Η κουκούλα του Νέου Πατριωτισμού
Ο « πατριωτισμός» του Μπαράκ,
των Σόρος, της Ντόρας, του Γιώργου,
του Αλέξη, και των… άλλων
Το περιοδικό TIME ,στο μέσον της προεκλογικής περιόδου, στις ΗΠΑ, ανέλαβε με κύριο άρθρο του, (The New Patriotism ,26 Ιουνίου2008), να συμβιβάσει, σύμφωνα με τις οδηγίες, του Tavistock Institute ,τον νέο- πατριωτισμό των Ρεπουμπλικανών, με τον νέο- πατριωτισμό των Δημοκρατικών, προτείνοντας, έναν «πατριωτισμό τρίτου-τύπου», και υπογραμμίζοντας ότι "η Αμερική, έχει μεγαλειώδεις στόχους που δεν έχει κανένα άλλο έθνος» , και ότι «παρά τις μεγάλες επιτυχίες μας, ο μεγαλύτερος στόχος παραμένει εμπρός μας".
Το περιοδικό, μπορεί να γνωρίζει τους «μεγαλειώδεις στόχους », που έταξε η «Αμερική» στον εαυτό της, τους οποίους δεν έχει «κανένα άλλο έθνος», αλλά τους αγνοούμε όλοι εμείς οι υπόλοιποι, αφού είναι, « άγνωσται αι βουλαί του Κυρίου».
Η «γραμμή», είναι απολύτως σαφής. Η αμερικανική υπεροχή στηρίζεται στο γεγονός ότι κανένα άλλο έθνος, δεν μπορεί να έχει τους υψηλούς στόχους της αμερικανικής Ελίτ, εκ των οποίων «ο μεγαλύτερος παραμένει εμπρός μας».
Για την επίτευξη αυτού του μυστηριώδους «μεγαλύτερου στόχου» χρειάζεται να εκδηλωθεί ο νέος πατριωτισμός-μπλέντερ, «τρίτου τύπου», που «θα αναμειγνύει τις πεποιθήσεις των πατέρων μας με όσα πρέπει να γίνουν και που τα έχουμε μπροστά μας όπως έλεγε ο Λίνκολν».
«Ο αμερικανικός πατριωτισμός εκφράζεται αυθεντικά μέσω των ενεργειών και όχι με φραστικές διακηρύξεις », υπογράμμιζε το ΤΙΜΕ. Παράλληλα, ένας Αμερικανό-κινέζος δεύτερης γενιάς, ο 30χρονος σχολιαστής του MSNBC Eric Liu (Bǎichuān),που έχει στενότατες σχέσεις με το εβραϊκό λόμπι και ένας καθαρόαιμος πλούσιοςΕβραίος επιχειρηματίας του internet, ο Nick Hanauer, πού πούλησε την εταιρία του « Second Avenue Partners» για 6 δίς στην Microsoft το 2007, ανέλαβαν να εξηγήσουν στην «δημοκρατική» Αμερική, τι είναι ο «πραγματικός πατριώτης». («The True Patriot»).
Ο νέος πατριωτισμός, για τους Eric Liu και Nick Hanauer, είναι να « εκτιμούμε όχι μόνο το μεγαλείο της χώρας αλλά και το τι θα χρειαστεί για να δημιουργηθεί και να διατηρηθεί αυτό το μεγαλείο».
Επομένως, ο νέος πατριωτισμός τρίτου τύπου, πρέπει να εκφραστεί με έργα, για «να δημιουργηθεί και να διατηρηθεί το μεγαλείο» της αμερικανό-εβραϊκής ελίτ, της οποίας «ο μεγαλύτερος στόχος παραμένει εμπρός μας».
«Ο πατριωτισμός ήταν πάντα η πιο αφηρημένη των αμερικανικών αρετών , και αυτό εξηγεί ίσως, το πάθος με το οποίο έχουμε αγωνιστεί για τα σύμβολα τον καθορίζουν. Συχνά όμως αυτά τα σύμβολα, (σημαίες, ύμνοι, και συνθήματα), ενώ προορίζονται για να μας ενώνουν, καταλήγουν να μας διαιρούν», σημειώνει το κύριο άρθρο του ΤΙΜΕ.
Ο νέος πατριωτισμός, τρίτου τύπου, δεν χρειάζεται εθνικά σύμβολα που μας διαιρούν. Αρκούν οι (εθνικοί) στόχοι. Για τον λόγο αυτό καίνε την ελληνική σημαία τα παιδάκια της ημεδαπής ελίτ, που καθοδηγούνται από τους ινστρούχτορες του Νέου-πατριωτισμού. Για να μην μας διαιρεί.
«Για πολλούς, η έννοια του πατριωτισμού είναι απλή: Η αγάπη της Χώρας. Αλλά η αγάπη για μια χώρα που είναι χτισμένη γύρο από μια πρόταση, και όχι έναν βασιλιά ή μια θρησκεία, ένα έθνος που είναι βασισμένο σε ιδέες, και όχι στην γραμμή αίματος, δημιουργεί πάντα ένα διαφορετικό είδος πολίτη», επισήμαινε το κύριο άρθρο του ΤΙΜΕ.
Ο νέος πατριωτισμός, τρίτου τύπου, είναι βασισμένος σε ιδέες , και όχι στην γραμμή αίματος. Πατριώτης και πραγματικός Αμερικανός, είναι το ποιος υπηρετεί τα ιδανικά, και τους μεγαλειώδεις στόχους της Αμερικανό-εβραϊκής ελίτ.
Για το λόγο αυτό, και στην Ελλάδα, οι «νεοπατριώτες» τρίτου τύπου, που υπηρετούν τα ιδανικά, και τους μεγαλειώδεις στόχους της Αμερικανό-εβραϊκής ελίτ, επείγονται να καταργήσουν την «γραμμή αίματος» και να αναγνωρίσουν σαν «Ελληνόπουλα» τα παιδιά των λαθρομεταναστών, τους οποίους έφεραν στη χώρα μας οι μεγαλειώδεις στόχοι της Αμερικανό-εβραϊκής ελίτ, στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.
«Στο πρόσωπο του Μπαράκ Ομπάμα, του πρώτου Αφροαμερικανού προεδρικού υποψηφίου, του παιδιού μιας ανύπαντρης μητέρας, έχουμε έναν υποψήφιο του οποίου η προοπτική και η εμπειρία της Αμερικής διαφέρουν από όλους τους άλλους υποψηφίους στην ιστορία μας. Στο πρόσωπο του John McCain, έχουμε τον εγγονό των ναυάρχων που προσέφεραν πολλά στην πατρίδα ,ο οποίος πέρασε τη ζωή του υπηρετώντας το δημόσιο. Είναι πλαστό το δίλημμα, το ποιος αντιπροσωπεύει το αμερικανικό όνειρο. Και οι δύο εκπροσωπούν τις μεγάλες παραδόσεις του αμερικανικού πατριωτισμού»,έγραφε το ΤΙΜΕ.
Να λοιπόν, που ομολογούν ότι, «μαύρος λύκος, άσπρος λύκος, όλοι οι λύκοι μια γενιά». Όλοι στην υπηρεσία του «μεγαλειώδους στόχου».
Εάν αυτό ισχύει στην μητρόπολη ισχύει και στο προτεκτοράτο.
Μπλέ, πράσινοι, ρόζ, βρίσκονται στην υπηρεσία, του «μεγαλειώδους στόχου που παραμένει εμπρός μας .» Να λοιπόν γιατί το σύνθημα «Θάνατος στους πατριώτες» στον τοίχο της Παντείου.Να γιατί ο «καθηγητής» της Παντείου είπε στο «κουτί της Πανδώρας» της Βertelsmann, «Οι έλληνες ήταν οι επιτιθέμενοι. Φωτιά και μπούρμπερη έως την Αγκυρα. Σκοτώνουν σφάζουν, η απόλυτη φρίκη, η απόλυτη ντροπή. Ντρέπεσαι που είσαι έλληνας». Να γιατί ο αρθρογράφος της Αυγής, του Τμήματος Δικαιωμάτων του ΣΥΝ, έγραφε, «Δυστυχώς, το ελληνικό σχολείο είναι ακόμα παγιδευμένο στην εθνικιστική προπαγάνδα του 19ου αιώνα, δηλαδή σε εθνικούς μύθους που νομιμοποιούν τη θυσία πολύτιμων ζωών χάριν άψυχων εδαφών και που δικαιολογούν ηθικά πολέμους σαν αυτούς που διεξήγε συστηματικά ο ελληνικός στρατός στις αρχές του εικοστού αιώνα αιματοκυλίζοντας τα Βαλκάνια σε περιοχές όπου το ελληνικό στοιχείο αποτελούσε ισχνή μειοψηφία».Η παραχαραγμένη ιστορία που μας διδάσκουν ονομάζει απελευθερωτικούς όλους τους πολέμους του ελληνικού κράτους και άρα εμφανίζει στρεβλά ως αμυντική την επεκτατική των κρατικών συνόρων εθνική πολιτική. Διαιρεί τον κόσμο σε «εμάς» τους Έλληνες και τους «άλλους» λαούς, αποδίδοντας σε «εμάς» τους Έλληνες μόνο δίκαια, ενώ στους «άλλους» δολοπλοκίες και «συμφέροντα».
Οι «στρατιώτες» του νέου-πατριωτισμού, ο «ρόζ πολτός» και η «πράσινη γλίτσα»,αγωνίζονται με όλα τα μέσα. για τον «μεγαλειώδη στόχο».Είναι ορατοί και τους βλέπουμε. Ξέρουμε όμως και τους αθέατους… στρατηγούς.
των Σόρος, της Ντόρας, του Γιώργου,
του Αλέξη, και των… άλλων
Του Σπύρου Χατζάρα
Το περιοδικό TIME ,στο μέσον της προεκλογικής περιόδου, στις ΗΠΑ, ανέλαβε με κύριο άρθρο του, (The New Patriotism ,26 Ιουνίου2008), να συμβιβάσει, σύμφωνα με τις οδηγίες, του Tavistock Institute ,τον νέο- πατριωτισμό των Ρεπουμπλικανών, με τον νέο- πατριωτισμό των Δημοκρατικών, προτείνοντας, έναν «πατριωτισμό τρίτου-τύπου», και υπογραμμίζοντας ότι "η Αμερική, έχει μεγαλειώδεις στόχους που δεν έχει κανένα άλλο έθνος» , και ότι «παρά τις μεγάλες επιτυχίες μας, ο μεγαλύτερος στόχος παραμένει εμπρός μας".
Το περιοδικό, μπορεί να γνωρίζει τους «μεγαλειώδεις στόχους », που έταξε η «Αμερική» στον εαυτό της, τους οποίους δεν έχει «κανένα άλλο έθνος», αλλά τους αγνοούμε όλοι εμείς οι υπόλοιποι, αφού είναι, « άγνωσται αι βουλαί του Κυρίου».
Η «γραμμή», είναι απολύτως σαφής. Η αμερικανική υπεροχή στηρίζεται στο γεγονός ότι κανένα άλλο έθνος, δεν μπορεί να έχει τους υψηλούς στόχους της αμερικανικής Ελίτ, εκ των οποίων «ο μεγαλύτερος παραμένει εμπρός μας».
Για την επίτευξη αυτού του μυστηριώδους «μεγαλύτερου στόχου» χρειάζεται να εκδηλωθεί ο νέος πατριωτισμός-μπλέντερ, «τρίτου τύπου», που «θα αναμειγνύει τις πεποιθήσεις των πατέρων μας με όσα πρέπει να γίνουν και που τα έχουμε μπροστά μας όπως έλεγε ο Λίνκολν».
«Ο αμερικανικός πατριωτισμός εκφράζεται αυθεντικά μέσω των ενεργειών και όχι με φραστικές διακηρύξεις », υπογράμμιζε το ΤΙΜΕ. Παράλληλα, ένας Αμερικανό-κινέζος δεύτερης γενιάς, ο 30χρονος σχολιαστής του MSNBC Eric Liu (Bǎichuān),που έχει στενότατες σχέσεις με το εβραϊκό λόμπι και ένας καθαρόαιμος πλούσιοςΕβραίος επιχειρηματίας του internet, ο Nick Hanauer, πού πούλησε την εταιρία του « Second Avenue Partners» για 6 δίς στην Microsoft το 2007, ανέλαβαν να εξηγήσουν στην «δημοκρατική» Αμερική, τι είναι ο «πραγματικός πατριώτης». («The True Patriot»).
Ο νέος πατριωτισμός, για τους Eric Liu και Nick Hanauer, είναι να « εκτιμούμε όχι μόνο το μεγαλείο της χώρας αλλά και το τι θα χρειαστεί για να δημιουργηθεί και να διατηρηθεί αυτό το μεγαλείο».
Επομένως, ο νέος πατριωτισμός τρίτου τύπου, πρέπει να εκφραστεί με έργα, για «να δημιουργηθεί και να διατηρηθεί το μεγαλείο» της αμερικανό-εβραϊκής ελίτ, της οποίας «ο μεγαλύτερος στόχος παραμένει εμπρός μας».
«Ο πατριωτισμός ήταν πάντα η πιο αφηρημένη των αμερικανικών αρετών , και αυτό εξηγεί ίσως, το πάθος με το οποίο έχουμε αγωνιστεί για τα σύμβολα τον καθορίζουν. Συχνά όμως αυτά τα σύμβολα, (σημαίες, ύμνοι, και συνθήματα), ενώ προορίζονται για να μας ενώνουν, καταλήγουν να μας διαιρούν», σημειώνει το κύριο άρθρο του ΤΙΜΕ.
Ο νέος πατριωτισμός, τρίτου τύπου, δεν χρειάζεται εθνικά σύμβολα που μας διαιρούν. Αρκούν οι (εθνικοί) στόχοι. Για τον λόγο αυτό καίνε την ελληνική σημαία τα παιδάκια της ημεδαπής ελίτ, που καθοδηγούνται από τους ινστρούχτορες του Νέου-πατριωτισμού. Για να μην μας διαιρεί.
«Για πολλούς, η έννοια του πατριωτισμού είναι απλή: Η αγάπη της Χώρας. Αλλά η αγάπη για μια χώρα που είναι χτισμένη γύρο από μια πρόταση, και όχι έναν βασιλιά ή μια θρησκεία, ένα έθνος που είναι βασισμένο σε ιδέες, και όχι στην γραμμή αίματος, δημιουργεί πάντα ένα διαφορετικό είδος πολίτη», επισήμαινε το κύριο άρθρο του ΤΙΜΕ.
Ο νέος πατριωτισμός, τρίτου τύπου, είναι βασισμένος σε ιδέες , και όχι στην γραμμή αίματος. Πατριώτης και πραγματικός Αμερικανός, είναι το ποιος υπηρετεί τα ιδανικά, και τους μεγαλειώδεις στόχους της Αμερικανό-εβραϊκής ελίτ.
Για το λόγο αυτό, και στην Ελλάδα, οι «νεοπατριώτες» τρίτου τύπου, που υπηρετούν τα ιδανικά, και τους μεγαλειώδεις στόχους της Αμερικανό-εβραϊκής ελίτ, επείγονται να καταργήσουν την «γραμμή αίματος» και να αναγνωρίσουν σαν «Ελληνόπουλα» τα παιδιά των λαθρομεταναστών, τους οποίους έφεραν στη χώρα μας οι μεγαλειώδεις στόχοι της Αμερικανό-εβραϊκής ελίτ, στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.
«Στο πρόσωπο του Μπαράκ Ομπάμα, του πρώτου Αφροαμερικανού προεδρικού υποψηφίου, του παιδιού μιας ανύπαντρης μητέρας, έχουμε έναν υποψήφιο του οποίου η προοπτική και η εμπειρία της Αμερικής διαφέρουν από όλους τους άλλους υποψηφίους στην ιστορία μας. Στο πρόσωπο του John McCain, έχουμε τον εγγονό των ναυάρχων που προσέφεραν πολλά στην πατρίδα ,ο οποίος πέρασε τη ζωή του υπηρετώντας το δημόσιο. Είναι πλαστό το δίλημμα, το ποιος αντιπροσωπεύει το αμερικανικό όνειρο. Και οι δύο εκπροσωπούν τις μεγάλες παραδόσεις του αμερικανικού πατριωτισμού»,έγραφε το ΤΙΜΕ.
Να λοιπόν, που ομολογούν ότι, «μαύρος λύκος, άσπρος λύκος, όλοι οι λύκοι μια γενιά». Όλοι στην υπηρεσία του «μεγαλειώδους στόχου».
Εάν αυτό ισχύει στην μητρόπολη ισχύει και στο προτεκτοράτο.
Μπλέ, πράσινοι, ρόζ, βρίσκονται στην υπηρεσία, του «μεγαλειώδους στόχου που παραμένει εμπρός μας .» Να λοιπόν γιατί το σύνθημα «Θάνατος στους πατριώτες» στον τοίχο της Παντείου.Να γιατί ο «καθηγητής» της Παντείου είπε στο «κουτί της Πανδώρας» της Βertelsmann, «Οι έλληνες ήταν οι επιτιθέμενοι. Φωτιά και μπούρμπερη έως την Αγκυρα. Σκοτώνουν σφάζουν, η απόλυτη φρίκη, η απόλυτη ντροπή. Ντρέπεσαι που είσαι έλληνας». Να γιατί ο αρθρογράφος της Αυγής, του Τμήματος Δικαιωμάτων του ΣΥΝ, έγραφε, «Δυστυχώς, το ελληνικό σχολείο είναι ακόμα παγιδευμένο στην εθνικιστική προπαγάνδα του 19ου αιώνα, δηλαδή σε εθνικούς μύθους που νομιμοποιούν τη θυσία πολύτιμων ζωών χάριν άψυχων εδαφών και που δικαιολογούν ηθικά πολέμους σαν αυτούς που διεξήγε συστηματικά ο ελληνικός στρατός στις αρχές του εικοστού αιώνα αιματοκυλίζοντας τα Βαλκάνια σε περιοχές όπου το ελληνικό στοιχείο αποτελούσε ισχνή μειοψηφία».Η παραχαραγμένη ιστορία που μας διδάσκουν ονομάζει απελευθερωτικούς όλους τους πολέμους του ελληνικού κράτους και άρα εμφανίζει στρεβλά ως αμυντική την επεκτατική των κρατικών συνόρων εθνική πολιτική. Διαιρεί τον κόσμο σε «εμάς» τους Έλληνες και τους «άλλους» λαούς, αποδίδοντας σε «εμάς» τους Έλληνες μόνο δίκαια, ενώ στους «άλλους» δολοπλοκίες και «συμφέροντα».
Οι «στρατιώτες» του νέου-πατριωτισμού, ο «ρόζ πολτός» και η «πράσινη γλίτσα»,αγωνίζονται με όλα τα μέσα. για τον «μεγαλειώδη στόχο».Είναι ορατοί και τους βλέπουμε. Ξέρουμε όμως και τους αθέατους… στρατηγούς.
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...