Κίσινγκερ: "Ο Πούτιν βλέπει στην Ουκρανία μία πρόβα τζενεράλε επίθεσης στη Μόσχα"
Χένρι Κίσινγκερ: «Ο Πούτιν βλέπει στην ουκρανική κρίση σαν πρόβα τζενεράλε αυτών που νομίζει ότι θα επιθυμούσαμε να γίνουν στην Μόσχα»
Μετάφραση - Απόδοση Γ. Μοτσάκος
Ειδικός σε Θέματα Άμυνας και Ασφάλειας Πληροφοριών
Σε συνέντευξη του στο CNN ο πρώην αμερικανός ΥΠΕΞ μιλά για την Ουκρανία από την δική πλευρά με έναν σκωπτικό τρόπο αναλύοντας την κατάσταση με ψυχρή λογική, προειδοποιώντας παράλληλα την δύση για τις όποιες συνέπειες μιας «άστοχης» πολιτικής.
«Ο Βλαντιμίρ Πούτιν βλέπει τα γεγονότα στην Ουκρανία ως πρόβα τζενεράλε αυτών που νομίζει ότι θα θέλαμε να κάνουμε στη Μόσχα», δήλωσε ο πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Χένρι Κίσινγκερ σε συνέντευξή του στο CNN αιφνιδιάζοντας τους πάντες, αναφέρει δημοσίευμα με την συνέντευξη του από το ρωσικό πρακτορείο regnum.
Σύμφωνα με τον Κίσινγκερ, τα γεγονότα στην Ουκρανία είναι σημαντικά και διαθέτουν μεγάλη βαρύτητα για τη Ρωσία, διότι το Κίεβο αποτελεί την «κοιτίδα» του σύγχρονου ρωσικού κράτους.
«Στο Κίεβο κάποτε υπήρχαν οι Ρως του Κιέβου. Η πολιτική και η θρησκευτική ανάπτυξη της Ρωσίας ξεκίνησε από το Κίεβο. Στη συνέχεια διαχωρίστηκε, αλλά με το τέλος των αιώνων XVII XVIII η Ουκρανία έγινε ξανά μέρος της Ρωσίας» δηλώνει με νόημα ο πρώην αμερικανός ΥΠΕΞ.
«Δεν ξέρω κανένα, ο οποίος δεν θα λάβει υπόψη του ότι η Ουκρανία, αποτελεί τουλάχιστον, το πιο σημαντικό μέρος της ρωσικής ιστορίας. Ως εκ τούτου, η Ρωσική ομοσπονδία δεν μπορεί να παραμείνει αδιάφορη για το μέλλον της Ουκρανίας. Σίγουρα είτε μιας ανεξάρτητης Ουκρανίας, ή μιας Ουκρανίας η οποία θα έχει οργανική σχέση με την Ευρώπη. Ωστόσο για να κατανοήσουμε τη θέση της Ρωσίας, θα πρέπει να κοιτάξουμε την ιστορία», δήλωσε ο πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ.
«Η κατάσταση στην Ουκρανία, ή μάλλον, στο κέντρο του Κιέβου, δεν είναι ένας αγώνας των δημοκρατικών δυνάμεων που θέλουν τη δημιουργία οργανικών σχέσεων με την Ευρώπη εναντίον του φιλορώσου προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς», αναφέρει ο Κίσινγκερ .
«Όχι, εγώ δεν σκέφτομαι έτσι. Το ανατολικό τμήμα είναι φιλοκυβερνητικό και τείνει προς τη Ρωσία. Το δυτικό τμήμα της χώρας ολοένα και σε μεγαλύτερο βαθμό είναι Καθολικό και φιλοδυτικό. Έτσι, νομίζω γενικά, οι απόψεις διίστανται εξίσου. Όσον αφορά τις αντιμαχόμενες πλευρές στην Ουκρανία, σύμφωνα με τις εντυπώσεις μου, υπάρχουν δημοκρατικά και ολιγαρχικά στοιχεία και στις δύο παρατάξεις. Επίσης δεν νομίζω ότι ο σημερινός πρόεδρος της Ουκρανίας είναι αφανδόν υπέρ της ρωσικής πλευράς», είπε ο Κίσινγκερ.
Σύμφωνα με τον ίδιο, ο Βλαντιμίρ Πούτιν θεωρεί ότι τα γεγονότα στην Ουκρανία αποτελούν μια πρόβα τζενεράλε για το νομίζει ότι «θα θέλαμε να κάνουμε στη Μόσχα».
«Ναι, αυτό ισχύει και για την αλλαγή του καθεστώτος. Και όλα αυτά συμβαίνουν τόσο κοντά στους ολυμπιακούς αγώνες του Σότσι, πράγμα που σε αυτόν (Β. Πούτιν) ενισχύουν τις υποψίες περί ενός τέτοιου σεναρίου. Ο Πούτιν βλέπει μια μεγάλη ιστορική καταστροφή (της εδαφικής επικράτειας πιθανόν εννοεί) της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Προφανώς, η Ουκρανία η μεγαλύτερη δημοκρατία που απέκτησε την ανεξαρτησία της, με 50 εκατομμύρια πληθυσμό δεν μπορεί να σχετίζεται με αυτή την λογική», τόνισε ο Κίισιγκερ.
Η κυβέρνηση του προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα, υπογραμμίζει ο Κίσινγκερ, στο θέμα της Ουκρανίας τείνει να κάνει δημόσιες δηλώσεις για τις δημοκρατικές εξελίξεις και προσπαθεί να βρει λύση, νομίζοντας ότι συμμετέχει σε ένα κυριακάτικο talk show.
«Δεν είναι ότι δεν συμφωνώ με τις ενέργειες της αμερικανικής κυβέρνησης, αλλά δεν κρίνω αναγκαίο να το πράττει αυτό δημοσίως. Θα πρέπει να κατανοήσουμε καλύτερα τη μακροπρόθεσμη ιστορική εξέλιξη των γεγονότων» υπογραμμίζει ο Αμερικανός διπλωμάτης.
Εν τω μεταξύ, ο ίδιος θεωρεί προβληματική την οικοδόμηση σχέσεων με τη Ρωσία, λόγω της αυτοκρατορικής συνείδησή της.
«Η Ρωσία σε όλη την ιστορία της, υπήρξε αυτοκρατορία και με αυτήν την λογική και ταυτότητα πορεύεται στην άσκηση της πολιτικής της. Τα σύνορα της Ρωσίας με την Κίνα αποτελούν έναν στρατηγικό εφιάλτη. Τα ρωσικά σύνορα με το Ισλάμ αποτελούν έναν ιδεολογικό εφιάλτη». Τα σύνορα της Ρωσίας με την Ευρώπη είναι πολύ πιο επισφαλή και αλλάζουν συνεχώς» συνεχίζει ο αμερικανός πρώην διπλωμάτης.
«Η οικοδόμηση των σχέσεων μεταξύ της Ρωσίας και του υπόλοιπου κόσμου, και οι σχέσεις μεταξύ της Ρωσίας και υμών, αποτελούν ένα τεράστιο πρόβλημα».
«Από την άλλη πλευρά, οι Ρώσοι ηγεμόνες σε όλη την ιστορία της χώρας δημιούργησαν μια δική τους εικόνα για τον έξω κόσμο. Έτσι που πώς μπορεί (ο Πούτιν) να συσπειρώσει την χώρα, αποδεικνύοντας και στον εαυτό του ένα «τρομερό έξω κόσμο», ενώ παράλληλα συνειδητοποιεί τους πιθανούς και αναγκαίους και μεγάλους συμβιβασμούς;
«Νομίζω ότι αυτή είναι η κύρια δυσκολία που αντιμετωπίζει ο Πούτιν. Και γι αυτό δεν είναι προς το συμφέρον μας να τους φέρουμε σε μια κατάσταση «πολιορκίας» για να αποφασίσουν ότι πρέπει να δείξουν τι μπορούν να κάνουν», κατέληξε ο Κίσινγκερ!!!
Σχόλιο: Ο Κίσινγκερ έχει συναντηθεί τουλάχιστον 2-3 φορές με τον Ρώσο Πρόεδρο κατανοώντας πολλά περισσότερα πράγματα για την στάση του. Η συνέντευξή του στο CNN μοιάζει περισσότερο με νουθεσίες προς την αμερικανική κυβέρνηση παρά με γενικές απόψεις γύρω από την διαμορφωθείσα κατάσταση στην Ουκρανία.
Μόνο σε σχέση με την πολύπαθη Κύπρο μας, αγνοήθηκε η ιστορία αιώνων του ελληνισμού με ολέθριες συνέπειες για το 37% της νήσου.
Ο ίδιος προειδοποιεί με σαφή τρόπο την δύση να προσέξει πολύ τα βήματά της στην Ουκρανία, διότι η Ρωσία θα αντιδράσει πιθανόν με «άγριο τρόπο» σε οποιαδήποτε πρόκληση.
Έχουμε δηλαδή μια επανάληψη του πελοποννησιακού πολέμου όταν η Αθήνα περικύκλωσε στρατηγικά την Σπάρτη με αποτέλεσμα να αντιδράσει η ίδια με τον γνωστό πόλεμο.
Η ιστορία διδάσκει και πάντα θα διδάσκει σε έθνη και λαούς, αυτό οφείλει να γίνει κατανοητό σε όλους και προς όλες τις κατευθύνσεις.
Πηγή Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Μετάφραση - Απόδοση Γ. Μοτσάκος
Ειδικός σε Θέματα Άμυνας και Ασφάλειας Πληροφοριών
Σε συνέντευξη του στο CNN ο πρώην αμερικανός ΥΠΕΞ μιλά για την Ουκρανία από την δική πλευρά με έναν σκωπτικό τρόπο αναλύοντας την κατάσταση με ψυχρή λογική, προειδοποιώντας παράλληλα την δύση για τις όποιες συνέπειες μιας «άστοχης» πολιτικής.
«Ο Βλαντιμίρ Πούτιν βλέπει τα γεγονότα στην Ουκρανία ως πρόβα τζενεράλε αυτών που νομίζει ότι θα θέλαμε να κάνουμε στη Μόσχα», δήλωσε ο πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Χένρι Κίσινγκερ σε συνέντευξή του στο CNN αιφνιδιάζοντας τους πάντες, αναφέρει δημοσίευμα με την συνέντευξη του από το ρωσικό πρακτορείο regnum.
Σύμφωνα με τον Κίσινγκερ, τα γεγονότα στην Ουκρανία είναι σημαντικά και διαθέτουν μεγάλη βαρύτητα για τη Ρωσία, διότι το Κίεβο αποτελεί την «κοιτίδα» του σύγχρονου ρωσικού κράτους.
«Στο Κίεβο κάποτε υπήρχαν οι Ρως του Κιέβου. Η πολιτική και η θρησκευτική ανάπτυξη της Ρωσίας ξεκίνησε από το Κίεβο. Στη συνέχεια διαχωρίστηκε, αλλά με το τέλος των αιώνων XVII XVIII η Ουκρανία έγινε ξανά μέρος της Ρωσίας» δηλώνει με νόημα ο πρώην αμερικανός ΥΠΕΞ.
«Δεν ξέρω κανένα, ο οποίος δεν θα λάβει υπόψη του ότι η Ουκρανία, αποτελεί τουλάχιστον, το πιο σημαντικό μέρος της ρωσικής ιστορίας. Ως εκ τούτου, η Ρωσική ομοσπονδία δεν μπορεί να παραμείνει αδιάφορη για το μέλλον της Ουκρανίας. Σίγουρα είτε μιας ανεξάρτητης Ουκρανίας, ή μιας Ουκρανίας η οποία θα έχει οργανική σχέση με την Ευρώπη. Ωστόσο για να κατανοήσουμε τη θέση της Ρωσίας, θα πρέπει να κοιτάξουμε την ιστορία», δήλωσε ο πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ.
«Η κατάσταση στην Ουκρανία, ή μάλλον, στο κέντρο του Κιέβου, δεν είναι ένας αγώνας των δημοκρατικών δυνάμεων που θέλουν τη δημιουργία οργανικών σχέσεων με την Ευρώπη εναντίον του φιλορώσου προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς», αναφέρει ο Κίσινγκερ .
«Όχι, εγώ δεν σκέφτομαι έτσι. Το ανατολικό τμήμα είναι φιλοκυβερνητικό και τείνει προς τη Ρωσία. Το δυτικό τμήμα της χώρας ολοένα και σε μεγαλύτερο βαθμό είναι Καθολικό και φιλοδυτικό. Έτσι, νομίζω γενικά, οι απόψεις διίστανται εξίσου. Όσον αφορά τις αντιμαχόμενες πλευρές στην Ουκρανία, σύμφωνα με τις εντυπώσεις μου, υπάρχουν δημοκρατικά και ολιγαρχικά στοιχεία και στις δύο παρατάξεις. Επίσης δεν νομίζω ότι ο σημερινός πρόεδρος της Ουκρανίας είναι αφανδόν υπέρ της ρωσικής πλευράς», είπε ο Κίσινγκερ.
Σύμφωνα με τον ίδιο, ο Βλαντιμίρ Πούτιν θεωρεί ότι τα γεγονότα στην Ουκρανία αποτελούν μια πρόβα τζενεράλε για το νομίζει ότι «θα θέλαμε να κάνουμε στη Μόσχα».
«Ναι, αυτό ισχύει και για την αλλαγή του καθεστώτος. Και όλα αυτά συμβαίνουν τόσο κοντά στους ολυμπιακούς αγώνες του Σότσι, πράγμα που σε αυτόν (Β. Πούτιν) ενισχύουν τις υποψίες περί ενός τέτοιου σεναρίου. Ο Πούτιν βλέπει μια μεγάλη ιστορική καταστροφή (της εδαφικής επικράτειας πιθανόν εννοεί) της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Προφανώς, η Ουκρανία η μεγαλύτερη δημοκρατία που απέκτησε την ανεξαρτησία της, με 50 εκατομμύρια πληθυσμό δεν μπορεί να σχετίζεται με αυτή την λογική», τόνισε ο Κίισιγκερ.
Η κυβέρνηση του προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα, υπογραμμίζει ο Κίσινγκερ, στο θέμα της Ουκρανίας τείνει να κάνει δημόσιες δηλώσεις για τις δημοκρατικές εξελίξεις και προσπαθεί να βρει λύση, νομίζοντας ότι συμμετέχει σε ένα κυριακάτικο talk show.
«Δεν είναι ότι δεν συμφωνώ με τις ενέργειες της αμερικανικής κυβέρνησης, αλλά δεν κρίνω αναγκαίο να το πράττει αυτό δημοσίως. Θα πρέπει να κατανοήσουμε καλύτερα τη μακροπρόθεσμη ιστορική εξέλιξη των γεγονότων» υπογραμμίζει ο Αμερικανός διπλωμάτης.
Εν τω μεταξύ, ο ίδιος θεωρεί προβληματική την οικοδόμηση σχέσεων με τη Ρωσία, λόγω της αυτοκρατορικής συνείδησή της.
«Η Ρωσία σε όλη την ιστορία της, υπήρξε αυτοκρατορία και με αυτήν την λογική και ταυτότητα πορεύεται στην άσκηση της πολιτικής της. Τα σύνορα της Ρωσίας με την Κίνα αποτελούν έναν στρατηγικό εφιάλτη. Τα ρωσικά σύνορα με το Ισλάμ αποτελούν έναν ιδεολογικό εφιάλτη». Τα σύνορα της Ρωσίας με την Ευρώπη είναι πολύ πιο επισφαλή και αλλάζουν συνεχώς» συνεχίζει ο αμερικανός πρώην διπλωμάτης.
«Η οικοδόμηση των σχέσεων μεταξύ της Ρωσίας και του υπόλοιπου κόσμου, και οι σχέσεις μεταξύ της Ρωσίας και υμών, αποτελούν ένα τεράστιο πρόβλημα».
«Από την άλλη πλευρά, οι Ρώσοι ηγεμόνες σε όλη την ιστορία της χώρας δημιούργησαν μια δική τους εικόνα για τον έξω κόσμο. Έτσι που πώς μπορεί (ο Πούτιν) να συσπειρώσει την χώρα, αποδεικνύοντας και στον εαυτό του ένα «τρομερό έξω κόσμο», ενώ παράλληλα συνειδητοποιεί τους πιθανούς και αναγκαίους και μεγάλους συμβιβασμούς;
«Νομίζω ότι αυτή είναι η κύρια δυσκολία που αντιμετωπίζει ο Πούτιν. Και γι αυτό δεν είναι προς το συμφέρον μας να τους φέρουμε σε μια κατάσταση «πολιορκίας» για να αποφασίσουν ότι πρέπει να δείξουν τι μπορούν να κάνουν», κατέληξε ο Κίσινγκερ!!!
Σχόλιο: Ο Κίσινγκερ έχει συναντηθεί τουλάχιστον 2-3 φορές με τον Ρώσο Πρόεδρο κατανοώντας πολλά περισσότερα πράγματα για την στάση του. Η συνέντευξή του στο CNN μοιάζει περισσότερο με νουθεσίες προς την αμερικανική κυβέρνηση παρά με γενικές απόψεις γύρω από την διαμορφωθείσα κατάσταση στην Ουκρανία.
Μόνο σε σχέση με την πολύπαθη Κύπρο μας, αγνοήθηκε η ιστορία αιώνων του ελληνισμού με ολέθριες συνέπειες για το 37% της νήσου.
Ο ίδιος προειδοποιεί με σαφή τρόπο την δύση να προσέξει πολύ τα βήματά της στην Ουκρανία, διότι η Ρωσία θα αντιδράσει πιθανόν με «άγριο τρόπο» σε οποιαδήποτε πρόκληση.
Έχουμε δηλαδή μια επανάληψη του πελοποννησιακού πολέμου όταν η Αθήνα περικύκλωσε στρατηγικά την Σπάρτη με αποτέλεσμα να αντιδράσει η ίδια με τον γνωστό πόλεμο.
Η ιστορία διδάσκει και πάντα θα διδάσκει σε έθνη και λαούς, αυτό οφείλει να γίνει κατανοητό σε όλους και προς όλες τις κατευθύνσεις.
Πηγή Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Στο Δυτικό κομμάτι της Ουκρανίας, αλωνίζουν οι Ιησουίτες εδώ και 150 χρόνια, με αποτέλεσμα την εκ βάθρων αλλοίωση της υπάρχουσας πριν από αυτά τα χρόνια συνείδησης, σε αντίθεση με τα Ανατολικά μέρη, όπως και με τα νότια, τους ισχυρούς δεσμούς των οποίων με τον Ελληνισμό ας μην ξεχνούμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι το ίδιο που έχει συμβεί στην Ελλάδα, από το 1800, με τον πράκτορα του Ναπολέοντα, Αδ. Κοραή, και κατόπιν με την εισβολή των Προτεσταντών, με τη βασιλεία του Όθωνα. Η αλλοίωση της Ρωμηοσύνης είναι τρομακτική έκτοτε.
Τα δίκτυα των αμερικανικών υπηρεσιών χρησιμοποίησαν τους εθνικιστές-νεοναζιστές ουκρανούς για να επιτύχουν τον δόλιο σκοπό τους, ο οποίος είναι να πλήξουν τον Πούτιν. Είναι βέβαιο ότι οι ενέργειες αυτές θα συνδυαστούν στρατηγικά με ενέργειες (όχι τρομοκρατικές) στο εσωτερικό της Ρωσίας, των δικτύων των αμερικανικών υπηρεσιών, οι οποίες χρησιμοποιούν δύο, κυρίως, συγκεκριμένους, ρώσους πολιτικούς και εκμεταλλεύονται θέματα από τις Pussy Riot, μέχρι ότι μπορεί να φανταστεί κανείς...