Βιωσιμότητα του χρέους ή… των Ελλήνων;
Στο περιθώριο των διεθνών συζητήσεων, ζυμώσεων και διαπραγματεύσεων για το PSI και τη νέα δανειακή σύμβαση, πολλαπλασιάζονται οι φωνές, κυρίως από εκείνους που έχουν καταλυτικό ρόλο στις εξελίξεις, όπως για παράδειγμα ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, για το ποιο είναι το πραγματικό ζητούμενο της υπόθεσης: Η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Ώστε, όπως είπε και ο κ. Σόιμπλε, να αντιστοιχεί το 2020, στο 120% του ελληνικού ΑΕΠ.
Η προσέγγιση του Γερμανού «τσάρου» είναι ορθολογική, σύμφωνα με την πολιτική και κοινωνική παράδοση και κουλτούρα της χώρας του. Που επενδύει στην ευημερία των αριθμών, παραβλέποντας ή και αδιαφορώντας ακόμη για το γεγονός ότι πίσω από τους αριθμούς αυτούς… συνωστίζονται άνθρωποι.
Το πραγματικό διακύβευμα λοιπόν, όπως θα έπρεπε να απαντήσει αρμοδίως η ελληνική πλευρά στους εταίρους και δανειστές, δεν είναι η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Είναι η βιωσιμότητα… της ελληνικής κοινωνίας. Στο πλαίσιο μιας Ευρώπης κοινοτικής και εθνολογικής αλληλεγγύης. Όχι μιας Ευρώπης της αριθμητικής ισοπέδωσης.
Ναι, “το πραγματικό διακύβευμα... Είναι η βιωσιμότητα… της ελληνικής κοινωνίας”!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ο σκοπός ύπαρξης της Ελλάδος, όπως και του πολιτικού της συστήματος θα πρέπι να είναι επίσης η βιωσιμότητα της ελληνικής κοινωνίας.
Όταν κάποτε το πιάσουν αυτό οι Ελληνίδες και οι Έλληνες, τότε μόνον θα ξανα-υπάρξει η Ελλάδα ώς μία αναξάρτητη, ελεύθερη χώρα.
Πως όμως θα γίνει αυτό; Όχι πάντως με τα υπάρχοντα Μαντρόσκυλα Μαζικής Εξαπάτησης (ΜΜΕ), που κάθε μέρα εκθιάζουν τον διορισμένο τραπεζίτη πρωθυπουργό, γιά το κύρος του στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, ο οποίος διαπραγματεύεται με πυγμή, αλλά και σύνεση τόσο με τους δανειστές μας για το PSI όσο και με την τρόικα.