Το Κουρδιστάν γεννιέται μέσα από την κρίση Τουρκίας – Συρίας

Ο πόλεμος που διεξάγεται στο εσωτερικό της Συρίας, οι τεταμένες σχέσεις μεταξύ Δαμασκού και Άγκυρας και η εμπλοκή των Κούρδων στην συγκεκριμένη κρίση, ήταν σαφές πως θα δημιουργούσε συνθήκες υπέρ των Κούρδων εάν οι τελευταίοι εκμεταλλευόταν επαρκώς τους σχεδιασμούς της δύσης για την περιοχή, εάν κατόρθωναν να «τοποθετηθούν» καταλλήλως για να λειτουργήσουν ως «βαλβίδα ασφαλείας» για την εκτόνωση μίας κρίσης της οποίας οι πρώτοι σχεδιασμοί αποτελούν πλέον παρελθόν, αφού η Τουρκία δεν μπόρεσε να παίξει τον δυνητικό ρόλο που επιφορτίστηκε. Ως αποτέλεσμα, οι Κούρδοι μέσω κατάλληλων κινήσεων κατόρθωσαν να αναδείξουν την δική τους ύπαρξη και να προβάλλουν την αναγκαιότητα ενός Κουρδιστάν.

Η στρατιωτική εμπλοκή των Κούρδων και τα αποτελέσματά της ήταν το στοιχείο εκείνο που τους έδωσε την δυνατότητα να τοποθετηθούν στην γεωστρατηγική σκακιέρα της Μέσης Ανατολής και να αναδειχθούν ως η μόνη λύση απεμπλοκής της δύσης, χωρίς όμως η τελευταία να αλλάξει απαραίτητα τα σχέδιά της για την περιοχή. Ο μόνος μεγάλος χαμένος διαφαίνεται να είναι η Άγκυρα, η οποία δεν τόλμησε επαρκώς, δεν ρισκάρισε την κατάλληλη στιγμή και έδειξε πως έχει ακινητοποιηθεί από τον πανίσχυρο και αρκετά θυμωμένο με την Τουρκία Πούτιν.

Οι εξελίξεις στην Συρία είναι ραγδαίες. Έτσι, Κούρδοι μαχητές έθεσαν υπό τον έλεγχό τους τη νύχτα της Παρασκευής προς Σάββατο δύο πόλεις στη βορειοανατολική Συρία μετά την αποχώρηση των κυβερνητικών δυνάμεων, όπως ανακοίνωσε το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και ακτιβιστές.

Μαχητές της Επιτροπής Προστασίας του Κουρδικού Λαού «έθεσαν υπό τον έλεγχό τους τη Ντερμπασίγε και την Ταλ Νέμερ, αφού πολιόρκησαν επί ώρες τα αρχηγεία της αστυνομίας στις δύο πόλεις, την έδρα της στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών καθώς και αυτή της κρατικής ασφάλειας της επαρχίας Χασάκα», δήλωσε ο πρόεδρος του Παρατηρητηρίου Ράμι Αμπντελραχμάν.

Η Επιτροπή Προστασίας του Κουρδικού Λαού είναι η ένοπλη πτέρυγα του συριακού Κόμματος Δημοκρατικής Ένωσης (PYD,) που θεωρείται παρακλάδι του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK) στη Συρία.

Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο, κάτοικοι των πόλεων συμμετείχαν στην πολιορκία των κτιρίων και στις διαπραγματεύσεις με τις κυβερνητικές δυνάμεις, που τελικά δέχθηκαν να αποχωρήσουν.

Στη Ντερμπασίγε, οι Κούρδοι αντάρτες έθεσαν επίσης υπό τον έλεγχό τους ένα μικρό μεθοριακό φυλάκιο, στα σύνορα με την Τουρκία, κατορθώνοντας να διαμορφώσουν τον χάρτης της ευρύτερης περιοχής με τέτοιον τρόπο, που έχει αρχίσει να ταυτίζεται με χάρτη που δημοσίευσαν οι New York Times (έντυπο που είναι πάρα πολύ καλά ενημερωμένο για τις δραστηριότητες και τους σχεδιασμούς των ΗΠΑ ανά τον κόσμο).

Στην επαρχία Χασάκα, το καθεστώς του Σύρου προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ ελέγχει πλέον μόνο τις δύο μεγάλες πόλεις Καμίσλι και Χασάκα, όπως επεσήμανε η ίδια πηγή.

Ο χάρτης αλλάζει, η Τουρκία μικραίνει

Μετά το χάρτη που δημοσίευσε προχθές η εφημερίδα The New York Times, στον οποίο εκτός από το κουρδικό κράτος στο Βόρειο Ιράκ-Νότιο Κουρδιστάν, που το παρουσίαζε ως ανεξάρτητο, είχε και ένα ευρύτατο κομμάτι της -σημερινής- τουρκικής επικράτειας με διαφορετικό χρώμα και την ένδειξη KURDISH REGION, έρχεται τώρα ο Οργανισμός EUROMINORITY να ταράξει τα νερά στην Άγκυρα, με έναν χάρτη του Κουρδιστάν, ο οποίος έχει διπλή έξοδο έξοδο στη θάλασσα παρακαλώ: Μία στη ΝΑ Μεσόγειο, μεταξύ Αλεξανδρέττας και Μερσίνας και μια στον Εύξεινο Πόντο, βόρεια της Τραπεζούντας, στην περιοχή των αρμενόφωνων μουσουλμάνων και των Λαζών.

Μετά και από αυτές τις εξελίξεις, διαφαίνεται πλέον καθαρά πως η Άγκυρα δεν έχει χάσει μόνο τις εντυπώσεις από την εμπλοκή της (στην οποία οδηγήθηκε από συγκεκριμένες ισχυρές χώρες της δύσης) στα εσωτερικά ζητήματα της Συρίας. Οι χάρτες που έχουν αρχίσει να κυκλοφορούν μέσα από αμερικανικά έντυπα, αποτυπώνουν τις διαθέσεις των ΗΠΑ και των λοιπών ενδιαφερομένων για τα όσα συμβαίνουν σήμερα στη Συρία. Και αυτοί οι χάρτες αποτυπώνουν μία μικρότερη Τουρκία, η οποία φαίνεται πως δεν άντεξε τον αυτοπροσδιορισμό της ως «ισχυρής και ηγέτιδας χώρας» στον χώρο της Ανατολής. 
Να σημειώσουμε πως οι χάρτες εμφανίζουν ένα Κουρδιστάν που "βλέπει" την Μεσόγειο, γεγονός που δεν πρέπει να παραβλεφθεί, αφού επί της ουσίας δίνει διέξοδο σε ενεργειακούς δρόμους που αναζητούν ασφαλή χάραξη προς την Μεσόγειο.
 
Ενδεχομένως αυτοί οι χάρτες να λειτουργήσουν ως καταλύτες και για άλλες εσωτερικές εξελίξεις στην Τουρκία, οι οποίες δεν θα είναι μόνο πολιτικές, αφού οι ρωγμές στο κύρος της Άγκυρας δύνανται να ανοίξουν την όρεξη σε εθνικές μειονότητες που μέχρι και σήμερα καταπιέζονται από τον ισλαμιστή νεότουρκο Ερντογάν.

Κωνσταντίνος

Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση