Μετάνοιες των ετοιμοθάνατων

Μια πρώην Αυστραλιανή νοσοκόμα, που φρόντιζε τους ετοιμοθάνατους ασθενείς, δημοσίευσε ένα βιβλίο στο οποίο περιγράφει τις πέντε πιο διαδεδομένες αιτίες, για τις οποίες οι άνθρωποι μετανιώνουν ενόψει του θανάτου. Μια από τις συχνότερες ήταν: «Εργαζόμουν υπερβολικά σκληρά». Αν η σημερινή ημέρα ήταν η τελευταία της ζωής σας, για ποιο πράγμα θα μετανιώνατε περισσότερο απ΄ όλα εσείς;

Στους ανθρώπους, στο νεκροκρέβατό τους μένουν μόνο αναμνήσεις και μετάνοιες. Ποιες ακριβώς, προσπάθησε να αφηγηθεί στο βιβλίο της «Τα πέντε κυριότερα πράγματα, για τα οποία μετανιώνουν οι ετοιμοθάνατοι» η πρώην Αυστραλιανή νοσοκόμα Μπρόνι Γουέαρ. Οι ασθενείς της ήταν άνθρωποι που βίωναν τις τελευταίες 12 εβδομάδες της ζωής τους. Η Γουέαρ γράφει για την εκπληκτική καθαρότητα της συνείδησης, που έρχεται στους ανθρώπους στο τέλος της ζωής τους. Όπως αποδεικνύεται, πριν το θάνατο δεν λυπούνται για την ανεπάρκεια του σεξ ή για κάποιο απραγματοποίητο όνειρο να κάνουν άλμα με αλεξίπτωτο. Συχνότερα απ΄ όλα – ιδιαίτερα οι άνδρες – ομολογούσαν στη νοσοκόμα ότι στη ζωή τους δούλευαν υπερβολικά. Αυτό το γεγονός έχει επιβεβαιωθεί και στο έργο της ψυχολόγου Ντάρια Βασιλένκο:

- Οι άνδρες το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους είναι προσανατολισμένοι στα επιτεύγματα, τη δουλειά, την επιτυχία. Και αποτιμώντας τη ζωή που πέρασαν, φυσικά, λένε ότι έχουν χάσει πολλά πράγματα στην προσωπική ζωή, στις σχέσεις με τους φίλους, με την οικογένεια. Κάποιοι λένε: «δεν είδα, πως έκανε το παιδί μου το πρώτο του βήμα», κάποιοι λένε: «δεν θυμάμαι, πως μίλησε για πρώτη φορά το παιδί μου», ή «τα τελευταία χρόνια είχα ελάχιστη επικοινωνία με τη γυναίκα μου». Όταν ο άνθρωπος αισθάνεται ότι φεύγει από αυτή τη ζωή, αρχίζει να μετανιώνει για τα πράγματα, στα οποία δεν αφιέρωνε αρκετό χρόνο.

Το πιο διαδεδομένο πράγμα, για το οποίο λυπούνται οι άνθρωποι πριν το θάνατο, κατά την άποψη της Μπρόνι Γουέαρ, είναι η ανεπάρκεια ανδρείας να μείνουν πιστοί στον εαυτό τους. «Οι περισσότεροι άνθρωποι σε όλη τη ζωή τους δεν μπόρεσαν να υλοποιήσουν ούτε ακόμα και τους μισούς από τους στόχους και τις ιδέες τους και στο νεκροκρέβατο αντιλήφθηκαν ότι αυτό ήταν αποτέλεσμα της προσωπικής τους επιλογής», - γράφει στο βιβλίο της η πρώην νοσοκόμα. Οι άνθρωποι επίσης μετανιώνουν για το ότι δεν είχαν αρκετή τόλμη να εκφράσουν απροκάλυπτα τα αισθήματά τους. Οι ετοιμοθάνατοι αρκετά συχνά ομολογούσαν στη Μπρόνι Γουέαρ ότι δεν έδιναν στη φιλία την προσοχή που της αρμόζει. Στο νεκροκρέβατό τους, αισθάνονταν όλοι νοσταλγία για τους φίλους τους. Μπορούμε να πούμε ότι η αιτία μιας από τις πιο πικρές λύπες είναι η απόρριψη της προσωπικής ευτυχίας. «Πολλοί από αυτούς μέχρι την τελευταία τους πνοή δεν είχαν συνειδητοποιήσει ότι η ευτυχία είναι θέμα επιλογής», - αναφέρει η συγγραφέας του βιβλίου. Και η πλειονότητα - 80% των ανθρώπων, λυπάται για ό,τι δεν έχει γίνει.

Για να μην αυξηθεί αυτός ο θλιβερός στατιστικός δείχτης και να συναντήσει κανείς το θάνατο με ελαφριά καρδιά, οι ψυχολόγοι συμβουλεύουν να θυμόμαστε ότι η ζωή είναι επιλογή. Επιλέξτε την ευτυχία και ζείτε την κάθε σας ημέρα σαν να είναι η τελευταία σας.

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση