Ακόμη κι οι δανειστές ξέρουν ότι οι εκλογές είναι αναγκαίες

Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου

Οι εκλογές είναι το προσφιλές παιγνίδι των πολιτικών, των δημοσκόπων, των αναλυτών και, φυσικά, των δημοσιογράφων. Είναι και ελπίδα για τους λαούς, όταν οι κυβερνήσεις τους αποδεικνύονται κατώτερες των περιστάσεων, όπως συμβαίνει μονίμως στην Ελλάδα. Δυστυχώς, ενώ θα έπρεπε να είναι γιορτή της Δημοκρατίας, όπου ο λαός ψηφίζει ανεπηρέαστος τους αντιπροσώπους της αρεσκείας του, τα τελευταία χρόνια πολλοί παράγοντες επηρεάζουν την τελική απόφαση των ψηφοφόρων, οι οποίοι μπορεί την τελευταία στιγμή να αλλάξουν την επιλογή τους, για την οποία μία ώρα πριν ήταν απολύτως βέβαιοι.

Τα διλήμματα, που τίθενται με αριστοτεχνικό τρόπο, «κουνούν βουνά». Είναι ένα φαινόμενο, που ξεκίνησε από την Αμερική και εξαπλώθηκε σ’ όλο τον κόσμο, και στοχεύει στην άσκηση ψυχολογικής πίεσης στον ψηφοφόρο για το εάν πράττει το ορθό, ψηφίζοντας τον τάδε πολιτικό και το κόμμα του. Τον περασμένο Δεκέμβριο, ο πρωθυπουργός και οι πολιτικοί αρχηγοί δεσμεύθηκαν ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας ότι οι εκλογές θα διεξάγονταν την 19η Φεβρουαρίου, η οποία πέρασε βέβαια, χωρίς να δοθούν ικανοποιητικές εξηγήσεις. Στη συνέχεια ακούστηκαν και άλλες ημερομηνίες, που επίσης ξεχάστηκαν.

Και βρισκόμαστε τώρα ενώπιον μίας ερμαφρόδιτης κατάστασης, όπου τα δύο μεγάλα κόματα φοβούνται τις εκλογές αλλά δεν το δημοσιοποιούν, ενώ διάφοροι παράγοντες παίζουν τα δικά τους παιγνίδια. Καθημερινά διαβάζουμε «ειδήσεις» μέσω διαρροών, διότι ουδείς τολμά να βγει στο φως, ότι οι δανειστές δεν επιθυμούν τις εκλογές. Μπορεί να έχουν έτσι τα πράγματα, αλλά επειδή εγώ καλύπτω ένα μέρος των δανειστών, δεν έχω ακούσει ΠΟΤΕ ότι είναι αίτημά τους η αναβολή της εκλογικής διαδικασίας.

Έχω θέσει πολλές φορές το ερώτημα για τις εκλογές στις ενημερώσεις του εκπροσώπου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Οι απαντήσεις είναι γνωστές και σ’ αυτούς που θα αντιτάξουν ότι«τέτοια αιτήματα δεν λέγονται δημόσια», θα τους απαντήσω ότι δεν γνωρίζουν τον τρόπο λειτουργίας του ΔΝΤ. Το Ταμείο ανησυχεί και προβληματίζεται μόνο για την υλοποίηση του Προγράμματός του και δεν υπάρχει περίπτωση να θέσει το παραμικρό εμπόδιο στη λειτουργία της Δημοκρατίας. Άρα, όσοι χρησιμοποιούν τις υποτιθέμενες «διαρροές» για να δημιουργήσουν κλίμα εναντίον των εκλογών, πρέπει να ανακοινώσουν δημόσια τις προθέσεις τους. Και επειδή την Πέμπτη όλη η Ελλάδα -συμπεριλαμβανομένης και της Ν.Δ.- φώναζε και διαμαρτυρόταν για «την ωμή παρέμβαση του ΔΝΤ», μία απλή ανάγνωση των δηλώσεων του εκπροσώπου του Ταμείου, θα τους έλυνε την απορία και θα αντιλαμβάνονταν ότι στο σημείο που έφτασαν τα πράγματα, ακόμα και οι δανειστές καταλαβαίνουν ότι απαιτείται νέα λαϊκή εντολή.

Το πρώτο ερώτημα που πρέπει να τεθεί, είναι εάν αυτή τη στιγμή που η Ελλάδα βρίσκεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, χρειάζεται να περάσει μία επίπονη διαδικασία -διότι αυτές οι εκλογές θα κυριαρχηθούν από λάσπη και αλληλοκατηγορίες που θα πονέσουν τη χώρα. Ένα άλλο σοβαρό ζήτημα, είναι εάν κατά την προεκλογική εκστρατεία θα συνεχιστεί απρόσκοπτα η εφαρμογή του Προγράμματος και εάν θα υλοποιηθούν οι γραπτές υποσχέσεις των πολιτικών αρχηγών στους δανειστές.

Το δεύτερο ερώτημα, που πρέπει να απαντήσουν πρώτοι απ’ όλους ο κ. Παπούλιας, ο πρωθυπουργός και οι πολιτικοί αρχηγοί, είναι εάν η σημερινή Βουλή είναι αντιπροσωπευτική του εκλογικού σώματος.

Ξεκινώντας από το δεύτερο ερώτημα, η απάντηση είναι εύκολη. Ολες οι δημοσκοπήσεις,«πειραγμένες» ή όχι, αποδεικνύουν ότι τα ποσοστά των κομμάτων στη Βουλή είναι πλασματικά.Εάν διεξαχθούν αύριο εκλογές, το ΠΑΣΟΚ που διατηρεί σήμερα την πλειοψηφία, δεν θα κερδίσει ούτε 50 έδρες. Άρα, με βάση αυτή την πραγματικότητα, είναι άδικο για το λαό και τα υπόλοιπα κόμματα να συνεχιστεί η πολιτική αδικία.

Η απάντηση στο πρώτο ερώτημα, ούτε εύκολη είναι, ούτε κανείς έχει δικαίωμα να την δώσει χωρίς σοβαρή σκέψη και ανάλυση. Αν κάποιος επιθυμεί να απαντήσει «όχι, να μη γίνουν εκλογές», θα βρει πολλά αρνητικά για να δικαιολογήσει την απάντηση. Αντίθετα, ποιός μπορεί με ήσυχη συνείδηση να υποστηρίξει ότι η χώρα πρέπει να περάσει αυτή την τραυματική εμπειρία με τους πολιτικούς της να ξεκατινιάζονται και το λαό να τους αποδοκιμάζει; Και ποιός μπορεί να αποκλείσει βίαια επεισόδια εναντίον των πολιτικών, αφού ο κόσμος δικαιολογημένα “βράζει” για όλους αυτούς τους βυθισμένους στα σκάνδαλα άχρηστους, που κατέστρεψαν την Ελλάδα.

Ουδείς μπορεί να ισχυριστεί με σιγουριά ότι η πορεία προς τις εκλογές, δεν θα είναι αιματηρή. Την ίδια στιγμή θα δεχθώ την άποψη, ότι τα παραπάνω που περιέγραψα ίσως λειτουργήσουν ως αυτοκάθαρση για όλο το σύστημα (πολιτικούς, ψηφοφόρους, δημοσκόπους, δημοσιογράφους κ.α.).

Οι εκλογές, εάν τελικώς πραγματοποιηθούν τον Μάϊο, μπορεί να οδηγήσουν σε ακυβερνησία, ακόμα και σε παρατεταμένη πολιτική κρίση. Ίσως δώσουν και άμεσα λύσεις. Εάν κερδίσουν τα«μνημονιακά» κόμματα (ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.), λογικά θα συνεχιστεί η ίδια κατάσταση, θα επιβληθούν νέα μέτρα με την ελπίδα στο θαύμα. Εάν πέσουν έξω όλες οι δημοσκοπήσεις, και το ΠΑΣΟΚ με τη Ν.Δ. δεν καταφέρουν να σχηματίσουν κυβέρνηση, τότε η Ελλάδα θα βρεθεί ενώπιον μίας νέας πρωτόγνωρης κατάστασης. Αλλά αυτό που έχει σημασία, είναι όλοι και ιδιαίτερα οι δανειστές, να σεβαστούν την ετυμηγορία του ελληνικού λαού.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση