Το Βατερλό των «νταβάδων» και των μηχανισμών

Αυτή τη φορά οι «νταβάδες» και το παρακράτος, όχι μόνο δεν κατόρθωσαν να επιβάλουν την πολιτική λύση που ήθελαν, αλλά υπέστησαν συντριπτική ήττα μεγάλης ιστορικής σημασίας.
Το Βατερλό τους αποτυπώθηκε στις μαυροφόρες ύαινες των ΜΜΕ και ιδιαίτερα του Μεγάλου Καναλιού. Μόνο τα πρόσωπα να έβλεπε κανείς των παρουσιαστών του Mega θα ένιωθε τους εσωτερικούς τους θρήνους…
Η συντριβή των «νταβάδων» και των ποικίλων παρακρατικών μηχανισμών (ο μητσοτακισμός αποτελεί θεμελιακό λίθο αυτών των μηχανισμών) επαληθεύει το ιστορικό θεώρημα: Όταν μπαίνουν σε κίνηση οι λαϊκές μάζες καταρρέουν οι μηχανισμοί.
Το ανώτατο παράδειγμα αυτού του ιστορικού θεωρήματος είναι η Επανάσταση: Το κράτος και οι ποικίλοι μηχανισμοί όχι μόνο στέκονται ανίσχυροι, αλλά καταρρέουν με πάταγο.
Τίποτα δεν στάθηκε δυνατόν να συγκρατήσουν το κοινωνικό ρεύμα Σαμαρά:
α) Ούτε ο Ψωμιάδης που μπήκε «σφήνα» για να ανακάμψει το ρεύμα και να δώσει ζωή στην Ντόρα…
β) Ούτε το μίνι «πραξικόπημα» της «πτώσης του συστήματος».
Όσοι γνωρίζουν την ελληνική ιστορία και τη δράση του παρακράτους μπορεί να το αντιληφθούν αυτό.
Στήθηκε ένα «οδόφραγμα» ανάσχεσης της λαϊκής ορμής…
Και εδώ, όμως, οι τεχνοκράτες της εξουσίας δεν υπολόγισαν σωστά. Όταν κοχλάζει ο κοινωνικός θυμός κανένα εμπόδιο και καμιά ταλαιπωρία δεν τον σταματά. Οι γνωστές τέτοιες παρακρατικές συνταγές έχουν επιτυχία μόνο όταν κόσμος δεν ελπίζει και «σέρνεται» με βαριά βήματα.
Όταν όμως υπάρχει «κοινωνικό ρεύμα» σημαίνει ότι υπάρχει «ρεύμα ελπίδας», έστω απατηλό…
γ) Οι παρακρατικές νοθείες τύπου Ζωγιανών και οργανωμένων «ορδών» τσιγκάνων που οδηγήθηκαν στις κάλπες, καθώς και κρούσματα κατευθυνόμενων ψηφοφόρων του Καρατζαφέρη…
ΤΙΠΟΤΑ δεν μπορεί να αναχαιτίσει την οργισμένη ελπίδα της κοινωνίας και της λαϊκής βάσης.
Και αυτό δεν μπορεί να το καταλάβουν ΠΟΤΕ οι ποικίλοι μηχανισμοί: παλαιοκομματικά φέουδα, «νταβάδες» και οι «μπράβοι» τους, καθώς και το πολυπλόκαμο παρακράτος.
Οι μηχανισμοί νιώθουν κυρίαρχοι και άτρωτοι, ακριβώς γιατί στα μεγαλύτερα ιστορικά διαστήματα επιβάλουν τις λύσεις τους. Έχουν «εθιστεί» να αντικρίζουν τα πράγματα με όρους μηχανισμών, να περιφρονούν την κοινωνία και να «κλείνουν» τις λαϊκές διεργασίες σε κουτάκια συσκευασμένων «εμπορευμάτων»…
Οι μηχανισμοί είναι τυφλοί και κουφοί. Ποτέ δεν μπορούν να δούνε και να ακούσουν τους υπόγειους κραδασμούς των κοινωνικών διεργασιών.
Δεν μπορούν να καταλάβουν ότι τα υπόγεια ρυάκια της κοινωνίας, κάτω από ορισμένες συνθήκες γίνονται χείμαρρος. Αν υπάρξει το σπίρτο της πυροδότησης εκρήγνυνται τα εκρηκτικά υλικά που συσσωρεύονται πιεστικά στα σπλάχνα των κοινωνιών…
Το παρακράτος σε όλες τις ποικιλίες του μπορεί να απλώνεται σαν «ιστός της αράχνής» πάνω από την κοινωνία, να αιχμαλωτίζει πολλούς και να εκβιάζει ακόμα περισσότερους, αλλά δεν μπορεί ΠΟΤΕ να ελέγξει τη σκέψη, το φρόνημα και τις ψυχολογικές διαθέσεις που γεννιούνται από την αντικειμενική πραγματικότητα. Έτσι όταν εκδηλωθεί η κοινωνική οργή τότε οι «ελεγχόμενοι» παύουν να είναι «ελεγχόμενοι»: στασιάζουν και αυτοί…
Έτσι γινόταν και έτσι θα γίνεται: Η ιστορία το διδάσκει και το επαληθεύει…
Η συντριπτική ήττα αυτών των μηχανισμών αποτελεί μια «επαναστατική» τομή στα ελληνικά μας πράγματα.
Αυτή η μεγάλη ήττα της Ντόρας (των μηχανισμών) και η σαρωτική Νίκη του Αντώνη Σαμαρά (ανεξάρτητα από το γεγονός ότι ο Σαμαράς δεν αναιρεί σε τίποτα την καθεστωτική λογική) προκαλεί ένα ρεύμα «εθνικής ανάτασης», το οποίο θα προκαλέσει με τη σειρά του αλυσιδωτές «ανατροπές» σε όλη την κοινωνία και σε όλα τα κόμματα.
Αυτή η «εθνική ελπίδα» είναι καταλυτικός παράγοντας σήμερα που το «εθνικό» βρίσκεται υπό διωγμό και λοιδορείτε ανηλεώς.
Τέτοια σπέρματα «εθνικής ανάτασης» υπάρχουν σε όλα τα κόμματα και κυρίως στο ΠΑΣΟΚ.
Από την άλλη θα είναι τρομακτικά δύσκολο αυτή η μαζική «εθνική διάθεση ελπίδας» να στιγματιστεί σαν «σκιάχτρο» εθνικισμού, όπως είχαν κατασκευάσει, γι’ αυτό το σκοπό, τον Καρατζαφέρη.
Αυτό θα επιφέρει μεγάλες ρωγμές σε όλα τα κόμματα και θα φέρει την καθεστωτική «αριστερά», (του «αντιεθνικισμού» και των επιδοτούμενων «δορυφόρων»), σε δεινή θέση.
Από αυτή την άποψη η νίκη του Αντώνη Σαμαρά είναι ιστορικής σημασίας.
Φυσικά ΟΧΙ αυταπάτες!!!
Αλλά ας μην αρχίσουμε, όμως, από σήμερα την κριτική…

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση