Η Αμερική ζητά διάλογο Ελλάδας - Τουρκίας για το Αιγαίο!

Η απόλυτη ένοχη σιωπή της Ντόρας

Ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, σε συνέντευξή του προς τη ΝΕΤ, εξέφρασε την ανησυχία του για την κλιμάκωση της έντασης στο Αιγαίο από τις υπερπτήσεις στο Αιγαίο τουρκικών αεροσκαφών και επέμεινε ότι είναι αναγκαίο να συνεργαστούν οι δύο χώρες για την αποκλιμάκωση της έντασης. Προς τούτο, ο κ. Στάινμπεργκ κάλεσε την Αθήνα και την Άγκυρα «σε άμεσο διάλογο», για τη λύση των προβλημάτων.
Η ελληνική πλευρά δεν αντέδρασε, τουλάχιστον δημοσίως, στην αμερικανική αυτή προτροπή, η οποία στη διατύπωσή της δείχνει να υιοθετεί πλήρως την πάγια τουρκική θέση για άμεσο πολιτικό διάλογο με την Ελλάδα για την επίλυση όλων των προβλημάτων και ειδικότερα των προβλημάτων του Αιγαίου.
Φυσικά, η προτροπή αυτή του κυρίου Στάινμπεργκ μπορεί να εκδηλώνεται για πρώτη φορά δημόσια, αλλά είναι σαφές πως έχουν ήδη υπάρξει προηγουμένως συνομιλίες για το θέμα και για τον τρόπο της εμφάνισής του. Έτσι, για μία ακόμη φορά επιβεβαιωνόμαστε σχετικά με τις ανησυχίες μας για «Γκρίζο Αιγαίο» και για την παράξενη σιωπή και ανεκτικότητα (έως υποχωρητικότητα) των Ελλήνων πολιτικών απέναντι στην κλιμακούμενη αυξητικά σε ποσότητα και ποιότητα στάση της Άγκυρας το τελευταίο διάστημα (περίπου ένας χρόνος).
Δυστυχώς, το ψέμα δεν είναι δυνατό να παραμένει εσαεί κρυφό κι έτσι, ο κύριος Στάινμπεργκ αποκάλυψε το «μεγάλο μυστικό» και έμμεσα δικαίωσε την στάση της Άγκυρας, ξεμπρόστιασε την «πολιτική χαμηλών τόνων» και την «πολιτική κατευνασμού» της Ελληνίδας υπουργού Εξωτερικών, κυρίας Μπακογιάννη. Μας ζητάνε λοιπόν να συζητήσουμε για το σπίτι μας και για το πόσο από αυτό θα αποφασίσουμε να κρατήσουμε ή να δώσουμε στον γείτονα που εδώ και καιρό θέλει να το αποκτήσει!!! Μας ζητάνε να συζητήσουμε για την γεωγραφική εθνική μας κυριαρχία!!! Και μας το ζητάνε τόσο απλά!!!
Άλλη μία τεράστια αποτυχία, με επίσης τεράστια εθνική ζημία, από την πολιτική που αποφάσισε να ασκήσει η κυρία Μπακογιάννη, μαζί με τον πρωθυπουργό της χώρας Κώστα Καραμανλή. Άλλη μία ήττα σε διπλωματικό και πολιτικό επίπεδο. Και θεωρείται ήττα ευθύς εξαρχής το να συζητάς το τι θα κρατήσεις από τα υπάρχοντα εδάφη σου, απέναντι σε έναν εγνωσμένο επιβουλέα της χώρας σου… Φυσικά, η προτροπή του κυρίου Νταβούτογλου ήταν απόλυτα φυσιολογική, αλλά «το γλυκό ήρθε κι έδεσε» με την ανακοίνωση – προτροπή του κυρίου Στάινμπεργκ…
Η κυρία Μπακογιάννη πρέπει πλέον να θεωρείται όχι απλά ως ακατάλληλη για την θέση της υπουργού την οποία κατέχει στο υπουργείο Εξωτερικών, αλλά πρέπει να αντιμετωπίζεται πλέον ως λίαν επικίνδυνη για την στάση της αλλά και τα αρνητικά αποτελέσματα που έχει φέρει στην χώρα σε όλα τα εθνικά ζητήματα με τα οποία ασχολήθηκε. Το να συζητήσει η Ελλάδα με την Τουρκία, σχετικά με την κυριότητα του Αιγαίου, αποτελεί κόλαφο για την πολιτική και τους πολιτικούς της χώρας! Ουσιαστικά είναι ένα οριακό σημείο στην Δημοκρατία της Ελλάδας, αλλά και στην κυβέρνηση της χώρας, στο οποίο θα πρέπει να αποφασισθούν και ίσως να επαναπροσδιορισθούν μία σειρά από θέσεις και αποφάσεις σε θέματα εθνικού ενδιαφέροντος, αλλά και να απομακρυνθούν από καίριες θέσεις άνθρωποι που μόνο ζημίες προκάλεσαν με την παρουσία τους και τους χειρισμούς τους σε εκείνους τους τομείς τους οποίους τοποθετήθηκαν από τον πρωθυπουργό της χώρας. Ίσως βρισκόμαστε πλέον στο οριακό εκείνο σημείο που θα πρέπει να γίνουν τεράστιες αλλαγές στη δομή και στον τρόπο λειτουργίας, ΟΛΩΝ των κυβερνήσεων και ΟΛΩΝ των πολιτικών, που θα εξασφαλίζουν τα όρια λειτουργίας και αποφάσεων επί εθνικών ζητημάτων. Ίσως ήρθε η στιγμή, θέσεις (όπως η θέση του υπουργού Εξωτερικών, Εσωτερικών ή και Εθνικής Αμύνης) που απαιτούν υπευθυνότητα, σοβαρότητα, συνέπεια, γνώσεις, αλλά κυρίως αγάπη για την πατρίδα, να συμπληρώνονται από ανθρώπους εγνωσμένης άδολης προσφοράς (σε αυτό που όλοι οι κάτοικοι όλων των χωρών λατρεύουν αλλά στην Ελλάδα απαγορεύεται και να ονομάζεις) στην πατρίδα.
Η θέση των Ελλήνων πολιτών είναι γνωστή, όπως γνωστά πλέον έγιναν και τα τεχνητά αδιέξοδα τα οποία στήθηκαν και έγινε σαφής απόπειρα να χρησιμοποιηθούν για να μεταπείσουν και να εξαναγκάσουν τους πολίτες της Ελλάδας, να αποδεχθούν την γεωγραφική μείωση των εθνικών συνόρων. Η θέση των Ελλήνων, ιστορικά έχει κατ’ επανάληψη λεχθεί και αυτή η κυβέρνηση, ως ελάχιστο δείγμα σεβασμού προς τον εαυτό της και προς τους πολίτες που την επέλεξαν, οφείλει πλέον να ακούσει και να ασπαστεί την φωνή του λαού.
«Ή ταν ή επί τας» θα έλεγαν οι θαυμάσιοι σπαρτιάτες γνωρίζοντας τον αντίπαλο, αλλά γνωρίζοντας και την αγάπη τους για την πατρίδα και όλα όσα περικλείονται σε αυτήν. «Όχι», θα έλεγαν νεότεροι ήρωες που έτρεξαν να πιάσουν τον χάρο από τα μαλλιά, αμφισβητώντας τις εξουσίες αλλά κυρίως αγωνιζόμενοι για την πατρίδα που κληρονόμησαν και το βαρύ φορτίο της ευχάριστα και αγόγγυστα κουβαλούσαν.
- Θέλει η Τουρκία Ελληνικά νησιά;
- Θέλει η Τουρκία Ελληνικό ουρανό;
- Θέλει η Τουρκία έστω και μία Ελληνική πέτρα;
Ας κοπιάσει... Η απάντηση είναι γνωστή και αλίμονο σε οποιονδήποτε τολμήσει να παραδώσει έστω και ένα βότσαλο. Αυτή η πατρίδα δεν ανήκει σε κανέναν, αλλά είναι κτήμα όλων μας και ταυτόχρονα εμείς δικοί της δούλοι, σκλάβοι και υπηρέτες. Αν νομίζει ο κύριος Καραμανλής, η κυρία Μπακογιάννη, ο Στάινμπεργκ, ο Ερντογάν ή ο Νταβούτογλου πως ακόμη μπορούν να παίζουν παιχνίδια και να πουλάνε τη γη που είναι βαμμένη με αίμα, τα κύματα που έχουν αγκαλιάσει ήρωες και τον μαγικό ουρανό αυτής της χώρας, τότε λάθος λογαριάζουν και θα προκαλέσουν μία οργή που όμοιά της έχει λίγες φορές καταγραφεί στην ιστορία, αλλά ήταν πάντα από τον ίδιο ανέμελο και άφοβο λαό…
Κόπιασε κυρία Μπακογιάννη και μέτρα τις κουβέντες και τα έργα σου. Βγάλε τον λογαριασμό και κοίταξε στον καθρέφτη σου και ρώτα τον αν τα κατάφερες ως Ελληνίδα… Να είσαι σίγουρη πως η απάντηση δεν θα σου αρέσει… Κοπιάστε όλοι εσείς, λιμοκοντόροι, νεόπλουτοι πολιτευτές, πολιτικοί και όλοι εσείς οι άλλοι… Κοιτάξτε έναν Έλληνα στα μάτια και ψάξτε να βρείτε αυτό που χάσατε… το λένε περηφάνεια! Εξαντλήσατε τα δικαιώματα στα ταμεία του κράτους… Στις ψυχές των ανθρώπων του, στην ιστορία του, στην κληρονομιά του, στα εδάφη του, στο νερό και στον ουρανό αυτού του τόπου δεν έχετε πια δικαιώματα. Τα χάσατε όταν χάσατε και την περηφάνεια σας, όταν χάσατε τις μνήμες αλλά και τους ήχους αυτού του τόπου… όταν πάψατε πια να ακούτε στο σφύριγμα του αέρα τις φωνές εκείνων που έφυγαν παλεύοντας για αυτή τη χώρα…
Αν και σας λυπάμαι, είστε τυχεροί, που «ο γέρος του Μωριά» δεν υπάρχει για να τρέξει προς το μέρος σας φωνάζοντας «φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους». Εμπρός λοιπόν, αρχίστε να μιλάτε με τον Τούρκο, για το ποια θα κρατήσετε και ποια θα δώσετε…
Ένας αναγνώστης

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση