89 χρόνια από την εκτέλεση των έξι: τίποτα δεν έχει αλλάξει

Στις 15/11/2011, 89 χρόνια συμπληρώνονται από την εκτέλεση των έξι, ως υπευθύνων για την Μικρασιατική καταστροφή. Αν εξετάσουμε το κατηγορητήριο, διαπιστώνουμε πως συμπεριφορές των πολιτικών, είναι ίδιες και τότε και τώρα. Σαν να μην πέρασε μια μέρα.

Το κατηγορητήριο[1] λοιπόν, τους κατηγορεί για εσχάτη προδοσία, είχε δε, 15 σκέλη. Δεκαπέντε επιμέρους κατηγορίες.

1. Η πρώτη κίνηση ήταν να φέρουν το Βασιλιά. Μάλιστα έκαναν και σχετικό δημοψήφισμα, στο οποίο ο Ελληνικός λαός, ψήφισε με ποσοστό 98% υπέρ της επανόδου του μονάρχη.

Ο αρχηγός μας να είναι εδώ, πάση θυσία. Χωρίς αρχηγό ‘χανόμαστε’. Τόσα χρόνια μετά και τα αρχηγικά κόμματα, εξακολουθούν να επιβιώνουν.

2. Ενώ η Β. Ήπειρος και η Δωδεκάνησος, είχαν συμφωνηθεί να παραχωρηθούν στην Ελλάδα, «υμείς δεν προέβητε εις την λήψιν των αναγκαίων μέτρων δια την προσάρτησιν των ελληνικότατων τούτων χωρών εις το Κράτος».

Το πώς οι μετέπειτα πολιτικοί υπεράσπισαν τα Ελληνικά συμφέροντα, φαίνεται από την συνεχή συρρίκνωση του Ελληνισμού.

3. Παρά την ανακοίνωση των Δυνάμεων, έφεραν τον Κωνσταντίνο στην εξουσία, με συνέπεια να υποστεί η Ελλάδα, οικονομικό αποκλεισμό «στερήσαντες ούτω την Πατρίδα ημών συναλλάγματος 33 εκατομμυρίων δολαρίων, 5 εκατομμυρίων αγγλικών λιρών και 566 εκατομμυρίων φράγκων». Και όχι μόνο αυτό αλλά, «αφίσαντες το παρά της Εθνικής Τραπέζης εκδοθέν χαρτονόμισμα, ακάλυπτον, τον Δημόσιον χρεώστην των αντιστοίχων ποσών των εκδοθέντων χαρτονομισμάτων, …δημιουργήσαντες τελικώς δια πάντων τούτων και άλλων συνεπειών την οικονομικήν καταστροφήν της Πατρίδος».

Για την οικονομική καταστροφή της Ελλάδας σήμερα, δεν νομίζουμε ότι χρειάζεται να προσθέσουμε τίποτα. Έχουν γραφεί ήδη αρκετά[2].

4. Έδιωξαν τα εμπειροπόλεμα στελέχη και τοποθέτησαν άπειρους αρχηγούς μονάδων. Έκαναν δεν την αλλαγή σε καιρό πολέμου.

Μα … τα δικά μας τα παιδιά, είναι πάντα .. καλύτερα.

5. Παρά το δυσμενές κλίμα σε διεθνές επίπεδο, λόγω της επανόδου του Βασιλέως, δεν του υπέδειξαν να παραιτηθεί. Κάλυψαν δε, την κατάσταση και απέκρυψαν από τον Ελληνικό λαό την αλήθεια.

Αυτή η απόκρυψη της αλήθειας, μας κυνηγάει από πολύ παλιά. Σχεδόν όλο το πολιτικό σύστημα έχει στηριχτεί στα «ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα».

6. Διετάχθη προώρως η ατυχής επιχείρηση του Μαρτίου του 1921.

Πρόωρα ή κατόπιν εορτής, ποτέ δεν τα πήγαιναν καλά, οι Έλληνες πολιτικοί με το χρόνο. Πάντα μπαίνει το στοιχείο των προσωπικών ή κομματικών σκοπιμοτήτων. Τα μέτρα δεν λαμβάνονται στο σωστό χρόνο. Φτάσαμε να κάνουμε «εμπόριο χρόνου».[3] Το κακό με το εμπόριο αυτό, είναι ότι ο χρόνος κυλά ευνοϊκά μόνο για το δανειστή.

7. Διετάχθη η από Εσκή Σεχήρ προς Άγκυραν εκστρατεία, παρά την γνώμην του Αρχηγού της Στρατιάς.

Είπαμε, οι πολιτικοί ξέρουν.

8. Ανετέθη η αρχιστρατηγία εις τον ανεύθυνον Βασιλέα (σε καιρό πολέμου).

Ο λαός ψηφίζει κυβέρνηση και η κυβέρνηση μεταθέτει την εξουσία αλλού. Η διοίκηση των οικονομικών σήμερα, ήδη έχει ανατεθεί στην Ε.Ε. και στο ΔΝΤ. Ας έχει το τελευταίο αποδείξει ότι όπου πάει εξυπηρετεί τα συμφέροντα του διεθνούς κεφαλαίου. Ας είναι η Ε.Ε. ένα σύνολο χωρών που η κάθε μία κοιτάζει το συμφέρον της. Εμείς εκεί. Δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε μόνοι μας. πρέπει κάποιος άλλος να μας πει τι ακριβώς να κάνουμε. Το ότι δεν έχει καμιά γνώση της Ελληνικής πραγματικότητας, δεν έχει σημασία. Σημασία, έχει να ακολουθούμε οδηγίες. Μπορεί και να σωθούμε έτσι. Θα μας σώσουν οι άλλοι, αφού εμείς δεν είμαστε άξιοι να σώσουμε τους εαυτούς μας.

9. Γιατί, παρά τον οικονομικό αποκλεισμό και την διπλωματική απομόνωση, ψήφισαν νόμους για να βολέψουν … ημέτερους. Αποτέλεσμα ο στρατός δεν είχε να φάει, αλλά οι Βουλευτές του 1915 και πολλά άλλα πρόσωπα, πήραν τις αποζημιώσεις τους.

Σήμερα, που στέλνουν το χαράτσι, και χάνονται χιλιάδες θέσεις εργασίας, ολόκληρο το πολιτικό σύστημα και «οι άνθρωποί τους», τυγχάνουν αποζημίωσης με απίθανες δικαιολογίες.

10. Δεν έγιναν δεκτές οι προτάσεις του Ιουνίου 1921, με τις οποίες εσώζετο η (Aνατολική) Θράκη και επετυγχάνετο η αυτονόμησις της Μικρασίας.

Σήμερα αφήνουμε και τη Δυτική Θράκη, στα χέρια του Τουρκικού και Αμερικάνικου Προξενείου

11. Διωρίσθη αρχιστράτηγος ο Χατζανέστης. Χαρακτηρίζεται στοιχείο ανισόρροπο[4].

Οι έρευνες ψυχολόγων καταλήγουν στο συμπέρασμα πως η επιθυμία να εξουσιάζεις ανθρώπους, αποτελεί χαρακτηριστικό μη ισορροπημένου ατόμου.

12. Απεσπάσθηκαν δυνάμεις από τη Μ. Ασία στη Θράκη, αποδυναμώνοντας το μέτωπο και δίνοντας την ευκαιρία στον εχθρό να κάνει την τελική του επίθεση.

Στον οικονομικό πόλεμο που υφιστάμεθα τώρα, ο τέως πρωθυπουργός φρόντισε να μας αφαιρέσει τα κυριότερα όπλα. Έτσι, Α) ενώ πιο παλιά τα ομόλογα που εκδίδαμε ήταν βασισμένα στο Ελληνικό δίκαιο, ο Γ. Α. Παπανδρέου, προτίμησε για όλα τα καινούργια, το δίκαιο της Αγγλίας που είναι με το μέρος των δανειστών και όχι των δανειζόμενων[5]. Επίσης, Β) ενώ μέχρι τώρα δεν υπήρχε εμπράγματη εγγύηση για τα δάνεια, τώρα ο τέως πρωθυπουργός, φρόντισε οι δανειστές μας να έχουν κάλυψη σε δημόσια ελληνική περιουσία. Δηλαδή, ο κ. Παπανδρέου, δεν πήρε ένα τμήμα, πήρε όλο το στρατό από τον πόλεμο.

13. Υπεγράφη σύμβασις παραιτήσεως από των συμμαχικών πιστώσεων προς την Ελλάδα.

Σήμερα είδατε καμιά κίνηση για τις γερμανικές αποζημιώσεις; Θα υπογράψουμε μάλιστα, λένε οι γνωρίζοντες, με τους φίλους και γείτονες Τούρκους την μη επέκταση στα 12 μίλια και θα προχωρήσουμε στην οικονομική συνεκμετάλλευση της δικής μας πλευράς του Αιγαίου. Άλλωστε το δηλώσαμε καθαρά. «Από το να έχεις προβλήματα με τους γείτονες, καλύτερα μερικά στρέμματα λιγότερο». (Αυτός είναι ο ορισμός του Θάρρους. Ας τον διδάξουμε στα παιδιά μας, για να βαδίσουμε όλοι μαζί στο δρόμο που χάραξε το Τσολάκογλου).

14. Έγινε ανεκτή παρακυβέρνησις υπό τον Πρίγκιπα Νικόλαον και τους Στρέιτ, Δούσμανην, Κωνσταντινόπουλον. Σκοπός: «ήτις δια δολοφονιών, απειλών, επιθέσεων κατ’ αόπλων πολιτών κλπ, ενέσπειρε τρομοκρατίαν προς διατήρησιν της αρχής».

Είναι τυχαίο που η εγκληματικότητα έχει φτάσει και στο πιο μικρό χωριό;

15. Ημποδίσθησαν να ηγηθούν της διπλωματικής αντιπροσωπείας οι Δ. Ράλλης και Ελ. Βενιζέλος.

Εκτός από τις παραπάνω κατηγορίες που περιέχει το κατηγορητήριο στη δίκη των έξι, μικρασιατικές οργανώσεις, έχουν προσθέσει και άλλες. Μερικές από αυτές.

• Η υπονόμευση της δράσης της Μικρασιατικής Άμυνας[6] και της δημιουργίας τοπικού μικρασιατικού στρατού, που θα μπορούσε να αντισταθεί στους κεμαλικούς,

Είπε κανείς τίποτα για το θεσμό της παλλαϊκής άμυνας

• Η απόλυτη εγκατάλειψη των Ελλήνων του Πόντου, μέσω της παραγνώρισης των πολιτικών τους αιτημάτων και της μη αποστολής στρατιωτικής βοήθειας προς το δυναμικό ποντιακό αντάρτικο κίνημα που δρούσε στο βορρά της Μικράς Ασίας.

Το κράτος μας προχώρησε ακόμα περισσότερο; Σήμερα, όχι μόνο έχουν εγκαταλειφτεί οι Έλληνες αλλά και κυνηγιούνται άγρια, δια μέσου της αιματηρής φορολογίας.

• Η ψήφιση του Νόμου 2670/1922 με τον οποίο η κυβέρνηση Γούναρη απαγόρευε στον ελληνικό πληθυσμό της Ιωνίας να αναχωρήσει, τη στιγμή που συζητούσε την απαγγίστρωση από τη Μικρά Ασία και που όλοι γνώριζαν ότι το μέτωπο καταρρέει[7].

Το θέμα δεν είναι να σωθούν οι πολίτες. Είναι να υπηρετηθεί κάποιος «ανώτερος» σκοπός. Σήμερα ονομάζεται ‘διάσωση’ του Ευρώ, ‘ συνέπεια’ στους δανειστές κλπ. Τα αν πεθάνουμε όλοι, δεν έχει σημασία..

• Εξαπάτησαν τους ψηφοφόρους τους με συνθήματα «μικρά πλην έντιμος Ελλάς» και «Οίκαδε» και τελικά διέβησαν την Αλμυρά Ερημο.

Εκείνο που προβληματίζει με την εξαπάτηση των πολιτών (να υπόσχεσαι π.χ. πως θα σταματήσεις τον πόλεμο και την επαύριον των εκλογών να κάνεις επιστράτευση), είναι ότι τη θεωρούμε τώρα, πια δεδομένη. Θεωρούμε «φυσικό» να λένε ψέματα και μάλιστα συνειδητά, οι υποψήφιοι. Μετά, θα ορκιστούν πως οι συνθήκες άλλαξαν και προσαρμόστηκαν στα νέα δεδομένα. Μήπως πρέπει και εμείς οι πολίτες να «προσαρμοστούμε» σε παλιά και νέα δεδομένα και να απαιτήσουμε π.χ. οποιοδήποτε υποσχόμενο μέτρο συνεπάγεται οικονομικό κόστος, να συνοδεύεται από λεπτομερή έκθεση που να λέει από πού θα βρεθούν τα χρήματα αλλιώς να μην μπορεί καν να δημοσιευτεί; Και όταν κάποιος κερδίσει τις εκλογές και δεν εφαρμόζει το πρόγραμμά του να θεωρείται κακούργημα; Ή οτιδήποτε άλλο θα μπορούσε να είναι αποτελεσματικό; Το να δεχόμαστε ως ‘φυσική κατάσταση’ τα συνεχή ψέματα των υποψηφίων, μας οδηγεί στη συνήθεια να ζούμε με το ψέμα και να απομακρυνόμαστε όλο και περισσότερο από την ανθρώπινη υπόστασή μας.

Αυτές ήταν οι κατηγορίες. Κατ’ ουσίαν, τίποτα δεν έχει αλλάξει στη συμπεριφορά των πολιτικών, από τότε μέχρι σήμερα. Τα αποτελέσματα της πολιτικής το αποδεικνύουν. Και είναι μόνο η αρχή. Τα πράγματα θα πάνε ακόμα χειρότερα, αν τους αφήσουμε να αλωνίζουν ανενόχλητοι. .

Ας μην ξεγελιόμαστε με το γεγονός πως οι βουλευτές που στηρίζουν την σημερινή κυβέρνηση, αποτελούν την πλειοψηφία και είναι εκλεγμένοι. Και τότε, εκλεγμένοι ήταν. Αυτό όμως δεν εμπόδισε, μια καταστροφή που όμοιά της, λίγα έθνη έζησαν: αρπαγές και λεηλασίες σπιτιών και περιουσιών, γεωργικές και κτηνοτροφικές καταστροφές, γκρέμισμα σχολείων, ναών και άλλων ευαγών ιδρυμάτων, χρεοκοπία και καταστροφή βιοτεχνικών και βιομηχανικών επιχειρήσεων με τον παράλληλο ευτελισμό κάθε ανθρώπινης αξιοπρέπειας που περιλαμβάνονται μαρτυρικοί βασανισμοί αιχμαλώτων, βιασμοί και ηθική οδύνη υπό το κλίμα του τρόμου και της απειλής του θανάτου, αλλά και οι ατέλειωτες πορείες αιχμαλώτων, στα περιώνυμα "τάγματα εργασίας", με άγνωστο αριθμό ανθρώπων που χάθηκαν σ΄ αυτά, σφαγές, θηριωδίες μέχρι και οι εκτελέσεις επί των αποφάσεων των τουρκικών δικαστηρίων της "Ανεξαρτησίας" που δεν έχουν μέχρι σήμερα διερευνηθεί πλήρως[8].

Όλα αυτά τα υπέστησαν πάνω 2.845.000 Έλληνες (στη Μικρά Ασία ζούσαν 1.694.000 Έλληνες. Στη Θράκη και την περιοχή της Κωνσταντινούπολης 731.000. Στην περιοχή της Τραπεζούντας 350.000 και στα Αδανα 70.000. Σύνολο 2.845.000 Έλληνες που αποτελούσαν το 20% του πληθυσμού της περιοχής).

Σε τέτοιας έκτασης οικονομική καταστροφή οδηγούμαστε και σήμερα. Όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουμε και δώσουμε άλλη τροπή στην κατάσταση, τόσο καλύτερα για την πλειοψηφία του λαού.

Όσο για τους πολιτικούς που καίγονται για να υπερασπίσουν το σημερινό πολιτικό σύστημα τους θυμίζουμε: «Αλλ' όχι! Το Έθνος ορθούμενον αιμοσταγές, κρεουργημένον, αλλά αδυσώπητον ενώπιον του, ζητεί παρ'αυτού και των συνεργατών του δικαιοσύνην δια την προδοσίαν[9] και τιμωρίαν δια το έγκλημα. Και εν ονόματι του Έθνους την δικαιοσύνην ταύτην η Επανάστασις θα την αποδώση»

Φαντάζεστε να ειπωθεί αυτό από τον παππού[10] στον εγγονό;

Α.Κ.

---

[1] Εκτενέστερα το κατηγορητήριο μπορεί κάποιος να το βρει στο http://www.pare-dose.net/?p=2599#ixzz14yVGJb4f

[2] http://www.economist.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=7351:-fed-a-&catid=2&Itemid=39

[3] http://www.economist.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=7361:k-&catid=2&Itemid=39

[4] Ξαναλέμε εδώ, ότι δεν κρίνουμε τα τότε γεγονότα. Μας ενδιαφέρει το τώρα. Δεν γνωρίζουμε και φυσικά δεν έχουμε θέση, για το αν το εν λόγω πρόσωπο ήταν ανισόρροπο κλπ.

[5] http://www.economist.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=7167:h---------&catid=2&Itemid=39

[6] Αν και δεν παίρνουμε θέση στα τότε γεγονότα, υπενθυμίζουμε πως από πολλούς ιστορικούς έχουν εκφραστεί αμφιβολίες για τις δυνατότητες επιτυχίας της συγκεκριμένης προσπάθειας.

[7] Η εγκληματική συμπεριφορά της τότε φιλομοναρχικής ηγεσίας απέναντι στον ελληνισμό της Ανατολής ήταν τέτοια, ώστε και μετά την κατάρρευση του Μετώπου, τον Αύγουστο του ’22 απαγόρευσαν την εκκένωση της Σμύρνης και της υπόλοιπης Ιωνίας, παραδίδοντας τον ελληνικό και αρμενικό πληθυσμό στα στρατεύματα του Μουσταφά Κεμάλ που προέλαυναν.

[8] http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B9%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%AE

[9] «Οι Έλληνες ήταν πρώτης τάξεως πολεμιστές και σίγουρα, κάμποσα σκαλοπάτια παραπάνω από το στρατό του Κεμάλ. Αυτή είναι η άποψη του Γουίταλ. Πιστεύει ότι οι τσολιάδες θα είχαν καταλάβει την Άγκυρα και θα είχαν τελειώσει τον πόλεμο αν δεν είχαν προδοθεί.
Όταν ο Κωνσταντίνος ήρθε στην εξουσία όλοι οι Έλληνες αξιωματικοί που ήταν σε επιτελικές θέσεις υποβαθμίστηκαν αμέσως σε χαμηλότερα πόστα. Πολλοί απ’ αυτούς είχαν πάρει τα γαλόνια τους με ανδραγαθήματα στο πεδίο της μάχης. Ήταν έξοχοι πολεμιστές και σπουδαίοι ηγέτες. Αυτό δεν εμπόδισε το κόμμα του Κωνσταντίνου να τους διώξει και να τους αντικαταστήσει με αξιωματικούς που δεν είχαν ακούσει ποτέ τους να πέφτει ούτε μια ντουφεκιά. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να σπάσει το μέτωπο».
Έρνεστ Χέμινγουεϊ (Αμερικανός συγγραφέας και πολεμικός ανταποκριτής στο μικρασιατικό μέτωπο).

[10] Λέγεται πως πολιτικός σύμβουλος της επανάστασης που συνέταξε το κατηγορητήριο, ήταν ο Γεώργιος Παπανδρέου, ο παππούς του σημερινού πρωθυπουργού.

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση