Η επικίνδυνη ανοχή της Αθήνας στην τουρκική προκλητικότητα

Οι τουρκοπράκτορες ζητούν αλλαγή του εκλογικού νόμου για να δημιουργήσουν βάσεις πολιτικού ελέγχου της χώρας

Σε… «νεκρό χρόνο» το εθνικιστικό τουρκικό κόμμα DEB, έκανε την εμφάνισή του και εκμεταλλευόμενο την πολιτική και οικονομική αναστάτωση που υπάρχει στην Ελλάδα, κατόρθωσε και δημιούργησε ένα «ιστορικό προηγούμενο», το οποίο έμεινε αναπάντητο(;) από την κυβέρνηση των Αθηνών.

Για την ακρίβεια, πριν από μερικές ημέρες, οι κεμαλοναζιστές ανθυποπράκτορες της Άγκυρας στην Θράκη, οι συνεργαζόμενοι με τους Γκρίζους Λύκους και τις μυστικές υπηρεσίες της Τουρκίας, το κόμμα που δεν μπορεί να αιτιολογήσει ούτε τα ποσά απόκτησης αυτοκινήτου πολυτελείας του προέδρου και αρχηγού του, έθεσε θέμα αλλαγής του υφιστάμενου εκλογικού νόμου. Συγκεκριμένα, αιτήθηκε την αλλαγή του ορίου του 3% (σύνολο ψήφων ανά την Επικράτεια της χώρας) για την εισαγωγή ενός κόμματος στην Ελληνική Βουλή. Το «πολιτικό» αυτό αίτημα, «στολίσθηκε» με το αιτιολογικό της διεύρυνσης της δημοκρατίας στην Ελλάδα και της δυνατότητας εκλογής τοπικών βουλευτών από ισχυρές «μειονότητες»…

Εξετάζοντας την μέχρι στιγμής αγαστή συνεργασία των πολιτικών κομμάτων της χώρας με τις «προσωπικότητες» των μουσουλμάνων της Θράκης (σχεδόν όλοι προωθούνται από το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής), διαπιστώνουμε κατ’ αρχάς τον παραμερισμό του εθνικού συμφέροντος και την επιβολή του κομματικού συμφέροντος επί της κάλπης. Μία αλλαγή του υφιστάμενου εκλογικού νόμου – ορίου εκλογής- φαινομενικά οδηγεί στην «κάθαρση» των Ελληνικών κομμάτων εξουσίας από αυτό τον «εφιάλτη» του συχνωτισμού με το τουρκικό προξενείο και τις απαιτήσεις – εκβιασμούς που ενίοτε προβάλλονται για να προωθηθούν και να επιβληθούν τα συμφέροντα της Άγκυρας στην εσωτερική πολιτική της Ελλάδας.

Με μία δεύτερη προσέγγιση, όμως, διαπιστώνουμε πως η αλλαγή του ποσοστού ορίου εκλογής, θα μεταφέρει εντός του Ελληνικού Κοινοβουλίου το «περιφερειακό πρόβλημα», αφού έτσι θα κατορθωθεί η εμφάνιση κάποιων -«εκλεκτών» της Άγκυρας- τουρκοφρόνων ως εκπροσώπων της τουρκικής μειονότητας της Ελλάδας… Αυτή η επίσημη εμφάνιση τούρκων πρακτόρων, θα ασκήσει –όπως είναι φυσικό επόμενο- τεράστιες πιέσεις στην δημιουργία κυβερνητικών σχημάτων, αλλά και ψήφισης νομοσχεδίων, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται κυβερνητικές (αποκλειστικά) συμμαχίες με τους εκφραστές της τουρκικής πολιτικής και των τουρκικών συμφερόντων. Δηλαδή, στην ουσία, θα υπάρξει μία ποιοτική και ποσοτική αναβάθμιση του μέτρου άσκησης πίεσης προς την εκάστοτε κυβέρνηση της χώρας, η οποία (με δεδομένο πως πολύ δύσκολα θα υπάρξει στο μέλλον αυτοδύναμο κυβερνητικό σχήμα) θα άγεται και θα φέρεται από τους εκβιασμούς των βουλευτών του «τουρκικού εθνικιστικού κόμματος» DEB!!!

Βέβαια, αν και επιτηδευμένα η αίτηση των κεμαλοναζιστών του DEB ξεχνά πως το ποσοστό –όριο εκλογής- του 3% υπάρχει και στην Τουρκία, στην πραγματικότητα μέσω της συγκεκριμένης (απ)αίτησης γίνεται η πρώτη προσπάθεια της Άγκυρας για την δημιουργία ενός τουρκικού – μουσουλμανικού κόμματος εντός της Ελληνικής Επικράτειας…! 

Τι πραγματικά σημαίνει, όμως, κάτι τέτοιο για την Ελλάδα;

Πρώτον, ότι με βάση τον εκλογικό νόμο (άρα και το Σύνταγμα της χώρας), η Ελλάδα αναγνωρίζει την ύπαρξη «τουρκικής μειονότητας» εντός της Ελληνικής Επικράτειας και ως εκ τούτου η Ελλάδα παραβιάζει – καταργεί την Συνθήκη της Λοζάνης (στην οποία αναγράφεται ρητά η ύπαρξη θρησκευτικής μουσουλμανικής -και όχι τουρκικής- κοινότητας).

Δεύτερον -και ίσως κατά πολύ σπουδαιότερο-, μέσω της αλλαγής του υφιστάμενου εκλογικού νόμου, δίνεται το δικαίωμα στους αυτοπροσδιοριζόμενους ως «τούρκους» της Θράκης, να ενσωματώσουν τους μουσουλμάνους που αυτή τη στιγμή κατοικούν (νόμιμα ή παράνομα) στην Ελλάδα και να τους εκπροσωπούν πολιτικά, εκφράζοντας το δόγμα του Ερντογάν πως «κάθε μουσουλμάνος είναι Τούρκος»!!!

Με βάση τα κεφάλαια που ξοδεύει η Τουρκία στην εξωτερική της πολιτική, αλλά και με βάση τα ήδη υπάρχοντα διακινούμενα τεράστια κεφάλαια διαφόρων ισλαμικών ομάδων -όπως είναι το κίνημα του Φετουλάχ Γκιουλέν και του σεΐχη Νουρσί- θεωρείται δεδομένη η προσκόλληση στο «τουρκικό κόμμα DEB» όλων των μουσουλμάνων που σήμερα διαβιούν (νόμιμα) εντός της Ελλάδας. 

Σε μία τέτοια περίπτωση, το ποσοστό εκλογής του «τουρκικού κόμματος» θα ξεπεράσει κατά πολύ το όριο του 3%, θα γίνει ο νόμιμος εκπρόσωπος όλων των μουσουλμάνων της Ελλάδας (νόμιμων, αλλά κυρίως παράνομων, οι οποίοι θα γίνουν και η καλύτερη «πελατεία» αλλά και θα λειτουργήσουν ως βασικός πολιορκητικός κριός και τρόπος πίεσης για την καταπάτηση εκ μέρους της εκάστοτε Ελληνικής κυβέρνησης των ανθρωπίνων και θρησκευτικών δικαιωμάτων και ελευθεριών) και θα λειτουργεί ως «μπαλαντέρ» σε κυβερνητικά σχήματα (είναι απολύτως βέβαιο πως δεν πρόκειται να υπάρξουν πολιτικές αντιστάσεις και ηθικοί – εθνικοί φραγμοί από εκείνα τα κόμματα που κατ’ επανάληψη αποδέχθηκαν και υποχώρησαν μπροστά σε αιτήματα των εντός του Ελληνικού Κοινοβουλίου ανθυποπρακτόρων της Άγκυρας).

Μία τέτοια εξέλιξη δεν θα αποτελέσει απλό κόλαφο και πανωλεθρία της Ελληνικής πολιτικής, αλλά θα θέσει πολύ στέρεες βάσεις για την δημιουργία περαιτέρω «ζητημάτων» που άπτονται ακόμη και αυτής της Ελληνικότητας γεωγραφικών περιοχών που ανήκουν σήμερα στην Ελληνική Επικράτεια.

Αυτός είναι και ο τελικός στόχος της εξωτερικής πολιτικής της Άγκυρας, οι υπεύθυνοι της οποίας γνωρίζουν πάρα πολύ καλά πως δεν είναι λίγοι εκείνοι οι πολιτικοί και πολιτευτές (αυτοδιοικητικοί και μη), που έχουνε βάλει αριθμό (σε ευρώ) στην «τιμή» και την υπόληψή τους. Με δεδομένη και την οικονομική κρίση της Ελλάδας, οι δυνατότητες υλοποίησης της (απ)αίτησης του DEB για «εκδημοκρατισμό» της Ελλάδας, η οποία ελέγχεται οικονομικά και πολιτικά από την τρόικα και τα συμφέροντα της Γερμανίας (μην ξεχνάμε πως Τουρκία και Γερμανία είναι ιστορικοί σύμμαχοι), η Άγκυρα θεωρεί πως μεσοπρόθεσμα θα κατορθώσει το αδιανόητο, δηλαδή να επηρεάζει την Ελληνική πολιτική και να επιβάλει κρίσιμες πολιτικές αποφάσεις οι οποίες θα παίρνονται στην Αθήνα και θα εξυπηρετούν τα τουρκικά συμφέροντα.

Από πολλούς το συγκεκριμένο σκεπτικό ίσως να χαρακτηρίζεται ως «αποκύημα τολμηρής φαντασίας» ή ακόμη και ως «ξέσπασμα εθνικισμού». Οι μέχρι σήμερα εξελίξεις –καθαρά στα Ελληνοτουρκικά- αποδεικνύουν δυστυχώς πως είχαμε απόλυτο δίκιο όταν χαρακτηριζόμασταν ως «γραφικοί» πριν από μερικά χρόνια, επειδή κρούαμε τον κώδωνα του κινδύνου για την Θράκη. 

Κανείς δεν παρατήρησε όσα γράφαμε επί σειράς ετών. Κανείς κυβερνητικός παράγοντας δεν έδωσε την δέουσα προσοχή για να εξετασθούν οι εξελίξεις και να δημιουργηθούν (αλλά και να λειτουργήσουν) σενάρια αποτροπής της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής. Αν εμείς θεωρούμαστε μη ειδικοί, τότε πρέπει να τονίσουμε πως παρά την λεπτομερή ενημέρωση της Αθήνας από ειδικούς επιστήμονες και ειδικές κρατικές υπηρεσίες που λειτουργούν στην Θράκη, δεν έγινε τίποτε απολύτως που να απομακρύνει την Θράκη από το φαινόμενο της Κοσοβοποίησής της. 

Δυστυχώς, το κράτος των Αθηνών, με σαφείς ενδείξεις φοβικότητας, αλλά και με έντονα τα στοιχεία της ανικανότητας (πολλοί ισχυρίζονται πως έχει αναπτύξει και ιδιόμορφες σχέσεις με τα συμφέροντα της Άγκυρας σε συγκεκριμένες περιοχές), φαίνεται πως δεν επιθυμεί να λειτουργήσει με τέτοιον τρόπο ώστε να παυθεί κάθε επικίνδυνη για την Ελλάδα δραστηριότητα τουρκικών υπηρεσιών και έχει περάσει σε μία σιωπηλή αποδοχή συγκυριαρχίας της Άγκυρας στην Θράκη. 

Δυστυχώς, σύμφωνα με τα φαινόμενα, η Αθήνα δεν προστατεύει την Θράκη, όπως δεν προστατεύει και τα νησιά του Ανατολικού και νοτιο-ανατολικού Αιγαίου, όπως δεν προστατεύει ούτε την δυτική Μακεδονία, από επιβουλείς οι οποίοι έχουν ξεκαθαρίσει απολύτως τις βλέψεις τους εις βάρος της Ελλάδας, που μπορεί να πληγώνεται από χτυπήματα που σήμερα δέχεται από «φίλους», «εταίρους» και «συμμάχους», όμως δολοφονείται από χέρια Ελληνόφωνων και Ελληνόνυμων που δεν διστάζουν να κρυφτούν μπροστά στις τεράστιες και εγκληματικές ευθύνες, τις οποίες οι ίδιοι προθυμοποιήθηκαν να αναλάβουν…

Στην Θράκη υπάρχει και λειτουργεί ανενόχλητη εδώ και χρόνια παράνομη ορκισμένη κυβέρνηση (Ειδική Συμβουλευτική Επιτροπή Τούρκων Δυτικής Θράκης), έχει εμφανισθεί επίσημα η σημαία της ανεξάρτητης Θράκης (κάτω από την οποία έχουν φωτογραφηθεί -χωρίς να τιμωρηθούν, φυσικά- και μουσουλμάνοι βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου).  

Το τουρκικό προξενείο και ο εκάστοτε τούρκος πρόξενος λειτουργούν παραβιάζοντας τους διεθνείς κανόνες και συνθήκες που ορίζουν την ύπαρξη και λειτουργία διπλωματικών αποστολών. 

Έλληνες πολίτες, μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα, απλοί κάτοικοι της Θράκης ή και ιμάμηδες, εκβιάζονται -ενίοτε και ξυλοκοπούνται από τους μπράβους της Άγκυρας που δρουν στην περιοχή- για να υποκύψουν στις διαταγές των ψευτο-μουφτήδων (αντιποίηση αρχής η οποία -για άγνωστο λόγο- συνεχίζει να παραμένει ατιμώρητη), ενώ σε καθημερινή βάση δημιουργούνται θέματα μικρής ή μεγαλύτερης έκτασης μερικά από τα οποία έχουν απασχολήσει κατά περιόδους και το Ελληνικό Κοινοβούλιο. 

Το κράτος της ισονομίας και ισοπολιτείας έχει προ καιρού παυθεί και ο περίφημος Καλλικράτης δημιούργησε περιοχές γκέτο στις οποίες η Άγκυρα έχει αποκλειστική επιβολή. 

Μέσα σε όλα τα άλλα έχει σημειωθεί η "κυκλοφορία" πολεμικών όπλων, με αποκορύφωμα την σιωπηλή εύρεση και κατάσχεση 5 σημείων αποθήκευσής τους.

Τι άλλο πρέπει να συμβεί, για να επέμβουν οι μηχανισμοί του Ελληνικού κράτους;

Ο νέος τουρκικός χάρτης που κυκλοφόρησε προ ημερών, δείχνει σαφέστατα όχι μόνο τι επιθυμεί η Άγκυρα, αλλά και τι απαιτείται να πράξουν εκείνοι που μέχρι σήμερα αυτοπροσδιορίζονται -χωρίς να το έχουν αποδείξει- ως Έλληνες πατριώτες, οι οποίοι δυστυχώς εμμένουν να αναμασούν τις "κόκκινες γραμμές" αγνοώντας πως αυτές έχουν προσπερασθεί και έχουν χαθεί στο βάθος του ορίζοντα. 

Είναι μονόδρομος για μία κυβέρνηση (που όχι μόνο θέλει να ονομάζεται και να αυτοπροσδιορίζεται, αλλά και να λειτουργεί επί της ουσίας και καθαρά ως Ελληνική) να θωρακίσει όλες τις περιοχές που έχουν στοχοποιηθεί –κυρίως από «φίλους»- εντείνοντας την παρουσία του Κράτους σε αυτές, ενισχύοντας τις τοπικές οικονομίες και κοινωνίες, δημιουργώντας μία σειρά από στοιχεία αύξησης της εθνικής ισχύος και αποτρέποντας -με βασικά αναχώματα- τις ενέργειες όλων εκείνων που λειτουργούν συντονισμένα και με πολυετές σχέδιο προς την κατεύθυνση αποδόμησης της Ελλάδας. Αν μη τι άλλο, είναι συνταγματική ρητή υποχρέωση των κυβερνώντων… και ελπίζουμε να κατανοούν τι σημαίνει "συνταγματική υποχρέωση προάσπισης των εθνικών συμφερόντων και εδαφών"...

Κωνσταντίνος

Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση