Προκαλεί ο Μάντατζη στην Θράκη και σκιαγραφεί τις επόμενες κινήσεις της Άγκυρας στην περιοχή

• Το σύνολο των δηλώσεων στις οποίες προέβη ο Τσετίν Μάντατζη στα πλαίσια της συνέντευξης τύπου που παραχώρησε
• Ο Βουλευτής ΠΑΣΟΚ στο Ν. Ξάνθης, Τσετίν Μάντατζη πραγματοποίησε δηλώσεις για το 2011 και το ευρύτερο πολιτικό σκηνικό

Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Τσετίν Μαντατζη, στη συνέντευξη τύπου που διοργάνωσε σε ξενοδοχείο της Ξάνθης, τη Δευτέρα, 2 Ιανουαρίου, προέβη σε πολύ ενδιαφέρουσες δηλώσεις. ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΩΝ ΟΜΙΛΙΩΝ που έλαβαν χώρα στη συνέντευξη Τύπου που διοργάνωσε ο Τσετίν Μάντατζη στις 2 Ιανουαρίου. Από την πλευρά μας αφήνουμε απολύτως ασχολίαστες τις δηλώσεις αυτές, αφήνοντές τες στην κρίση των αναγνωστών μας και ευελπιστούμε στην (ανύπαρκτη έως τώρα) ευαισθησία των πολιτικών μας.

ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΩΝ ΟΜΙΛΙΩΝ ΤΗΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ ΤΥΠΟΥ ΠΟΥ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΕ Ο ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ ΣΤΙΣ 2 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2012

ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ: Μάλλον μπορούμε να ξεκινήσουμε φίλοι μου,
Πρώτα απ’ όλα θα ήθελα να σας καλωσορίσω όλους. Μπήκαμε σε ένα καινούργιο χρόνο, σας εύχομαι να έχετε μια καλή χρονιά. Ευχαριστώ τα μέλη του μειονοτικού Τύπου που ανταποκριθήκατε στην πρόσκληση και ήρθατε απόψε εδώ. Πέρυσι στις 9 Ιανουαρίου 2011, είχαμε διοργανώσει πάλι μια συνέντευξη Τύπου. Είχαμε εκφράσει κάποιες ελπίδες, θα συζητήσουμε λοιπόν όλοι μαζί για τις ελπίδες αυτές στις αρχές του 2012. Ο σκοπός μας σήμερα εδώ, είναι να κάνουμε την αξιολόγηση του 2011 με τα ΜΜΕ και να εκφράσουμε τι περιμένουμε και τι μπορεί να συμβεί το 2012 πίνοντας παράλληλα τον καφέ και το τσάι μας. Θα ήθελα για μία ακόμη φορά να σας ευχαριστήσω.
Το δεύτερο σημείο στο οποίο θα ήθελα να αναφερθώ είναι το εξής: οι συνεντεύξεις αυτές Τύπου, είθε να δώσει ο Θεός, όχι τον Ιανουάριο, τον Φεβρουάριο κατά πάσα πιθανότητα, θα το κάνουμε συχνότερα αυτό, σε ένα μεγάλο χωριό μας, όλοι μαζί, στο καφενείο ενός χωριού ή σε κάποιο άλλο μέρος, μαζί με το λαό, με τη συμμετοχή του λαού, σκεφτόμαστε να κάνουμε τη δεύτερη συγκέντρωσή μας. Δεν θα ήθελα να μακρηγορήσω, δεν υπάρχει και λόγος να γίνεται μονομερώς η συζήτηση, πιστεύω ότι το σωστό θα ήταν να ξεκινήσει η συζήτηση αυτή εν είδει κουβέντας με αμοιβαία συμμετοχή. Ξεκινάμε φίλοι μου με τις ερωτήσεις σας.
Τζεμίλ Καμπζά: Στην προηγούμενη συνέντευξη Τύπου είχατε δηλώσει ότι το 2011 θα είναι μια χρονιά γεμάτη εκπλήξεις, ότι θα βιώσουμε σημαντικές εξελίξεις. Στην αξιολόγηση που έκανα εγώ προσωπικά, είδα ότι για τη μειονότητα δεν μπορούμε να μιλήσουμε για κάτι τέτοιο. Ποιες είναι οι σκέψεις σας επ’ αυτού;

ΕΙΧΑ ΔΗΛΩΣΕΙ ΟΤΙ ΤΟ 2011 ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΟ ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ. ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΚΑΤΕΣΤΗ ΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΔΩ ΤΙΣ ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΑ

ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ: Καταρχήν, ευχαριστώ το φίλο μου Τζεμίλ Καμπζά. Κατά τη γνώμη μου πρόκειται για ένα πραγματικά καίριο ερώτημα. Πραγματικά είχαμε πει ότι το 2011 θα ήταν γεμάτο εκπλήξεις. Και όντως έτσι έγινε. Σε παγκόσμιο επίπεδο, είδαμε την αραβική άνοιξη, πάλι σε παγκόσμιο επίπεδο όλοι μαζί γίναμε μάρτυρες της οικονομικής κρίσης στην Ευρώπη.

Εξετάζοντας την περίπτωση της χώρας μας, είδαμε την αποχώρηση του Παπανδρέου από την κυβέρνηση, όλοι μαζί είδαμε τη δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα. Κοιτώντας βέβαια τη μειονότητα, δυστυχώς δεν μπορέσαμε να δούμε τις εκπλήξεις που εκφράσαμε. Από το 2010 και στο εξής, μαζί με τον βουλευτή του Ν. Ροδόπης, Αχμέτ Χατζηοσμάν, φτάσαμε σε πολύ καλό σημείο όσον αφορά σε πολλά προβλήματα της μειονότητας. Πράγμα που συνεχίστηκε και το 2011.
Ιδιαίτερα στο θέμα των μουφτήδων, κάναμε δεκάδες συνελεύσεις. Περιμέναμε οι συνελεύσεις αυτές να αποδώσουν καρπούς. Δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν συνέβη το 2011.
Η μόνη εξέλιξη που υπήρξε τις τελευταίες ημέρες του 2011, ήταν η σύσκεψη των Υπουργών, στα πλαίσια της οποίας συζητήθηκε το θέμα της μουφτείας, για το οποίο συμφώνησαν τα δύο κόμματα, πράγμα στο οποίο έγινε επιφανειακή αναφορά στα πλαίσια του κοινοβουλίου.

Αν κοιτάξουμε βέβαια το 2011, κατά τη γνώμη ακόμα και αν οι απαιτήσεις μας έμειναν αναπάντητες, υπήρξε μια συνεργασία μεταξύ των ανθρώπων της μειονότητας, των αιρετών της μειονότητας με την πολιτική ηγεσία του τόπου, ιδιαίτερα όσον αφορά στη συγχώνευση των σχολείων.
Φυσικά η συνεργασία αυτή δεν έγινε αφεαυτού, όπως θυμάστε χρειάστηκε να εκδώσω ένα δελτίο Τύπου και μετά τα πράγματα μπήκαν στη σωστή τους πορεία. Στη συνέχεια, την απόφαση που έλαβε η μειονότητά μας, με τους συλλόγους της, τη στείλαμε στο υπουργείο και το υπουργείο δέχτηκε την απόφασή μας. Πρόκειται ίσως όχι για μια πρωτιά, αλλά για κάτι που συμβαίνει σπάνια. Το γεγονός αυτό χαροποίησε τη μειονότητα. Η μειονότητα μαζεύτηκε με τους δικούς της συλλόγους και έλαβε απόφαση για το ποια σχολεία θα συγχωνευθούν. Το γεγονός αυτό μας ενέπνευσε ελπίδα για το μέλλον.

Το δεύτερο σημείο στο οποίο θα πρέπει να αναφερθούμε, είναι το κλείσιμο της ΕΠΑΘ, που αν με ρωτήσετε, θα σας πω ότι πρόκειται για ένα ιστορικό βήμα. Δεν είναι ανάγκη να πούμε κάτι παραπάνω για την ΕΠΑΘ, όλοι μας εδώ και πολλά χρόνια, υποστηρίζαμε το κλείσιμό της και την αντικατάστασή της με μία σχολή εκπαίδευσης δασκάλων.
Φυσικά η σχολή αυτή ξεκινά τις εργασίες τις στους κόλπους του πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης. Εγώ σκέφτομαι το εξής: Η νέα σχολή ανοίγει φυσικά και έχει μειονεκτήματα. Πιστεύω όμως ότι είναι κλάσης ανώτερη από την ΕΠΑΘ. Όσο κακή και εάν είναι, διότι, πρώτον, η ΕΠΑΘ είναι κατάλοιπο της χούντας. Δεύτερον, εάν κοιτάξουμε τους δασκάλους που είχαν εκπαιδευθεί εδώ… ας μην αναφερθώ σε αυτό, ας πω κάτι άλλο. Οι μαθητές της νέας σχολής θα είναι κατά τη γνώμη μου άνθρωποι που σκέφτονται και κινούνται ελεύθερα.
Στο σημείο αυτό βέβαια έχουμε και κάποιες προσδοκίες. Στα πλαίσια ενός προγράμματος, θα έρθουν μάλλον από το πανεπιστήμιο του Τσανάκαλε δάσκαλοι στα πλαίσια του προγράμματος ERASMUS. Εάν πραγματοποιηθεί και αυτό το βήμα, τότε θα είμαι πεπεισμένος ότι η νέα σχολή θα είναι κλάσης ανώτερη από την ΕΠΑΘ. Γιατί αυτή η πληγή, αυτή η γάγγραινα, πρέπει να κλείσει. Είμαι ευτυχής που εν τέλει έκλεισε. Πέραν από αυτό, εάν υπάρχουν μειονεκτήματα στη νέα σχολή, αυτά θα πρέπει να διορθωθούν. Θα θέσουμε όλοι τις ιδέες μας επί τάπητος, θα εργασθούμε, θα ασκήσουμε πιέσεις, όμως η νέα σχολή είναι πολύ καλύτερη από την προηγούμενη. Εν γένει αξιολογώ θετικά αυτές τις εξελίξεις.

ΘΑΡΡΕΙΣ ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΙΩΣΕ ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΜΕΙΣ ΜΕΙΝΑΜΕ ΠΙΣΩ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΘΕΩΡΗΣΕ ΣΩΣΤΟ Ο ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΣΤΗ ΣΥΣΚΕΨΗ

Ένα ακόμη γεγονός που συνέβη στο κλείσιμο του χρόνου και απογοήτευσε εμένα προσωπικά αλλά και τη μειονότητα, είναι η αδιάφορη συμπεριφορά των πολιτικών κομμάτων για την μειονότητα, η μεγαλύτερη έκφραση της αδιαφορίας αυτής, ήταν και η υπουργική σύσκεψη που έγινε στο γραφείο του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, κου Πάγκαλου, στην οποία συμμετείχαν, η υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων, κα Άννα Διαμαντοπούλου και ο υφυπουργός Ανάπτυξης και βουλευτής Ξάνθης.

Εγώ λοιπόν έκανα την εξής εκτίμηση. Θαρρείς και η Ελλάδα σημείωσε μεγάλη ανάπτυξη και μόνο εμείς μείναμε πίσω και έτσι θεώρησε σωστό ο υφυπουργός ανάπτυξης να έρθει εδώ. Εγώ τα δύο χρόνια που είμαι βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος, δεν έχω δει καμία ανάπτυξη στην περιοχή μας, αν έχει δει κανείς άλλος ας μας πει. Δεύτερον, ούτε εγώ, ούτε και ο Χατζηοσμάν ήμασταν ενήμεροι για τη σύσκεψη αυτή. Το πιο σημαντικό όμως όλων, το στοιχείο που προκαλεί ερωτήματα είναι γιατί μετά το πέρας της σύσκεψης, οι συμμετέχοντες στη σύσκεψη δεν απέστειλαν τουλάχιστον σε εμένα, στον Τσετίν Μάντατζη, τα πρακτικά της συνάντησης ή τουλάχιστον πληροφορίες σχετικά με το νομοσχέδιο. Αυτά ήθελα να θέσω υπόψη σας και είμαι ανοιχτός στις ερωτήσεις σας.

Σαμί Κραμπιγίκογλου: Αυτή τη στιγμή δεν έχουμε πληροφορίες για το νομοσχέδιο; Δεν αναφέρθηκε κανένας σε αυτό μετά τη σύσκεψη;

ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ: Δυστυχώς ακόμη μέχρι αυτή τη στιγμή, δεν έχω επίσημα πληροφορίες επί του ζητήματος, γνωρίζω όμως πολύ καλά το πνεύμα του νομοσχεδίου. Πως το γνωρίζω; Διότι κατά τη διάρκεια των σχετικών συναντήσεων ήμουν εκεί και γνωρίζω το προσχέδιο, σε ποιο σημείο έχουμε φτάσει, σε ποια σημεία συμφώνησαν, σε ποια δεν συμφώνησαν, πιστεύω ότι μπορώ να καταλάβω πως θα είναι το νέο αυτό νομοσχέδιο.

Αχμέτ Νταβούτ: Όπως είπατε και πριν, το θέμα των συγχωνεύσεων των σχολείων σας βρίσκει σύμφωνο. Στην Κομοτηνή όμως, στην ορεινή περιοχή της Ροδόπης υπάρχουν προβλήματα σε αρκετά σχολεία. Το σχολείο στη Χαράδρα είναι κλειστό και τα παιδιά δεν μπορούν να πάνε στο σχολείο. Εντωμεταξύ έχουμε φτάσει σχεδόν στη μέση της σχολικής χρονιάς και το γεγονός αυτό αποτελεί μεγάλο πρόβλημα για εμάς. Το πρόβλημα αυτό δεν έχει συζητηθεί κατά τις συναντήσεις σας με τους συλλόγους και τα ιδρύματά μας;
Μια ακόμη ερώτηση που θα ήθελα να σας θέσω είναι η εξής: Σε περίπτωση που στο μέλλον υπάρξουν παιδιά με ποιο τρόπο θα καταστεί δυνατή η επαναλειτουργία του σχολείου ή μήπως το σχολείο θα λειτουργήσει ως «βοηθητικό». Στην περιοχή υπήρξε και στο παρελθόν πρόβλημα με σχολείο που λειτουργούσε «βοηθητικά». Θα υπάρξει και πάλι το ίδιο πρόβλημα; Υπάρχει κάποιο επίσημο έγγραφο, ένα εχέγγυο, από το κράτος ή τους αρμοδίους που να προβλέπει τα της επαναλειτουργίας του σχολείου σε περίπτωση ύπαρξης παιδιών;

ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ: Λοιπόν. Εγώ αλήθεια δεν γνωρίζω κάτι για την κατάσταση του σχολείου. Πρόκειται για κάποιο σχολείο που ζητήθηκε η λειτουργία του;
Αχμέτ Νταβούτ: Ναι.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΡΗΤΟ ΤΟΥ ΝΤΕΜΙΡΕΛ: «ΤΟ ΧΘΕΣ ΕΙΝΑΙ ΧΘΕΣ, ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΕΙΝΑΙ ΑΥΡΙΟ». ΕΜΕΙΣ ΑΥΤΑ ΤΑ ΒΙΩΣΑΜΕ ΑΠΟ ΠΟΛΛΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΟΛΛΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ

ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ: Τότε, πραγματικά δεν γνωρίζω κάτι. Εάν πρόκειται για κάτι σημαντικό, τότε θα συμπεριληφθεί στην ατζέντα της συμβουλευτικής επιτροπής και εκεί θα το συζητήσουμε όλοι μαζί. Δεύτερον, η πρόταση που μας έγινε αρχικά από το Υπουργείο Παιδείας, ήταν η εξής: Για την Ξάνθη, να συγχωνευθούν 20 περίπου σχολεία, μπορεί και περισσότερα. Για την Κομοτηνή, 40 περίπου σχολεία.
Σε δεύτερο επίπεδο, ο αριθμός των προς συγχώνευση σχολείων στην Ξάνθη έπεσε στα 11 και στην Κομοτηνή, εάν δεν με απατά η μνήμη μου, στα 20 με 25. Ο αριθμός που προτείναμε εμείς ήταν πολύ μικρότερος σε σχέση με αυτόν. Εάν κοιτάξετε τα σχολεία αυτά, που είχαν περιορισμένο αριθμό μαθητών και στο παρελθόν ήταν κλειστά, θα δείτε ότι στην πραγματικότητα κανένα σχολείο δεν έχει κλείσει. Πρόκειται απλά για προσωρινή παύση της λειτουργίας τους. Εάν κάποια των ημερών, υπάρξει αριθμός μαθητών που αρκεί για την επαναλειτουργία του, τότε.. εμείς ξέρετε μιλήσαμε με τους αρμόδιους στο Υπουργείο και ήταν όλοι εκεί, οι δύο βουλευτές μας καθώς και οι αρμόδιοι των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Σε περίπτωση που ο αριθμός των μαθητών ξεπεράσει ένα ορισμένο όριο, τότε υπάρχει η δυνατότητα να επαναλειτουργήσει το σχολείο.

Αχμέτ Νταβούτ: Και στη Χαράδρα έτσι έγινε αλλά το σχολείο δεν άνοιξε.

ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ: Πιστέψτε με, δεν είμαι ενημερωμένος επ’ αυτού. Κοιτάξτε, κανένα σχολείο εφόσον υπάρχει η συνθήκη της Λοζάνης δεν μπορεί να κλείσει. Μπορεί μόνο να υπάρξει μια προσωρινή παύση στη λειτουργία του. Και στο Υπουργείο τα σχολεία αυτά αναφέρονται ως σχολεία εκτός λειτουργίας. Σε περίπτωση που συμβεί κάτι τέτοιο, θα το συμπεριλάβουμε στην ημερήσια διάταξη, γιατί πιστέψτε δεν γνωρίζω κάτι περισσότερο πάνω στο εν λόγω ζήτημα και θα το συζητήσουμε.
Υπάρχει απέναντί σας ένα κράτος. Το κράτος αυτό προσέγγιζε για πολλά χρόνια τη μειονότητα με βάση προκαταλήψεις. Για πολλά χρόνια βλέπουμε τους περιορισμούς που εφαρμόζονται από τους έχοντες την εξουσία στην τοπική κοινωνία στον οικονομικό και τον κοινωνικό τομέα. Όμως άλλα λέγονται τη μια μέρα και άλλα την άλλη.
Υπάρχει μια ρήση του Ντεμιρέλ: το χθες είναι χθες, το σήμερα είναι σήμερα και το αύριο-αύριο. Εμείς τα βιώσαμε αυτά από τα ελληνικά κόμματα. Δεν είναι εύκολο να βάλεις το χέρι σου στη φωτιά. Το ζήτημα αυτό δεν είναι εύκολο και εάν πραγματικά υπάρχει κάποιο πρόβλημα τότε θα ασχοληθούμε με αυτό όλοι μαζί.

Τζεμίλ Καμπζά: Πριν από λίγο δηλώσατε ότι πιστεύετε ότι η νεοϊδρυθείσα παιδαγωγική σχολή θα είναι καλύτερη από την προηγούμενη.

ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ: Ναι

ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΜΑΘΗΤΗΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΚΕΙ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΕΛΛΗΝΑΣ ΜΑΘΗΤΗΣ ΝΑ ΔΙΔΑΞΕΙ ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΣΧΟΛΕΙΑ

Τζεμίλ Καμπζά: Υπάρχει κατά τη γνώμη σας έτοιμο ένα ορισμένο καταστατικό της λειτουργίας της σχολής, διότι υπάρχει το εξής πρόβλημα: Από τη στιγμή που θα ανοίξει, αφού διασφαλισθεί η ίδρυσή της, προβάλλει η εξής διαμάχη: Στη σχολή θα εισέλθουν και Έλληνες, οι οποίοι στη συνέχεια θα διδάξουν τουρκικά στα μειονοτικά σχολεία.

ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ: Με την άδεια σου να κάνω μια διόρθωση: Με βάση τα όσα γνωρίζω, τουλάχιστον μέχρι αυτή τη στιγμή, σύμφωνα με την πρακτική μέχρι τώρα, κανένας έλληνας δεν έχει θέση εκεί. Δεν υπάρχει περίπτωση να έρθει έλληνας φοιτητής να διδάξει τουρκικά στα δικά μας τα σχολεία. Αυτό το υποστήριζα πάντα και θα συνεχίσω να το υποστηρίζω. Δεν πρόκειται βέβαια για απαγόρευση. Σε περίπτωση που συμβεί κάτι τέτοιο θα ασχοληθούμε τότε με αυτό. Έχει 40 χρόνια που γίνεται αυτό στη μειονότητα.

Τζεμίλ Καμπζά: Θα ήθελα να επανέλθω στην ερώτηση που έθεσα πρωτύτερα, σχετικά με τη σχολή που ιδρύθηκε στη θέση της ΕΠΑΘ. Κατά τη γνώμη μου η αρχή έγινε λάθος. Εγώ προσωπικά δεν υπήρξα μάρτυρας αυτού που λέτε ότι έγινε στη συγχώνευση των σχολείων, δηλαδή να υπήρξε συζήτηση με τους βουλευτές μας και με βάση αυτό το διάλογο που είπατε, να λήφθηκε η απόφαση, δεν άκουσα κάτι τέτοιο.

ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ: Όχι. Εγώ θα πω το εξής: Οι ενέργειες σχετικά με το κλείσιμο της ΕΠΑΘ και την ίδρυση της νέας σχολής στη θέση της έγιναν, μετά από διαβουλεύσεις με εμάς, τους δύο βουλευτές. Είναι σίγουρο το γεγονός ότι το θέμα διευθετήθηκε με αμοιβαίες συζητήσεις. Εάν τώρα υπάρχουν κάποιες καθυστερήσεις, θα διορθωθούν και αυτές με το θέλημα του Θεού.

Τζεμίλ Καμπζά: Η μειονότητα αξίωσε την είσοδο στην εν λόγω σχολή μόνο των μαθητών της μειονότητας αλλά η αξίωσή της αυτή δεν λήφθηκε υπόψη. Τη στιγμή αυτή, μπορεί ο αριθμός των 20 φοιτητών που δέχεται η σχολή να γέμισε μόνο από μαθητές της μειονότητας, αλλά μπορεί και να μην επέλεξε τη σχολή κανένας από τους έλληνες μαθητές. Αυτό δεν σημαίνει ότι κάτι τέτοιο δεν θα συμβεί και στο μέλλον. Στο νόμο υπάρχει θέμα. Η κατάσταση συνεχίζει ως έχει χωρίς να υπάρχει η παραμικρή εξέλιξη στο ζήτημα αυτό, στο οποίο έδωσε τόση μεγάλη έμφαση η μειονότητα.

ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ: Εδώ συμβαίνει το εξής: εάν δεν απατώμαι, ο νόμος 697 προβλέπει την απασχόληση στα μειονοτικά σχολεία μόνο αποφοίτων της ΕΠΑΘ. Κάτι παρόμοιο θα υπάρχει και στον νόμο αυτό. Όποιος αποφοιτήσει από τη σχολή, ή μάλλον να το θέσω ως εξής: όποιος διδάξει στα μειονοτικά σχολεία θα πρέπει να είναι μέλος της μειονότητας. Εγώ επειδή ασχολούμαι με το θέμα εξαρχής, δηλώνω ενώπιον του Τύπου μπροστά σε όλους ότι πιστεύω ότι δεν θα εμφανιστεί κάποιο πρόβλημα.

Ραμαντάν Μολλά: Πριν από λίγο μας μεταφέρατε την είδηση ότι έγινε μια σύσκεψη με τον κο Πάγκαλο, στην οποία οι βουλευτές μας δεν παρευρέθησαν, δεν ήταν καν ενήμεροι. Όπως γνωρίζουμε, ο κος Παπανδρέου επισκέφτηκε το Δημάριο την περίοδο της πρωθυπουργίας του κατά τη διάρκεια της οποίας η είδηση ότι πρόκειται να υπάρξουν σημαντικές εξελίξεις, όσον αφορά στα πολύ σημαντικά και ιστορικά θέματα και προβλήματα της μειονότητας, έπεσε, θα μπορούσαμε να πούμε, σαν βόμβα. Ωστόσο, εγώ στο σημείο αυτό διαπιστώνω μια αντίφαση. Οι εξελίξεις στις οποίες αναφέρθηκε ο Παπανδρέου στα πλαίσια της επίσκεψής του στο Δημάριο, ήταν προσωπικές του απόψεις ή ήταν επίσημες θέσεις του κόμματος; Γιατί σε περίπτωση που ήταν θέσεις του κόμματος, ποιος είναι ο λόγος που δεν κλήθηκαν να παραστούν και οι βουλευτές μας στη σύσκεψη που έγινε στο γραφείο του Πάγκαλου; Πιστεύω ότι υπάρχει μια αντίφαση στο σημείο αυτό.

ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ: Η απάντηση μου σε αυτό είναι η εξής: όταν ήρθε εκεί ο Παπανδρέου ήρθε με την ιδιότητα του Πρωθυπουργού. Οι απόψεις ενός Πρωθυπουργού, δεν μπορούν κατά τη γνώμη μου να είναι προσωπικές. Ήρθε με την ιδιότητα του Πρωθυπουργού, ο οποίος εκπροσωπούσε την κυβέρνηση. Όσον αφορά στην σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο γραφείο του Πάγκαλου, εγώ έχω να πω το εξής: δεν ήταν δυνατόν να προσκληθούμε και εμείς διότι επρόκειτο για σύσκεψη υπουργών της υπουργικής επιτροπής. Εγώ τουλάχιστον το γνωρίζω αυτό. Τι θα μπορούσε όμως να γίνει;
Κοιτάξτε εμείς οι δύο βουλευτές μπορεί να έχουμε κάνει και δέκα συσκέψεις με βάση το εν λόγω ζήτημα. Έπρεπε λοιπόν να είχαν καλέσει και να μας έλεγαν: εμείς μέχρι εδώ έχουμε φτάσει. Εμείς μέχρι εδώ μπορούμε να κάνουμε. Και αυτό θα το θέσουμε και στη σύσκεψη. Πρώτα στην υπουργική σύσκεψη και έπειτα το γεγονός αυτό θα εισέλθει και στη βουλή. Ή ακόμα, θα έπρεπε μετά το πέρας της σύσκεψης, να δηλώσουν ανοιχτά την απόφαση που πήραν. Σε αυτά τα στοιχεία συμφωνούμε, αυτά τα σημεία τα αποδεχόμαστε, αυτά δεν τα αποδεχόμαστε. Έτσι θα έπρεπε να το θέσουμε. Ή αν είχαν πει έστω έτσι προτιθέμεθα να το θέσουμε, τότε η κατάσταση θα ήταν διαφορετική.
Κατά τη γνώμη μου βέβαια δεν υπάρχει κάτι το οξύμωρο μεταξύ των δηλώσεων του τότε Πρωθυπουργού και του εν λόγω συμβάντος. Το εν λόγω συμβάν αποτελεί παράδειγμα της παλιάς νοοτροπίας που ίσχυε και την γνωρίζουμε όλοι. Ποια ήταν αυτή η νοοτροπία; Εμείς μιλάμε χωρίς να ρωτάμε τη μειονότητα, χωρίς να τη συμβουλευόμαστε, κάνουμε έναν –τύποις- διάλογο, αλλά τελικά κάνουμε αυτό που ξέρουμε. Δεν αποκλίνουμε από αυτό που ξέρουμε. Εγώ πραγματικά έτσι αξιολόγησα το γεγονός. Αυτοί που ασχολήθηκαν περισσότερο με το γεγονός ήταν τα μέλη του ελληνικού Τύπου. Ο ελληνικός Τύπος με ανησύχησε πολλές φορές επί του θέματος, εξέφρασε τις απόψεις μου, πολλοί από το μειονοτικό Τύπο, δεν μου τηλεφώνησαν καν για να μου πουν: «Πραγματοποιήθηκε η τάδε σύσκεψη, ποιές είναι οι απόψεις σου ως βουλευτής;».

ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΜΕΙΣ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΘΕΩΡΟΥΜΑΣΤΕ ΠΟΛΙΤΕΣ ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΘΕΜΑ!

Το ερώτημα ήταν στην πραγματικότητα το εξής. Εμείς, εγώ και ο Χατζηοσμάν, είμαστε βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος, ή τέλος πάντων βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, που συμμετέχει στην κυβέρνηση συνεργασίας. Είναι ντροπή κατά τη γνώμη μου, να μην μας καλέσουν πριν ή και μετά τη σύσκεψη για να μας ενημερώσουν σχετικά με τα περιεχόμενά της. Δεν μπορώ να το διανοηθώ καν. Και το γεγονός ότι δεν βγήκε ούτε ένας υπουργός στον Τύπο να μιλήσει για το περιεχόμενο της σύσκεψης, ούτε καν για ένα κομμάτι της, αποτελεί πραγματικά δεν μπορώ να το καταλάβω. Το πραγματικό πρόβλημα δηλαδή είναι ότι εμείς σε αυτήν τη χώρα, συνεχίζουμε να θεωρούμαστε πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Αυτό είναι το πραγματικό ζήτημα. Τι είναι όμως αυτό; Πρόκειται για το προϊόν της νοοτροπίας που εδώ και χρόνια γνωρίζουμε. Απ' ό,τι φαίνεται δηλαδή, ο μηχανισμός των κομμάτων δεν έχει αλλάξει καθόλου, ούτε και υπάρχει καμία πρόθεση να αλλάξει.
Θα πω και αυτό: Κοιτάξτε λίγο, την οικονομική κρίση στην οποία βρίσκεται η Ελλάδα. Πώς δημιουργήθηκε αυτή; Αφεαυτού της; Νομίζω ότι δεν πρόκειται μόνο για μια οικονομική κρίση. Πρόκειται για τα επακόλουθα μιας πολιτικής κρίσης. Ο λόγος; Μετά το 1974, οι άνθρωποι που διοικούν αυτή τη χώρα, ήταν πάντοτε οι ίδιοι. Εάν τα ίδια αυτά άτομα κάνουν διακρίσεις εις βάρος της μειονότητας εδώ και τόσα χρόνια, τα ξέρετε πολύ καλά αυτά, δεν είναι ανάγκη να τα λέμε, εάν εμείς, έχουμε βέβαια τουρκικές ρίζες, είμαστε μουσουλμάνοι αλλά είμαστε και πολίτες αυτής της χώρας. Αλλά αν κοιτάξει κανείς από το ’74 μέχρι τα μέσα του 90’, η κοινωνία αυτή, βίωσε περιορισμούς στον κοινωνικό και οικονομικό τομέα. Στην εκπαίδευση, στις θρησκευτικές ελευθερίες… Εάν αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν να βγάλουν εις πέρας αυτά, το 2011, εμείς αυτά τα είδαμε 40 χρόνια πριν, 30 χρόνια πριν… Αν κοιτάξετε όμως το 2010 και το 2009, βρισκόμαστε σε οικονομική κρίση. Ποιος το έκανε αυτό; Αυτό το έκαναν και πάλι οι πολιτικοί. Πραγματικά λέω μερικές φορές, εμείς ως μειονότητα θα πρέπει να λέμε και ευχαριστώ, θα μπορούσαν να μας είχαν κάνει και χειρότερα. Συνεπώς βλέπω ότι η παλιά αυτή νοοτροπία επιστρέφει και θα ήθελα να πω ακόμη αυτό φίλοι μου, στο μέλλον οι εθνικιστικές τάσεις στη χώρα μας θα αυξηθούν. Το γεγονός ότι το κόμμα ΛΑΟΣ αποτελεί σήμερα συντελεστή της κυβέρνησης, αποτελεί κατά τη γνώμη μου, ένα καθόλου ελπιδοφόρο σημάδι για το μέλλον της Ελλάδας. Το σημείο αυτό, στο οποίο βρίσκεται η Ελλάδα είναι καίριο για αυτήν.

ΟΠΟΙΑ ΚΙΝΗΣΗ ΕΓΙΝΕ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ, ΕΓΙΝΕ ΕΙΣ ΓΝΩΣΙΝ ΟΛΩΝ. ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΥΧΑΡΠΑΣΤΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΔΥΟ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ

Αμπντουλχαλίμ Δεδέ: Το 1952 υπογράφηκε πολιτιστικό σύμφωνο μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας. Με το σύμφωνο αυτό ήρθαν από την Τουρκία στη δυτική Θράκη, δάσκαλοι απόφοιτοι από τις τουρκικές παιδαγωγικές σχολές για να εργασθούν στα σχολεία μας. Τις χρονιές 1966-67 άνοιξε η ΕΠΑΘ. Τις χρονιές 1958-1968 διορίσθηκαν περί τους 300 δασκάλους, που είχαν αποφοιτήσει από παιδαγωγικές σχολές της Τουρκίας. Από τη χρονιά εκείνη και έπειτα, οι δάσκαλοι που είχαν αποφοιτήσει από παιδαγωγικές σχολές της Τουρκίας, άρχισαν να απολύονται ένας-ένας και έμειναν 280-190 δάσκαλοι. Από το 1967 και μετά οι δάσκαλοι που είχαν αποφοιτήσει από την ΕΠΑΘ, άρχισαν να διορίζονται στα μειονοτικά σχολεία κατά προτεραιότητα, αντιβαίνοντας έτσι, το Σύνταγμα και τους νόμους.

ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ: Σωστά…

Αμπντουλχαλίμ Δεδέ: Εδώ και δύο χρόνια, με τη συνταξιοδότηση του τελευταίου δασκάλου αποφοίτου τουρκικής παιδαγωγικής σχολής πριν από δύο χρόνια, όλοι οι δάσκαλοι στα μειονοτικά σχολεία είναι απόφοιτοι της ΕΠΑΘ.
Επίσης, μέχρι και πριν από πέντε χρόνια, μόνο το 2% των μαθητών της μειονότητας, φοιτούσαν στα ελληνικά δημοτικά σχολεία. Μέσα στα τελευταία πέντε χρόνια, ο αριθμός των μαθητών της μειονότητας που φοιτά στα ελληνικά σχολεία ανήλθε στους 4.600. Μιλάμε για το 46% των μαθητών της μειονότητας. Ο αριθμός των μαθητών της μειονότητας που φοιτά στα μειονοτικά σχολεία, είναι 6.300. Από τους 10.500 μαθητές, οι 4.500 φοιτούν στα ελληνικά σχολεία, και ω του θαύματος, αυτό συνέβη με τις αντιδράσεις που σημειώθηκαν ειδικά στην Ξάνθη, από την μειονότητα τη δεκαετία του ’80. Πρώτα έγινε στα Μελίβοια και μετά στο Γιαλιστερό. Για χρόνια τα σχολεία ήταν κλειστά ή σε απεργία. Μια περίοδο, τα παιδιά εκείνης της περιόδου, πήγαν στην Τουρκία με αποτέλεσμα να διασκορπισθούν οικογένειες.
Και μιας και μιλάμε για τη μειονοτική εκπαίδευση ας έρθουμε τώρα στη σημερινή κατάσταση. Σήμερα οι ΕΠΑΘίτες δάσκαλοι, οι οποίοι δεν τυγχάνουν αναγνώρισης από τη μειονότητα, έχουν γίνει οι κλειδοκράτορες της μειονοτικής εκπαίδευσης. Ένας από τα μέλη της συμβουλευτικής επιτροπής, της οποίας είστε και αντιπρόεδρος, ο οποίος συμμετέχει καις τους μηχανισμούς λήψης αποφάσεων είναι απόφοιτος της ΕΠΑΘ.
Τι είδους κατάσταση είναι αυτή; Από τη μια δεν τους θέλουμε, από την άλλη συνεργάζεστε στον τομέα της μειονοτικής εκπαίδευσης, με αυτούς που την κατακρεουργούν, που τη ρεζιλεύουν και στέλνουν τα παιδιά της μειονότητας στα ρωμαίικα σχολεία, με τους ΕΠΑΘίτες, κάθεστε στο ίδιο τραπέζι μαζί τους και λαμβάνετε και μαζί τους αποφάσεις. Περνάτε τον καιρό σας με το να παίρνετε μαζί τους αποφάσεις για τη σχολική χρονιά, με το να δημοσιεύετε μαζί τους μηνύματα για την εκπαίδευση, βγήκατε μαζί τους φωτογραφίες.
Εάν τα λάβουμε όλα αυτά υπόψη μας, είτε με το κλείσιμο ή τη συγχώνευση των σχολείων, το κλείσιμο της ΕΠΑΘ ήταν όντως μια πολύ σημαντική απόφαση αλλά έως πότε; Ο Παπανδρέου, τέως σήμερα Πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, όταν ήταν Υπουργός Εθνικής Παιδείας το 1995, στη σύσκεψη που πραγματοποίησε με τους Πρυτάνεις στην Κομοτηνή, πρώτη φορά του αναφέρθηκε το θέμα της ΕΠΑΘ από τον επιφαινόμενο και τότε κατάλαβε τι είδους ίδρυματα είναι τα ιεροσπουδαστήρια. Πώς ήταν τα ιεροσπουδαστήρια ξέρετε; Ξέρετε πότε ισοβαθμίστηκαν με τα λύκεια; Το 1998. Μέχρι το 1998 τα ιεροσπουδαστήρια δεν ήταν ισόβαθμα με τα λύκεια. Οι απόφοιτοι των ιεροσπουδαστηρίων που δεν ήταν ισόβαθμοι με τα λύκεια, εισέρχονται στην υποτιθέμενη πανεπιστημιακού επιπέδου σχολή της ΕΠΑΘ. Οι απόφοιτοι της ΕΠΑΘ, έρχονταν και δίδασκαν στα σχολεία μας ως απόφοιτοι πανεπιστημίου.
Πρόκειται για το παιχνίδι μιας καιροσκοπικής νοοτροπίας του ελληνικού κράτους εναντίον της μειονότητας. Και για ποιο λόγο; Διότι η μειονότητά μας έμαθε να μην αντιδρά ποτέ. Τώρα οι φίλοι μας κάθονται και θέτουν κάποια ζητήματα σε σχέση με τη νεοϊδρυθείσα σχολή, αν και πως θα γίνει. Όντως πρόκειται για κάτι καλό όπως είπατε, πρόκειται για ένα ορθό βήμα, άνοιξε η σχολή, να δούμε τώρα τι θα γίνει στη συνέχεια. Σε περίπτωση όμως που ξεκινήσουν να διορίζονται και ρωμιοί δάσκαλοι στα μειονοτικά σχολεία για να διδάξουν τούρκικα… Ας πούμε λοιπόν ότι μπήκε, φέτος δεν μπήκε, μπήκαν 20 Τούρκοι στη σχολή. Αν του χρόνου μπουν και 2 Ρωμιοί, θα έχουμε 18 Τούρκους και 2 Ρωμιούς. Την επόμενη χρονιά μπορεί να έχουμε 15 Τούρκους και 5 Ρωμιούς. Και αυτοί οι δάσκαλοι θα ξεκινήσουν να διορίζονται στα σχολεία μας. Τότε η μειονότητα αυτή θα αντιδράσει όπως αντιδρούμε κατά των αποφοίτων της ΕΠΑΘ. Ακριβώς όπως συνέβη στη Μελίβοια και στο Γιαλιστερό. Σε ένα, σε δύο, σε τρία, σε τέσσερα χρόνια, όπως και να’ χει θα τα κλείσουμε τα σχολεία μας.
Τα άλλα σχολεία βέβαια, είναι δωρεάν. Διότι η μειονότητα αυτή αγαπά πολύ το τζάμπα. Δεν είναι και πολύ συνηθισμένη να πληρώνει δασκάλους. «Ε και τι να γίνει, δώσ’ τα στο ρωμιό το δάσκαλο! Όπως και να ‘χει το στέλνουμε και να μην το στείλουμε έτσι κι αλλιώς ρωμιός δάσκαλος έρχεται και στο τουρκικό σχολείο. Καλύτερα να μην ασχολείσαι!» Όπως δηλαδή καθόμαστε σήμερα και συζητάμε αυτά που λέγαμε πριν από 20 χρόνια, θα δείξουμε άραγε την ίδια αντίδραση όταν μετά από 20 χρόνια ξεκινήσουν να διδάσκουν Ρωμιοί στα τούρκικα σχολεία; Μήπως θα αποδεχθούμε τους ρωμιούς εκπαιδευτικούς ως μειονοτικούς και θα τους βάλουμε και αυτούς στη συμβουλευτική επιτροπή;
Δεν πρόκειται για καθημερινά, απλά γεγονότα. Πρόκειται για πολιτικές κινήσεις που οδηγούν σε συγκεκριμένο σημείο, πρόκειται για την πολιτική που ακολουθεί το κράτος. Εσείς ως βουλευτής, οι δύο βουλευτές της μειονότητας, τα σκεφτήκατε καθόλου αυτά εις βάθος, τα εξετάσατε; Ποια θα είναι η οδός που θα πρέπει να ακολουθηθεί; Όσο είμαστε ακόμη στο ξεκίνημα, «Σταματήστε! Στοπ! Την είδαμε την καλή σας πρόθεση!» Στην ακαδημία, στους δασκάλους, στα μειονοτικά σχολεία.
Εγώ βάζω στοίχημα. Πριν από είκοσι χρόνια έβαζα στοίχημα ότι θα κλείσουν τα σχολεία μας. Συνεχίζω λοιπόν το στοίχημά μου. Σε είκοσι χρόνια θα έχουν απομείνει 10-15 μειονοτικά σχολεία. Και αυτά στα ορεινά χωριά. Στα μακρινά χωριά. Μετά από είκοσι χρόνια δεν θα μείνει μειονοτικό σχολείο. Διότι ήδη οι μισοί μαθητές της μειονότητας φοιτούν στα ελληνικά δημοτικά σχολεία. Υπάρχουν ρωμιοί δάσκαλοι ή δάσκαλοι που δεν γνωρίζουν τούρκικα, υπάρχουν σήμερα δάσκαλοι που δεν ξέρουν τούρκικα, αν είναι δυνατόν! Ο εγγονός μου σπάει πλάκα με το δάσκαλό του. Ο δάσκαλος τούρκικα δεν γνωρίζει και έρχεται να του κάνει μάθημα τουρκικών! Ποιο μάθημα;
Για να μην γίνουν πιο έντονα αυτά τα θέματα, δεν πρέπει να κάνουμε όπως στη συμβουλευτική επιτροπή «Άντε να τελειώσουμε και μια ώρα νωρίτερα, όλα εντάξει με τις αποφάσεις που λήφθηκαν στο παρελθόν, εντάξει φίλοι μου; Εντάξει. Άντε τελείωσε και αυτό». ή θα τις κανονίσουμε τις δουλειές αυτές ως μειονότητα, ή οι καταστάσεις θα μας ξεπεράσουν.
Το ζήτημα της εκπαίδευσης είναι ελληνοτουρκικό ζήτημα. Όπως και το ζήτημα των βακουφίων. Επαναλαμβάνω λοιπόν: ούτε το θέμα των βακουφίων μπορούμε να το λύσουμε μόνοι μας ούτε και το θέμα της εκπαίδευσης.
Γιατί, κύριε βουλευτή μου, δεν ξέρουμε ακόμα τον τρόπο να παλεύουμε με βάση τα δικά μας πιστεύω και τις δικές μας επιθυμίες. Τα περιμένουμε όλα από την Αθήνα, από την Άγκυρα. Αν δεν το κάνουμε εμείς, όπως και να ’χει η Άγκυρα θα ασκήσει πιέσεις. Δεν ασκεί πιέσεις! Αυτό θα πρέπει να το καταλάβετε μια ώρα αρχύτερα! Εάν η Άγκυρα ασκούσε πιέσεις, δεν θα είχαν απομείνει τα μειονοτικά σχολεία στα χέρια των ΕΠΑΘιτών.
Εάν προσέξετε, η Άγκυρα αποδέχθηκε τους ΕΠΑΘίτες ανάμεσά μας. Εμείς δεν έχουμε πρόβλημα με αυτούς ως άνθρωποι, η πλειοψηφία τους είναι και συγγενείς. Δεν έχουμε δηλαδή κάποιο προσωπικό πρόβλημα μαζί τους. Έχω όμως πρόβλημα και μάλιστα μεγάλο, με την ιδιότητα του δασκάλου που κατέχουν. Η Άγκυρα τα δέχθηκε αυτά, τα κατάπιαμε κι εμείς και τα αποδεχθήκαμε.
Πότε πράτταμε σωστά; Όταν δεν αποδεχόμασταν τους ΕΠΑΘίτες ή μήπως τώρα που κάτσαμε και τους αποδεχθήκαμε, θαρρείς και οι ΕΠΑΘίτες είναι πολύ σημαντικό θέμα και έγιναν και δάσκαλοι της μειονότητας;

ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ: Εγώ θα πω επίσης και αυτό: Φτάσαμε πλέον σε ένα σημείο, να αποζητούμε την ΕΠΑΘ και να λέμε τι καλή σχολή που ήταν!

Αμπντουλχαλίμ Δεδέ: Να ‘σαι καλά!

ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ: Μέχρι και σ’ αυτό το σημείο φτάσαμε. Είδα κάποιους που μπροστά στα μικρόφωνα τα λεν αυτά. Εντωμεταξύ, η νέα σχολή είναι τόσο κακή, αν και δεν είναι τίποτα γνωστό για αυτήν ακόμη, και ξεκινήσαμε να αποζητούμε και την ΕΠΑΘ! εγώ…

Αμπντουλχαλίμ Δεδέ: Δυστυχώς δεν έχουν αίσθηση του τι είναι η ΕΠΑΘ. Πρόκειται για μια σχολή που βρίσκεται υπό τις εντολές του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών και της ελληνικής Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών. Πρόκειται για μια σχολή που δεν έχει καμία εκπαιδευτική υπηρεσία, παρά μόνο βρίσκεται υπό τις εντολές του Υπουργείου Εξωτερικών και της ΕΥΠ. Τους μαθητές που θα φοιτήσουν σε αυτήν, αυτοί τους επιλέγουν. Από τις 100 αιτήσεις που γίνονται, επιλέγονται οι 30 μαθητές. Την επιλογή των 30 αυτών μαθητών την κάνουν το Υπουργείο Εξωτερικών και η ελληνική Υπηρεσία Πληροφοριών.

ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ: Με την άδειά σου Ντεντέ, να πω τώρα κάτι. Το σημείο στο οποίο αναφέρθηκες τώρα στο τέλος το αποδέχομαι πλήρως με βάση τα 4,5 χρόνια βουλευτικής εμπειρίας που έχω. Το αποδέχομαι πλήρως. Οι περισσότεροι μαθητές που έγιναν δεκτοί στην ΕΠΑΘ, αν κοιτάξετε δεν έχουν επιλεχτεί με αντικειμενικά κριτήρια, με βάση το τι έγραψαν στις εξετάσεις. Από τη στιγμή που στην Υπηρεσία Πολιτικών Υποθέσεων θα πουν: «Αυτός θα φύγει, εκείνος θα φύγει» φεύγουν και τα συγκεκριμένα άτομα.

Αμπντουλχαλίλ Δεδέ: Να σε διακόψω λίγο. Πριν από τρεις ημέρες ήμουν με τον Χατζηοσμάν. Ήρθε λοιπόν μια αδερφή μας, που είχε αποφοιτήσει από το λύκειο των Σαπών πριν από τρία χρόνια. Πήρε το πτυχίο του λυκείου της με 19,7. Έκανε αίτηση για την ΕΠΑΘ και δεν την δέχθηκαν.

ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ: Αυτά έτσι κι αλλιώς είναι γνωστά τοις πάσι. Δεύτερον, στα σχολεία τουλάχιστον σήμερα εισέρχονται με το σύστημα του ΑΣΕΠ. Παλιότερα όμως για να μπουν εκεί έκαναν τα πάντα. Έμπαιναν με βάση τις γνωριμίες τους. Για αυτό το λόγο λέω και εγώ ότι η νέα σχολή, όπως και να ‘χει, και είναι βέβαια δικαιολογημένα τα μέλη του Τύπου να έχουν τις αμφιβολίες τους, είναι μια πανεπιστημιακή σχολή. Οι άνθρωποι που παίρνουν πανεπιστημιακή μόρφωση είναι, κατά την άποψή μου, φιλελεύθεροι άνθρωποι. Θεωρώ ότι σκέφτονται ελεύθερα. Ο χρόνος θα μας τα αποδείξει όλα.
Βέβαια τη στιγμή αυτή, βρισκόμαστε ακόμη στην αρχή. Μετά από 6 μήνες, μετά από ένα χρόνο, δύο χρόνια, θα φανεί προς τα πού οδεύει η κατάσταση. Εάν εμφανισθεί κάποιο πρόβλημα, τότε θα κάνουμε και τις απαραίτητες παρεμβάσεις. Τουλάχιστον όμως μπορώ να πω ότι όποια κίνηση έγινε μέχρι τώρα, έγινε εις γνώσιν όλων. Δεν πρόκειται για τυχάρπαστες αποφάσεις δύο βουλευτών.

Αχμέτ Νταβούτ: Αγαπητέ βουλευτή μου, τον τελευταίο καιρό οι έλληνες φίλοι μας λένε ένα πράγμα: «Τα δικά σας τα παιδιά, μπορούν να διδάξουν στα ελληνικά σχολεία, τα δικά μας τα παιδιά γιατί να μην σπουδάζουν στη νέα σχολή που ιδρύθηκε στη θέση της ΕΠΑΘ;» Πρόκειται για επιχείρημα που έχει εκφραστεί, εάν παρακολουθείτε τον ελληνικό Τύπο.

Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ ΔΕΝ ΔΕΧΕΤΑΙ ΚΑΝ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΟΤΗΤΑ ΜΑΣ. ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ. ΣΥΝΕΠΩΣ ΟΛΑ ΟΣΑ ΓΡΑΦΕΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ

ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ: Κοίτα Αχμέτ μου, ο ελληνικός Τύπος λέει πολλά. Εάν κάτσουμε να λάβουμε υπόψη μας τον ελληνικό Τύπο τότε θα πρέπει να μην αποδεχόμαστε ούτε καν την Τουρκικότητά μας, έτσι δεν είναι; Αποδέχεται ο ελληνικός Τύπος την Τουρκικότητά μας; Όχι! Σύμφωνα με την άποψή τους, εμείς είμαστε μουσουλμάνοι και μάλιστα έλληνες μουσουλμάνοι! Πράγμα που δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια. Συνεπώς όλα όσα γράφει ο ελληνικός Τύπος δεν είναι αλήθεια.
Φυσικά και θα ακουσθούν και τέτοιες απόψεις! Τα δικά μας τα σχολεία είναι σχολεία της ειρηνευτικής συνθήκης της Λοζάνης. Θα πρέπει να το τονίσουμε αυτό. Ακόμα δηλαδή και αν θέλουν να κάνουν κάποια πράγματα, πιστεύω ότι δεν θα είναι δυνατόν να γίνουν.
Πραγματικά αν κοιτάξουμε τον τελευταίο καιρό ο αριθμός των μαθητών που φοιτούν στα μειονοτικά μας σχολεία μειώνεται οσημέραι. Το γεγονός αυτό δεν είναι κάτι το ελπιδοφόρο για τη μειονότητα. Φυσικά εμείς δεν μπορούμε να πούμε στον καθένα σε ποιο σχολείο θα στείλει το παιδί του. Θα πω όμως το εξής. Δυστυχώς στην κοινωνία μας, οι πρωτεργάτες αυτής της πρακτικής είναι και τα ηγετικά στελέχη της μειονότητας, γεγονός που μας λυπεί ιδιαίτερα. Το να στέλνει ο βουλευτής, ο υποψήφιος βουλευτής, ο θρησκευτικός λειτουργός τα παιδιά του σε ελληνικά σχολεία και να λέει: «Εμείς ξέρουμε καλά τουρκικά, θα τα διδάξουμε και στα παιδιά μας. Ας παν στα ρωμαίικα σχολεία να μάθουν ελληνικά» ως στάση είναι πολύ λανθασμένη. Για αυτό θα πρέπει να δράσει κάθε τμήμα της κοινωνίας. Πρόκειται για μια λανθασμένη πρακτική. Θα πρέπει εμείς, οι άνθρωποι που προΐστανται της μειονότητας, οι επιστήμονες, οι θρησκευτικοί λειτουργοί, να καθοδηγήσουμε τον κόσμο προς την σωστή κατεύθυνση.

Αμπντουλχαλίμ Δεδέ: Συγγνώμη βουλευτή μου αλλά θα σε διακόψω. Η κάθε οικογένεια σκέφτεται το μέλλον του παιδιού της. Εάν υπήρχε η δυνατότητα σωστής μόρφωσης στα μειονοτικά σχολεία, τότε θα είχατε δίκιο σε αυτά που λέτε. Ωστόσο, στα μειονοτικά σχολεία δεν υπάρχει πλέον μόρφωση. Πέρασε και έφυγε. Οι δάσκαλοι που διδάσκουν τούρκικα δεν γνωρίζουν τούρκικα. Για ποιο λόγο να το στείλεις το παιδί σου εκεί; Γιατί να το στείλεις;

ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ: Εάν υπάρχει κάποιο πρόβλημα, τότε θα πρέπει να κάνουμε την απαραίτητα προσπάθεια για την αντιμετώπισή του.

Αμπντουλχαλίμ Δεδέ: Να όμως που δεν κάνουμε κάτι, ιδού το πρόβλημα.

ΕΑΝ ΗΜΑΣΤΑΝ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΙ, ΕΑΝ ΕΙΧΑΜΕ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥΣ ΛΗΨΗΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ, Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑΣ ΘΑ ΗΤΑΝ ΤΩΡΑ ΠΟΛΥ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ

ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ: Ήταν κατά τα τέλη του 2008 αν δεν με απατά η μνήμη μου. Κάναμε πορεία στο κεντρικό σχολείο της Ξάνθης. Λάθος; Σωστό; Όποιος και να ήταν ο λόγος, σωστός ή λάθος. Τουλάχιστον όμως βγήκαμε στο δρόμο, 100 άτομα, 500 άτομα, 2000 άτομα και εκφράσαμε το πρόβλημά μας. Το μεγαλύτερο κατά τη γνώμη μου πρόβλημα της μειονότητας, είναι η ελευθερία του συνέρχεσθε, υπάρχει έλλειψη οργάνωσης. Δυστυχώς δεν μπορούμε να οργανωθούμε σε κανέναν τομέα. Εάν δεν οργανωθούμε δεν θα έχουμε καμία επιτυχία, ούτε στον οικονομικό, ούτε στον κοινωνικό τομέα.
Κοιτάξτε θα πω και το εξής: Το 2007, βγήκα και είπα θα γίνω βουλευτής και έτσι έγινε. Έγινα βουλευτής, ως Τσετίν. Υπήρχε τότε μειονοτικό κόμμα; Υπήρχε αλλά δεν ήταν επίσημα αναγνωρισμένο. Οι ενέργειές μας είναι πάντα σε ατομικό επίπεδο. Από ένα ορισμένο σημείο και μετά μιλάμε εξ ονόματος της μειονότητας. Το σημαντικότερο θέμα είναι κατά τη γνώμη μου το θέμα της οργάνωσης της μειονότητας. Ιδιαίτερα στον πολιτικό βίο, όπως και στους υπόλοιπους τομείς της ζωής μας, δεν υπάρχει κοινή δράση. Πιστέψτε με δεν υπάρχει καμία οργάνωση. Άποψή μου είναι, ότι εάν ήμασταν οργανωμένοι, εάν είχαμε μηχανισμούς λήψης αποφάσεων, η κατάσταση της μειονότητας θα ήταν τώρα πολύ διαφορετική.

Σαμί Καραμπιγίκογλου: Στην τελευταία υπουργική σύσκεψη που έγινε, εξετάσθηκε και το θέμα της μουφτείας. Είπατε ότι εξετάστηκαν κάποια σημεία. Τουλάχιστον στο ζήτημα αυτό, γίνονται κάποιες εργασίες. Σε ποιο σημείο βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή, ποιες πληροφορίες διαθέτετε;
Κατά δεύτερον, τα τελευταία 2,5 χρόνια, περνάτε μια κρίση εμπιστοσύνης όσον αφορά στο κόμμα σας. Μάλιστα, κάποιες φορές φτάσατε στο σημείο να πείτε ότι δεν θα είσαστε πάλι υποψήφιος. Σε 5 με 6 μήνες θα διεξαχθούν εκλογές, έπειτα από όλες αυτές τις εξελίξεις σκέφτεστε να είστε και πάλι υποψήφιος; Και μια τρίτη ερώτηση. Εάν το κόμμα DEB θέσει απέναντί σας υποψήφιο, θα θέσετε και πάλι υποψηφιότητα;

Μπιλάλ Μπουντούρ: Κύριε βουλευτή μου, απ’ ό,τι κατάλαβα από την αρχή της συνέντευξης είσαστε ιδιαίτερα αρνητικά φορτισμένος από τα κόμματα και την κυβέρνηση. Στην προηγούμενη συνέντευξη Τύπου που είχαμε πραγματοποιήσει εδώ, είχατε δηλώσει ότι σε περίπτωση που δεν σημειωθεί ούτε καν η ελάχιστη πρόοδος στα προβλήματα της μειονότητας, δεν πρόκειται να είστε υποψήφιος στο μέλλον με το ΠΑΣΟΚ ή δεν πρόκειται να θέσετε καθόλου υποψηφιότητα. Σύμφωνα με τα όσα μας δηλώσατε δεν υπήρξε καμία εξέλιξη όσον αφορά στα ζητήματα που μας αφορούν. Σκέφτεστε να είσαστε και στο μέλλον υποψήφιος; Τι είδους πολιτικές κινήσεις σχεδιάζετε από τώρα και στο εξής;

Αμπντουλχαλίμ Δεδέ: Θα πάει στο DEB.

ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΕΚΛΟΓΗΣ ΜΟΥΦΤΗΔΩΝ

ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ: Πριν από περίπου 8 μήνες μας κάλεσαν μαζί με τον Χατζηοσμάν στο γραφείο του Πάγκαλου. Μας είπαν ότι είχαν έτοιμο ένα νομοσχέδιο. Είχαν ετοιμάσει τουλάχιστον 20 άρθρα. Σχετικά με τις δικαιοδοτικές αρμοδιότητες των μουφτήδων, με τον τρόπο εκλογής του μουφτή και τη χρονική διάρκεια της θητείας του. Ζήτησαν τη γνώμη μας πάνω σε αυτά. Ας ξεκινήσουμε πρώτα με τη χρονική διάρκεια της θητείας του μουφτή. Μας είπαν ότι δεν είναι δυνατόν η θητεία του να διαρκεί εφόρου ζωής. Η θητεία θα είναι είτε 5+5, είτε 7+7. Εμείς δεχτήκαμε το 7+7.
Όσον αφορά στο δεύτερο, στις δικαιοδοτικές αρμοδιότητες του μουφτή, τους είπαμε ότι για εμάς αυτές δεν είναι όπως εσείς τις αντιλαμβάνεστε, εμείς δεν δεχόμαστε δικαιοδοτικές αρμοδιότητες με βάση τη σαρία. Αυτό αποτελεί συγχρόνως τμήμα της κουλτούρας μας και τα μέλη της μειονότητας υποστηρίζουν τη διατήρηση αυτών των στοιχείων. Και αυτό το δέχτηκαν.
Το τρίτο σημείο αφορούσε στην εκλογή του μουφτή. Η πρόταση μας στο σημείο αυτό, ήταν η εξής: Τους είπαμε ότι εμείς επιθυμούμε την εκλογή του μουφτή από επιστήμονες, από μια εκλογική επιτροπή. Ποιοι θα είναι αυτοί που θα εκλέξουν τον μουφτή; Οι ιμάμηδες, οι απόφοιτοι θεολογικών σχολών μαζί με τους προέδρους των διαχειριστικών επιτροπών κάθε χωριού.
Η δική τους πρόταση ποια ήταν; Η δική τους πρόταση προέβλεπε την εκλογή του μουφτή από 30 άτομα στην Ξάνθη, 30 στην Κομοτηνή και 10-15 στο Διδυμότειχο. Ποιοι όμως θα επιλέγονταν για αυτό, παραδείγματος χάριν στην Ξάνθη υπάρχουν 30 ιεροκήρυκες και 50 ιμάμηδες. Από τα 80 αυτά άτομα θα επιλεχθούν τα 30 για τη εκλεκτική επιτροπή, έτσι τυχάρπαστα. Τους είπαμε ότι στις δημοκρατίες δε νοείται εκλογή από κλήρωση. Ούτε και στη θρησκεία μας.
Εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να συμμετέχουν όλοι, πόσοι ιεροκήρυκες υπάρχουν; 30; Να συμμετέχουν και οι 30. Υπάρχουν 80 με 100 ιμάμηδες και άλλοι τόσοι έφοροι. Πρόκειται για άτομα που ο κόσμος επέλεξε να ασχολούνται με τα των τεμενών τους. Εμείς παρουσιάσαμε την πρότασή μας με αυτόν τον τρόπο. Εκείνοι βέβαια δέχτηκαν όλους τους ιεροκήρυκες και όλους τους ιμάμηδες, με κάποιες όμως αμφιβολίες. Ενέμεναν στο σύνολο των 30, 50, 60 και πάντα με κλήρωση.
Κατά πάσα πιθανότητα, ας μιλήσουμε ανοιχτά, ο νόμος θα περιλαμβάνει και τους ιμάμηδες. Το πραγματικό θέμα όμως είναι, σύμφωνα με τις πληροφορίες που έλαβα, το ποιοι θα είναι οι ιμάμηδες που σας ανέφερα. Οι ιμάμηδες που τελούν τις προσεχές στα τεμένη ή οι 240 θρησκευτικοί λειτουργοί. Έχω αρκετές αμφιβολίες για το κατά πόσο θα είναι οι 240 θρησκευτικοί λειτουργοί. Εμείς ήμασταν πάντοτε υπέρ της απόσυρσης του νόμου των 240 ιμάμηδων. Πάντοτε αποζητούσαμε την κατάργησή του. Πριν από 3 μήνες περίπου, τότε Πρωθυπουργός ήταν ακόμη ο Παπανδρέου, ζητήσαμε την κατάργηση του νόμου των 240 ιμάμηδων και να εισέλθουν στην εκλεκτική επιτροπή οι έφοροι. Βέβαια, ο Πρωθυπουργός τις δύσκολες εκείνες ημέρες, αποδέχτηκε όλες τις προτάσεις μας. Παρόλο που τα είπε αυτά, άνετα βλέπουμε ότι σήμερα δεν έχει συμβεί κάτι τέτοιο.
Δυστυχώς φίλοι μου, αυτό το ζήτημα των 240 ιμάμηδων, το είχα πει και τότε σε δηλώσεις που είχα κάνει, ακόμα και αν ζητάμε την κατάργησή του εδώ και δύο χρόνια, δεν καταργήθηκε ποτέ.
Μάλιστα πριν από λίγο καιρό, δεχτήκαμε τηλεφώνημα από την Διαμαντοπούλου, εγώ και ο Χατζηοσμάν και μας δήλωσε ότι θα κάνει μια αλλαγή στο νόμο αυτό. Τι είδους αλλαγή θα κάνετε; «Στη θέση των 5 μουσουλμάνων, στη θέση των 5 χριστιανών»είπε , γιατί υπάρχει πενταμελής επιτροπή για την εκλογή των ιμάμηδων, «θα βάλω 3 Μουσουλμάνους και 2 Χριστιανούς». Της είπαμε λοιπόν ότι εμείς δεν αποδεχόμαστε την επιτροπή, δεν αποδεχόμαστε τίποτα από αυτή την εισήγηση. Αναγκάστηκε έτσι να αποσύρει την πρόταση που εισηγήθηκε για να αλλάξει το νομοσχέδιο που θα συζητούσε το υπουργικό συμβούλιο. Δυστυχώς απ’ ό,τι βλέπω αυτός ο νόμος βρίσκεται απέναντί μας. Μακάρι να διαψευσθώ και θέλω να διαψευσθώ. Δεν επιθυμώ να γίνουν έτσι τα πράγματα αλλά αυτό βλέπω. Φυσικά σε περίπτωση που συμβεί κάτι τέτοιο, εμείς δεν είναι δυνατόν να το δεχθούμε. Εγώ λέω λοιπόν: ας βγει πρώτα ο νόμος και βλέπουμε. Είμαι σίγουρος βέβαια, ότι ο νόμος για τους μουφτήδες θα βγει στις αρχές του 2012. Τουλάχιστον έτσι φαίνεται. Όταν δημοσιευθεί λοιπόν θα τον αξιολογήσουμε όλοι μαζί. Έχουμε τους συλλόγους μας. Θα τον αξιολογήσουμε με τους μουφτήδες μας, τους θρησκευτικούς λειτουργούς μας, τους πολιτικούς μας. Θα απαντήσουμε με βάση αυτό που πρέπει να γίνει. Αυτή φυσικά είναι και η αρχική μου άποψη.
Συνεπώς θα πω το εξής: Ο νόμος των μουφτήδων και ο νόμος των ιμάμηδων θα περάσουν μαζί. Θα περιμένουμε λοιπόν να δούμε ποια αλλαγή θα επιχειρηθεί σε αυτόν το νόμο 3536 και θα δούμε τι θα κάνουμε.

ΟΠΟΙΟΣ ΔΗΛΩΝΕΙ ΤΟΥΡΚΟΣ ΘΑ ΨΗΦΙΣΕΙ ΕΜΕΝΑ!

Όσον αφορά στη δεύτερη ερώτηση, όταν ήμουν υποψήφιος το 2007 με κάλεσαν από το κόμμα και μου είπαν: «Θέλεις να είσαι υποψήφιος». Τους είπα ότι όντως θέλω να είμαι υποψήφιος. Με ρώτησαν λοιπόν σε ποια εκλογική βάση στηρίζομαι για την εκλογή μου. Εγώ λοιπόν τους απάντησα το εξής: Κοιτάξτε, εγώ είμαι γιατρός, για το λόγο αυτό έχω πολλούς γνωστούς. Δεύτερον, είμαι δημοτικός σύμβουλος. Συνεπώς, έχω και τον κύκλο μου αλλά και εμπειρία. Τρίτον, όπως γνωρίζετε πολύ καλά, υπάρχει ένας σύλλογός μας που λέγεται «Τουρκική Ένωση Ξάνθης». Εγώ υπήρξα πρόεδρος του συλλόγου αυτού για τρία χρόνια. Συνεπώς όποιος δηλώνει Τούρκος θα ψηφίσει εμένα.
Έτσι ξεκίνησε η ιστορία μου με το κόμμα. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες. Οριστικοποιήθηκε λοιπόν η υποψηφιότητα μου στις εκλογές του 2007. Αν θυμάστε τότε ίσχυε το στους 3 δύο ψήφοι. Τότε γενικός γραμματέας του κόμματος ήταν ο Αθανασάκης. Αρχικά υπήρχε μια διαμάχη για το ποιο όνομα θα δημοσιευθεί, το κόμμα μου έκανε εκεί μια «στραβή», τα πράγματα δεν έγιναν όπως τα συμφωνήσαμε και τρεις μέρες πριν οριστικοποιηθούν οι υποψηφιότητες για τις εκλογές, τους είπα ότι αποσύρω την υποψηφιότητά μου. Αυτό το γνωρίζουν πολύ άνθρωποι. Και την τελευταία στιγμή ήμουν και πάλι υποψήφιος.
Τώρα όποτε πηγαίνω, ό,τι λέω παντού τα λέω πολύ άνετα και μπροστά στους υπουργούς. Κάποιες φορές μάλιστα, είχα να αντιμετωπίσω την αντίδρασή τους. Είμαι στέλεχος του κόμματος εδώ και περίπου 20 χρόνια. Το θέμα είναι όμως ότι πρέπει να είμαι και βουλευτής του κόμματος, αλλά και βουλευτής της μειονότητας. Κάποιες φορές είναι πολύ δύσκολο να κρατήσεις μια ισορροπία. Και την τελευταία στιγμή, θα πρέπει να επιλέξεις.
Δυστυχώς επειδή στη χώρα μας τα πολιτικά κόμματα δεν είναι ειλικρινή, επειδή στη χώρα μας δεν υπάρχει σωστός πολιτικός, αν υπήρχε βέβαια σωστός πολιτικός δεν θα ξέπεφτε η Ελλάδα σήμερα σε αυτή την κατάσταση, δεν θα βίωνε αυτήν την οικονομική και πολιτική κρίση. Συνεπώς δεν μπορείς να τους έχεις και πολύ εμπιστοσύνη. Τι θα πρέπει να κάνω τότε; Είμαι υποχρεωμένος να επιλέξω τη μειονότητα. Εφόσον είμαι μέλος της μειονότητας, εφόσον είμαι Τούρκος έχω την υποχρέωση να το κάνω αυτό.

ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΜΟΥ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΞΗΣ ΘΑ ΤΗΝ ΚΑΘΟΡΙΣΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΤΩΝ ΜΟΥΦΤΗΔΩΝ

Τώρα την πορεία μου από εδώ και στο εξής, δεν θα την ορίσει η ύπαρξη ή όχι του Παπανδρέου ούτε η καλή ή όχι πορεία του κόμματος. Τι θα είναι αυτό που θα την καθορίσει για μένα; Θα είναι ο νόμος των μουφτήδων που θα εισαχθεί στο κοινοβούλιο σε σύντομο χρονικό διάστημα, παρ’ όλες τις δυσκολίες.
Για μένα αυτό θα είναι το κρίσιμο σημείο. Εάν πρόκειται για ένα νόμο που θα μπορεί πραγματικά να γίνει αποδεκτός από τη μειονότητα και θα μπορέσει να τον ασπασθεί η τουρκική μουσουλμανική κοινωνία της δυτικής Θράκης, δεν θα υπάρχει κανένας λόγος για να μην συνεχίσω. Αν όμως παρ’ όλες τις προειδοποιήσεις μας, εάν παρ’ όλες τις προτάσεις μας, η κυβέρνηση της οποίας και το κόμμα μου είναι μέλος, εγκρίνει αυτό το νόμο, τότε θα αναθεωρήσω πολλές απόψεις μου. Τον τρόπο που θα αντιδράσω, θα τον δούμε όλοι μαζί, εκείνη την ώρα. Να ξέρετε όμως ότι δεν θα πρόκειται για μια ήπια αντίδραση.
Εφόσον κατά τη γνώμη μου τέθηκε το θέμα των μουφτήδων στην υπουργική σύσκεψη, εγώ έτσι το βλέπω το πράγμα: Κατά τη γνώμη μου, θα πρέπει το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα, είτε αυτό εκπροσωπείται από το ΠΑΣΟΚ, είτε τη ΝΔ, θα πρέπει να εξετάσει αυτά τα ζητήματα. Θέλουν όντως τη μειονότητα ή μήπως δεν την θέλουν; Εάν εσύ από τη μια μεριά ζητάς την ψήφο της μειονότητας από την άλλη όμως δεν κάνεις ούτε ένα βήμα προς τη λύση των προβλημάτων της ή εάν το βήμα που κάνεις είναι λανθασμένο ή δεν το αποδέχεται η μειονότητα, τότε υπάρχει κάποιο πρόβλημα εδώ. Δεν γίνεται να παίρνεις και την ψήφο μας και να μην κάνεις τίποτα. Δεν γίνεται έτσι πλέον αυτή η δουλειά. Με την άδεια του Θεού, θα δούμε λοιπόν και ποια θα είναι η αντίδραση με τον καιρό.

Η ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΤΕΙ ΠΡΟΣ ΜΙΑ ΝΕΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΟΜΗ

Εάν θυμόσαστε, φέτος το καλοκαίρι του 2011, σε ένα μεβλίτ, σε μια τελετή μάχυα στο Σέλερο, δήλωσα: «Θα πρέπει να ενδυναμωθεί το κόμμα DEB». Η δήλωση μου αυτή είχε μεγάλη απήχηση στον ελληνικό και το μειονοτικό Τύπο. Η άποψη μου παραμένει ως έχει. Θα προχωρήσω μάλιστα ένα βήμα παραπέρα και θα πω ότι πρέπει οπωσδήποτε η μουσουλμανική τουρκική κοινωνία εδώ να οργανωθεί. Θα πρέπει να αποκτήσει νέα πολιτική δομή. Θα πρέπει να ξεπεράσουμε και το κόμμα DEB. Θα πρέπει να εισέλθουμε σε μια ακόμη μεγαλύτερη πολιτική δομή. Θα μπορούσε να υπάρξει κάτι πιο φυσιολογικό από αυτό;
Φίλοι μου εγώ θα πω το εξής: Δυστυχώς όταν βλέπουμε τις πολιτικές δομές της χώρας, καταλαβαίνουμε ότι όλα τα πολιτικά κόμματα έχουν μείνει μετεξεταστέα. Εάν οι διοικούντες σε αυτή τη χώρα, εάν με λίγα λόγια ο πατέρας αφήσει το σπίτι του μέσα στο χρέος, με τον πατέρα αυτό δεν θα υπάρξει προκοπή. Συνειδητά κατασπατάλησε τα χρήματα στο τζόγο και δεν τα έδωσε στα παιδιά του όπως θα έπρεπε. Με τον ίδιο τρόπο και τα κόμματα που διοικούσαν τη χώρα αυτή εδώ και 40 χρόνια, την έφεραν σε αυτό το σημείο. Εάν οι διοικούντες σε αυτή τη χώρα, άνθρωποι που μιλούν για δημοκρατία, ότι οι Έλληνες έφεραν στον κόσμο τον πολιτισμό και τους ολυμπιακούς αγώνες, φέρουν αυτόν τον κόσμο σε αυτήν την κατάσταση, τότε μάλλον έχουν κάποιο πρόβλημα.
Κατά τη γνώμη μου θα πρέπει όλοι αυτό οι πολιτικοί, όλοι όμως, να πράξουν αυτό που αξιώνει ο ελληνικός λαός και να του ζητήσουν συγγνώμη. Δεν ακούτε και εσείς το αίτημα του ελληνικού λαού για να αποκαλυφθούν όλα; Πρόκειται για ένα αίτημα που συχνά εμφανίζεται στον ελληνικό Τύπο. Θα ήθελα κι εγώ λοιπόν να δηλώσω κάτι. Ξέρετε ότι ο Χρυσοχοϊδης είναι υπουργός. Πρόκειται για ένα από τους πιο επιφανείς υπουργούς. Μέχρι σήμερα έχει δηλώσει ότι η πολιτική του κόμματος υπήρξε λανθασμένη. Σχεδόν κατσάδιασε τον πρώην Πρωθυπουργό. Απ’ ό,τι φαίνεται λοιπόν, φτάσαμε σε τέτοιο σημείο που όλοι αναγκάζονται να λένε αλήθειες. Εάν μπορώ να πω κάτι σε αυτό το σημείο είναι ότι όλα τα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα, αρχίζοντας από το ΠΑΣΟΚ στο οποίο ανήκω, η Νέα Δημοκρατία, το ΚΚΕ, όλα τα κόμματα, παραδείγματος χάριν υπάρχει τώρα ένα καινούργιο κόμμα, το κόμμα της Μπακογιάννη. Λες και πρόκειται για διαφήμιση, λες και πρόκειται για ένα νέο σχηματισμό, ενώ όλοι ξέρετε ότι το κόμμα αυτό είναι παράγωγο της Νέας Δημοκρατίας. Ποια ήταν η Μπακογιάννη; Υπουργός ήταν.
Ο νόμος των βακουφίων που η μειονότητα δεν αποδέχτηκε, ήταν δικό της προϊόν. Ο νόμος των ιμάμηδων ήταν προϊόν του Ιλχάν Αχμέτ και της Μπακογιάννη. Δεν μπορεί τώρα να έρχεται το κόμμα αυτό, με διαφορετικό μανδύα και να εμφανίζεται μπροστά μας ως ένα κόμμα που θα αποδώσει στη μειονότητα τα δικαιώματά της. Θα πρέπει μάλλον να έρθει άμεσα και να ζητήσει συγγνώμη από όλους, από τη μειονότητα για τα λάθη που έκανε.

Η ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΞΗΣ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΙΔΙ ΚΑΝΕΝΟΣ ΚΟΜMΑΤΟΣ

Η γνώμη μου είναι ότι θα πρέπει να έρθουν και να ζητήσουν συγγνώμη και από τη μουσουλμανική τουρκική μειονότητα, όπως θα κάνουν και από τον ελληνικό λαό. Και θα πω και το εξής: Εάν από εδώ και στο εξής ασχολούνται έτσι επιφανειακά με τα θέματα της μειονότητας, το λέω απλά και καθαρά, θα δουν στο εξής τι μεγάλο λάθος κάνουν. Η μειονότητα από εδώ και στο εξής δεν θα γίνει το παραπαίδι κανενός.
Τουλάχιστον η επιθυμία μου είναι αυτή και σε αυτό θα αποσκοπούν και οι ενέργειές μου. Το αν θα συμβεί ή όχι αυτό, μόνο ο χρόνος θα το δείξει. Εγώ όμως, ως Τσετίν Μάντατζη είμαι επί του παρόντος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ. Τα λέω αυτά για ακόμη μία φορά.

ΕΙΠΑΜΕ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΦΙΛΟ ΜΟΥ ΑΧΜΕΤ ΧΑΤΖΗΟΣΜΑΝ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΩΝ ΟΘΩΜΑΝΩΝ

Διότι πολλές φορές οι πράξεις τους χλεύασαν τη μειονότητα. Επί παραδείγματι, εγώ είπα στον Παπανδρέου, στο πρόσωπό του: «Αγαπητέ κε Πρωθυπουργέ, εμείς, οι δύο βουλευτές είπαμε ναι σε όλα τα οικονομικά μέτρα που λάβατε χωρίς να κάτσουμε να παζαρέψουμε μαζί σας ακόμη και στην πιο δύσκολη στιγμή σας. Μήπως δεν θα μπορούσαμε; Θα μπορούσαμε πολύ άνετα να το κάνουμε. Το πραγματικό ζήτημα όμως είναι τα επίπεδα εμπιστοσύνης μεταξύ μειονότητας και κράτους. Εάν το πράτταμε αυτό, θα ζημιώναμε περαιτέρω το ήδη ζημιωμένο και ανύπαρκτο κλίμα εμπιστοσύνης»
Εμείς είπαμε ότι είμαστε απόγονοι των Οθωμανών, αυτό είπαμε με τον φίλο μου Αχμέτ Χατζηοσμάν. Είπαμε ότι εμείς θα τους εμπιστευτούμε. Κι ας μας εξαπατήσουν, δεν υπάρχει πρόβλημα. Εμείς όμως θα δείξουμε εμπιστοσύνη.
Εμείς θα δώσουμε το εξής μήνυμα στην Αθήνα και σε όλους τους Έλληνες: Η μουσουλμανική τουρκική κοινωνία εδώ είναι κομμάτι αυτής της χώρας. Εμείς όπως συνέβη και στο παρελθόν, έτσι και σήμερα, έτσι και αύριο, θα συνταχθούμε με τη χώρα μας. Όταν η χώρα μας πρέπει να λάβει δύσκολες αποφάσεις, εμείς δεν θα δυσχεραίνουμε τη δουλειά της. Οι φίλοι πότε φαίνονται; Δεν φαίνονται στις καλές μέρες αλλά στις κακές.
Συνεπώς θα πούμε «ναι» σε όλα τα οικονομικά μέτρα, χωρίς να κάνουμε παζάρια. Επιδείξαμε τον αναγκαίο αλτρουισμό. Αντιλαμβανόμασταν το πολιτικό ρίσκο, αφήσαμε στην άκρη τα πολιτικά οφέλη, ενώ η μειονότητα δεν έφταιγε σε τίποτα. Διότι στην οικονομική και πολιτική αυτή κρίση, εμείς αποτελούμε μόνο το 1,5% της κοινωνίας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν φταίμε ούτε στο ελάχιστο. Ούτε δημόσιοι υπάλληλοι είμαστε, ούτε και τόσους επιχειρηματίες έχουμε για να πάρουν όλα αυτά τα χρήματα στο εξωτερικό, ούτε έχουμε και ανθρώπους που έχρησαν μέχρι σήμερα υπουργοί και πήραν τα λεφτά και τα έβγαλαν έξω. Συνεπώς αν και η μειονότητά μας δεν έφταιγε σε τίποτε, είπαμε «ναι» στους νόμους αυτούς που θα έφερναν τους ανθρώπους μας σε δυσχερή θέση.
Θα πω και το εξής. Έκατσα και σκέφτηκα τι θα κάνω από εδώ και στο εξής. Από εδώ και στο εξής, θα μιλήσω από προσωπική σκοπιά, αυτό μου αρμόζει: εάν η κυβέρνηση αυτή αποπειραθεί να πάρει και άλλα μέτρα, εάν το νέο αυτό πακέτο μέτρων ακουμπήσει έστω και ένα ευρώ από την τσέπη της μειονότητας, εάν πάρει έστω και ένα ευρώ από την τσέπη της, δεν έχω καμία πρόθεση να πω «ναι» σε αυτούς τους νόμους. Δεν ξέρω ποιο θα είναι το αποτέλεσμα.
Μέχρι πότε; Τουλάχιστον μέχρι να βρει λύση το θέμα των μουφτήδων που αναφέραμε. Τι είδους λύση; Μια λύση αποδεκτή από τη μειονότητα, μα λύση που θα της αρμόζει, μέχρι τότε. Πιστέψτε με αν έρθει ένας τέτοιος νόμος, είμαι έτοιμος να πω «ναι» σε κάθε είδους νόμο μετά, χωρίς να σκεφτώ το πολιτικό όφελος.
Ήρθε όμως πλέον ο καιρός του. Εμείς κάναμε τις θυσίες μας και στηρίξαμε τη χώρα στις δύσκολες μέρες της. Τώρα έχουν αυτοί σειρά. Κάνοντάς το όμως αυτό, δεν θα είμαι μόνος μου. Δεν θα γίνει μόνο από τον Τσετίν Μάντατζη και από τον Αχμέτ Χατζηοσμάν. Πιστεύω ότι αυτό θα γίνει με την άδεια του Θεού, συλλογικά. Συνεπώς θα κλείσω εδώ βάζοντας μια τελεία. Αυτή τη στιγμή μεταξύ εμού και του κόμματός μου, δεν υπήρξαν τόσα προβλήματα όσα παρουσιάστηκαν στον Τύπο. Δεν με φώναξαν ποτέ ούτε και με προειδοποίησαν για κάτι. Το μόνο που έκανα, ήταν να εκφράσω τις απόψεις μου, που αντανακλούν τις απόψεις της μειονότητας. Και είχα συνείδηση όλων όσα δήλωσα. Ξέρω πολύ καλά τι έχω πει. Το μήνυμα αυτό απευθύνεται σε όλους. Πλέον είναι η σειρά του αποδέκτη του μηνύματος.

Η ΝΕΑ ΣΧΟΛΗ ΠΟΥ ΘΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΕΠΑΘ

Οζάν Αχμέτογλου: Θα ήθελα να επιστρέψω στο θέμα της σχολής. Η ΕΠΑΘ έκλεισε μετά από 42 χρόνια. Η μειονότητα φυσικά επιθυμεί ένα καλό σύστημα που θα εργάζεται σωστά και θα εκπαιδεύσει τους εκπαιδευτικούς που θα σώσουν τη μειονοτική εκπαίδευση από την καταστροφή. Όλοι μας αυτό επιθυμούμε. Διότι όπως είπατε η σχολή αυτή θα είναι καλύτερη από την ΕΠΑΘ. Σίγουρα θα υπάρχουν και οι λόγοι στους οποίους στηρίζετε τα λεγόμενά σας. Εγώ έχω μια απορία: γιατί μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει μια επίσημη ανακοίνωση για τη σχολή από το Υπουργείο ή από την κυβέρνηση; Δεύτερον, λέμε ότι η νέα αυτή σχολή θα είναι καλύτερη σαν σύστημα από αυτό που ίσχυε παλαιότερα. Με βάση ωστόσο αυτά που μπορέσαμε να μάθουμε από τον Τύπο, τα παιδιά της μειονότητας που θα εισέρχονται σε αυτήν, θα έχουν όλα τα μαθήματα της κανονικής σχολής ως υποχρεωτικά και τα μαθήματα τουρκικών ως επιλογής.

ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ: Όχι. Εσύ οπωσδήποτε…

Οζάν Αχμέτογλου: Περιμένετε να ολοκληρώσω και μετά απαντάτε. Έτσι τουλάχιστον φαίνονται τα πράγματα, μακάρι να μην είναι έτσι. Αν υπήρχε τουλάχιστον μια επίσημη ανακοίνωση μέχρι σήμερα, γιατί έχουμε ήδη διανύσει το μισό χρόνο, είμαστε στον Δεκέμβριο, στον Ιανουάριο, θα είχαμε καταλάβει όλοι. Ο λόγος της μειονότητας σε αυτό το θέμα εισακούγεται επαρκώς; Παραδείγματος χάριν υπάρχει πιθανότητα ο διευθυντής της σχολής, δεν γίνεται βέβαια ο διευθυντής αλλά ένας υποδιευθυντής της σχολής να είναι από τη μειονότητα; Θα υπάρξει κάποιος από τη μειονότητα στη διοίκηση της σχολής; Φυσικά και τα υπόλοιπα θέματα είναι σημαντικά. Στη σχολή αυτοί θα εισέρχονται και έλληνες χριστιανοί πολίτες, δηλαδή πολίτες που δεν ανήκουν στη μειονότητα; Θα διορισθούν στα σχολεία μας; Με ποιο τρόπο θα γίνουν οι διορισμοί; κτλ. Μπορείτε να μας ενημερώσετε λίγο επί των θεμάτων αυτών;

ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ: Πρώτα απ’ όλα, το σίγουρο είναι ότι δεν θα βρίσκεται υπό τον έλεγχο του Υπουργείου Εξωτερικών. Το σημαντικότερο κατά τη γνώμη μου είναι αυτό. Σε ένα ίδρυμα που θα βρίσκεται εκτός του ελέγχου του Υπουργείου Εξωτερικών, σε περίπτωση που έχει λάθη και μειονεκτήματα, θα είναι στο χέρι μας να τα διορθώσουμε. Το δεύτερο είναι ότι μεταξύ των σχολών και των πανεπιστημίων υπάρχει συνεργασία. Παραδείγματος χάριν, η σχολή αυτή έχει συνεργασία με την παιδαγωγική σχολή του πανεπιστημίου του Τσανάκκαλε. Περιμένουμε μάλιστα δύο δασκάλους από το πανεπιστήμιο του Τσανάκκαλε στα πλαίσια του προγράμματος ERASMUS. Ένα μάλιστα από τα προγράμματα που σκεφτόμαστε, αν και είναι νωρίς για να μιλήσω γι’ αυτό, είναι στους τελευταίους έξι μήνες, ή για κάποια περίοδο μέσα στα τέσσερα χρόνια της φοίτησης να γίνονται ανταλλαγές φοιτητών.
Πιστεύω ότι πρόκειται για μια σχολή που απευθύνεται στους φοιτητές της μειονότητας, στους τούρκους φοιτητές. Οι φοιτητές που θα αποφοιτήσουν από αυτήν θα είναι μόνο τούρκοι φοιτητές και για το λόγο αυτό θα εργάζονται μόνο στα τούρκικα σχολεία. Οπωσδήποτε αν εξετάσουμε το πρόγραμμα σπουδών ισχύει το εξής: το τμήμα των ελληνικών θα είναι κοινό για όλους. Ο κλάδος όμως των τουρκικών θα υπάρχει ως υποχρεωτικό πρόγραμμα σπουδών και θα καλύπτει περίπου το 40% του προγράμματος.

Οζάν Αχμέτογλου: Αυτή τη στιγμή όμως δεν ισχύει κάτι τέτοιο.

ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ: Όχι δεν ισχύει ακόμα, αλλά όταν ξεκινήσουν να έρχονται οι δάσκαλοι αυτό θα γίνει. Να μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για πανεπιστήμιο. Θα πω μάλιστα και το εξής: Εάν κοιτάξουμε τώρα τα πανεπιστήμια στην Ελλάδα, πολλά δεν λειτουργούν λόγω απεργιών…

Οζάν Αχμέτογλου: Θα υπάρξει μέρος του διδακτικού προσωπικού από τη μειονότητα;

ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ: Εάν κατά τη γνώμη μου υπάρξει μέλος της μειονότητας στη διοίκηση σε πρώτο επίπεδο, τότε αυτό σημαίνει ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Μιλάμε για σχολή, για πανεπιστήμιο. Οι σχολές λειτουργούν αυτόνομα. Θα αναφερθώ όμως και σε αυτό. Ο σκοπός μας και ο σκοπός του πανεπιστημίου είναι, μία των ημερών, μετά από 5, μετά από 6 χρόνια, να διδάσκουν στη σχολή αυτή παιδιά της μειονότητας. Ποιοι φοιτητές όμως; Αυτοί που έχουν κάνει ειδικά διδακτορικά και μεταπτυχιακά. Όταν αναθρέψουμε τέτοιους φοιτητές, τότε θα μπορέσουν αυτοί να διδάξουν στη σχολή.

Αχμέτ Νταβούτ: Σε είδηση που δημοσιεύθηκε στον ελληνικό Τύπο, μπορεί εσείς να είπατε ότι η σχολή θα είναι έξω από τη σφαίρα επιρροής του Υπουργείου εξωτερικών, αλλά ο πρόεδρος της σχολής αυτής, σε ερώτηση που του απηύθυναν οι δημοσιογράφοι για το γεγονός ότι υπάρχουν τόσοι πολύ καθηγητές αλλά υπάρχουν λίγοι φοιτητές και τα εισοδήματά του από πού θα προέρχονται, αυτό το άφησε να εκκρεμεί και τους είπε να μην ρωτάν. Τέτοια ήταν η απάντηση που δημοσιεύθηκε στον Τύπο.

ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ: Άρα κάτι ξέρει αυτός Αχμέτ.

ΑΧΜΕΤ ΝΤΑΒΟΥΤ: Από πού θα πηγάζουν τα έσοδά του τότε; Εφόσον δεν εξαρτάται από το Υπουργείο Εξωτερικών από πού εξαρτάται;

ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ: Μάλλον προσπαθούν να μάθουν. Άλλη ερώτηση;

Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΝΕΙ ΕΝΑ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΑΘΟΣ, ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΛΑΘΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟ ΒΡΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ

Ραμαντάν Μολλά: Θα ήθελα να κάνω μια ερώτηση. Θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα θέμα που δεν βρίσκεται στην επικαιρότητα, αλλά είναι πολύ σημαντικό. Πρόκειται για το θέμα των δίγλωσσων σχολείων. Το θέμα αυτό έχει κλείσει τον τελευταίο καιρό και από εσάς και από τον κο Χατζηοσμάν. Δεν είδαμε δηλαδή ούτε ένα δελτίο τύπου, ούτε μια ερώτηση στη βουλή. Έχει όντως κλείσει για τη μειονότητα το εν λόγω θέμα; Το αποδέχθηκε δηλαδή ότι τα σχολεία της θα είναι μονόγλωσσα; Δεν υπάρχει καμία απαίτησή μας προς αυτή την κατεύθυνση; Ο φάκελος αυτός, δεν θα ξαναανοίξει από εσάς, από τους μειονοτικούς συλλόγους; Δεν θα προωθηθεί στην Αθήνα; Πρόκειται για ένα πραγματικά σημαντικό θέμα, το οποίο έχει μείνει εκτός επικαιρότητας. Τι θα θέλατε να δηλώσετε σχετικά με αυτό;

ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ: Κοίτα, τα δίγλωσσα σχολεία είναι μια απαίτηση της μειονότητας που είναι πάντοτε επίκαιρη. Κάθε φορά που πηγαίνουμε στην Αθήνα τη διατυπώνουμε. Όμως μια κυβέρνηση που δεν μπορεί να λύσει το πιο μικρό ζήτημα, πως θα λύσει το θέμα αυτών των δημοτικών σχολείων; Για το λόγο αυτό, το αφήσαμε και σε δεύτερο πλάνο για να πω την αλήθεια.
Όταν επισκεπτόμαστε το υπουργείο, μερικές φορές λέω το εξής: ας αφήσουμε το θέμα των μουφτήδων, ας αφήσουμε τα άλλα θέματα, ελάτε όμως να πάρουμε μια απόφαση, για το Θεό, για το ύψος των μιναρέδων. Σκεφτείτε δηλαδή που έχουμε ξεπέσει. Δυστυχώς σε αυτή τη χώρα δεν έχουμε ακόμα λάβει μια απόφαση για το αν το ύψος των μιναρέδων θα είναι 9 μέτρα, θα είναι 10 μέτρα ή 7,5. Κατά τη γνώμη μου η Ελλάδα κάνει ένα ιστορικό λάθος στο σημείο αυτό. Με τον καιρό το λάθος αυτό θα βγει οπωσδήποτε μπροστά της.
Κοιτάξτε, ένα πράγμα θα σας πω. Αυτή τη στιγμή οι άνθρωποί μας βρίσκονται σε πολύ δύσκολη οικονομική κατάσταση. Ο κλάδος των κατασκευών βρίσκεται υπό κατάρρευση. Αν κοιτάξετε τους αγρότες από την άλλη, δεν είναι καθόλου καλή η κατάστασή τους. Εμείς θα πρέπει να ενσωματωθούμε μέσα στην ελληνική αυτή κοινωνία. Όχι να αφομοιωθούμε, πρέπει να ενσωματωθούμε. Δυστυχώς βλέπω ότι αυτή η ενσωμάτωση έχει επιβραδυνθεί για να μην πω ότι κινείται προς τα πίσω. Και αυτό για την ενότητα, την ομοψυχία και την αδελφότητα αυτής της κοινωνίας δεν είναι καθόλου καλό.
Υπάρχουν αδικίες που γίνονται εδώ και χρόνια στην κοινωνία αυτή. Οι οικονομικοί και κοινωνικοί περιορισμοί που επεβλήθησαν, θα έρθει η μέρα που θα εμφανισθούν μπροστά στην Ελλάδα. Εμείς μιλάμε συνέχεια σε καφενεία και σπίτια. Οι άνθρωποί μας είναι πολύ απογοητευμένοι. Οι υπουργοί θα πρέπει να τα σκεφτούν αυτά πολύ καλά τους το είπα και αυτοπροσώπως. Τους είπα, ας αφήσουμε τα μεγάλα ζητήματα, ας λύσουμε τουλάχιστον τα καθημερινά.

ΘΑ ΣΑΣ ΔΩΣΩ ΤΩΡΑ ΕΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΠΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ

Κοιτάξτε, θα σας δώσω τώρα ένα παράδειγμα του τρόπου που λειτουργεί η πολιτική νοοτροπία σε αυτή τη χώρα. Πριν από μία εβδομάδα, ξέρετε στο Υπουργείο εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων υπάρχει μια Γενική Γραμματεία, τους είπα λοιπόν «Τι θα γίνει με το θέμα του τεμένους στη Σμίνθη; Μου είπαν ότι το ζήτημα θα λυθεί. Τους ρώτησα «Πότε θα το λύσετε;» πέρασαν 2 χρόνια, πέρασαν 3, πέρασαν 5 και δεν λύνεται. Ήρθε η Νέα Δημοκρατία και δε μπόρεσε να το λύσει. Ήρθε το ΠΑΣΟΚ δεν μπόρεσε να το λύσει, τι θα γίνει με αυτό το πράγμα; Με φώναξαν μετά από 2-3 ημέρες. Το έγγραφο για το τέμενος της Σμίνθης, ήταν έτοιμο προς υπογραφή από την υπουργό.
Το έγγραφο ήταν έτοιμο και έμενε η υπογραφή του υπουργού. Τους είπα «Μα το Θεό, θα το λύσετε αλλά να ξέρετε ότι η Μπακογιάννη θα πάρει όλο τον έπαινο». Τους είπα ότι θα πρέπει να το λύσουν το συντομότερο δυνατό. Αν και το έγγραφο ήταν έτοιμο επί μακρόν και η υπουργός είναι να το υπογράψει, αυτό δεν γίνεται ποτέ. Είπαν λοιπόν πώς είναι δυνατόν να πάρει τον έπαινο η Μπακογιάννη. Εμείς θα υπογράψουμε. Μα το Θεό είπα όταν ήταν γυναίκα Υπουργός Εξωτερικών, δεν έβγαζε άχνα. Τώρα άλλαξε μανδύα, άλλαξε κόμμα ήρθε και μπήκε τουλάχιστον μέχρι την αυλή του τεμένους. Εσείς τους είπα ούτε αυτό δεν κάνατε. Είπε τότε ας μην το λύσουμε το ζήτημα. Αν θέλετε τους είπα, ας μην λυθεί για άλλα είκοσι χρόνια. Εμείς δεν έχουμε πρόβλημα. Πέρασαν άλλα πέντε χρόνια και εμείς περιμέναμε.
Ξέρετε που θέλω να καταλήξω; Η υπογραφή του πιο μικρού χαρτιού γίνεται πολιτικό ζήτημα. Μήπως εξαιτίας αυτού του γεγονότος δεν φτάσαμε στο σημείο που βρισκόμαστε; Εσύ είσαι πράσινος, είσαι δικός μου, εσύ είσαι μπλε, είσαι δικός τους. Αυτό μας οδήγησε στο σημείο που βρισκόμαστε και βλέπουμε ότι η ίδια νοοτροπία συνεχίζει να υφίσταται.
Το έγγραφο αυτό φυσικά θα υπογραφεί. Μετά από μια εβδομάδα θα είναι αυτό, μετά από δέκα μέρες; Πάντως θα υπογραφεί. Ίσως όμως και να μην υπογραφεί. Ίσως πάλι ο Γενικός Γραμματέας ακούσει αυτά που λέω και πει: «Τα λες αυτά προς τα έξω; Ε, τότε δεν υπογράφω». Μπορεί και να το πει, ας κάνει ό,τι θέλει. Για το λόγο αυτό, εάν δεν μπορούμε να λύσουμε τα μικρά πράγματα, αυτό θέλω να δηλώσω φίλοι μου, η μειονότητα θα πρέπει οπωσδήποτε μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα να συσπειρωθεί κάτω από μια νέα πολιτική δομή. Αυτό όμως θα πρέπει να έρθει από τη βάση. Σίγουρα δεν γίνεται από μακριά, μέσω εντολών. Θα πρέπει να το θέλει ο λαός. Εάν γίνει κάτι τέτοιο, το δρόμο θα πρέπει να ανοίξουμε εμείς οι βουλευτές. Θα πρέπει πρώτοι εμείς να κάνουμε το αρχικό βήμα. Στη πρώτη σειρά αυτής της κίνησης, μπορεί αύριο να είμαστε, μπορεί και να μην είμαστε. Εάν γίνει κάτι τέτοιο δεν υπάρχει περίπτωση να μην είμαστε και εμείς μέσα. Το αίτημα θα πρέπει να έρθει από τον κόσμο.
Εάν η μειονότητα θέλει να συνεχίσει να υπάρχει και στο μέλλον, εάν θέλει να συνεχίσει αυτόν τον αγώνα με τιμή, σιγά-σιγά εγώ άλλωστε ανοίγω αυτά τα θέματα, ο λαός θα πρέπει να τα συζητήσει. Πιστεύω ότι αυτοί που έφεραν τη μειονότητα σε αυτό το αδιέξοδο, αυτοί που έφεραν την Ελλάδα σε αυτό το σημείο, δεν μπορούν να αποτελούν και τη λύση.
Αν κοιτάξουμε την πολιτική σήμερα θα διαπιστώσουμε ότι βρισκόμαστε σε μεταβατικό στάδιο. Πιστεύω ότι μέσα στα επόμενα 3 με 5 χρόνια, θα γίνουμε μάρτυρες απίστευτων αλλαγών. Πιστεύω ότι από εδώ και στο εξής, η πολιτική δεν θα είναι όπως τη γνωρίζαμε όλοι από παλιά. Και για την Ελλάδα και για τη μειονότητα. Συνεπώς μέσα στον κόσμο αυτό που αλλάζει, μιλήσαμε για την αραβική άνοιξη, για την οικονομική κρίση. Μέσα στους επόμενους τρεις μήνες, στην ΕΕ θα συζητούν το κατά πόσο η χώρα μας θα πρέπει να παραμείνει στη ζώνη του ευρώ ή όχι. Μπορεί και να μην είμαστε μετά από δύο μήνες.
Σε μια τέτοια περίοδο, η μειονότητα θα πρέπει να λάβει υπόψη της τους νέους αυτούς παράγοντες. Όλα αλλάζουν. Θα πρέπει να αλλάξουμε και εμείς. Θα πρέπει να συντονισθούμε με τις νέες συνθήκες. Θα πρέπει κατά τη γνώμη μου να είμαστε έξυπνοι. Θα πρέπει να δουλέψουμε. Θα πρέπει πρώτα απ’ όλα να πιστέψουμε και να έχουμε υπομονή.

ΤΟ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΝΕΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΟΜΗ

Τζεμίλ Καμπζά: Από την αρχή της συνέντευξης αναφερόσαστε συνέχεια σε αυτή τη νέα πολιτική δομή. Μπορείτε να γίνεται λίγο πιο σαφής; Δεν καταλαβαίνω και πολύ καλά. Τι είδους πολιτική δομή θα είναι αυτή; Δεν θα υπάρξει υποψήφιος από τα κόμματα ή μήπως θα υπάρξει; Εφόσον υπάρχει το DEB, υπάρχει ανάγκη για μια νέα πολιτική δομή; Τι εννοείτε με αυτό; Δεν μπόρεσα να καταλάβω.

ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ: Έτσι κι αλλιώς εγώ τα λέω αυτά προς συζήτηση.

Τζεμίλ Καμπζά: Μου δημιουργήθηκαν πολλές ερωτήσεις, στις οποίες δεν μπορώ να βρω απάντηση.

ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ: Εάν εγώ αυτή τη στιγμή μιλήσω επί συγκεκριμένου, θα σημαίνει ότι αποτελεί προϊόν δικό μου. Πρόκειται για μια προσωπική άποψη. Θα κάτσουμε και θα το συζητήσουμε. Θα ρωτήσεις και εσύ και εγώ. Εγώ λέω ότι το Φεβρουάριο, όταν συναντηθούμε, θα μπορούμε να απαντήσουμε καλύτερα σε αυτά.

Οζάν Αχμέτογλου: Ενόσω υπάρχουν τόσο σημαντικά και κατεπείγοντα θέματα για τη μειονότητα, όπως η μειονοτική εκπαίδευση και τα βακούφια, γιατί εμμένετε στο θέμα των μουφτήδων;

ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΜΟΥΦΤΗΔΩΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΘΕΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΣΥΝΕΝΝΟΗΘΗΚΑΝ ΟΙ ΔΥΟ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΙ

ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ: Το θέμα των μουφτήδων είναι ένα θέμα για το οποίο συνεννοήθηκαν οι δύο Πρωθυπουργοί, όταν ο Πρωθυπουργός της Τουρκικής Δημοκρατίας, κος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, επισκέφθηκε την Αθήνα. Εμείς δίνουμε έμφαση στο θέμα γιατί αποτελεί θέμα για το οποίο συμφώνησαν ο τότε Πρωθυπουργός με τον κο Ερντογάν. Το γεγονός ότι δίνουμε έμφαση σε αυτό το θέμα, δεν σημαίνει ότι παραμελούμε και τα άλλα θέματα.
Κοίτα, η ΕΠΑΘ έκλεισε και στη θέση της ιδρύθηκε μια καινούργια δομή. Αυτή θα έχει τα μειονεκτήματα και τα λάθη της. Για να τα διορθώσουμε, θα εργασθούμε όλοι μαζί.
Το θέμα των μουφτήδων όμως ειδικά, είναι ένα θέμα για το οποίο ο Παπανδρέου έδωσε το λόγο του στον Ερντογάν, ήμουν μάρτυρας σε αυτό.
Εάν λοιπόν επιχειρήσουμε μια σύγκριση μεταξύ των δύο χωρών τι βλέπουμε; Από τη μια μεριά βρίσκεται ο Παπανδρέου, από την άλλη ο Ερντογάν.
Η Τουρκία τι έκανε; Ενέκρινε το νόμο για τα βακούφια; Τον ενέκρινε, ετοιμάστηκε από μέρους του πρωθυπουργικού γραφείου εγκύκλιος με σκοπό τη διευκόλυνση των μη μουσουλμάνων όταν απευθύνονται σε επίσημες αρχές; Την ετοίμασε. Πήρε απόφαση για την οικονομική διευκόλυνση του μειονοτικού μη μουσουλμανικού Τύπου; Την πήρε. Ενέκρινε η Τουρκία την απόφαση του ΕΔΑΔ για την επιστροφή του ορφανοτροφείου στο Πατριαρχείο; Την ενέκρινε. Τι άλλο έκανε; Έδωσε τουρκική υπηκοότητα στους θρησκευτικούς λειτουργούς που δεν την είχαν; Την έδωσε. Να σας πω και αυτό: Βγήκε ο Πρωθυπουργός και ευχήθηκε στις μη μουσουλμανικές μειονότητες για τη γιορτή των Χριστουγέννων. Στους χριστιανούς, στους Αρμένιους, σε όποιον άλλο υπάρχει.
Ας έρθουμε τώρα στα δικά μας. Εμείς είχαμε τόσα μπαϊράμια. Πόσους Πρωθυπουργούς είδατε εσείς να λένε: «Εύχομαι στους μουσουλμάνους της δυτικής Θράκης καλό Μπαϊράμι;» Είδατε κανέναν; Γιατί εγώ δεν είδα. Την ώρα που στην Τουρκία δίνεται και μια συμβολική έστω βοήθεια στους δημοσιογράφους, βλέπετε ότι εδώ, σε μια χώρα που είναι μέλος της ΕΕ, επιβαρύνουν τον Τύπο με δυσανάλογα χρηματικά πρόστιμα; Δεν λέμε να μην υπάρξει καμία ποινή. Αλλά να είναι σε λογικά πλαίσια, με τρόπο που να μπορούν όλοι να την πληρώσουν, ανάλογα με τις εκάστοτε δυνατότητες. Εγώ δεν συζητώ για το σωστό ή το λάθος του πράγματος. Το θέμα που συζητώ είναι τα δυσανάλογα ή μη πρόστιμα.

Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΔΥΟ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ!

Ας δούμε το νόμο των βακουφίων. Τι συνέβη εκεί. Θα αποδοθεί αντίτιμο για τα βακούφια που δημεύθηκαν παλιότερα. Κοιτάς και σε εμάς, υπάρχει κάτι ανάλογο; Ό,τι πουλήθηκε, πουλήθηκε. Τι λέει εδώ ο φίλος μου; Σε βακουφική περιουσία χτίζεται εκκλησία. Αλήθεια είναι.
Διαθέτουμε τόσα νεκροταφεία. Βλέπεις το τέμενος στην Οργάνη, χθες πέρασα και το είδα και πόνεσε η ψυχή μου. Ακόμα και αν εμείς δεν μπορούμε να προστατεύσουμε ένα οθωμανικό μνημείο, θα πρέπει να το κάνει αυτό το ελληνικό κράτος, χαρακτηρίζοντάς το ιστορική κληρονομιά. Πρόκειται για τον πλούτο της περιοχής μας.
Η διαφορά λοιπόν των δύο Πρωθυπουργών είναι αυτή. Ο ένας κάνει αυτά που λέει. Κοιτάς τον άλλον, ήρθε στο Δημάριο και υποσχέθηκε τρία πράγματα. Είπε: «Θα παραχωρήσω ένα χώρο δέκα τετραγωνικών από το νοσοκομείο της Ξάνθης, για να κάνουν την προσευχή τους τα μέλη της μειονότητας». Σήμερα μίλησα με τον διοικητή του νοσοκομείου και μου είπε ότι δεν έχει βρεθεί ακόμα το δωμάτιο. Δεν ξέρω τι έγινε το δωμάτιο. Το δεύτερο πράγμα που είπε ήταν το εξής: «Θα διορίσω στα ΚΕΠ άτομα που ξέρουν τούρκικα. Θα βοηθήσω». Πιστέψτε έχω πάει τουλάχιστον δέκα φορές στη Γενική Γραμματεία του Υπουργείου Εσωτερικών για αυτό το θέμα. Δυστυχώς μέχρι σήμερα, σε ΚΕΠ που βρίσκονται σε μέρη με αμιγώς τουρκικό πληθυσμό, σε μέρη όπου το 50% του πληθυσμού είναι Τούρκοι, δεν υπάρχει ούτε ένα μέλος της μειονότητας στα ΚΕΠ. Κατά τη γνώμη μου αυτό είναι ντροπή για τη δημοκρατία.

Σαμί Καραμπιγίκογλου: Υπάρχουν μέλη της μειονότητας. Μάλλον θέλατε να πείτε ότι δεν αρκούν. Να μην τα μπερδεύουμε δηλαδή, να μην λέμε ότι δεν υπάρχει και κανένας.

ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ: Όχι. Αν δεις για παράδειγμα στην πεδιάδα, υπάρχουν πέντε Έλληνες και ούτε ένας Τούρκος. Δεν υπάρχει κανένας Τούρκος. Δεν μπορούν δηλαδή να βάλουν κάποιον κάπου; Αν και έδωσε όμως ο Πρωθυπουργός αυτή την υπόσχεση, δεν έγινε τίποτα από αυτά. Δεν πρόκειται για έναν υπουργό που έδωσε αυτές τις υποσχέσεις.

Οζάν Αχμέτογλου: Γιατί όμως βουλευτή μου, γιατί; Ο Πρωθυπουργός είναι ο πλέον σημαντικός άνθρωπος σε αυτή τη χώρα. Είναι η πρώτη Αρχή της χώρας. Επιπροσθέτως ήρθε και στο Δημάριο. Μάλιστα σε όλους μας έκανε εντύπωση για ποιο λόγο ήρθε συγκεκριμένα στο Δημάριο. Μήπως είπαμε λόγω των νέων του χωριού που ανήκουν στη νεολαία του ΠΑΣΟΚ; Όχι, μετά είπαμε μήπως γιατί είναι το πιο μακρινό χωριό της Ξάνθης; Ήταν χειμώνας όταν πήγαμε και ο ίδιος ήρθε με ελικόπτερο. Έστειλε εμάς με τα αυτοκίνητα αυτός έρχεται με το ελικόπτερο αλλά και πάλι δεν μπόρεσε να έρθει. Ήρθε τελικά και έκατσε σε ένα καφενείο. Ήμουν εκεί. Του έκανα μια ερώτηση. Έκατσε πάνω από μία ώρα στο καφενείο του χωριού. Έφαγε από τα τσουρέκια και τις πίτες που ετοίμασαν οι κάτοικοι του Δημαρίου. Όρεξη να έχει, χαλάλι του. Έδωσε ένα σωρό υποσχέσεις. Ο άνθρωπος αυτός είναι ο Πρωθυπουργός της χώρας. Ο πρόεδρος του κόμματός σας. Μάλιστα σύμφωνα και με τα λεγόμενα σας, έδωσε το λόγο του και στον Πρωθυπουργό της Τουρκίας. Γιατί δεν τηρήθηκαν οι υποσχέσεις;

ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ: Γνωρίζω τον Παπανδρέου από κοντά. Έχουμε συναντηθεί πολλές φορές. Πιστεύω στις καλές του προθέσεις και την ειλικρίνεια του.

Οζάν Αχμέτογλου: Πιστεύετε ακόμα σε αυτά;

ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ: Ακόμη πιστεύω. Πιστέψτε με ακόμη πιστεύω. Θα πρέπει όμως να λάβουμε υπόψη μας και τη δομή του ΠΑΣΟΚ. Θα πρέπει να εξετάσουμε κατά πόσο υπάρχει ομοιογένεια στο κόμμα. Δεύτερον, θα πρέπει να σκεφτούμε τους υπουργούς που πάντα λαμβάνουν υπόψη τους το πολιτικό ρίσκο. Κοιτάξτε και την οικονομική πολιτική που εφαρμόζεται στην Ελλάδα. Εάν πολλές από τις αποφάσεις που λαμβάνονται εφαρμόζονταν εγκαίρως, μάλλον δεν θα φτάναμε σε αδιέξοδο σήμερα. Πολλές αποφάσεις πάρθηκαν, αλλά δεν εφαρμόσθηκαν στο σωστό τόπο και χρόνο. Το ίδιο πράγμα βλέπω να γίνεται και μέσα στη μειονότητα. Πολλά ζητήματα αυτή τη στιγμή βρίσκονται κολλημένα στα γρανάζια της γραφειοκρατίας. Εγώ όμως παρόλα αυτά, λέω ότι είναι ειλικρινής. Είναι δεν είναι αύριο ο Παπανδρέου σε αυτό το κόμμα, ούτε εκπρόσωπός του είμαι, ούτε και δικηγόρος του. Επειδή όμως έχουμε συζητήσει τα θέματα αυτά πολλές φορές, εγώ πραγματικά πιστεύω στην ειλικρίνειά του.
Κατά πάσα πιθανότητα δεν θα βρίσκεται αυτός στην προεδρία του κόμματος. Ακόμα όμως και αν κάποιοι άνθρωποι έχουν τα κατά τους θα πρέπει να λέμε και κάποια από τα υπέρ. Εγώ πιστεύω πραγματικά και ας με διαψεύσει ο καιρός, στη ειλικρίνειά του. Δεν μπόρεσε όμως να διοικήσει με τον τρόπο που ήθελε. Δυστυχώς δεν μπόρεσε να εφαρμόσει τις οδηγίες που έδωσε.

ΣΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΥΠΑΡΧΕΙ «ΒΑΘΥ ΚΡΑΤΟΣ»

Οζάν Αχμέτογλου: Εφόσον δεν κατέστη δυνατή η εφαρμογή των οδηγιών του Πρωθυπουργού για τη μειονότητα και με βάση πάντα την πείρα των 4,5 χρόνων που διαθέτετε, υπάρχει στη δυτική Θράκη «βαθύ κράτος»;

ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ: Κοιτάξτε τώρα. Εάν βασικά βγει κάποιος και δηλώσει ότι δεν υπάρχει βαθύ κράτος σε σχέση με τη μειονότητα, κάνει λάθος. Υπάρχει. Δεν τίθεται θέμα επί τούτου. Υπάρχει αυτό το «βαθύ κράτος». Όλοι μας γνωρίζουμε την Υπηρεσία Πολιτικών Υποθέσεων του Υπουργείου Εξωτερικών. Εάν πρόκειται να ληφθεί κάποια απόφαση σε σχέση με τη μειονότητα, αυτή δεν μπορεί να ληφθεί χωρίς την έγκριση της. Εμείς αυτά τα βιώνουμε καθημερινά. Ο δεύτερος παράγοντας είναι η εκκλησία. Να μην ξεχνάμε τον παράγοντα εκκλησία. Εάν δεν εγκρίνει η εκκλησία κάποια μέτρα, δυστυχώς αυτά δεν λαμβάνονται. Αυτές φίλοι μου είναι αλήθειες που τις γνωρίζουμε από κοντά. Εγώ στα 4,5 χρόνια της βουλευτικής μου θητείας, έγινα πολλές φορές μάρτυρας αυτών των πραγμάτων.

Αχμέτ Νταβούτ: Πριν από λίγο είπατε ότι έχει συζητηθεί από τους δύο Πρωθυπουργούς η ανάγκη επίλυσης του θέματος των μουφτήδων. Ωστόσο, ο Πρωθυπουργός αυτή τη στιγμή έχει παραιτηθεί από τα καθήκοντά του και στη θέση του έχει έρθει κάποιος άλλος. Ο κος Χαρζηοσμάν λέει το εξής: «Ο Πρωθυπουργός μου υποσχέθηκε ότι όσα δεν μπόρεσε να κάνει όταν ήταν Πρωθυπουργός, θα τα κάνει τώρα». Και εσείς είπατε εμμέσως ότι τον εμπιστεύεστε. Έχετε εσείς τέτοιες προσδοκίες; Υπάρχει η κυβέρνηση εθνικής συνεργασίας θα μπορέσει ο πρώην Πρωθυπουργός, δηλαδή ο Παπανδρέου, να συμβάλλει στη λύση των προβλημάτων αυτών;

«ΜΕ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΘΑ ΛΥΣΟΥΜΕ ΔΥΟ-ΤΡΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΣΑΣ» ΜΟΥ ΕΙΠΕ Ο ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ: Τώρα θα ρωτήσω το εξής: εάν θυμάστε όταν έγινε η διαδικασία για την ψήφο εμπιστοσύνης όταν σχηματίστηκε η νέα κυβέρνηση, εγώ είχα ψηφίσει αρνητικά. Μάλιστα κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας εκείνης, ο Πρωθυπουργός βρισκόταν πίσω μου. Με το που είπα «όχι», γύρισα και του είπα: «Συγγνώμη κε πρόεδρε αλλά δεν μπορώ να ψηφίσω θετικά τους φασίστες» και αυτός μου είπε: «Καταλαβαίνω τη θέση σου». Πίσω του υπήρχαν 2-3 υπουργοί και είπε: «Κοιτάξτε, εμείς έχουμε δώσει το λόγο μας στη μειονότητα. Θα πρέπει να κρατήσουμε το λόγο μας, για το θέμα των μουφτήδων και των βακουφίων». Πρόκειται για τις λέξεις που χρησιμοποίησε εκείνο το βράδυ μετά από την αρνητική ψήφο μου.
Πριν από μία εβδομάδα ήμουν πάλι στο γραφείο του. Πάλι μου είπε, αυτές τις λέξεις που μου τις λέει πάντα: «Με την άδεια του Θεού, θα λύσουμε δύο-τρία θέματά σας». Φυσικά τώρα δεν είναι πλέον Πρωθυπουργός. Όμως από τα δύο κόμματα, πιστεύω ότι ο Σαμαράς είναι που θα πρέπει να ζητήσει τη μεγαλύτερη συγγνώμη από τη μειονότητα. Γνωρίζουμε πολύ καλά το παρελθόν του. Πρώτα θα πρέπει αυτός να ζητήσει συγγνώμη. Εάν οι άλλοι πουν μια φορά συγγνώμη, ο Σαμαράς θα πρέπει να ζητήσει δύο φορές.
Δεν είναι ανάγκη να βγουν και να μας ζητήσουν επίσημα συγγνώμη. Ας συνεννοηθούν για δύο μεγάλα προβλήματά μας. Να το δεχτούμε και εμείς και να το χειροκροτήσουμε. Να συνεχίσουμε και με την πολιτική μας ζωή. Να μην ασχοληθούμε με το θέμα της εκπαίδευσης, με το θέμα των μουφτήδων. Τι να κάνουμε; Να κοιτάξουμε τη δουλειά μας. Για εμένα αυτή θα είναι η μεγαλύτερη συγγνώμη.

Νετζάτ Αχμέτ: Πρώτον, πιστεύετε ότι κατά την περίοδο των 4,5 χρόνων που υπήρξατε βουλευτής, πετύχατε κάτι, είτε εσείς, είτε ο Χατζηοσμάν, με τις πιέσεις που ασκήσατε και τις ερωτήσεις που καταθέσατε στο κοινοβούλιο για τα σημαντικά μας θέματα; Δεν μιλάω για τους μιναρέδες, δεν μιλάω για τα πριμ, μιλάω για τα σημαντικά και γενικά προβλήματα. Εάν η απάντησή σας είναι «όχι», πιστεύετε ότι οι κυβερνήσεις συνεργασίας που θα αναλάβουν από εδώ και στο εξής θα στεφθούν με επιτυχία;
Το δεύτερο πράγμα που θέλω να ρωτήσω είναι το εξής: Στην «Ένωση Τουρκικής Νεολαίας Κομοτηνής», έβαλαν μια μικρή ταμπέλα, αδίκως βέβαια γιατί θα έπρεπε ήταν περισσότερο επίσημη, που αναγράφει «Ένωση Τουρκικής Νεολαίας Κομοτηνής», στα τούρκικα και στα ελληνικά. Στο σημείο αυτό, θα υπάρξει κανένας θαρραλέος για να κρεμάσει την ταμπέλα της «Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης» μιας και κερδήθηκε η υπόθεση από την ΕΕ;

ΑΣ ΤΟ ΖΗΤΗΣΕΙ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ. ΘΑ ΠΑΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΘΑ ΚΡΕΜΑΣΩ ΕΓΩ ΤΗΝ ΤΑΜΠΕΛΑ

ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ: Θα ήταν λάθος να πούμε ότι στεφθήκαμε με μεγάλη επιτυχία, θα είναι λάθος και να πούμε ότι αποτύχαμε εντελώς. Το εξήγησα και προ ολίγου. Συνεπώς είμαστε κάπου στη μέση. Όσον αφορά στη δεύτερη ερώτηση, αν πρόκειται ή όχι να βγει κάποιος θαρραλέος, εγώ θα ήθελα να πω πρώτα το εξής: Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε σε μια δικαστική διαμάχη.
Τον Οκτώβριο, ο Άρειος Πάγος, εκδίκασε και πάλι την υπόθεση αυτή. Η έκθεση ήταν αρνητική. Κατά τη γνώμη μου όμως δεν μπορούμε να πούμε ότι το γενικό συμβούλιο θα βγάλει σίγουρα αρνητική έκθεση. Θα πρέπει να περιμένουμε λίγο. Γιατί δεν υπάρχει νόημα να δημιουργούμε πρόβλημα και χάος σε μια υπόθεση που έχουμε δίκιο. Εάν όμως το γενικό συμβούλιο αποφανθεί πάλι αρνητικά, μα το Θεό, ο πρόεδρος εκεί είναι, ας το ζητήσει ο πρόεδρος και θα πάμε όλοι μαζί και διατίθεμαι εγώ να αναρτήσω την ταμπέλα.

Τζεμίλ Καμπζά: Κάνατε μία ερώτηση: Γιατί η Ελλάδα δεν εφαρμόζει την απόφαση του ΕΔΑΔ; Πήρατε κάποια απάντηση σε αυτή την ερώτηση;

ΤΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΘΑ ΤΙΣ ΜΟΙΡΑΣTΩ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΜΟΥ ΣΤΟ FACEBOOK

ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ: Πήραμε απάντηση σε αυτό το θέμα. Θα τη μοιραστώ μαζί σας μέσα στις επόμενες ημέρες. Στην απάντηση υποστηρίζεται ότι το θέμα είναι νομικό, ότι υπάρχει εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη και ότι η Δικαιοσύνη θα πάρει τη σωστή απόφαση. Εάν δεν απατώμαι, υποστηρίζουν ότι «εμείς σεβόμαστε τις μειονότητες, κοιτάξτε, δίνουμε άδεια στην ίδρυση συλλόγων Ρομ, συλλόγων Πομάκων». Ο θεός όμως ξέρει γιατί δεν δίνουν άδεια για την ίδρυση συλλόγων στων οποίων την ονομασία υπάρχει η λέξη «τουρκικός». Σε μια με δύο μέρες όμως θα μοιραστούμε και στο facebook τις απαντήσεις αυτών των ερωτήσεων. Θα τις δούμε και στον Τύπο.

Τζενγκίζ Ομέρ: Από τους αναγνώστες μας, υπάρχει μια μόνιμη επιθυμία: «Συνέχεια, βλέπουμε τις ερωτήσεις που κάνουν οι βουλευτές, τις απαντήσεις πότε θα τις δούμε;». Κατά τη γνώμη μου, θα ήταν καλό να το λάβετε αυτό υπόψη. Σκέφτεστε να το κάνετε αυτό;

ΤΣΕTΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ: Με την άδεια του θεού, από εδώ και στο εξής, όποια απάντηση έρθει θα τη μοιραζόμαστε. Κάθε εβδομάδα θα μοιραζόμαστε και μια απάντηση μαζί σας. Οι ερωτήσεις τελείωσαν τώρα, ας περάσουμε στο τμήμα των απαντήσεων. Όλοι μαζί θα δούμε τις απαντήσεις που έρχονται. Με την άδεια του Θεού φυσικά.

Ραμαντάν Μολλά: Θα ήθελα να κάνω μια τελευταία ερώτηση. Αυτή τη στιγμή σας ακούν ζωντανά οι ακροατές του Τσινάρ FM και του ράδιο Σίτι. Μπήκαμε σε μία νέα χρονιά σε λάθος όμως πλαίσιο. Τα θέματα μας είναι φυσικά πολύ σημαντικά αλλά σημαντικό είναι και το στομάχι μας. Τι θα μπορούσατε να πείτε για το 2012, από άποψη λήψης μέτρων, από οικονομική άποψη και με βάση την οικονομική κρίση; Τι είναι αυτό που προτείνετε ως εξέχων της μειονότητας; Θα μπορούσαμε να πούμε ότι: θα πρέπει να απλώνουμε τα πόδια μας όσο το επιτρέπει το πάπλωμά μας; Τι μπορείτε να πείτε επ’ αυτού; Διότι πρόκειται για ένα σοβαρό ζήτημα και οι πολίτες σε όλα τα χωριά χαράσσουν μια πολύ μελανή εικόνα.

ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ: Το 2012, η κρίση ολοένα και θα αυξάνεται. Μάλιστα τους πρώτους 2 με 4 μήνες θα συζητηθεί εάν πρέπει να παραμείνουμε στη ζώνη του ευρώ. Αυτό συζητιέται τώρα.

Σαμι Καραμπιγίκογλου: Ποια είναι η άποψή σας, θα μείνουμε ή όχι;

ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ: Άποψή μου είναι ότι θα μείνουμε. Διότι αν δεν μείνουμε στο Ευρώ, θα ψάχνουμε τις μέρες αυτές που ζούμε τώρα και τις πιο άσχημες μέρες, από τη στιγμή που θα επιστρέψουμε στη δραχμή, είθε να μη δώσει ο Θεός κάτι τέτοιο. Συνεπώς οι κυβερνήσεις θα πρέπει να λάβουν μέτρα προς αυτή την κατεύθυνση. Πρέπει να ληφθούν μέτρα, πακέτα μέτρων.
Τι είδους χρονιά θα είναι αυτή; Θα είναι μια χρονιά που ο κόσμος δεν θα μπορεί να βρει δουλειά, που στις δουλειές που θα βρίσκει θα πληρώνεται πολύ χαμηλά, που θα πουλά φθηνά το προϊόν του, και όταν θα το πουλά μάλιστα δεν θα μπορεί να πάρει τα λεφτά του από πολλούς.
Όλα αυτά τα βλέπετε. Θα είναι μια χρονιά που οι μεγάλες εταιρίες θα έχουν μεγάλο ρίσκο πτώχευσης. Πιστεύω ότι το ποσοστό της φτώχειας θα αυξάνεται συνεχώς. Όποιος βρίσκει δουλειά θα κερδίζει λίγα και θα πληρώνει πολλούς φόρους και στην τσέπη του δεν θα μένουν και πολλά χρήματα.
Συνεπώς, ακόμη και αν πούμε ότι πρέπει να απλώνουμε τα πόδια μας σύμφωνα με το πάπλωμά μας, πραγματικά το πάπλωμα αυτό, θα φτάσει μέχρι τα γόνατα και πολύ λέω. Θα είναι δηλαδή μια πολύ δύσκολη χρονιά. Θα πρέπει όλοι να διαχειριζόμαστε τα λεφτά που έχουμε στα χέρια μας με πολύ προσοχή, όσα κι αν είναι αυτά.
Κατά τη γνώμη μου πρόκειται για μια κατάσταση που αφορά πάλι τους συλλόγους μας. Πιστέψτε με, ο αριθμός των ανθρώπων που δεν θα έχουν σπίτι, ούτε και ψωμί για να φάνε θα αυξηθεί. Συνεπώς, οι σύλλογοί μας θα πρέπει να ξεκινήσουν να προετοιμάζονται αναλόγως. Πιστέψτε με πολλοί άνθρωποί μας, θα έχουν ανάγκη από φαγητό και αυτοί δεν θα είναι, ένας-δύο, θα είναι πολλοί.
Μας περιμένει μια πολύ δύσκολη χρονιά. Θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι. Εάν κάποιος πιστεύει ότι το 2012, ή το 2013 θα πάει καλύτερα, κάνει λάθος κατά τη γνώμη μου. Παρ’ όλη την άσχημη πορεία όμως, πιστεύω ότι θα τεθούν ισχυρές βάσεις για το μέλλον. Εάν τεθούν οι βάσεις αυτές, οι επόμενες γενιές, δεν θα έχουν κάποιο πρόβλημα. Ο τρόπος ζωής μας δεν θα γίνει ποτέ όπως παλιά. Αυτό θα πρέπει να το αποδεχθούν όλοι.
Το σημαντικό θα είναι οι κυβερνήσεις, όποια κυβέρνηση και αν βρίσκεται στην εξουσία, να δώσει βάση στις επενδύσεις. Εάν δεν γίνουν οι αναγκαίες επενδύσεις, εάν γίνονται κινήσεις του τύπου: Εσύ είσαι Τούρκος, ήρθες από την Τουρκία, να κάτσουμε να το σκεφτούμε, να σε κάνουμε να περιμένεις, πιστέψτε η κατάστασή μας θα δυσκολέψει ακόμη περισσότερο.
Εγώ έχω όμως ήδη μια πρόταση σε σχέση με αυτό. Εάν ήμουν εγώ τι θα έκανα; Εάν ήμουν εγώ στη θέση της κυβέρνησης, θα έκανα το εξής: αρχικά θα αναζητούσα έναν τρόπο για να καταργήσω τη βίζα για τους τούρκους επισκέπτες. Θα προσπαθούσα να το κάνω αυτό, μέσα σε 24, σε 48 μπορεί ώρες, εάν γινότανε. Δεύτερον, θα διαπραγματευόμουνα με τις εταιρίες θρησκευτικού τουρισμού σχετικά με τα οθωμανικά μνημεία που υπάρχουν στην Ελλάδα. Ο λόγος; Ο τουρισμός είναι και ένας από τους τομείς που θα σώσει την Ελλάδα.
Θα έκανα λοιπόν ό, τι μπορούσα για να τραβήξω την Τουρκία και τους Τούρκους στην Ελλάδα. Διότι η απόσταση από τα Ύψαλα μέχρι την Κωνσταντινούπολη είναι περίπου δύο ώρες. Στη απόσταση αυτή, υπάρχουν περίπου 25 εκατομμύρια άνθρωποι και στην Τουρκία η μεσαία τάξη είναι πλέον μια αλήθεια, ενώ στην Ελλάδα τείνει να εξαφανισθεί. Μόνο τα δύο αυτά πράγματα αν έκανα, πιστέψτε θα συνέβαλαν κατά πολύ στην ανάπτυξη της δυτικής Θράκης και της βόρειας Ελλάδας.
Σκεφτείτε ότι χθες ήμασταν στην 4η σύσκεψη Πρέσβεων στην Αδριανούπολη. Ο πρύτανης του πανεπιστημίου Τράκυα είπε το εξής: «Εγώ έχω 35.000 φοιτητές. Έχω 2000, 5000 υπαλλήλους». Τι μπορεί να γίνει με τα 40.000 αυτά άτομα; Εάν ένα μικρό κομμάτι των φοιτητών έρθουν για καφέ στην Αλεξανδρούπολη, η ανάπτυξη της περιοχής θα αυξηθεί. Υπάρχουν τόσα τεμένη, τόσα μνημεία της οθωμανικής περιόδου. Εάν υπάρχουν χρήματα αναστήλωσε τα, αν όχι ενσωμάτωσέ τα σε ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα. Ας αδελφοποιηθούν οι δήμοι με δήμους της Τουρκίας για να γίνουν και αμοιβαίες επισκέψεις. Μπορούμε να τα κάνουμε και εμείς αυτά. Ας μας δώσουν άδεια για την ανέγερση ενός τεμένους και ας μας αφήσουν ελεύθερους, αυτό θα συμβάλλει πολύ στην ανάπτυξη της περιοχής.
Συνεπώς το πρώτο σημείο είναι ο τουρισμός και το δεύτερο, η γεωργία. Εγώ πραγματικά είμαι άνθρωπος που πιστεύω στη γεωργία, είμαι παιδί οικογένειας αγροτών. Κοιτάξτε θα σας πω κάτι: Ο καπνός έχει πλέον τελειώσει, να μην απατόμαστε. Ο καπνός δυστυχώς, δεν έχει μέλλον. Δεν πρόκειται για ένα προϊόν με μέλλον. Το αντίθετο, πρόκειται για ένα προϊόν που στο μέλλον θα απαγορευθεί στην Ευρώπη. Είμαστε λοιπόν αναγκασμένοι να αντιμετωπίσουμε την ευρωπαϊκή πραγματικότητα.
Υπάρχουν όμως πολλά πράγματα που μπορούν να γίνουν αντί της καλλιέργειας του καπνού. Ο τουρισμός. Πιστέψτε με, η περιοχή μας είναι τουριστική. Υπάρχει η ηλιακή ενέργεια και η γεωθερμία. Υπάρχουν από τις ιαματικές πηγές μέχρι και τα θερμοκήπια. Ας μη μας επιχορηγήσει το κράτος με πριμ, ας μας διευκολύνει απλά, ας μας ενθαρρύνει. Ας απλοποιήσει τις νομικές διαδικασίες. Ας κάνουν οι ιδιώτες θερμοκήπια 20-40 στρεμμάτων και ας εξασφαλισθεί μια πίστωση. Εάν δεν μπορούν αυτοί να τους το εξασφαλίσουν αυτό, υπάρχουν και άλλα μέρη που μπορούν.
Πιστεύω ότι οι ζώνες ελεύθερου εμπορίου, θα πρωτοστατήσουν στην ανάπτυξη της βόρειας Ελλάδας ή μάλλον ολόκληρης της Ελλάδας. Φτάνει βέβαια αυτή που διοικούν να έχουν συναίσθηση της δουλειάς αυτής. Εάν αφήσουν στην άκρη το παρελθόν, εάν κινηθούν με βάση τη λογική, εάν πραγματικά θέλουν να σώσουν την Ελλάδα, τώρα είναι η ευκαιρία να τα κάνουν αυτά.
Θα σας δώσω όμως ένα παράδειγμα. Υπάρχει εδώ μια ελληνο-τουρκική εταιρία. Οι άνθρωποι περίμεναν 9 μήνες για μια άδεια από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Εάν ένας επενδυτής πρέπει να περιμένει 9 μήνες για μια άδεια εδώ θα επενδύσει τα χρήματά του; Δεν έρχεται γιατί τα χρήματα δεν έχουν ούτε θρησκεία. Συνεπώς, θα πρέπει να σταθεροποιηθεί η κατάσταση. Είθε ο νέος Πρωθυπουργός να εργασθεί προς αυτή την κατεύθυνση και να εξασφαλίσει το ωραίο αυτό περιβάλλον. Να κάνει επενδύσεις. Να έρθουν επενδυτές, από όπου και αν είναι αυτοί. Οι διοικούντες δεν θα πρέπει να φοβούνται κατά τη γνώμη μου.

Σαμί Καραμπιγίκογλου: Ίσως να βρισκόμαστε και σε μία περίοδο που είναι δύσκολο να είσαι πολιτικός. Αυτό ισχύει και για όλους όσοι είναι ή θα είναι υποψήφιοι. Εσείς είστε στέλεχος ενός από τα δύο μεγάλα κόμματα. Όμως λόγω της αποτυχίας σας τον τελευταίο καιρό, φέρατε στην κυβέρνηση και ένα ακροδεξιό κόμμα. Πως θα ζητήσετε ψήφο από τη μειονότητα; Αρκεί στη δύσκολη αυτή περίοδο το θέμα της εκπαίδευσης ή των μουφτήδων που προαναφέρατε; Ποια είναι η εξέλιξη στα θέματα αυτά που είναι αρκετή για να ζητήσετε την ψήφο της μειονότητας;

ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ: Κατά τη γνώμη μου, ήταν λάθος του ΠΑΣΟΚ και του Παπανδρέου η είσοδος στην κυβέρνηση ενός ακροδεξιού κόμματος. Πρόκειται βασικά για ένα σημείο καμπής και για την Ελλάδα. Είναι λάθος κατά τη γνώμη μου να ενδυναμώνεις αυτό το κόμμα. Για αυτό το λόγο έδωσα αρνητική ψήφο. Δεν έδωσα ψήφο εμπιστοσύνης σε αυτή την κυβέρνηση, στην οποία συμμετέχουν και οι ακροδεξιοί. Πιστεύω ότι έτσι όπως πάει αυτό το κόμμα, υπάρχει κίνδυνος να συμπράξει με το ΛΑΟΣ. Σας ευχαριστώ φίλοι μου. Μακάρι το 2012 να είναι ένας χρόνος όπου θα συνεχίσει να υπάρχει η ελπίδα, παρ’ όλα τα προβλήματα.

Περιοδικό Αζινλίκτσα 6-1-2012

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση