Οι υδρογονάνθρακες είναι "παιχνίδι" για μεγάλα παιδιά

Γράφει ο Σπύρος Ριζόπουλος 

Tη δεκαετία του 70, το πολίτμπιρο της τότε Σοβιετικής Ένωσης, αποφάσισε απολύτως πολιτικά ότι θα ήταν χρήσιμο για τα συμφέροντα της, να εξαρτήσει ακόμη περισσότερο τις χώρες δορυφόρους της μέσω της ενέργειας και να βάλει τις βάσεις για μερική εξάρτηση και της υπόλοιπης Ευρώπης.

Έτσι λοιπόν ξεκίνησε το φαραωνικό σχέδιο κατασκευής αγωγών φυσικού αερίου από το Γιαμάλ της Σιβηρίας στην καρδιά της Ευρώπης. Το σχέδιο είχε τεράστιες τεχνικές δυσκολίες, λόγω των παγωμένων εκτάσεων που διέσχιζε. Και σα να μην έφτανε αυτό, η Κυβέρνηση Ρήγκαν, επέβαλε εμπάργκο στην προμήθεια του απαραίτητου εξοπλισμού. Ωστόσο οι αγωγοί έγιναν, γιατί το αποφάσισε το πολίτμπιρο της ΕΣΣΔ, χωρίς να λαμβάνεται υπ΄όψιν κόστος, επιστροφή επενδυμένου κεφαλαίου κλπ κλπ. Όλο το σχέδιο, πάνω στο οποίο κάνει και σήμερα πολιτική ο Πούτιν, πέτυχε, επειδή υπήρχε αέριο. Ξέρανε που βρίσκεται, ποιες οι ποσότητές του, πόσο θα διατεθεί στο εσωτερικό και πόσο για εξαγωγή.

Τα επισημαίνουμε αυτά, ως αντιδιαστολή με τα τεκταινόμενα τις τελευταίες μέρες, σχετικά με το…αέριο νότια της Κρήτης. Απόρρητες εκθέσεις προς τον Πρωθυπουργό, που αποσπάσματά τους μπορείς να διαβάσεις σε blogs, αλλά και σε ερωτήσεις βουλευτών του ακροδεξιού χώρου. Το γαϊτανάκι συνεχίζουν δημοσιεύματα στηριγμένα σε εκτιμήσεις ομότιμων καθηγητών και πρώην στελεχών ΔΕΚΟ.

Τα τελευταία αναπαράγονται σε ενημερωτικά δελτία τραπεζών όπως η Deutsche Bank και ο κύκλος κλείνει στα τηλεοπτικά παράθυρα, όπου ο κάθε άσχετος μηρυκάζει χωρίς να καταλαβαίνει τις εκτιμήσεις γεωλόγων που είναι βασισμένες σε μοντέλα, συνδυάζοντάς τες με συνομωσίες για θησαυρούς που δε μας αφήνουν να τους βγάλουμε διάφοροι «κακοί», «διεθνή ανθελληνικά συμφέροντα» και άλλα παρεμφερή.

Εδώ και 10 μέρες βαρεθήκαμε να ακούμε για αέριο που βρίσκεται νότια της Κρήτης με αξία 499 (!!!!) δις. ευρώ, αλλά που μπορεί να φτάσει και τα 1 τρις. αν βρεθεί μαζί και πετρέλαιο και από αυτά τα μισά θα είναι έσοδα του Δημοσίου, οπότε το πρόβλημα του χρέους θα λυθεί σχεδόν αυτόματα. Έτσι, θα μπορέσουμε ανέτως να γίνουμε όλοι δημόσιοι υπάλληλοι, να συνεχίσουμε να φοροαποφεύγουμε και φοροδιαφεύγουμε, να πληρώνουμε φακελάκια στους γιατρούς και γενικώς να περνάμε καλά.

Οι κήρυκες περί κρυμμένου θησαυρού έχουν τους λόγους τους για όλη την «καμπάνια», που όσο ταπεινοί και να είναι, μπορούν να γίνουν κατανοητοί.

Το πρόβλημα είναι η συντεταγμένη Πολιτεία, το αρμόδιο υπουργείο. Υπάρχει άραγε υπουργός ΠΕΚΑ που εφαρμόζει πολιτική. Ακούσαμε τον κ. καθηγητή του ΑΠΘ, που ασκεί καθήκοντα υπουργού, να ζητά ψυχραιμία από παρουσιαστή «πρωϊνάδικου», για να ακολουθήσει γραπτή ανακοίνωση του ΥΠΕΚΑ ότι «δεν σχολιάζει τις εκτιμήσεις ξένων Τραπεζών». Μέχρις εκεί, ο ΥΠΕΚΑ, όταν η διαδικασία που ακολουθείται από τις ΗΠΑ μέχρι το κάθε κρατίδιο της Κεντρικής Αφρικής, προβλέπει συγκεκριμένη σειρά ενεργειών στην έρευνα.

Προκαταρκτικές διασκοπήσεις (σεισμικά) που θα προσδιορίσουν τις ευρύτερες περιοχές ενδιαφέροντος, χάραξη πολιτικής για το ποια τμήματα της περιοχής θα διατεθούν στην έρευνα και με ποια σειρά, διεθνή διαγωνισμό, υπογραφή συμβάσεων παραχώρησης με ανάδοχους, εγκατάσταση αναδόχων και έναρξη ερευνών που θα καταλήξουν σε γεωτρήσεις.
Μόνο τότε θα ξέρει ο πρόεδρος των ΗΠΑ ή ο Βασιλιάς του κρατιδίου, τι υπάρχει στο υπέδαφος και σε ποια ποσότητα. Για το αν είναι εμπορικά εκμεταλλεύσιμο αυτό που θα βρεθεί, εξαρτάται από την ποιότητα, τις τυχόν δυσκολίες μεταφοράς και τις τιμές.

Στην Ελλάδα που βρισκόμαστε;
Στο πολύ- πολύ αρχικό στάδιο.

Που αλλού; Στο πολίτιμπιρο των τηλεοπτικών πάνελς, που αποφασίζει να εξάγουμε αέριο, το οποίο μόνο στο μυαλό τους υπάρχει μέχρι αυτή τη στιγμή. Ευτυχώς δηλαδή. Και ο νοών νοείτο.

ΥΓ1: Η διαχείριση τέτοιων θεμάτων, είναι «παιχνίδι» για μεγάλα παιδιά. Και πρέπει να μεγαλώσουμε γρήγορα αλλιώς το «παιχνίδι» μπορεί να γίνει μια μεγάλη καταστροφή.

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση