Γεωπολιτική αναδιάταξη της Ευρώπης με ρωσικό καταλύτη;
Η στρατηγική του ρωσικού κράτους και το ευρωπαϊκό πρόβλημα με φόντο την νέα γεωπολιτική πραγματικότητα
Το δημογραφικό πρόβλημα αποτελεί την «αχίλλειο πτέρνα» της Ρωσίας, γράφει ο Γάλλος ειδικός Laurent Salaru σε άρθρο του που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Le Figaro.
«Η Ουκρανική κρίση το 2014, μπορεί ήδη να θεωρηθεί ως η αυγή μιας νέας γεωπολιτικής εποχής για την ευρωπαϊκή ήπειρο, καθώς και η αρχή μίας εκ των σημαντικότερων αλλαγών μετά την πτώση του Σιδηρού Παραπετάσματος το 1989 και των εδαφικών αλλαγών που ακολούθησαν, ξεκινώντας με την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου το 2008», αναφέρει το άρθρο.
«Η επέκταση του δυτικού τύπου δημοκρατίας προς ανατολάς, όπως διαφαίνεται έφτασε στο τέλος της και η αναβίωση της αυτοκρατορικού τύπου εξουσίας, με ορισμένες δεσποτικές τάσεις της Ρωσικής Ομοσπονδίας, θέτει υπό αμφισβήτηση τις κατακτήσεις της 20χρονης ευρωπαϊκής πολιτικής, όπως την αντιλαμβάνονται στη Δυτική Ευρώπη. Η Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν αναμένεται να επιστρέψει τελικά στο Ευρωπαϊκό πολιτικό παιχνίδι, από όπου αποσύρθηκε, ως αποτέλεσμα της κατάρρευσης της ΕΣΣΔ. Η ρωσική στρατηγική βασίζεται σε δύο στοιχεία, και έχει ως τελικό στόχο το μετασχηματισμό της Ρωσίας σε μία υπερδύναμη, που θα δεσπόζει στην ευρωπαϊκή ήπειρο», είπε ο Γάλλος επιστήμονας.
«Το πρώτο στοιχείο.. αποτελούν τα βήματα για την λύση του δημογραφικού προβλήματος της Ρωσίας. Εκτός από την μεγάλη ποικιλία των άλλων γεωπολιτικών στόχων, συμπεριλαμβανομένης της πρόσβασης στη Μαύρη Θάλασσα (εννοεί τα στενά του Βοσπόρου) και τον έλεγχο των αγωγών φυσικού αερίου, η ρωσική ηγεσία προσπαθεί να αυξήσει τον πληθυσμό και την εδαφική επικράτεια του ρωσικού κράτους.
Από την άποψη αυτή, η πολλά υποσχόμενη δυτική κατεύθυνση αποτελεί στόχο της Ρωσικής ομοσπονδίας, πιστεύει ο συγγραφέας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Ουκρανία, όπου η Ρωσία στοχεύει στην δημογραφική ενίσχυση της με τα 21,5 εκατομμύρια των ρωσόφωνων κατοίκων των ανατολικών και νότιων περιοχών, εκ των οποίων τα 8.000.000 ανήκουν στον σκληρό ρωσικό εθνοτικό πυρήνα.
Υπερέχει και η περίπτωση της Λευκορωσίας με τα 9,5 εκατομμύρια των κατοίκων, η οποία μπορεί να ενωθεί μελλοντικά με την ρωσική ομοσπονδία. Επίσης η Ρωσία θα μπορούσε επίσης να βασίζεται στα αποτελέσματα των μεταναστευτικών πολιτικών της. Ως αποτέλεσμα, ο αριθμός των χωρών που θα μπορούσε να αυξήσει τον πληθυσμό των 175 εκατομμυρίων κατοίκων της, συμπεριλαμβάνεται και η Ευρασιατική Ένωση, με πληθυσμό που θα προέλθει από το Καζακστάν (16 εκατ κατοίκων εκ των οποίων 3,8 εκατ. ρώσοι). «Με πληθυσμό λίγο κάτω των 200 εκατομμυρίων ανθρώπων, η Ρωσία θα μπορέσει να αποκτήσει ένα πολύ μεγάλο στρατηγικό βάρος σε σχέση με τις άλλες χώρες της Ευρώπης» εξηγεί ο Laurent Salaru.
Εν τω μεταξύ, το δεύτερο μέρος της ρωσικής στρατηγικής είναι να αποδυναμώσει τους ευρωπαίους ανταγωνιστές της, προσπαθώντας να μειώσει το «στρατηγικό μέγεθός τους», μέσω της στήριξης της ενίσχυσης των ανεξάρτητων κινημάτων λόγω της οικονομικής κρίσης, κάτι που θα συμβάλλει έμμεσα σε εθνοτικά δημοψηφίσματα τύπου Κριμαίας και με δεδομένο ότι μια τέτοια πρακτική θα ανοίξει σίγουρα το κουτί της Πανδώρας (στην Ευρώπη) και το οποίο δεν είναι χωρίς υστεροβουλίες προς τη Μόσχα. Πράγματι, όσο το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης θα είναι κατακερματισμένο από ένα πλήθος κρατών, τόσο πιο εύκολο θα είναι για μια χώρα περίπου 200 εκατομμυρίων ανθρώπων, να επιβάλει τις απόψεις της, παίζοντας σωστά το παιχνίδι του ανταγωνισμού, με γνώμονα την παλιά λατινική παροιμία "διαίρει και βασίλευε".
Στο πλαίσιο αυτό, η ανεξαρτησία της Σκωτίας που είναι πολύ πιθανή, αποτελεί πρωταρχικό στόχο της Ρωσίας, διότι έτσι θα αποδυνάμωνε αμέσως- αμέσως το Ηνωμένο Βασίλειο, που αποτελεί έναν δούρειο ίππο της Αμερικής στην Ευρώπη, στερώντας τον από την πρόσβαση των φυσικών πόρων της Βόρειας Θάλασσας και την κύρια βάση πυρηνικών υποβρυχίων.
Επιπλέον, ακόμη και αν είναι αδύνατον να αποδειχθεί η ύπαρξη ρωσικού δάκτυλου, στην πρόσφατη απότομη αύξηση του ποσοστού των θετικά διακείμενων ψηφοφόρων, υπέρ της ανεξαρτησίας της Σκωτίας στην κάλπη, μπορεί και δεν πρέπει να αποσυνδεθεί πλήρως από την περίπτωση της Κριμαίας.
Δεύτερον, η Ρωσία έχει συμφέρον στην προώθηση της κατάρρευσης και άλλων μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών, είτε με την Καταλονία στην Ισπανία, είτε με την Ιταλία και τα αποσχιστικά κινήματα του Βορρά. Για κράτη όπως η Γαλλία και η Γερμανία, οι οποίες αποτελούνται από μια πιο σταθερή πληθυσμιακή βάση, το πρόβλημα αποτελεί η όξυνση των σχέσεων των εθνοτικών μειονότητων που βρίσκονται μέσα στα κράτη αυτά. Πρόκειται για έναν αριθμό εθνοτικών οργανώσεων μέσα σε πολυπολιτισμικά κράτη, όπου προωθείται de facto η αύξηση των εξτρεμιστικών κινημάτων από αυτόχθονες «πληθυσμούς», όπως το εθνικό Μέτωπο, με σκοπό να υπονομευτεί η εθνική συνοχή των χωρών αυτών.
Αφού απεδείχθη λοιπόν, ότι η στρατηγική της Ρωσίας, ακολουθεί μια σαφή και ακριβή γεωπολιτική λογική, το κύριο ερώτημα παραμένει για την Ευρώπη.
«Πρέπει να σταματήσουν τα ευχολόγια και νομίζω ότι οι σχέσεις μεταξύ των κρατών δεν θα πρέπει να αποτελούν μόνο εκθέσεις οικονομικής ισχύος», αναφέρει ο Γάλλος ειδικός.
«Οι ευρωπαϊκές ελίτ όσον αφορά την πολιτική που πρέπει να ακολουθήσουν πρέπει να αλλάξουν άρδην ρότα, προκειμένου να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η όλη κατάσταση. Αλλά γι 'αυτό είναι απαραίτητο να αλλάξει και υπάρχουσα νοοτροπία, δηλαδή, θα πρέπει να σταματήσουν τα ευχολόγια και νομίζω ότι οι σχέσεις μεταξύ των κρατών δεν πρέπει να αποτελούν μόνο οι εκθέσεις οικονομικής ισχύος.
Όπως καταδεικνύει και η αναμφισβήτητη επιτυχία της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής, τα τελευταία χρόνια, η ισχύς εξαρτάται και από άλλους παράγοντες, όπως η στρατιωτική δύναμη, η πονηριά, το διαυγές εθνικό «όραμα» και η μακροπρόθεσμη ικανότητα για την πρόληψη αντιδράσεων του αντιπάλου. Συνεπώς, είναι απαραίτητο να δημιουργηθεί μια «σχολή» ρεαλιστικής ευρωπαϊκής γεωπολιτικής και ανεξάρτητα από πιθανές εξωτερικές επιδράσεις που μπορεί να καθοδηγήσουν την πολιτική, η λήψη των αποφάσεων οφείλει να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα της άσκησης της εξουσίας σε έναν μεταβαλλόμενο κόσμο», καταλήγει ο συγγραφέας.
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...