Κομιστής μαινόμενος…

Γράφει ο Μήτσος ο Τούφας

Δεν παρατάς τα σάπια ρε χοντρέ λέω γω; Τα γεγονότα, τον αριθμό τρία θα στα ξηγήσω παρακάτω. Τα υπόλοιπα είναι επικοινωνιακές πομφόλυγες, φούσκες λαϊκιστί ή μπαρούφες και μεταξωτές κορδέλες στα μόρτικα, απ’ αυτά που πουλάς έτη και έτη, παίζοντας τον παπά σε τελεοράσεις κι εφημερίδες, με το γνωστό χαμογελάκι και το χούμορ του να ‘χαμε να λέγαμε.

Παρντόν κύριε εκδότα μου, αν παραγνωρίζω και τα «σοβαρά» άρθρα σου.

Μια απ τα ίδια. Η συνταγή αλάνθαστη δούλεψε αποδοτικότατα καμιά σαρανταριά χρόνια τώρα, κι ακόμα το ψιλοτραβάει δηλαδής, αλλά τα μπερεκέτια τέλεψαν, τα κόλπα γένανε Τρίκαλο με δυο στενά, κι όταν σας είπαν να περάσετε κι απ’ το ταμείο δια τα περεταίρω, στριτζώσατε καθ’ ότι έχετε συνηθίσει να είστε μόνο από την παίρνω.

Έχουμε ξαναδεί πολλάκις χοντρέ μου, αριστερούλικα ή πρώην, αριστερούλικα παιζάκια να πούμε, με δεξιά μέχρι και δεξιότατα μυαλά, που απόκτησαν δημοκρατικότατα και σοσιαλιστικότατα δεξιές, ως και δεξιότατες τσέπες και δεξιές ως δεξιότατες νοοτροπίες και πρακτικές (με πιο φαντασία είναι αλήθεια) κρατώντας στην κωλοτσέπα σαν διαπιστευτήρια, την επαναστατική φρασεολογία που έλεγε κι ο μακαρίτης ο Νικόλας Άσιμος (του ‘κανες αφιέρωμα στο Θέμα; εύγε εύγε), το επαναστατικό παρελθόν (έλα τώρα μια χαρά περνούσατε κάνατε τον χαβαλέ μας βγάζατε και καμία γκόμενα της ΠΣΚ στο εύκολο) παίζατε και το απαραίτητο δι επαναστάτας παιχνίδι «κλέφτες κι αστυνόμοι» στα νιάτα σας, πρώτου καταλήξετε καθεστωτικοί, να σας φυλάνε σπίτια και ιδίους και τον απίστευτο τυχοδιωκτισμό σας (πέστε το χρήμα μάγκες κι εμείς εδώ είμεθα κι ότι θέτε).

Μ` άλλα λόγια χοντρούλη μου, γενήκατε το ίδιο (μη και χειρότερο) αποκρουστικό σύστημα που ξορκίζατε όταν ήσασταν μικροί, αδύνατοι κι ωραίοι.

Το οποίον από τότενες μέχρι τώρα, πάχυνες, κονόμησες, γένικες επώνυμος εκδότης και TVpersona, διαπλεκόμενος (εξ ου και κομιστής) με κουρσάρες, σπιταρόνες, καταθέσεις ένθεν και ένθεν, υπερακτίως και μη λέγουσι οι κακές έως και κακότατες γλώσσες, κότερα και γούστα, έστειλες και κοντά μια γενιά (που πίστεψε στο lifestyle και το glamorous παπαριλίκι που της μοσχοπουλήσατε μαζί με τον μπατηρημένο φίλο και συνοδοιπόρο σου Κωστόπουλο, τον καιρό της ευμάρειας και της αμετροέπειας) για ψυχανάλυση, σαχλαμαρίζετε ομού στις τελεοράσεις με το ίδιο στυλ (λίγο χιούμορ, λίγο κουτσομπολιό λίγο σεξουαλικά υπονοούμενα με τα μόστρα ξέκωλα) σαν να μην πέρασε μια μέρα, κι ούλα καλά.

Που το κακό; Πουθενά! «Βρες μου πολλούς Νεοέλληνες που δεν θα έκαναν τα ίδια», θα μου πεις και ορθώς περικαλώ.

Τόσα χρόνια δουλέψατε να σαπίσετε τα μυαλά μιας ολάκαιρης γενιάς δεν θα παίρνατε τουλάχιστον τα εύσημα; Ποσώς!

Τα γεγονότα χοντρέ μου είναι τα εξής.

Σε τσάκωσαν στας Ευρώπας με επιταγάς και μετρητό. Από που; Πως είστε; τι κάνετε; Η μαμά; Μετά πήγες, με άλλα Μάκαρου style, με σκουπιδοσακούλες κάνα τεσσάρι μύρια, ντάλα μεσημέρι, περί κατάθεσης στα σοσιαλιστικά Κολονάκια. Ξανά από που; Και ξανά πως είστε; Ξανά τι κάνετε; Η μαμά πάντα καλά;

Μετά το βούλωσαν άπαντες για κάνα τριάρι χρόνια, όλως τυχαίως. Ορέ τίποτις στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας;

Κάτι πήγε να πει η Ντοράκλα όταν της πάτησες τον κάλο (είχατε το ίδιο πόνο, μόνο που αυτή καθάρισε μάνι-μάνι) και έκτοτε Ζύγισις, Προσοχή, Ανάπαυσις.

Ξεψάρωσες πάλε και δοσ’ του άρθρα περί φοροκλεπτοσύνης και φοροκλεπτών και να λιβανίσματα και νουθεσίες όπου, όπως και όταν πρέπει, με συνταγή Ψυχάρη ή του αξέχαστου Κουρή, και να αβέρτα τα ξέκωλα και να τα χαχαχα και χουχουχου και τραγούδησες σε φα ελάσσονα και δικαίως(μια που και καλλίφωνος και ρήτωρ).

Εδώ όπου σταθήκαμαν,

εις τούτο το μπουρδέλον

τίποτις δεν μας ακουμπά

τίποτις να μας θίξει

ευοί ευάν λοιπόν παιδιά

πασών πτωχομπινέδων

που αβασανίστως μασουλούν

κάργα παπατζηλίκι

Όταν λοιπόν σε φώναξαν να τους πεις από που και πόθεν η κονόμα ρε μόρτη (ως και έπρεπε δι όλους τους έχοντας και κατέχοντας), πέρα απ την πρώτη έκπληξις (ρε τι κάνετε; πάει χάλασε η πιάτσα;) ανέσυρες την γνωστή καραμέλα, ευρέως χρησιμοποιούμενη απ τα πανταχόθεν λαμόγια (δες Άκης και λοιποί και ουκ εστί τελειωμός) περί σκοτεινών συμφερόντων και υπόπτων συνομωσιών και υποχθονίων τύπων που ζηλώσαντες την αμόλυντη καθάρια και άνευ συμβιβασμών πορεία σου, θέλησαν να σε καταστρέψουσι, καλό, αγνό και τροφαντό μου, παιδί.

Η δίωξις είναι πολιτικού περιεχομένου. Εδώ μέχρι και ο Μάκαρος το πιπίλισε, εσύ θα τ’ άφηνες στην απ’ όξω που είσαι και γάτα;

Περί ταμπακιέρας βέβαια τουμπέκι παρατεταμένο.

Ει μη μόνον γνωστοποίησις περί του πόσο καλός και ευσυνείδητος φορολογούμενος πολίτης είσαι (καλός, γλυκός και με τις χάρες όλες, κατά Ρίτσου ποίηση). Δεν σε νοιάζει τίποτις άλλο, να μα την Παναγίτσα ρε παιδιά, παρά μόνον η ηθική σου αποκατάστασις. Τόσο πολύ σε λέω! Τα γέλια στην πιάτσα (κει που συχνάζεις στα λαϊκά προάστια, καφενεία και ταβερνεία!) φτάσασι ως την Τούμπα και γω νόμιζα πως γελούσασι περί Γαύρο και πρόκρησις στο Τσάμπιον Λήγκ. Sorry και με το παρντόν.

Ελπίζω Θέμο μου, πως δεν θα σου κοπεί το χαμογελάκι, εξάλλου δεν σε φοβούμαι. Ξύπνιος είσαι στα κόλπα είσαι, την άκρα θα την εύρεις να την πηδήξεις και να συνεχίσεις απτόητος την πρoσφορά σου στην ενημέρωση και τον πολιτισμό, να αποτελείς δείγμα επιτυχημένου ατόμου και παράδειγμα για τους νέους και τους ανίδεους.

Κάτι θα κομίσεις και πάλι εκεί που πρέπει και θ απομείνω πάλι εγώ (κι άλλοι σαν και μένανε) ο Μήτσος ο Τούφας ή Χλεμπόνας ή Μπατηράκιας, φτωχομπινές εκ γενετής κι ανίδεος για δεν πρόσεξα και ψοφοδεής απ την πολύ και συνεχόμενη φάπα, να κοιτάζω τα σημεία των καιρών στα οποία και ανήκεις κι ακόμα να μη βγάζω άκρα.

Διατελών

Μήτσος ο Τούφας

ΥΓ. Δώστε με και μένα κάνα CD κάνα DVD και το πάω όπου θέτε ρε παιδιά. Κι άμα τα κονομήσω ρε όχι στα γαλλογερμανικά σύνορα δεν με βρίσκετε, άλλα ούτε στη Ναμίμπια όπου θα παριστάνω τον αρχηγό της Φυλής των… ξέρω γω;… Ζουλού. Νομίζω;

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση