Στο έλεος των αλλοδαπών μαφιών
Η βαρβαρότητα γίνεται αφόρητη
Το παρακάτω κείμενο είναι μια κραυγή απόγνωσης. Τα πλιάτσικα, η ασυδοσία των αλλοδαπών μαφιών, οι ληστείες και οι δολοφονικές επιθέσεις έχουν πάρει επιδημική διάσταση. ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ. Κάτι πρέπει να γίνει.
ΠΡΕΠΕΙ ΟΛΟΙ να αρχίζουμε να φωνάζουμε. Τη μία κραυγή δεν την ακούει κανείς. Οι κραυγές και οι κινητοποιήσεις των πολλών ακούγονται…
ΕΚΚΛΗΣΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ - ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΤΕ ΜΑΣ. Απειλείται άμεσα η ζωή της οικογένειας μου μετά από απόπειρα ανθρωποκτονίας-ληστείας εναντίον μου...
Βρίσκομαι τόσο εγώ όσο και η οικογένειά μου στη χειρότερη θέση που μπορεί να βρεθεί άνθρωπος. Απειλείται άμεσα η ζωή μας και είμαστε εντελώς απροστάτευτοι, στο έλεος αδίστακτων κακοποιών. Μετά από δολοφονική απόπειρα εναντίον μου, με πρόθεση προφανώς τη ληστεία (που απετράπη), η διάθεση των κακοποιών κλιμακώνεται με συνεχείς τηλεφωνικές απειλές και χρηματικό εκβιασμό εναντίον μου και εναντίον των μελών της οικογενείας μου.
Τα γεγονότα έχουν ως εξής. Την Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2009, και ώρα 6.15 πμ, δέχτηκα δολοφονική επίθεση με σιδηρολοστό στο κεφάλι, μέσα στον κήπο του σπιτιού μου, με αποτέλεσμα βαρεία κάκωση του κρανίου και του δεξιού μου αυτιού που χρειάστηκε χειρουργική επέμβαση του κρανίου και πλαστική επέμβαση στο αυτί (καθώς αποκόπηκε το ήμισυ). Στη συνέχεια, κι επειδή, όπως ανέφερα παραπάνω, η ληστεία απετράπη λόγω εγρήγορσης των μελών της οικογενείας μου, η μανία των δολοφόνων-ληστών κλιμακώνεται με συνεχή απειλητικά τηλεφωνήματα σε σταθερά και κινητά τηλέφωνα, για καταβολή χρηματικού ποσού ειδάλλως θα προβούν στη σφαγή μας.
Όλα αυτά απέναντι σε μια πολιτεία που είναι ανίκανη να προσφέρει και την ελάχιστη ασφάλεια στον πολίτη, σε μια αστυνομία που απαιτεί γραφειοκρατικές διαδικασίες από το θύμα κι όλη της η προσφορά σταματά μέχρι εκεί. Όλα αυτά συνεχίζονται επί πέντε ημέρες κι οι εκκλήσεις μας για βοήθεια δεν βρίσκουν καμία ανταπόκριση.
Πιο συγκεκριμένα, η αστυνομία δηλώνει παντελώς ανίκανη να δράσει απέναντι σ' αυτή την έκκληση απόγνωσης. Χαρακτηριστικά, την ίδια την ημέρα της δολοφονικής απόπειρας, αφού ήρθε μετά την παρέλευση μιας ώρας, δεν μπήκε καν στον χώρο που διαπράχτηκε η δολοφονική απόπειρα, δεν διερεύνησε τον περιβάλλοντα χώρο, κι απλά μόνο κράτησε το όνομα μας (ούτε καν το τηλέφωνο μας) και αποχώρησε. Έχω ήδη επισκεφτεί δύο φορές το αστυνομικό τμήμα της Παιανίας, ζητώντας απεγνωσμένα προστασία και διερεύνηση, κι έχω προχωρήσει σε μηνυτήρια αναφορά. Το μόνο που μου είπαν ήταν να αναμένω να πάει η υπόθεση μου στον εισαγγελέα, να περιμένω την αξιολόγηση της και θα δούμε...Μέχρι τότε, οι εγκληματίες θα μας έχουν σφάξει, αφού η αστυνομία είναι ανίκανη τόσο στην καταστολή ενός εγκλήματος που έχει ήδη διαπραχθεί (η απόπειρα ανθρωποκτονίας και ο εκβιασμός) όσο και στην πρόληψη ενός εγκλήματος ακόμα πιο άγριου που μέλλεται να τελεστεί αφού δεν θα υποκύψουμε στον χρηματικό εκβιασμό των επίδοξων δολοφόνων μας για τον απλούστατο λόγο ότι δεν διαθέτουμε ούτε εμείς ούτε οι φίλοι μας χρήματα.
Ζητάμε από την Ελληνική Αστυνομία, το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης, την Ελληνική Κυβέρνηση και την Ελληνική Πολιτεία γενικότερα την άμεση προστασία μας, γιατί κινδυνεύουμε άμεσα να δολοφονηθούμε άγρια από αδίστακτους κακοποιούς. Επιτέλους προστατέψτε τη ζωή του Έλληνα πολίτη που δεν είναι επώνυμος και πλούσιος για να βάλει προσωπική φρουρά και να καταθέσει λεφτά στους εκβιαστές. Που δεν είναι πολιτικός για να του διαθέτετε αστυνομική φύλαξη. Εκπληρώνουμε τις ίδιες υποχρεώσεις προς το κράτος και είστε υποχρεωμένοι να προστατέψετε τη ζωή μας.
Θέλουμε απλά να ζήσουμε. Θέλουμε να πηγαίνουμε στη δουλειά μας γιατί από αυτή και μόνο επιβιώνουμε. Θέλουμε να φύγουμε από την κόλαση του τρόμου, ταμπουρωμένοι μέσα στο σπίτι σαν τα ποντίκια στη φάκα. Θέλουμε να σταματήσουμε να φοβόμαστε ότι θα μας σφάξουν. Ζητάμε απεγνωσμένα ΒΟΗΘΕΙΑ.
Ζητάμε από όλους τους πολιτικούς, τα πολιτικά κόμματα, τις οργανώσεις και τα σωματεία, ανεξάρτητα από ιδεολογικές διαφορές, να πιέσουν την αστυνομία και την πολιτεία να μας προστατέψει και να μας σώσει. Σας ζητάμε να βρείτε τρόπους να μας ΒΟΗΘΗΣΕΤΕ.
Ζητάμε από τους δημοσιογράφους και όλα τα μέσα ενημέρωσης να δημοσιοποιήσουν την θανατηφόρα απειλή που δεχόμαστε, να πιέσουν ασφυκτικά την πολιτεία να μας προστατέψει. Δεν έχουμε άλλο τρόπο να αμυνθούμε πέρα από την δημοσιοποίηση της κραυγής μας. Δημοσιογράφοι έχετε ένα μεγάλο όπλο για την προστασία του πολίτη. Η πολιτεία μόνο εσάς υπολογίζει τελικα. ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ.
Τέλος και πάνω απ' όλα ζητάμε την συμπαράσταση των απλών πολιτών και των φίλων μας. Εσείς που γνωρίζετε από δικές σας εμπειρίες τον φόβο και την φριχτή ανασφάλεια, εσείς που νιώθετε το ίδιο αδύναμοι οικονομικά και ανώνυμοι όπως εμείς, εσείς μπορείτε περισσότερο από όλους να μας βοηθήσετε.
Διαδώστε παντού την κραυγή μας για βοήθεια. Πιέστε με όσους τρόπους έχετε να μας προστατέψουν. Σκεφθείτε, πρώτα απ' όλα πως θα μπορέσουμε τώρα και στο μέλλον να βοηθάμε ο ένας τον άλλον, πως θα μπορούμε εμείς οι οι ίδιοι να αντιμετωπίζουμε τις απειλές, πως η αλληλεγγύη μας θα βάλει φραγμό στον ΦΟΒΟ και θα ανυψώσει την αξία της ίδιας της ΖΩΗΣ. Ας γίνει η δική μας περίπτωση αφορμή να δυναμώσει ο πληγωμένος κοινωνικός μας ιστός. ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ.
Γιάννης Σταύρου, ζωγράφος
(Προσυπογράφεται και από τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας μου, την σύζυγο μου Μαργαρίτα Πατσιλίβα και την κόρη μου Μαρία Σταύρου)
Από το Ρεσάλτο
Το παρακάτω κείμενο είναι μια κραυγή απόγνωσης. Τα πλιάτσικα, η ασυδοσία των αλλοδαπών μαφιών, οι ληστείες και οι δολοφονικές επιθέσεις έχουν πάρει επιδημική διάσταση. ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ. Κάτι πρέπει να γίνει.
ΠΡΕΠΕΙ ΟΛΟΙ να αρχίζουμε να φωνάζουμε. Τη μία κραυγή δεν την ακούει κανείς. Οι κραυγές και οι κινητοποιήσεις των πολλών ακούγονται…
ΕΚΚΛΗΣΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ - ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΤΕ ΜΑΣ. Απειλείται άμεσα η ζωή της οικογένειας μου μετά από απόπειρα ανθρωποκτονίας-ληστείας εναντίον μου...
Βρίσκομαι τόσο εγώ όσο και η οικογένειά μου στη χειρότερη θέση που μπορεί να βρεθεί άνθρωπος. Απειλείται άμεσα η ζωή μας και είμαστε εντελώς απροστάτευτοι, στο έλεος αδίστακτων κακοποιών. Μετά από δολοφονική απόπειρα εναντίον μου, με πρόθεση προφανώς τη ληστεία (που απετράπη), η διάθεση των κακοποιών κλιμακώνεται με συνεχείς τηλεφωνικές απειλές και χρηματικό εκβιασμό εναντίον μου και εναντίον των μελών της οικογενείας μου.
Τα γεγονότα έχουν ως εξής. Την Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2009, και ώρα 6.15 πμ, δέχτηκα δολοφονική επίθεση με σιδηρολοστό στο κεφάλι, μέσα στον κήπο του σπιτιού μου, με αποτέλεσμα βαρεία κάκωση του κρανίου και του δεξιού μου αυτιού που χρειάστηκε χειρουργική επέμβαση του κρανίου και πλαστική επέμβαση στο αυτί (καθώς αποκόπηκε το ήμισυ). Στη συνέχεια, κι επειδή, όπως ανέφερα παραπάνω, η ληστεία απετράπη λόγω εγρήγορσης των μελών της οικογενείας μου, η μανία των δολοφόνων-ληστών κλιμακώνεται με συνεχή απειλητικά τηλεφωνήματα σε σταθερά και κινητά τηλέφωνα, για καταβολή χρηματικού ποσού ειδάλλως θα προβούν στη σφαγή μας.
Όλα αυτά απέναντι σε μια πολιτεία που είναι ανίκανη να προσφέρει και την ελάχιστη ασφάλεια στον πολίτη, σε μια αστυνομία που απαιτεί γραφειοκρατικές διαδικασίες από το θύμα κι όλη της η προσφορά σταματά μέχρι εκεί. Όλα αυτά συνεχίζονται επί πέντε ημέρες κι οι εκκλήσεις μας για βοήθεια δεν βρίσκουν καμία ανταπόκριση.
Πιο συγκεκριμένα, η αστυνομία δηλώνει παντελώς ανίκανη να δράσει απέναντι σ' αυτή την έκκληση απόγνωσης. Χαρακτηριστικά, την ίδια την ημέρα της δολοφονικής απόπειρας, αφού ήρθε μετά την παρέλευση μιας ώρας, δεν μπήκε καν στον χώρο που διαπράχτηκε η δολοφονική απόπειρα, δεν διερεύνησε τον περιβάλλοντα χώρο, κι απλά μόνο κράτησε το όνομα μας (ούτε καν το τηλέφωνο μας) και αποχώρησε. Έχω ήδη επισκεφτεί δύο φορές το αστυνομικό τμήμα της Παιανίας, ζητώντας απεγνωσμένα προστασία και διερεύνηση, κι έχω προχωρήσει σε μηνυτήρια αναφορά. Το μόνο που μου είπαν ήταν να αναμένω να πάει η υπόθεση μου στον εισαγγελέα, να περιμένω την αξιολόγηση της και θα δούμε...Μέχρι τότε, οι εγκληματίες θα μας έχουν σφάξει, αφού η αστυνομία είναι ανίκανη τόσο στην καταστολή ενός εγκλήματος που έχει ήδη διαπραχθεί (η απόπειρα ανθρωποκτονίας και ο εκβιασμός) όσο και στην πρόληψη ενός εγκλήματος ακόμα πιο άγριου που μέλλεται να τελεστεί αφού δεν θα υποκύψουμε στον χρηματικό εκβιασμό των επίδοξων δολοφόνων μας για τον απλούστατο λόγο ότι δεν διαθέτουμε ούτε εμείς ούτε οι φίλοι μας χρήματα.
Ζητάμε από την Ελληνική Αστυνομία, το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης, την Ελληνική Κυβέρνηση και την Ελληνική Πολιτεία γενικότερα την άμεση προστασία μας, γιατί κινδυνεύουμε άμεσα να δολοφονηθούμε άγρια από αδίστακτους κακοποιούς. Επιτέλους προστατέψτε τη ζωή του Έλληνα πολίτη που δεν είναι επώνυμος και πλούσιος για να βάλει προσωπική φρουρά και να καταθέσει λεφτά στους εκβιαστές. Που δεν είναι πολιτικός για να του διαθέτετε αστυνομική φύλαξη. Εκπληρώνουμε τις ίδιες υποχρεώσεις προς το κράτος και είστε υποχρεωμένοι να προστατέψετε τη ζωή μας.
Θέλουμε απλά να ζήσουμε. Θέλουμε να πηγαίνουμε στη δουλειά μας γιατί από αυτή και μόνο επιβιώνουμε. Θέλουμε να φύγουμε από την κόλαση του τρόμου, ταμπουρωμένοι μέσα στο σπίτι σαν τα ποντίκια στη φάκα. Θέλουμε να σταματήσουμε να φοβόμαστε ότι θα μας σφάξουν. Ζητάμε απεγνωσμένα ΒΟΗΘΕΙΑ.
Ζητάμε από όλους τους πολιτικούς, τα πολιτικά κόμματα, τις οργανώσεις και τα σωματεία, ανεξάρτητα από ιδεολογικές διαφορές, να πιέσουν την αστυνομία και την πολιτεία να μας προστατέψει και να μας σώσει. Σας ζητάμε να βρείτε τρόπους να μας ΒΟΗΘΗΣΕΤΕ.
Ζητάμε από τους δημοσιογράφους και όλα τα μέσα ενημέρωσης να δημοσιοποιήσουν την θανατηφόρα απειλή που δεχόμαστε, να πιέσουν ασφυκτικά την πολιτεία να μας προστατέψει. Δεν έχουμε άλλο τρόπο να αμυνθούμε πέρα από την δημοσιοποίηση της κραυγής μας. Δημοσιογράφοι έχετε ένα μεγάλο όπλο για την προστασία του πολίτη. Η πολιτεία μόνο εσάς υπολογίζει τελικα. ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ.
Τέλος και πάνω απ' όλα ζητάμε την συμπαράσταση των απλών πολιτών και των φίλων μας. Εσείς που γνωρίζετε από δικές σας εμπειρίες τον φόβο και την φριχτή ανασφάλεια, εσείς που νιώθετε το ίδιο αδύναμοι οικονομικά και ανώνυμοι όπως εμείς, εσείς μπορείτε περισσότερο από όλους να μας βοηθήσετε.
Διαδώστε παντού την κραυγή μας για βοήθεια. Πιέστε με όσους τρόπους έχετε να μας προστατέψουν. Σκεφθείτε, πρώτα απ' όλα πως θα μπορέσουμε τώρα και στο μέλλον να βοηθάμε ο ένας τον άλλον, πως θα μπορούμε εμείς οι οι ίδιοι να αντιμετωπίζουμε τις απειλές, πως η αλληλεγγύη μας θα βάλει φραγμό στον ΦΟΒΟ και θα ανυψώσει την αξία της ίδιας της ΖΩΗΣ. Ας γίνει η δική μας περίπτωση αφορμή να δυναμώσει ο πληγωμένος κοινωνικός μας ιστός. ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ.
Γιάννης Σταύρου, ζωγράφος
(Προσυπογράφεται και από τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας μου, την σύζυγο μου Μαργαρίτα Πατσιλίβα και την κόρη μου Μαρία Σταύρου)
Από το Ρεσάλτο
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...