Τα εγχειρίδια εκστρατείας των μυστικών υπηρεσιών και η Ελλάδα

Με αφορμή το άρθρο που δημοσιεύσατε (Ποινικές διώξεις για το σχέδιο δολοφονίας Καραμανλή)

H Αμερικανική Κυβέρνηση τον Μάρτιο του 1970 προώθησε ένα εγχειρίδιο με τίτλο FM 30/31 και το οποίο εγχειρίδιο παρελήφθη βέβαια και από την JUSMAG στην Αθήνα. Αυτό αποτέλεσε Υπερ Απόρρητη ενέργεια (ειδικά για εκείνη την εποχή). Με λίγα λόγια και σταράτα, μιλάμε για το Ευαγγέλιο του Θανάτου.

FM 30/31

Εγχειρίδιο Εκστρατείας Για Τις Μυστικές Υπηρεσίες των ΗΠΑ.

Το αρχικό υλικό, συνοδεύεται από τρία συμπληρωματικά παραρτήματα (τα FM 30/31A – FM 30/31B – FM 30/31C). Για να κατανοήσετε την σοβαρότητα των εγχειριδίων, χαρακτηρίστηκαν ως top secret group II και για την ενημέρωση σας, είναι κανόνας του κρατικού Μηχανισμού των ΗΠΑ, να αντικαθίστανται όλα τα κείμενα που αφορούν σε οδηγίες προς τους Υπαλλήλους και να καταστρέφονται ορισμένα ύστερα από χρονικό διάστημα προκαθορισμένο, ΕΚΤΟΣ ΕΚΕΙΝΩΝ που θεωρούνται αναντικατάστατα λόγω εξαιρετικών ιδιαιτεροτήτων, όπως εκείνα που ανήκουν στο group II.

Με λίγα λόγια, που θα μείνουν σε ισχύ και θα εφαρμόζονται άμεσα στο μέλλον.

Τα παραρτήματα – FM 30/31 Α,Β,C – αποτελούν ένα είδος κώδικα του αρχικού FM 30/31 (το οποίο αρχικό πραγματεύεται κατά τρόπο γενικό την εκπαίδευση, την τακτική και την τεχνική της σταθεροποίησης “σε συνεργασία με τις δυνάμεις ασφαλείας των φίλων (ή φίλιων εάν προτιμάτε) χωρών“).

Αυτό που δίνει ακριβή εικόνα των Αμερικανικών μεθόδων είναι το FM 30/31 B.

Διαβάστε και φρίξτε:

“…ο στρατός των ΗΠΑ καθώς και οι άλλες υπηρεσίες δεν είναι ανυπερθέτως υποχρεωμένος να υποστηρίζει μια φιλική κυβέρνηση εάν

α. δέν αντικατοπτρίζει τα συμφέροντα σημαντικών τομέων της χώρας

β. ένεκα υπερβολικού εθνικισμού θέτει σε κίκδυνο τα συμφέροντα των ΗΠΑ!

γ. ακόμη και όταν επιχειρήσεις συντονισμένες αντι-ανατρεπτικές πραγματοποιούνται στο όνομα της ελευθερίας και της δικαιοσύνης, οι ΗΠΑ είναι οι μόνες να κρινουν τον προσδιορισμό των καθεστώτων που αξίζουν της βοήθειας μας (βοήθειάς τους) και την δικαιούνται. Άν ένα καθεστώς δεν εμφανίζει τουλάχιστον μία πρόσοψη (βιτρίνα) δημοκρατική και αντικομουνιστική, οφείλουμε (οφείλουν) να αντιμετωπίσουμε (αντιμετωπίσουν) την τροποποίηση των δομών του".

Περαιτέρω δε, στο τρίτο κεφάλαιο του FM 30/31 Γ, αναφέρεται ρητά (και να μην υπάρχει αμφιβολία ότι κάθε χώρα που φιλοξενεί αμερικανικές βάσεις είναι χώρα υπό κατοχή):

“Το σύνολο σχεδόν των προσπαθειών των μυστικών υπηρεσιών πρέπει να στρέφονται προς τις στρατιωτικές δυνάμεις της κάθε “φίλης“ χώρας και προς κάθε οργανισμό, σχέση έχωντα με αυτές τις ένοπλες δυνάμεις. Θεωρούνται σαν κυριότεροι στόχοι οι προσωπικότητες υψηλού επιπέδου στις:

α. στρατιωτικές μονάδες που βρίσκονται σε άμεση επαφή με τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ

β. στρατιωτικές μονάδες στις οποίες οι εκπρόσωποι των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ μπορούν να υπερβούν τα όρια των φυσιολογικών στρατιωτικών καθηκόντων τους.

γ. στρατιωτικές μονάδες όπου οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες απουσιάζουν και ως εκ τούτου είναι ιδιαίτερα τρωτές!

Στόχος αυτών των προσπαθειών είναι:

α. Να προστατεύσουν τις ένοπλες δυνάμεις της “φίλης“ χώρας από την επίδραση και την διάβρωση υποκειμένων της αντιπολίτευσης που έχουν εκδηλώσει την αντιπάθειά τους προς τις ΗΠΑ.

β. Να εμποδίσουν στελέχη των ενόπλων δυνάμεων (της “φίλης“ χώρας) να υποθηκεύσουν το μέλλον δημιουργώντας σχέσεις με την… αναρχία (!!!)

γ. Να περιορίσουν τη διαφθορά και την ανικανότητα στους κόλπους των ενόπλων δυνάμεων στα όρια του θεμιτού.

δ. να διευκολύνουν την… προαγωγή έμπιστων αξιωματικών και εντίμων απέναντι στις ΗΠΑ!!! Προς τούτο πρέπει να εντοπίζονται τα… αδύνατα σημεία του προσωπικού των ενόπλων δυνάμεων για να θεραπεύονται! Συμπτώματα αυτών των αδύνατων σημείων είναι: η έλλειψη πολιτικής ευστροφίας,

ο αντιαμερικανισμός, οι οικογενειακές σχέσεις μεταξύ δημοσίων υπαλλήλων, (στελεχών) και μελών της αναρχίας".

Αλλά το καλύτερο βρίσκεται στο τέταρτο κεφάλαιο του ιδίου παραρτήματος. Αφού δίνονται λεπτομερείς οδηγίες για το πώς να στρατολογούνται πράκτορες, δηλαδή κατάσκοποι σε βάρος της πατρίδας τους, μέσα στις τάξεις, των ενόπλων δυνάμεων της “φίλης“ χώρας, όπως επίσης και πώς καθορίζεται η προτεραιότητα των στόχων, αναγράφονται κατά λέξη τα παρακάτω ανατριχιαστικά:

“Είναι πιθανόν φιλικές κυβερνήσεις να δείξουν παθητικότητα ή αναποφασιστικότητα απέναντι στην κομμουνιστική ανατρεπτικότητα εξαιτίας ίσως κάποιας υποχώρησης των… πράξεων βίας!

Σε τέτοιες περιπτώσεις οι στρατιωτικές μυστικές υπηρεσίες πρέπει να είναι σε θέση να προκαλέσουν ειδικές επιχειρήσεις ικανές να πείσουν τις διστακτικές κυβερνήσεις και την κοινή γνώμη περί της πραγματικότητος του κομμουνιστικού κινδύνου και της πρωταρχικής ανάγκης καταστολής αυτής της απειλής!

Γι αυτό το σκοπό οι μυστικές μας υπηρεσίες οφείλουν να διαβρώσουν, να εισχωρήσουν στις ανατρεπτικές οργανώσεις με ειδικευμένους πράκτορες, επιφορτισμένους να συγκροτούν ομάδες κρούσης μαζί με τα πιό ριζοσπαστικά στοιχεία αυτών των ανατρεπτικών οργανώσεων“.

Το παραπάνω κείμενο είναι τουλάχιστον σατανικό.

Μήπως στην Ελλάδα υπήρχαν κάποιες περιπτώσεις σχετικές;

Δηλαδή θυμάται κανένας ονόματα και καταστάσεις όπως Λαμπράκης, Ιουλιανά του 65, Δολοφονίες Πέτρουλα Απριλιανά του 67, ανατροπή Παπαδόπουλου, ανάδειξη Ιωαννίδη, απόπειρα κατά Μακαρίου, δολοφονίες φοιτητών Πολυτεχνείου, δολοφονία Γεωργκάτζη, δολοφονία Μανδηλαρά, δολοφονία Παναγούλη, δολοφονίες μεταχουντικής περιόδου, εμπρησμούς πολυκαταστημάτων, πυρκαγιές δασών κλπ;

Ή εάν πάμε λίγο πιο μακριά, στην Ιταλία τα πολιτικά εγκλήματα του Φουμιτσίνο, του Καλαμπρέσσι, του Μόρο, στην Γαλλία του Ρεβελλί, του Μπωμόν, του Σουαρέζ, του Ζεντένο, στην Ισπανία του Γκαρτσία Πλάτα? Βρε λές να έχουν σχέση;

Μιλάμε για έπίσημο έγγραφο κατευθυντήριων οδηγιών του Αμερικανικού Γενικού Επιτελείου.

Πάμε παρακάτω.

«Είναι απαραίτητο τα αρχεία των μυστικών υπηρεσιών ασφαλείας κάθε φίλης χώρας να ανοίγονται στις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ. Στις χώρες που αρνούνται κάτι τέτοιο, πρέπει με κάθε σοβαρότητα να προετοιμάζουμε επιχειρήσεις που θα μας παρέχουν την δυνατότητα πρόσβασης σε άυτά τα αρχεία».

Αυτά όλα τα έστειλα και σε κάποια άλλη σελίδα αλλά μάλλον δεν τα διάβασαν καν. Δεν πειράζει.

Και να διευκρινήσω κάτι. Δεν είμαι δεξιός, αριστερός, κεντρώος κλπ. Δεν είμαι βαμμένος αλλά ούτε και τοποθετημένος.

Απλά είμαι Έλληνας, από αυτούς που εάν δεν έχουν μηνιαία κάρτα διαδρομών, θα περπατήσουν 5 χιλιόμετρα με τα πόδια, χωρίς να ανεβούν σε λεωφορείο, μην τυχόν και παρανομήσουν.

Ά και κάτι άλλο. Ο Βλαδίμηρος πολύ σύντομα θα ασχοληθεί σοβαρά με τον κύριο Σόϊμπλε και θα του βάλει κάπου το αναπηρικό καροτσάκι.

Θα με θυμηθείτε σύντομα καλοί μου φίλοι.

Πολύ φιλικά

Ένας αναγνώστης σας

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση