Το δήθεν Κέντρο θέλει τον Έλληνα Αμερικανάκι

Στόχος η διάλυση των οργανωμένων κοινωνιών για να επιβάλλονται σχέδια χωρίς αντίσταση

Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης

Διαφωνώ ριζικά με τον τρόπο που διεξάγεται η πολιτική αντιπαράθεση στην πατρίδα μας. Τα σχήματα «δεξιοί άγγελοι – αριστεροί δαίμονες» και «αριστεροί αδιάφθοροι εναντίον δεξιού κατεστημένου» ανήκουν σε άλλες εποχές.

Αδυνατούν να δουν τη μεγάλη εικόνα. Πέρα από τις διαφορές που έχουμε για την οικονομία και για την λειτουργία της δημοκρατίας, υπάρχει και ο τρόπος που βλέπουμε και ορίζουμε συνολικά την Ελλάδα.

Χωρίς να το συνειδητοποιούμε, έχουν σχηματιστεί δύο μεγάλα πολιτικά ρεύματα.

Το πρώτο είναι το ρεύμα των ελευθεριακών. Είναι οι ντεμέκ κοσμοπολίτες. Δεν βρίσκονται μόνο σε ένα κόμμα.

Ο κυρίαρχος όγκος του βρίσκεται στο ΣΥΡΙΖΑ. Ελευθεριακούς βρίσκεις στο «Ποτάμι», στη «Δημοκρατική Αριστερά», στο ΠΑΣΟΚ, λίγους και στη ΝΔ.

Το ρεύμα αυτό δεν βλέπει την Ελλάδα ως συμπαγές εθνικό σύνολο, αλλά ως άθροισμα ατομικοτήτων.

Θέλει τους μετανάστες με το ζόρι Έλληνες, με την αυτόματη παροχή ιθαγένειας – ψήφου.

Θεωρεί την Ελλάδα χώρα προς εποικισμό.

Προπαγανδίζει τον θρησκευτικό αποχρωματισμό.

Επιδιώκει την κατάργηση των Θρησκευτικών για τους Ορθόδοξους και την κατάργηση της Σαρία για τους μουσουλμάνους της Θράκης.

Θεωρεί φυσιολογικό να μεγαλώνουν μικρά παιδιά με ζευγάρια ομοφυλοφίλων, λες και τα παιδιά είναι κομφόρ.

Απεχθάνεται τις παρελάσεις, εκτός από το gay parade!

Τα κύρια χαρακτηριστικά αυτού του ρεύματος είναι ο πολυπολιτισμός, η δικτατορία της πολιτικής ορθότητας, η υιοθέτηση της διαβρωτικής για το Ελληνικό έθνος ατζέντας των αμερικανών libenil, η προσχώρηση σε βλαπτικές θέσεις για τα εθνικά θέματα.

Πυρήνας αυτής της «φιλελεύθερης» πολιτικής είναι η επιβολή. Προσοχή: Η επιβολή, όχι η επιλογή.

Επιβολή ήταν ο συνωστισμός της Σμύρνης.

Επιβολή, η κατάργηση του θρησκεύματος στις ταυτότητες.

Το δικό μας ρεύμα δεν βασίζεται στην ψευδεπίγραφη ατομική επιλογή, αλλά στην ορθόδοξη δογματική πίστη και στην εθνική ταυτότητα.

Εμείς δεν θεωρούμε την σημαία πανί, αλλά σύμβολο.

Δεν θεωρούμε τον σταυρό αντικείμενο, αλλά τα άγια τοις αγίοις, που παραπέμπει σε ηθικά ζητήματα της ύπαρξής μας.

Εμείς δεν θεωρούμε την Εκκλησία εχθρό, αλλά συνιδρύτρια του νεότερου Ελληνικού κράτους. Η παρουσία της στην τελετή ορκομωσίας του Κοινοβουλίου έχει στη ρίζα της την Ιστορία μας, όχι τις πεποιθήσεις μας. Στους παπάδες όρκισε τους αντάρτες του ο Παύλος Μελάς. Τον παπα-ανυπόμονο είχε δίπλα τους, στο πλευρό του, στο βουνό ο Βελουχιώτης.

Η Εκκλησία χάρισε την περιουσία της στους πρόσφυγες του 1922.

Η Εκκλησία υποκατέστησε το κράτος με την ίδρυση των γραμματοδιδασκαλείων στη μετα-επαναστατική εποχή.

Και σε τελική ανάλυση η Ορθοδοξία είναι πιο φιλελεύθερο και ανεκτικό δόγμα από τους προτεστάντες.

Ο Χριστιανισμός, τέλος, είναι μέρος της ευρωπαϊκής ταυτότητας. Η Ευρώπη κατάλαβε τον εαυτό της όταν το Ισλάμ κάλπασε έξω από την Βιέννη…

Το ίδιο ισχύει και για την οικογένεια. Η οικογένεια δεν είναι συντηρητικός θεσμός. Είναι προοδευτικός θεσμός. Είναι παράγων κοινωνικής συνοχής και κύτταρο της οικονομίας.

Το δικό μας το ρεύμα σέβεται το διαφορετικό, αλλά δεν θέλει να το επιβάλλει.

Δεν είναι εχθρικό προς τους νόμιμους μετανάστες, αλλά απαιτεί να σέβονται την κυρίαρχη κουλτούρα, το νόμο και την τάξη.

Πιστεύει σε έναν έξυπνο πατριωτισμό και δεν έχει πρόβλημα με τη λέξη «παράδοση», γιατί προέρχεται από το ρήμα «παραδίδω».

Ο πόλεμος αυτών των δύο ρευμάτων είναι σε εξέλιξη από το 1996 (εκσυγχρονισμός).

Συνεχίζεται με μέρος του ΣΥΡΙΖΑ και θα κορυφωθεί με το «Ποτάμι», το δήθεν Κέντρο.

Αγαπητοί μας φίλοι, ας μελετήσουμε την Ιστορία.

Όλες οι μεγάλες ανωμαλίες στο πολίτευμά μας και όλες οι μεγάλες μειοδοσίες, έγιναν από το επιτήδειο Κέντρο.

Ο Εμφύλιος άρχισε το 1943 με πρωθυπουργό τον Γεώργιο Παπανδρέου.

Τα Ιουλιανά το 1965 με τους γνωστούς πρωταγωνιστές.

Τα Ίμια τι 1996.

Το Κέντρο που έβαζε την Αριστερά με τη Δεξιά να αιματοκυλιστούν για να εκμεταλλευτεί πολιτικά τα δάκρυα και τα αίμα.

Η Δεξιά παράταξη στη νεότερη ιστορία δεν βαρύνεται ούτε με παράδοση εδάφους, ούτε με την εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας, ούτε με παράδοση ηγέτη εθνικού απελευθερωτικού κινήματος στους διώκτες του.

Ούτε η Αριστερά.

Το δήθεν Κέντρο, όμως, ναι…

Πηγή «Κυριακάτικη Δημοκρατία»

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση