Η έξοδος στις αγορές: H ταφόπλακα της εθνικής ανεξαρτησίας

Με ιδιαίτερη σπουδή, η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ επιδιώκει την πλήρη αγοραιοποίηση της χώρας, χωρίς να διστάζει να την οδηγήσει στην πλήρη υποταγή της στο διεθνές κεφάλαιο, με αμετάκλητο σχεδόν τρόπο. Εφόσον η δημιουργία χρέους, υπό αποικιακό αγγλικό δίκαιο, αποτελεί τον κύριο μοχλό υποταγής μιας χώρας στα κελεύσματα του διεθνούς κεφαλαίου, δεν είναι παράδοξο το γεγονός ότι η κυβέρνηση προχώρησε προεκλογικά στην πρόσφατη δημοπρασία ελληνικών ομολόγων, με μεσολαβητή την Goldman Sachs και υπό αγγλικό δίκαιο. Το γεγονός αυτό,

από την μεν κυβερνητική πλευρά, προβλήθηκε ως μια κίνηση που στέλνει στις αγορές το μήνυμα της επανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας, από την δε αντιπολίτευση, ασκήθηκε κριτική σε σχέση με τον προεκλογικό και πελατειακό χαρακτήρα του. Στην πραγματικότητα, η κίνηση αυτή είναι πολύ πιο σημαντική από μια συνήθη πελατειακού χαρακτήρα ενέργεια: πρόκειται για ένα είδος πραξικοπήματος που επιτρέπει στους δανειστές να απολαμβάνουν περισσότερα δικαιώματα από μια κρατική οντότητα. Το μήνυμα που στέλνει η κυβέρνηση στις αγορές έχει ένα πολύ ιδιαίτερο περιεχόμενο και είναι περίπου το εξής: «δανείστε μια χρεοκοπημένη χώρα και δεν θα χάσετε, μπορείτε στην ανάγκη να κατάσχετε ότι θέλετε, να επιβάλλεται όποιους κανόνες θέλετε, να ελέγχεται την όποια πολιτική κατάσταση διαμορφώνεται».

Το νέο στοιχείο που παρουσιάζεται είναι ο δανεισμός από ιδιώτες, υπό αγγλικό δίκαιο, κάτι που έως τώρα είχε εφαρμοσθεί αποκλειστικά έναντι των ευρωπαϊκών κρατών που δάνεισαν την Ελλάδα στα πλαίσια των μνημονίων, ενώ κατά το παρελθόν, ο δανεισμός αυτός συνέβαινε με βάση το εγχώριο δίκαιο. Κι αν βέβαια η κατάσχεση των περιουσιακών στοιχείων της χώρας από μέρους των ευρωπαϊκών χωρών θα μπορούσε να αποφευχθεί μέσω διαπραγματεύσεων, κάτι τέτοιο είναι αδύνατο να συμβεί με τους ιδιώτες δανειστές. Επιπλέον, ανοίγει ο δρόμος για την πώληση χρέους σε ιδιώτες από μέρους των ευρωπαϊκών κρατών, αφού αίρεται η όποια διάκριση δανεισμού μεταξύ θεσμικών δανειστών και ιδιωτών. Η άρση αυτής της διάκρισης μειώνει και τις όποιες εθιμικού τύπου αναστολές, έναντι των συνεπειών που μπορεί να υφίσταται μία κρατική οντότητα, σε περίπτωση που δεν είναι συνεπής με τις οικονομικές της υποχρεώσεις.

Η υπερχρέωση της χώρας είναι συνυφασμένη με τις άγριες νεοφιλελεύθερες πολιτικές αναδιανομής του πλούτου, από τις χαμηλότερες στις ψηλότερες τάξεις, και με τη μονιμοποίηση μιας αυταρχικής εξουσίας που απροσχημάτιστα ικανοποιεί μονομερώς τα καπιταλιστικά συμφέροντα. Στην πραγματικότητα, ο υπερδανεισμός, αποτελεί την απαρχή μιας μεθοδευμένης διαδικασίας δημιουργίας χρέους και διαχείρισής του, με τέτοιο τρόπο, ώστε να προεξοφλείται η διαρκής αναστολή των κυριαρχικών δικαιωμάτων και της δημοκρατικής λειτουργίας της πολιτείας. Το χρέος αποτελεί την προϋπόθεση για την διαρκή κατάσταση έκτακτης ανάγκης, μέσω της οποίας εκβιάζεται η θεσμοθέτηση της δικτατορίας των αγορών.

Η πρόσφατη δανειοδότηση-σε πλήρη μυστικότητα- εγκαινιάζει ένα νέο κύκλο δεινών για τη χώρα, πολύ χειρότερων από εκείνα που επέφεραν τα μνημόνια, αφού σηματοδοτεί την πλήρη αποικιοποίηση και υποταγή στο διεθνές κεφάλαιο, δρομολογώντας ένα νέο κύκλο ιμπεριαλιστικής επέκτασης μέσω των κανονιοφόρων του χρέους. Η άρνηση αυτού του χρέους και η καταγγελία των συμφωνιών, που- εν κρυπτώ- συνήψαν οι δανειστές με την κυβέρνηση των προθύμων αποτελεί μονόδρομο για μια λαοπρόβλητη κυβέρνηση.

Πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση