Η δικτατορία των μειονοτήτων
Η Ευρώπη αυτοκτονεί... Μόνο έτσι μπορούν να ερμηνευτούν οι υποκριτικές και ακατανόητες αποφάσεις των ηγεσιών της Ευρώπης.
Οι φανατικοί Ισλαμιστές ξεκληρίζουν ολόκληρα χωριά στην Συρία, αποκεφαλίζουν στρατιώτες στην μέση του δρόμου καταστρέφουν ολόκληρες πόλεις και απειλούν με πόλεμο.
Πως απαντούν οι κυβερνήσεις των κρατών της Ευρώπης;
Στην Σουηδία η αστυνομία συγκρούεται με τους Εθνικιστές που συγκροτούν πολιτοφυλακές για να προστατεύσουν τις πόλεις τους.
Στην Αγγλία συλλαμβάνουν Εθνικιστές για σχόλια στο twitter.
Στην Γαλλία επιβάλουν την εξάλειψη της λέξης φυλή από το σύνταγμα της χώρας και απειλούν να βγάλουν εκτός νόμους τις Εθνικιστικές οργανώσεις.
Στην Ελλάδα ετοιμάζουν αντιρατσιστικό νομοσχέδιο.
Και τέλος το συμβούλιο των υπουργών εξωτερικών της Ευρώπης αποφασίζει την ελεύθερη πώληση όπλων στους Ισλαμιστές της Συρίας, ώστε να συνεχίσουν να σκοτώνουν αμάχους και να καίνε εκκλησίες και χωριά....
Τι έχει συμβεί στην Ευρώπη;
Σοσιαλιστές και φιλελεύθεροι νομοθετούν υπέρ των κάθε λογής μειονοτήτων και εναντίον του κυρίαρχου Έθνους και των πολιτιστικών του αξιών.
Σε ολόκληρη την Ευρώπη μια παράξενη ασθένεια έχει οδηγήσει τους κρατούντες να νομοθετούν με τέτοιο τρόπο ώστε η κοινωνία δικαίως μιλάει για δικτατορία των μειονοτήτων.
Η Ευρώπη πάσχει από την ασθένεια του δικαιωματισμού, ασθένεια αριστερής προελεύσεως. Είναι η σχολή της Φρανκφούρτης, που εμπνεύστηκε ένα σχέδιο άλωσης των Δυτικών κοινωνιών εκ των έσω. Το σχέδιο ήταν η προβολή και η υπεράσπιση των δικαιωμάτων της κάθε λογής μειονότητας, Εθνικής, θρησκευτικής, σεξουαλικής, με σκοπό την διαρραγή της κοινωνικής συνοχής.
Η ασθένεια του δικαιωματισμού σκοπίμως προωθείται απ όλους τους διεθνείς οργανισμούς και τις ΜΚΟ. Εκτελώντας εντολές των ταγών της παγκοσμιοποίησης, γνωρίζουν ότι επιβάλλοντας την δικτατορία των μειονοτήτων θα διαλύσουν τα Εθνικά κράτη.
Καμιά όμως ασθένεια δεν μπορεί να πλήξει έναν υγιή οργανισμό. Για να πλήξει η ασθένεια έναν οργανισμό πρέπει να βρει κάποιο ευαίσθητο σημείο, κάποιο σημείο που οι αντιστάσεις του οργανισμού είναι μειωμένες.
Η αριστερά κατέστησε την προστασία των ευπαθών ομάδων και των μειονοτήτων κυρίαρχη ιδεολογία γιατί στηρίχθηκε στον αστικό ανθρωπισμό.
Ήταν ο Ευρωπαϊκός διαφωτισμός που υποστήριξε και προέβαλε το άτομο και τα δικαιώματα του έναντι της κοινότητας εν αντιθέσει με τους Αρχαίους που υγιώς σκεπτόμενοι νομοθετούσαν πάντα με γνώμονα το καλό της κοινότητας.
Το άτομο αποτέλεσε το επίκεντρο του κόσμου για τον Ευρωπαϊκό διαφωτισμό και την Γαλλική επανάσταση. Η καλοπέραση του ατόμου ακόμα και σε βάρος της κοινότητας αποτέλεσε επιδίωξη της αστική κοινωνίας.
Ακριβώς πάνω σε αυτή την αντίληψη βρήκε «πάτημα» η αριστερά για να την προεκτείνει ως το τέρμα, προβάλλοντας το δικαίωμα κάθε ευπαθούς ομάδας και κάθε ατομικής ιδιαιτερότητας εις βάρος του κοινωνικού συνόλου...
Έτσι φτάσαμε στην δικτατορία των μειονοτήτων...
Αποχαυνωμένες οι Ευρωπαϊκές κοινωνίες, έχοντας προ πολλού απολέσει το ένστικτο της επιβίωσης της κοινότητας, δέχτηκαν χωρίς ιδιαίτερες αντιδράσεις αρχικώς, τον επιβαλλόμενο καρκίνο που λέγεται δικαιωματισμός.
Μέχρι που αυτός εξελίχθηκε σε δικτατορία των μειονοτήτων.
Τώρα οι Ευρωπαϊκές κοινωνίες νιώθουν το πρόβλημα και αντιδρούν. Βγαίνουν στους δρόμους σε διαδηλώσεις εκατοντάδων χιλιάδων ενάντια στον γάμο των ομοφυλόφιλων, συγκρούονται με τις πολιτοφυλακές των μουσουλμάνων, κάνουν δημοψηφίσματα εναντίον της κατασκευής μιναρέδων...
Όμως δεν φτάνει απλώς η δράση. Δράση χωρίς ιδεολογικό υπόβαθρο είναι καταδικασμένη. Οι Ευρωπαϊκές κοινωνίες χρειάζονται ένα άλλο σύστημα αξιών. Χρειάζεται αντιστροφή των αξιών ώστε να έλθει και πάλι η κοινότητα στο επίκεντρο και όχι το άτομο και η καλοπέραση του.
Μόνο με ένα αξιακό σύστημα που θέτει ως προτεραιότητα του την επιβίωση της Εθνοφυλετικής κοινότητας, ακόμα και εις βάρος του ατόμου, θα επιβιώσουν τα Ευρωπαϊκά Έθνη και το ίδιο και ο λαός μας. Σε κάθε άλλη περίπτωση η μοίρα των Ευρωπαϊκών λαών μαζί και του δικού μας είναι προδιαγεγραμμένη...
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...