Σκέψεις πάνω στο '21

Του Σαράντου Καργάκου 

· Μπορεί κάποιοι τότε από τους αγωνιστές να μην είχαν ελληνική φωνή, είχαν όμως ελληνική ψυχή. Σήμερα κάποιοι έχουν ελληνική φωνή αλλ’ όχι ελληνική ψυχή.

· Η δυσφήμηση του ’21 είναι θέμα προβολής. Στην Ελλάδα του σήμερα μερικοί, για να διαφημιστούν, επιλέγουν να εξευτελιστούν.

· Το ’21 είναι ο λαμπρότερος ναός της Ελληνικής Ιστορίας. Κάποιοι που διακατέχονται από Ηροστράτειο Σύνδρομο, επιχειρούν να τον πυρπολήσουν, για ν’ ακουστεί τ’ όνομά τους. Έχουν σαν πρότυπο τον Ηρόστρατο που πυρπόλησε το ναό της Εφεσίας Αρτέμιδος για να μείνει το όνομά του στην ιστορία.

· Δεν ήταν όλοι οι συμμετάσχοντες στον Αγώνα λουλούδια για μύρισμα. Συνεπώς, σπορά δεν άφησαν μόνο ο Κολοκοτρώνης, ο Καραϊσκάκης, ο Μιαούλης και ο Κανάρης. Σπορά και άφθονη κοπριά άφησε και ο... Νενέκος. Γι’ αυτό φυτρώνουν σήμερα άφθονα άνθη του κακού.

· Έσφαλαν οι ποιητές Διονύσιος Σολωμός και Ανδρέας Κάλβος που ύμνησαν εκείνους τους αγωνιστές. Όφειλαν να διαβάσουν κάποιες σύγχρονες συγγραφές που τους βγάζουν «κατσαπλιάδες».

· Αν ο αφορισμός της Επαναστάσεως του Υψηλάντη από την Ιερά Σύνοδο και τον πατριάρχη είχε τότε κάποιο νόημα (αποτροπή σφαγιασμού αμάχου πληθυσμού), ποιο νόημα έχουν στον παρόντα καιρό οι αφορισμοί του ’21; Ελπίζουν σε κάποια επάνοδο της Τουρκίας ή σε έκδοση έργων τους στην Τουρκία;

· Το ’21 ήταν ένας ορμητικός άνεμος. Και κατά το παροιμιακό, «οι κατ’ άνεμον πτύοντες τα εαυτών πρόσωπα πτύουσι».

· Είχε πει ο Όσκαρ Ουάιλντ: «Το πνεύμα έχει τα όριά του, η κουταμάρα όχι».

· Είχε πει ο Μολιέρος: «Οι φθονεροί πεθαίνουν· ο φθόνος ποτέ!». Το είχε επισημάνει ο Σολωμός στην ωδή που έγραψε για τον Μάρκο Μπότσαρη: «Και ο φθόνος τού στέκει ζερβά».

· Ας μη λέμε κακό για τους αγωνιστές του ’21. Ήσαν κι αυτοί ικανοί να το κάνουν πιο καλά από μας. Φαντάζεστε τι θα μας έσουρνε ο Καραϊσκάκης, αν έβγαινε από τα σκότη του Άδη και άκουγε όσα ακούμε εμείς;

· Και, τέλος πάντων, το δέντρο που κάνει καρπούς πετροβολάνε.

· Με επιλεκτικές φράσεις μπορείς να αποδείξεις ότι ο ήλιος βγαίνει από τη... Δύση!

· Ασφαλώς οι σφαγές ενοχλούν κάποιους λεπτοστόμαχους δανδήδες του πνεύματος. Αλλ’ οι επαναστάσεις δεν γίνονται με κομφετί. Κι όπως είπε ο Ίψεν, κανείς δεν προσέρχεται σ’ αυτές με... φράκο. Η Ελληνική Επανάσταση είχε πολύ αίμα. Κι έβγαινε μέσα από πολύ αίμα. Μόνο που το αίμα αυτό ήταν ελληνικό.
Όσοι επικαλούνται τον Σολωμό, πρέπει να θυμούνται τους στίχους του «Ύμνου»:

«Καί τό ροῦχο σου ἔσταζ’ αἷμα
πλῆθος αἷμα ἐλληνικό...»

· Καμμιά επανάσταση δεν είναι ειδυλλιακό τοπίο. Τις ωραιοπαθείς εικόνες μπορεί να βρει κανείς σε διαφημιστικές αφίσσες.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση