψει την Ουκρανία.

Το σημαντικότερο όμως παιχνίδι της Τουρκίας γίνεται στο Ιρακινό Κουρδιστάν. Υπάρχει μια διαδρομή δυο αγωγών, που κατασκευάστηκαν το 1970 και αποκατεστάθησαν μερικώς πέρσι για να εξάγουν μέσω Τουρκίας/Τσεϊχάν κουρδο-ιρακινό πετρέλαιο της Μοσούλης και άλλο Ιρακινό πετρέλαιο. Η δυνατότητα είναι θεωρητικά 1.5 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα, αλλά εξάγονται μόνο 100,000 βαρέλια την ημέρα, διότι οι αγωγοί διέρχονται από τις σουνιτικές περιοχές της φυλής του Σαντάμ Χουσεΐν, οι οποίες αφού δεν έχουν πετρέλαιο να εξάγουν εξάγουνε βία ανατινάζοντας τακτικά τους αγωγούς. Το ό,ποιο πετρέλαιο εξάγεται τώρα είναι Κουρδικό.

Είναι η λαμπρή στιγμή της τουρκικής διπλωματίας. Με την προσέγγιση των Κούρδων της Τουρκίας και την εξυπηρέτηση των ιρακινο-κουρδικών εξαγωγών με το αζημίωτο, οι Τούρκοι κατόρθωσαν όχι μόνο να ηρεμήσουν το εσωτερικό κούρδικο πρόβλημα αλλά ταυτόχρονα να μετατρέψουν το Ιρακινό Κουρδιστάν από εστία στήριξης των Κούρδων ανταρτών σε περιοχή κοινής εισοδηματικής καρποφορίας και συνεπώς εταίρα της κοινής ευημερίας, αφού οι εξαγωγές κουρδικού πετρελαίου καλύπτουν το χρηματοδοτικό κενό, που έχει το Ιρακινό Κουρδιστάν από την τήρηση της υποχρέωσης της χρηματοδότησης του από την κυβέρνηση της Βαγδάτης, που διαχειρίζεται τον εθνικό προϋπολογισμό.

Εδώ, όμως, οι πράξεις αρχίζουν να έχουν πολιτικό κόστος. Το κόστος είναι η μεγάλη ενόχληση των ΗΠΑ, οι οποίες με διάφορα θέματα και αθέμιτα μέσα αντιτίθενται στην πολιτική Ερντογάν. Ο Ερντογάν διευκολύνει τους Ρώσους στο Ουκρανικό σε βάρος της εκεί αμερικάνικης πολιτικής, διευκολύνει τους Κούρδους στο Ιράκ εις βάρος της αμερικανικής επικυριαρχίας και ακυρώνει τα σχέδια των ΗΠΑ να χρησιμοποιήσουν το Κουρδικό ως μοχλό πίεσης στην Τουρκία και ταυτόχρονα μεγάλη πηγή εσόδων για τις δικές τους πετρελαϊκές εταιρίες.

Ιδού οι εξελίξεις. Για αρκετό καιρό τώρα το Ιρακινό Κουρδιστάν εξήγαγε το πετρέλαιο του στην Τουρκία, όπου αυτό αποθηκεύονταν στις δεξαμενές του Τσεϊχάν μέχρι κορεσμού των δεξαμενικών εγκαταστάσεων.

Προς «αποσυμφόρηση» των δεξαμενών, η τούρκικη κυβέρνηση φόρτωσε το πετρέλαιο αυτό στο τάνκερ United Leadership προς οργή των Αμερικανών, της κεντρικής Ιρακινής κυβέρνησης και του προέδρου αυτής Ταλαμπάνι, ο οποίος βλέπει να ωφελείται ο επιστήθιος εχθρός του, συμπατριώτης του και πρωθυπουργός του Κουρδιστάν κ Μπαρζανί και ο ίδιος να στερείται οφέλους.

ΕΝΤΙΜΟΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ

Η Τουρκία εμφανίστηκε ως έντιμος διαχειριστής, αναλαμβάνει να πουλά το πετρέλαιο αυτό μηνιαίως και να καταθέτει τα εισπραττόμενα στην τουρκική κρατική τράπεζα Halkbank και να διαβεβαιώνει την κυβέρνηση του Ιράκ για δίκαιη μελλοντική εκκαθάριση και μοιρασιά. Ουσιαστικά η Τουρκία αποπειράται να εξαγοράσει την κυβέρνηση του Ιρακινού Κουρδιστάν με τα χρήματα που ανήκουν σε αυτήν και ταυτόχρονα υπόσχεται στην κεντρική ιρακινή κυβέρνηση κάποιο ασαφές μερίδιο, αφού μεγαλόστομα ο Τούρκος υπουργός ενέργειας κ Γκιλντίζ διαβεβαίωσε ότι τα έσοδα από τις πωλήσεις πετρελαίου θα μοιραστού ισοδίκαια «όπως οι λαοί του Ιράκ αποφασίσουν» .Εδώ, όμως, αρχίζουν τα δύσκολα.

Η πρωτοφανής επιτυχία του Ερντογάν στην ειρήνευση του Τουρκικού Κουρδιστάν και τον μετασχηματισμό του Ιρακινού Κουρδιστάν από εστία πολέμου σε πηγή εσόδων, τον οδηγεί στο να αποπειραθεί να ασκήσει μια εντυπωσιακή νεο - οθωμανική πολιτική στην περιοχή των πρώην οθωμανικών περιοχών και της Ρωσίας, διευκολύνοντας ταυτόχρονα και τις ενεργειακές ανάγκες της Ευρώπης και κάνοντας έτσι μια βαθιά διπλωματική - οικονομική διείσδυση σε όλη την ευρύτερη περιοχή.

Δεν εξελίσσονται όμως τα γεγονότα όπως το επιθυμεί ο Ερντογάν. Το τάνκερ που κατευθύνονταν προς τον Κόλπο του Μεξικού, αφού το αρνήθηκε η Ιταλία, εστράφη προς το Μαρόκο και η Τουρκία τώρα αποπειράται να πουλήσει το πετρέλαιο που μεταφέρει προς 56 εκατομμύρια δολάρια, ενώ η αξία του είναι άνω των 100 εκατομμυρίων δολαρίων. Τώρα που οι ΗΠΑ εκφράστηκαν επίσημα εναντίον της πώλησης αυτής, δια του State Department, η Τουρκία δυσκολεύεται να βρει αγοραστές, γιατί το πετρέλαιο αυτό κινδυνεύει να χαρακτηριστεί κλοπιμαίο.

Πηγή εφημ. «Ημερησία»

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση