Για ένα πουκάμισο αδειανό, την Ευρώπη του ευρώ…

Επιδεικτικά απόντες στα 4 χρόνια της καταστροφής, μας θυμήθηκαν ξαφνικά παραμονές ευρωεκλογών!

Γράφει ο Στέλιος Παπαθεμελής

Οι πολιτικο-οικονομικές ελίτ διατυμπανίζουν στη διαπασών στους ιθαγενείς το παραμύθι του «πρωτογενούς πλεονάσματος». Ταχυδακτυλουργικό παίγνιο που προκύπτει από τη μη αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου.

Από κράτος «περικόπτω», στο κράτος «δεν πληρώνω». Δεν πληρώνει τα 6,139 δις. ευρώ απαιτητού χρέους σε ιδιώτες. Οργανωμένο έγκλημα.

Και η επιχείρηση εξαπάτησης συνεχίζεται αποσιωπώντας την τρύπα των 2,5 δις. των ασφαλιστικών ταμείων, δύο φορές βιασθέντων, δια του Χρηματιστηρίου και του PSI.

Δεν υπάρχει, έλεγε ο Ισοκράτης, πιο εχθρική για τον λαό τάξη από τους φαύλους ρήτορες και τους δημαγωγούς. «Γένος ουδέν κακονούστερον τω πλήθει πονηρών ρητόρων και δημαγωγών» (περί Ειρήνης, 129). Δημοπ/θηκών και δημοκολάκων κατ’ Αριστοφάνην.

Η διεθνής των τοκογλύφων μας ετοιμάζει το γ’ μνημόνιο. Αυτή τη φορά με ψευδώνυμο και παραπλανητική συσκευασία.

Το δημόσιο χρέος από 300 δις. (2012) εκτοξεύτηκε στα 317 (2013). Πάσα αφήγηση για δημοσιονομική εξυγίανση μύθος.

Αξιοδάκρυτη η εμφάνιση των επισκεπτών μας του Ευρωκοινοβουλίου. Επιδεικτικά απόντες στα 4 χρόνια της καταστροφής, μας θυμήθηκαν ξαφνικά παραμονές των εκλογών. Αδιάβαστοι, ανυποψίαστοι για το διαρκές έγκλημά τους εναντίον του ελληνικού λαού. Ένας τους κάτι ψέλλισε για «πιστόλι στον κρόταφο». Κατά τα λοιπά, ήλθαν, είδαν (αν είδαν και τι) και απήλθαν.

Ελλάδα και Κύπρος, τα δύο πειραματόζωα του αχαλίνωτου χρηματοπιστωτικού συστήματος που κερδοσκόπησε και εξακολουθεί να εγκληματεί εις βάρος του ελληνινισμού.

Εκρηκτικός και τίμιος ο σπουδαίος Γιούργκεν Χάμπερμας, ξέσπασε προχθές στη σύναξη του SPD στο Πότσνταμ. Κατήγγειλε τους ομοϊδεάτες του ότι ξέχασαν την «αμοιβαιοποίηση» του χρέους και δέχονται ως τίμημα για την επιστροφή των επενδυτών στα υπερχρεωμένα κράτη τον «πολιτικό εξευτελισμό ολόκληρων λαών και τη συντριβή ολόκληρων γενεών και περιοχών»!!!

Ανατριχιαστική η πρόσφατη αποκάλυψη της Ελ Παΐς (Πρακτικά ΔΝΤ έγκρισης του α’ μνημονιακού δανείου). Οι χώρες – μέλη είναι υπέρ ενός δραστικού κουρέματος του ελληνικού χρέους. Γερμανοί, Γάλλοι και Ολλανδοί για να αποτρέψουν το κούρεμα δεσμεύονται να κρατήσουν τα ελληνικά ομόλογα. Τους επικουρεί ο ΓΑΠ. Τοποθετείται εναντίον του κουρέματος και απέχει από πάσαν διαπραγμάτευση. Κερδισμένο το Διευθυντήριο της Ευρωζώνης αθετεί αμέσως μετά μακιαβελικά ή μερκελικά τη δέσμευσή του και επιτρέπει στις τράπεζές του να ξεπουλήσουν τα ελληνικά ομόλογα. Έπεται η μετάσταση της κρίσης. Στη συνέχεια, η ημέτεροι προβαίνουν στο αυτοκτονικό PSI γυμνώνοντας ασφαλιστικά ταμεία και εναπομείναντες Έλληνες μικρο-ομολογιούχους.

«Χαλεπόν άρχεσθαι υπό χείρονος», προειδοποιούσε ο Δημόκριτος.

Βαρύ να σε κυβερνούν οι χειρότεροι.

Αυτοί μηχανεύονται τρόπους λεηλασίας της δημόσιας περιουσίας. Χρηματιστήριο, αναχρηματοδότηση τραπεζών, δαπάνες των φορολογουμένων, εκποίηση σε τιμές σκοτωμού εξαιρετικών φιλέτων εθνικού πλούτου, εκπτώχευση της κοινωνίαςμε συρρίκνωση μισθών – συντάξεων, ανεργία, λουκέτα και κάθετη πτώση της αξίας της μικρής ακίνητης περιουσίας.

Η χρηματοπιστωτική ολιγαρχία της Ευρώπης με την ακόρεστη δίψα της κερδοσκοπίας έφτασε τα πράγματα σε συστημική κατάρρευση. Όλες οι ελίτ της Ευρώπης απαξιώθηκαν, οι μεν εξαιτίας της ανικανότητάς τους να προβλέψουν την κρίση, οι δε να προλάβουν την καταστροφή και οι άλλοι να την διαχειριστούν.

Το ευρώ εξακολουθεί ακόμη εδώ να θεωρείται ταμπού. Απαγορεύεται κανείς να το αγγίξει. Μαζί και τη δυσώνυμη τρόικα, την οποία ο Economist (1/2/2014) δεν διστάζει να ονομάσει «ανθρωπόμορφο τέρας του ευρώ».

Ποιο ευρώ και ποια Ευρώπη;

Για να θυμηθούμε τον Σεφέρη:

«πως τόσος πόνος, τόση ζωή πήγαν στην άβυσσο

για ένα πουκάμισο αδειανό, για μιαν Ελένη».

Εν προκειμένω, για μίαν Ευρώπη του ευρώ…

Έχει δίκιο ο Μάρτιν Γουλφ των F.T. να γράφει προχθές για «αποτυχημένες ευρωπαϊκές ελίτ που απειλούν το μέλλον μας».

Οι ημέτερες εξουσιάζουσες απαξίωσαν να ζητήσουν από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση όσα δικαιούνταν, πλην μίας μοναδικής αίτησης για την οποία λάβαμε μόλις 2,9 εκατ. Ευρώ, όταν άλλες χώρες πήραν π.χ. Δανία 63,7, Ιρλανδία 63,3, Ιταλία 60,3 κ.α.

Λογοδοτεί κανείς;

Την ίδια στιγμή η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μας απονέμει την ανώτατη ευρωπαϊκή διάκριση για τη διαφθορά. Εκάς οι βέβηλοι!

Μέσα σε όλα τα κακάσχημα η έρευνα για τους νέους (BHMAGAZINO 2/2/2010) έχει ελπιδοφόρα μηνύματα, όπως ότι οι νέοι νιώθουν πολύ κοντά στους βασικούς πυλώνες του έθνους, την οικογένεια (95%) και την Εκκλησία (40%).

Πηγή «Ελευθεροτυπία»

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση