Ελληνική ή Τροϊκανή Αστυνομία;
- Η Αστυνομία βρίσκεται αναμφισβήτητα προ των ιστορικών ευθυνών της
Η αναλγησία των σημερινών κυβερνώντων, που αδυνατούν να κατανοήσουν –έστω και στο ελάχιστο- την τραγική πραγματικότητα των πολιτικών τους αποφάσεων για την χώρα και τους πολίτες της, είναι βέβαιο πως οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε μία σύγκρουση της πολιτικής με τους πολίτες. Η σύγκρουση αυτή, μάλιστα, θα είναι πολύ ισχυρότερη –και με δυσάρεστα έως τραγικά αποτελέσματα- όσο περισσότερο καθυστερεί. Οι κατέχοντες την εξουσία το γνωρίζουν αυτό και έχουν αποπειραθεί να εκτονώσουν –μέσω των δουλικών τους συνδικαλιστικών οργανώσεων- αυτή την συνεχώς αυξανόμενη συσώρρευση της λαϊκής οργής.
Γεγονός είναι πως οι πολιτικοί τα κατάφεραν –ίσως και συγκυριακά λόγω καλοκαιριού- να αναβάλουν την στιγμή που θα βρεθούν αντιμέτωποι με τον «κυρίαρχο» λαό. Και σε αυτή την αναβολή δεν βοήθησαν μόνο τα «δουλικά κομματικά συνδικαλιστικά στελέχη», αλλά και η δράση της αστυνομίας, των διαφόρων υπηρεσιών ασφαλείας και κυρίως ενός καταγγελθέντος παρακράτους που δρα κατά παραγγελία και σύμφωνα -πάντα- με τα κελεύσματα της εκάστοτε εξουσίας. Οι «στρατιώτες» του παρακράτους αυτού προέρχονται:
- από ομάδες που δραστηριοποιούνται στην παρανομία και δρουν –σχεδόν αποκλειστικά- τη νύχτα
- από «αντιεξουσιαστές» που έχουν διαφύγει από τον έλεγχο των ιδεολόγων αντιεξουσιαστών και δημιούργησαν παραμάγαζα διοικούμενα από μυστικές υπηρεσίες (κυρίως ξένων φιλικών και μη χωρών)
- από ανθρώπους εξαρτημένους από ουσίες (και ό,τι άλλο μπορεί να σημαίνει αυτό)
Και στο σημείο αυτό, εύλογα αναρωτιόμαστε πλέον όλοι μας, κατά πόσο νομιμοποιείται η ηγεσία της αστυνομίας (και δεν εννοώ την πολιτική ηγεσία που είναι μέλος της κυβέρνησης της τρόικας και του ΔΝΤ) να στρέφει τους αστυνομικούς κατά των πολιτών, τη στιγμή που είναι γνωστό ότι η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου παρανομεί κατ’ επανάληψη, εκθέτει (αν δεν έχει παραδώσει ήδη) επικίνδυνα την εθνική κυριαρχία της χώρας με τις αποφάσεις ή την αδράνειά της και εναντιώνεται με άδικες αποφάσεις κατά της οικονομίας, αλλά κυρίως κατά της προσωπικής ειρήνης και ασφάλειας του κάθε Έλληνα πολίτη.
Η Αστυνομία έχει ιδρυθεί για να προστατεύει το νόμο αλλά και τους πολίτες και κανείς δεν το αμφισβητεί αυτό. Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που ο «νόμος» (να θυμίσουμε πως πλείστες όσες αποφάσεις της κυβέρνησης Παπανδρέου δεν έχουν κυρωθεί με νόμο, αλλά αποτελούν αποτέλεσμα υπουργικών αποφάσεων) εναντιώνεται στα συμφέροντα, στην ακεραιότητα, στην ειρήνη και την ασφάλεια της χώρας και των πολιτών της; Σε αυτή την περίπτωση η Αστυνομία οφείλει να υπηρετήσει τον «κυρίαρχο» λαό ή την κυρίαρχη κυβερνώσα τάξη; Εάν ακολουθήσει τις πολιτικές εντολές που της δίνονται, πόσο κοντά βρίσκονται οι ανώτατοι αξιωματικοί της αστυνομίας στο να εξυπηρετούν παράνομες αποφάσεις, που αντιτίθενται του Συντάγματος της χώρας και πιθανότατα εξυπηρετούν ένα καθεστώς και όχι μία αποδεκτή από τον λαό κυβέρνηση; Μήπως, στις «γκαστρωμένες ημέρες» που διανύουμε, η ηγεσία της Αστυνομίας επαναλαμβάνει τα λάθη της Αστυνομίας που στήριξε την δικτατορία του Γεωργίου Παπαδόπουλου; Μήπως οι ανώτατοι αξιωματικοί της ΓΑΔΑ έχουν αποφασίσει να παίξουν κάποιον κυβερνητικό ρόλο και να μην εξυπηρετήσουν τον θεσμικό τους ρόλο;
Όμως σε αυτά τα ερωτήματα καλούνται να απαντήσουν έμπρακτα όλοι οι υπηρετούντες αστυνομικοί, όλων των υπηρεσιών. Πολύ περισσότερο, δε, εκείνοι που κινούνται ανάμεσα στους πολίτες και σαν σκοπό έχουν την συγκέντρωση πληροφοριών για την πρόληψη εγκληματικών πράξεων. Και αυτή η ομάδα των αστυνομικών, έχει βαριά ευθύνη για «παρατράγουδα» που σημειώνονται (σχεδόν πάντα) σε πορείες και διαδηλώσεις διαμαρτυρίας. Αυτή ακριβώς η ομάδα αστυνομικών φέρει την ευθύνη για την συνέχιση της δράσης κάποιων ανθρωποειδών που συνεχίζουν να δρουν ασύλληπτοι και να υποσκάπτουν τα ίδια τα θεμέλια της δημοκρατίας, κινούμενοι κατά των λαϊκών συμφερόντων και απειλώντας μέχρι και ζωές Ελλήνων πολιτών (ακόμη δεν έχουν συλληφθεί οι δράστες – δολοφόνοι της Marfin και αυτό αποτελεί βάσιμη υποψία για εγκληματική αμέλεια αυτών των «μυστικών» αστυνομικών).
Δυστυχώς, σύσσωμη η Αστυνομία, σήμερα βρίσκεται προ των ευθυνών της απέναντι στην ίδια την Δημοκρατία. Από τη στιγμή, μάλιστα, που οι αστυνομικοί συμπολίτες μας, εργαζόμενοι και οικογενειάρχες όπως είμαστε όλοι μας, αποφασίσουν να σταθούν ως «ασπίδα προστασίας» σε αυτό το εκτρωματικό τραγικό κυβερνητικό συνοθύλλευμα, πολύ φοβάμαι πως θα στερηθούν οικειοθελώς την συμμετοχή τους στις δημοκρατικές διαδικασίες και στις επιταγές που το ίδιο το Σύνταγμα επιβάλει για την προστασία της χώρας και των πολιτών της.
Δυστυχώς, η λάθρα κυβέρνηση των νέων «Τσολάκογλου», που θυσιάζουν έναν ολόκληρο λαό για να εξυπηρετηθούν οικονομικοί τρομοκράτες και διεθνείς τοκογλύφοι, χρησιμοποιεί την διλημματική – εκβιαστική της πολιτική απέναντι σε όλους. Και ίσως το μεγαλύτερο ηθικό δίλημμα βρίσκεται στους κόλπους της Αστυνομίας… που χρησιμοποιείται ως πραιτωριανό σώμα, για να επιβάλει την ισχύ των λαθροκυβερνώντων.
Κωνσταντίνος
Υ.Γ.: Ίσως οι αστυνομικοί δεν θα πρέπει να ξεχνάνε πως βρίσκονται και οι ίδιοι στην λίστα της σωματικής και φυσικής εξόντωσης. Απλά, σε αυτούς, θα προηγηθεί η ηθική τους εξόντωση, εάν συμμετάσχουν σε οποιεσδήποτε κινήσεις κατά των Ελλήνων πολιτών... Κατά τα λοιπά, θα αντιμετωπισθούν ως "γουρούνια προς σφαγή" από τους εντολείς τους.
Υπάρχει η βούληση για συντονισμένη δράση/οργάνωση των αστυνομικών και στρατιωτικών που είναι εχθρικοί προς την Τρόικα και την κυβέρνηση Παπανδρέου ; Μπορεί να βρεθεί λύση για να απεγκλωβιστούν όσοι απο τα σώματα ασφαλείας το θέλουν και να ταχθούν με το πλευρό του αγωνιζόμενου λαού ; Γιατί εαν ενας αστυνομικός η στρατιωτικός νιώθει μόνος και πως θα χάσει την δουλειά του με αποτέλεσμα την εξόντωση της οικογενείας του τότε αδυνατώ να πιστέψω πως δεν θα εκτελέσει τις εντολές του συστήματος...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταρχάς πρέπει να κοιτάξουμε και να δούμε το πόσοι αστυνομικοί και στρατιωτικοί είναι υπερ η κατα της κυβέρνησης και μόλις το δούμε αυτό να συντονιστεί κοινή γραμμή δράσης ακομμάτιστα και με σκοπό την απελευθέρωση της πατρίδος. Γιατί στις κρίσιμες στιγμές όσοι δεν είναι με εμας...Θα είναι εναντίων μας . Δυστυχώς τα σώματα ασφαλείας πάσης φύσεως αντί να προστατεύουν το Έθνος και τον λαό/συμφέροντα που ορκίστηκαν να προστατεύουν συνήθως προστατεύουν το κράτος/ τον κρατισμό και τα συμφέροντα των ισχυρών. Μπορούμε να το αποτρέψουμε η ενας εν δυνάμη εμφύλιος είναι καθοδόν ;
Ο όρκος κάθε ένστολου και ΔΥ είναι να "διαφυλάττει το Σύνταγμα και τους νόμους του κράτους". Το δίλημμα είναι αν θα του υποδείξει η δικαιοσύνη ότι το Σύνταγμα παραβιάζεται από νόμους. Τότε υποχρεούται να έρθει αντιμέτωπος με την κυβέρνηση, σύμφωνα με τον όρκο του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι στο ηθικό μέρος τί γίνεται; το νομότυπο είναι και ηθικό; Αυτή είναι η επίκληση; Και ποιός τελικά είναι ο εντολέας; Ο εισαγγελέας ή ο λαός; Ποιός παραχωρεί τις εξουσίες στον εισαγγελέα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ,ΑΝ ΔΕΝ ΕΡΘΟΥΝ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι πανάρχαιο το ζήτημα και απασχόλησε και τον Σωκράτη. Επίσης είναι παγκόσμιο και δεν αφορά μόνο την Ελλάδα. Η ιστορία έχει αποδείξει ότι τα σώματα ασφαλείας ήταν πάντα με το μέρος των εκάστοτε κυβερνώντων και της άρχουσας τάξης. Ποτέ με το μέρος των μη εχόντων και αδικημένων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτή η διαχρονική πραγματικότητα ίσως να έχει, εν μέρει, τις ρίζες της στο γεγονός ότι το έθνος/λαός πάντα ταυτίζονταν με το κράτος. Όταν κάποιος ορκίζεται ως επαγγελματίας ότι θα προστατεύει τους νόμους του κράτους, οποιοδήποτε καθεστώς και αν έχει θεσπίσει αυτούς τους νόμους -- ας μην πάμε μακριά... άς πάρουμε για παράδειγμα τα φιρμάνια της επταετίας και αργότερα το νόμο περί ευθύνης υπουργών ή το νόμο για την χορήγηση βουλευτικής σύνταξης μετά από ελάχιστα χρόνια βουλευτικής θητείας ή... ή... ή... -- τότε είναι εύκολο να κατανοήσουμε γιατί η αστυνομία είναι απαραίτητα και εκ φύσεως απέναντι από τον μη έχοντα και απροστάτευτο πολίτη και ποτέ μαζί του. Διότι είναι συχνά και η ίδια η νομοθεσία απέναντί του, όπως είναι και το καθεστώς της ατιμωρησίας των αρχών. Πώς λοιπόν και σε τι να ελπίζει αυτός ο πολίτης;
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από το πολίτευμα, το οποίο, με την πάροδο τόσων χρόνων ασυδοσίας και επιλεκτικής ατιμωρησίας, κάθε άλλο παρά δημοκρατικό είναι. Είναι καθαρά ολιγαρχικό, και όταν απειλείται, μεταλλάσσεται σε ολοκληρωτικό.
Μ.
Υ.Γ. Αυτό που μας λείπει είναι οι αλογόμυγες:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Γιατί αν με σκοτώσετε, άλλον σαν κι εμένα δεν θα βρείτε – για να το πω απλά, αλλά και αστειευόμενος – που να το ήθελε έτσι ο θεός να βρίσκεται κοντά σ' αυτή την πόλη, η οποία, έτσι που απλώθηκε, μοιάζει με μεγάλο νωθρό άλογο ράτσας και χρειάζεται αλογόμυγα να την ξυπνάει! Νομίζω ότι σαν μια τέτοια μύγα με έχει βάλει στην πόλη ο θεός, για να μην σταματώ όλη τη μέρα να σας ξυπνώ, να σας μεταπείθω, και τον καθένα από σας χωριστά να επικρίνω, τριγυρίζοντας σε κάθε γωνιά της. Δεν θα βρείτε λοιπόν εύκολα άλλον τέτοιο να σας κάνει καλό, άνδρες, και αν με πιστεύετε, τότε πρέπει να με αθωώσετε.
Αλλά ίσως πάλι και να βαρεθείτε γρήγορα, όπως όλοι όσοι ξυπνάνε νυσταγμένοι, και, έχοντας πειστεί από τον Άνυτο, με ένα χτύπημα να με σκοτώσετε δίχως να διστάσετε. Τότε θα περάσετε την υπόλοιπη ζωή σας κοιμισμένοι, αν δεν σας φροντίσει ο θεός και δεν σας στείλει κάποιαν άλλη αλογόμυγα..."
-- Πλάτωνας: "Η Απολογία του Σωκράτη"
Μ.
Ανώνυμε 9:26 μ.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕάν μιλάς για "στρατόπεδα", κι εννοείς μεταξύ πολιτών και αστυνομικών, τότε λυπάμαι, αλλά αυτό που θα συμβεί μόνο με ζωντανή κόλαση μπορεί να παραλληλισθεί. Εάν χωρίσουν οι πολίτες και οι αστυνομικοί και σταθούν απέναντι, ειλικρινά, λυπάμαι τους αστυνομικούς. Προσωπικά, δεν θέλω να πιστέψω πως θα σταθούν (εμφανές) εμπόδιο στην αποκατάσταση της δημοκρατίας στην χώρα. Ειδάλλως μόνο ως συμπράτοντες της κατάλυσης του πολιτεύματος λογίζονται. Και το γνωρίζουν. Όπως γνωρίζουν πως αυτή η κυβέρνηση θα τους "χτυπήσει" όταν κανένας δεν θα βρίσκεται για να τους υποστηρίξει. Και γνωρίζουν πως τότε θα είναι μόνοι. Όπως μόνοι είναι και τώρα, που καλούνται να δείξουν "υπακοή"...
Συγχαρητήρια για το κείμενο. Περιγράφει μια γνήσια επαναστατική κατάσταση. Οι ένστολοι είναι παιδιά του λαού, και όχι των ευνοημένων στρωμάτων οι περισσότεροι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ όρκος που δίνουν όμως, όταν αποφοιτούν, δεν τους αφήνει περιθώρια απειθαρχίας και ανυπακοής στις εντολές των ανωτέρων τους.
Ας κάνουν ένα κόπο οι πολίτες να διαβάσουν τον όρκο. Θα κατανοήσουν καλύτερα την αυστηρή και συχνά υπερβολική συμπεριφορά τους. Τα σώματα ασφαλείας επίσης δεν έχουν το δικαίωμα της απεργίας, παρά το ότι έχουν αρκετά εργασιακά θέματα προς επίλυση. Π.χ. λόγω του μνημονίου τους έγιναν μηνιαίες περικοπές ύψους 400 ευρώ. Δεν επιτρέπεται όμως να απεργήσουν για να διαμαρτυρηθούν.
Οι Έλληνες αστυνομικοί δεν είναι ασυνείδητοι, στην πλειοψηφία τους. Ίσως ο μέσος πολίτης δεν μπορεί να καταλάβει πως μπορεί να νοιώθει ένας αστυνομικός όταν θέλει, αλλά δεν του επιτρέπεται να απεργήσει, και την ίδια στιγμή βρίσκεται παρατεταγμένος απέναντι σε απεργούς, τους οποίους θα πρέπει να απωθήσει, στην καλύτερη των περιπτώσεων.
Διαφωνω καθετα με το αρθρο.Οι αστυνομια εχει πολιτικο προισταμενο που ψηφησε ο λαος αρα δεν εχει το δικαωμα ανυπακοης.Αντιθετα οι εισαγγελεις δεν εχουν κανεναν πολιτικο προισταμενο αλλα τυγχανει να ειναι προισταμενοι των αστυνομικων(Ποινικη Δικονομια αρθρο 13).Οποτε οπως καταλαβενετε αλλου πρεπει να ψαξετε να βρειτε ενοχους,διοτι με την λογικη σας ολοι οι δημοσιοι υπαλληλοι ειναι προδοτες που που δεν εχουν παραιτηθει αλλα ολοι τους εχουν προισταμενο εκτος απο τους Εισαγγελεις.Ο λαος με την μαζικοτητα στις κοινητοποιησεις του μονο μπορει να ριξει το κατεστημενο.Ας κατεβει στην Αθηνα ενα εκατομηριο κοσμος αποφασησμενος να μπει στην βουλη και ειναι σιγουρο οτι και 50.000(τοσοι ειναι ολοι οι αστυνομικοι στην Ελλαδα) αστυνομικοι δεν θα μπορεσουν να τους σταματησουν.Μαζικοτητα και αποφασηστικοτητα λοιπον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ!και κατι που ξεχασα,ολοι οι αστυνομια ειναι αλλυλεγγυα με τον λαο που κανει τον αγωνα του,να ειστε σιγουροι για αυτο.
ΑπάντησηΔιαγραφήπυροσβέστης είμαι και δεν θα ήθελα να είμαι στη θέση των συναδέλφων αστυνομικών την ώρα της σύγκρουσης γιατί όντως στα ΣΑ είμαστε και εμέις κομμάτι του λαού και εμείς πήραμε δάνεια και ζοριζόμαστε να επιβιώσουμε όπως όλος ο κόσμος αλλά είμαστε εγκλωβισμένοι γιατί βρισκόμαστε σε υπηρεσία 365/7/24 σύμφωνα με το σύνταγμα
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι είμαστε υπόλογοι στην υπηρεσία μας ακόμα και ζητήματα
της προσωπικής μας ζωής.
σε κανέναν δεν άρεσαν αυτά που κάνει η κυβέρνηση η πλειοψηφία είναι κατά και δεν μπορώ να καταλάβω τις δημοσκοπήσεις οι οποίες κατα τη γνώμη μου είναι στημένες. Ψηφήστε στις εκλογές και στείλτε το μύνημα προς όλες τις κατευθύνσεις είναι ο μόνος ειρηνικός τρόπος για αντίδραση.
Ο Σταλινικός αστυνομικός εκτελεί διαταγές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Καπιταλιστής αστυνομικός εκτελεί διαταγές.
Ο χουντικός αστυνομικός εκτελεί διαταγές.
Ο Φονταμενταλιστής Ιρανός αστυνομικός εκτελεί διαταγές.
Κανένας τους όμως δεν έγινε υποχρεωτικά αστυνομικός.
Όλοι τους ψοφάνε για εξουσία και για το μηνιάτικο του Δημοσίου.
Δεν διστάζουν να βρεθούν απέναντι στους απεργούς συναδέλφους τους με πλήρη εξάρτηση , μαχόμενη διφορούμενα ,αισχρά,και υποκριτικά.
Αυτή είναι η αλήθεια κυρίες και κύριοι,το ψυχογράφημα του επαγγέλματος δέν συναινεί ηθικά με την αρχική - εντολή.... του Συντάγματος στο 99% αφού Δημοκρατικά κατοχυρωμένη είναι η ανώτερη διαταγή προς το σύνολο των πολιτών.
Στο μόνο που θα συμφωνήσω με το άρθρο είναι ότι είναι δικά μας παιδιά,και για αυτό πονάει περισσότερο.
ΑΛ-ΤΣΑΝΤΙΡΙ ΝΙΟΥΖ