Όταν η εξουσία αλαζονεύεται

Tου Στέλιου Συρμόγλου

Οταν η εξουσία αλαζονεύεται, τότε αργά ή γρήγορα γίνεται προκλητική και ανοίγει την κερκόπορτα της καταστροφής της. Πλημμυρισμένη μάλιστα από τη βλακεία του υπερθετικού, η πολιτική αλαζονεία συνθέτει το μόνιμο και μηνυματικό του απύθμενου θράσους. Ποτέ δεν παρουσιάζεται σαν απλή διαδικασία διασυνδετικής ερμηνείας. Προσπαθεί με κύριο συστατικό της τη βλακεία να εκφράσει το μέγα, ενώ τροφοδοτείται και συντηρείται από το ελάχιστο.

Είναι αφετηρία απροσδόκητων αντιδράσεων και καταστάσεων. Και τα μεγέθη της είναι γεωμετρικά σχήματα που καταλήγουν να πανικοβάλλουν με την απεριόριστη αυξομείωση των διαστάσεων…Το υπερτροφικό δε θράσος ως απότοκος της πολιτικής αλαζονείας εναντιώνεται στην κατάφαση και στη λογιστικοποίηση του γνήσιου και του αληθινού, με αποτέλεσμα να μην μπορεί αποδεχθεί το μέγεθος και τα σχήματα της κοινωνιικής ευαισθησίας, στη διάσταση της ειλικρινούς αγωνίας, αλλά και όλα τα εμβόλιμα συναισθήματα.

Αρνηση και αδιαφορία. Γνήσια αποτύπωση και της μωρίας, η πολιτική αλαζονεία καθιερώνεται ως δηλωτικό της μοίρας και της κοινωνικής διάλυσης. Ανάδοχος της παραμένει το καθοριστικό του ελάχιστου. Και στη ζωή εκφράζει την επικράτηση του γελοίου με τις όποιες τραγικές συνέπειες για το κοινωνικό σύνολο.

Την πρωθυπουργική αλαζονεία με “μπόλικο” θράσος και επένδυση με ψευδολογία , αλλά και γελοιότητα, παρακολουθούμε, ιδίως τις τελευταίες δύο μέρες με το επίμαχο θέμα της ΕΡΤ. Ναί, ο λαός είναι φιλέορτος και φλοθεάμονας. Το ξέρουν αυτό οι εξουσιολάγνοι. Και το εκμεταλλεύονται αρκούντως. Καλό το θέαμα των πρωθυπουργικών λεκτικών ακροβατισμών. Τι γίνεται όμως όταν προσβάλλει το δημόσιο αίσθημα; Οταν ο Αντώμης Σαμαράς επαίρεται για έργα που δεν έκανε ή επιδεικνύει όψιμη “αποφασιστικότητα” με αρκετή ποσότητα κομματικής σκοπιμότητας και παραλογισμού;

Η χθεσινή δήλωσή του πρωθυπουργού για την ΕΡΤ είχε όλα τα χαρακτηριστικά της αλαζονείας, του θράσους και του πληθωρικού ψέματος. Ο παραλληρισμός του “λουκέτου” στην ΕΡΤ με κάποιες εταιρίες ΜΜΕ που έκλεισαν, αφού καταχρέωσαν το Δημόσιο και όσο παρανόμως λειτουργούσαν συνέβαλαν στα “παιχνίδια εξουσίας”, ήταν τουλάχιστον βλακώδης. Η δε πρωθυπουργική επίκληση για σκάνδαλα στην ΕΡΤ, σε συνδυασμό με την “πρωτότυπη” επισήμανση του για τη “κοντή μνήμη” των Ελλήνων, καταδείχνουν τις διαστάσεις του πολιτικού εκφυλισμού.

Επιβεβαιώνουν την αυθαίρετη και αυταρχική βούληση των ελάχιστων ενάντια και στο λαό και στο κράτος. Αποτελούν εμπαιγμό της νοημοσύνης των πολιτών. Γιατί , δεν μπορεί ο πρωθυπουργός να καταγγέλει σκανδαλώδεις καταστάσεις στη δημόσια ραδιοτηλεόραση, όταν ο ίδιος, ένα χρόνο τώρα, δεν κατόρθωσε να ορίσει μια χρηστή και ικανή διοίκηση για την αναδιοργάνωση του ραδιοτηλεοπτικού φορέα. Τι έκανε ωστόσο; Διόρισε δεκάδες συμβούλους και στελέχη προερχόμενα από το άμεσο περιβάλλον του, κυρίως από τη δεξαμενή του “κομματιδίου” που ειχε ιδρύσει, διεκδικώντας τον απόλυτο έλεγχο της ΕΡΤ.

Κάποιοι κρύβουν μέσα τους, αλλά έτοιμο να εξέλθει, το “φονιά” και τον καταστροφέα, όταν χρειάζονται προσχήματα για να επενδύσουν το νόημα της ζωής τους στην καταστροφή. Είναι οι Ηρόστρατοι, όχι μόνο του έργου του ανθρώπου, αλλά και του ίδιου του ανθρώπου. Επικαλούμενοι την πολιτική, κοινωνική και οικονομική αναγκαιότητα ανοίγουν τις μπουκόπορτες της κοινωνικής διάλυσης.

Η πολιτική στην Ελλάδα ζει με το ψέμα ως κύριο συστατικό της παραπλάνησης και του φανατισμού των “θυμάτων” της κοινωνίας. Καμία ωστόσο “τρομοκρατική” αντίληψη, τύπου Αντώνη Σαμαρά, που ανά τους αιώνες έγινε καθεστώς, δεν σεβάστηκε ούτε τις αρχές, ούτε τη δημοκρατία. Για τρία χρόνια τρομοκρατείται ο δύσμοιρος ελληνικός λαός. Σαν να γεννήθηκε από τη μήτρα του τρόμου, διανύοντας με τρομαγμένη συνείδηση τη διαδρομή των δύο άκρων της αβύσσου.

Για τρία χρόνια οι αυτόκλητοι “σωτήρες” της χώρας, με προεξάρχοντα τον σημερινό πρωθυπουργό, “εγκλωβίζουν” τους πολίτες στον τρόμο-οικονομικό, κοινωνικό και εθνικό. Και όποιος αντέχει…Αλίμονο στους τρομαγμένους φιλήσυχους πολίτες, που δεν μπορούν να τρομοκρατούν κανέναν, με το βλέμμα τους έστω.

Αυτοσκοπός του Αντώνη Σαμαρά, του κάθε “νευρωτικού” πολιτικού με τα ίδια χαρακτηρολογικά γνωρίσματα, είναι το ψέμα για το ψέμα, η τρομοκρατία για την τρομοκρατία. Γιατί οι ίδιοι δεν έχουν ούτε σκοπό, ούτε η τρομοκρατία τους έχει για τους ίδους μέλλον. Είναι μια τρομοκρατία επί της ουσίας ακάλυπτη, χωρίς προσχήματα. Το φονικό για το φονικό!..

Σ’ αυτή τη λογική εντάσσεται ο “θάνατος” της…75χρονης ΕΡΤ! Το πρόσκαιρο πολιτικό συμφέρον καθαγιάζει το έγκλημα. Το ανάγει σε υπηρέτηση του λαού. Είναι η αντιστροφή του Μακιαβελισμού. Χρειάστηκε να διανυθούν δύο αιώνες ως τη Γαλλική Επανάσταση και τέσσερις και πλέον ως σήμερα, για να αντιστραφεί το δόγμα του ηγεμόνα και να περάσει ως δόγμα του λαού, έστω κι αν ο λαός είναι ανυποψίαστος για το έγκλημα του.

Με την “τρομοκρατική” αντίληψη στην άσκηση της εξουσίας, με τη διασπορά διλημμάτων και φόβου, με πράξεις πολιτικής βαρβαρότητας, ο Αντώνης Σαμαράς, δεν πρόκειται να περάσει τον…Ρουβίκωνα. Καμία κοινωνία δεν μπορεί να ζει μόνιμα υπό το κράτος του τρόμου, όσο κι αν αυτός παρουσιάζεται με το μανδύα της οικονομικής αναγκαιότητας ή και του ολέθρου.

Και μια συμβουλή στον πρώην “φίλο” μου Αντώνη Σαμαρά: Θα χρειαστεί βέβαια να επιστρατεύσει τη “φαντασία” του για να το αντιληφθεί, αφού ο ίδιος ουδέποτε μόχθησε για το μεροκάματο ή αντιμετώπισε το φάσμα της πείνας και της ανέχειας… Η πείνα, κύριε πρωθυπουργέ, είναι ο μεγαλύτερος τρομοκράτης! Μεταβάλλει τον άνθρωπο σε ωμοφάγο σαρκοβόρο θηρίο. Ο,τι κι αν αγκαλιάσει (θρησκεία, ιδεολογία,πολιτική) το κάνει μαχαίρι, τουφέκι, φονικό όπλο άμεσης χρήσης. Γι’ αυτό και οι κοινωνικές εξεγέρσεις ξεκινάνε από τα στομάχια των πεινασμένων και ξαναγυρίζουν εκεί…

Πηγή: Free Pen

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση