Τι ετοιμάζεται για την Προεδρία της Δημοκρατίας και ποια κυβέρνηση συνεργασίας ετοιμάζεται;

Υποψηφιότητα Σημίτη από τον ΣΥΝ;

Πριν λίγες ημέρες γίναμε μάρτυρες μίας προσπάθειας από-ενοχοποίησης του πρώην πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Σημίτη που έχει χαρακτηριστεί ως ο κυρίως υπεύθυνος της ντροπιαστικής νύχτας των Ιμίων και όσων μειωτικών για την Ελλάδα ακολούθησαν μετά από την μειωτική (και κατά των Ελληνικών κεκτημένων) στάση του.
Σε ένα δημοσίευμα εφημερίδας, διαβάσαμε πως ο κύριος Σημίτης «έπεσε θύμα» παραπληροφόρησης από τους αμερικανούς, οι οποίοι κατάφεραν να τον «ξεγελάσουν» για την επιθετική ικανότητα της Τουρκίας και για την «ανεπαρκή θέση» των Ελληνικών πλοίων στην ευρύτερη περιοχή των Ιμίων. "Αναγκάστηκε να ευχαριστήσει τους Αμερικανούς" που κατάφεραν και απέτρεψαν έναν πόλεμο κατά την οποίο θα έχανε συντριπτικά η Ελλάδα και θα έφερνε πάρα πολλά και μεγάλα προβλήματα στον τόπο!!!

Δεν θέλω, προσωπικά, να ελέγξω την αντικειμενικότητα του συγκεκριμένου άρθρου, ούτε θέλω να προσεγγίσω την αλήθεια όπως αυτή έγινε γνωστή αργότερα και απομόνωσε τον κύριο Σημίτη, σε σημείο τέτοιο που να τον αποφεύγουν ακόμη και τα στελέχη και οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ.
Το γιατί την δεδομένη χρονική στιγμή εμφανίστηκε αυτό το δημοσίευμα της από-ενοχοποίησης της πρώην πρωθυπουργού είναι αυτό που πρέπει να μας απασχολεί. Αλήθεια, γιατί προωθείτε τώρα, αρκετά χρόνια μετά (περίπου 13) η άποψη πως ο Σημίτης δεν έφταιγε αλλά έπεσε θύμα της υποκειμενικής ανάμιξης των αμερικανών;
Ο λόγος (όπως προσωπικά διαβλέπω) είναι η «διαφήμιση» του ονόματος Σημίτη και η ταυτόχρονα απόπειρα επαναφοράς του στα πολιτικά πράγματα της χώρας (απόπειρα που έγινε πολλάκις από τον ίδιο κατά τα παρελθόντα έτη, αλλά γνώρισε παταγώδη αποτυχία, σε σημείο που να ταυτιστεί η οποιαδήποτε ενέργειά του –καλώς ή κακώς- με απόπειρα αποσταθεροποίησης του ήρεμου κλίματος και της προώθησης αμερικανικών ή άλλων συμφερόντων).
Η απόπειρα αυτή γίνεται έχοντας ως στόχο την εμπλοκή του κυρίου Σημίτη και την πιθανή υποψηφιότητά του για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας. Το ΠΑΣΟΚ, σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελε να εμπλακεί με μία τέτοια υποψηφιότητα, ο ΣΥΝ όμως μπορεί να αιτηθεί κάτι τέτοιο, προσπαθώντας να δημιουργήσει υπόγειες γέφυρες επικοινωνίας και συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ και μία τέτοια συνεργασία (ήδη συζητούν μεταξύ τους τα δύο κόμματα) θα έφερνε την κατάρρευση αυτής της κυβέρνησης.
Η προσπάθεια «παρεμβολής» ενός προσώπου που η Νέα Δημοκρατία ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να ψηφίσει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, θα δημιουργήσει αυτομάτως και μία περίοδο «ακυβερνησίας» ή κυβέρνησης συνασπισμού μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, με πιθανότερο πρόσωπο στη θέση του πρωθυπουργού τον Τσίπρα (χαρτί για «κάψιμο» αποτελεί έτσι κι αλλιώς για τον Αλαβάνο). Μία τέτοια κυβέρνηση πλήρους ασυνεννοησίας, λογικό είναι να οδηγήσει τον τόπο σε νέες εκλογές, στις οποίες το ΠΑΣΟΚ θα ελπίζει να κερδίσει την αυτοδυναμία…
Η Νέα Δημοκρατία, σε μία τέτοια περίπτωση εξακοντίζεται μόνιμα στην αντιπολίτευση (απολύτως λογικό ούτως ή άλλως μετά την διακυβέρνηση της χώρας κατά την οποία μόνο προβλήματα δημιουργήθηκαν, σε κάθε τομέα, σε όλα τα υπουργεία). Ο ρόλος της Ντόρας Μπακογιάννη στη θέση της αρχηγού της Ν.Δ. αναβαθμίζεται και με «νέο πρόσωπο» το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας θα αποπειραθεί να πλησιάσει τον λαό…
Η υπόθεση της Προεδρίας της Δημοκρατίας θα ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου, για σύμπασα την πολιτική σκηνή και θα οδηγήσει (για μία ακόμη φορά) σε μεγάλα (και δυστυχώς ανυπέρβλητα) αδιέξοδα την χώρα. Η άσκηση προσωπικής πολιτικής και η επιδίωξη ικανοποίησης προσωπικών φιλοδοξιών έχει χαρακτηρίσει την χώρα από την πρωθυπουργία Κώστα Σημίτη και μετά. Δυστυχώς, το συγκεκριμένο πρόσωπο θα επιδιώξει, για μία ακόμη φορά, να επιβάλλει την πλήρη απαξία στην πολιτική και στους πολιτικούς, δημιουργώντας έτσι ένα τεράστιο κενό εξουσίας, το οποίο είναι άγνωστο από ποιόν, πότε και πως (και για πόσο καιρό) θα καλυφθεί.
Κλείνοντας, θα πρέπει να σταθούμε στην συστηματοποιημένη επαναδραστηριοποίηση του Σημίτη τον τελευταίο καιρό, η οποία άρχισε να συνοδεύεται και με κείμενα που προσπαθούν να αποδιώξουν τις τεράστιες ευθύνες του και συμπεριφορές (σε εθνικά –και όχι μόνο- ζητήματα) που πλήρωσε και συνεχίζει να πληρώνει ακριβά η Ελλάδα, τόσο στο Αιγαίο όσο και σε διεθνή φόρα, στα οποία η Ελλάδα αντιμετωπίζεται ως «κομπάρσος των εξελίξεων» χωρίς δυναμική τέτοια που να ανησυχεί τους «παίκτες» στην διεθνή πολιτική σκηνή…
Προσωπικά απορώ, γιατί δεν ευχαριστεί ο κύριος Σημίτης προκαταβολικά τους αμερικανούς και τα οικονομικά λόμπι, για όλα αυτά που πρόκειται να γίνουν στην Ελλάδα, χωρίς τους Έλληνες και εις βάρος του Ελληνισμού… Μόνο έτσι θα αυξήσει σημαντικά τις πιθανότητες να πραγματοποιήσει τα «τρελά του όνειρα»…, παρέα με τον Τσίπρα, τον Γιωργάκη, τον Αλαβάνο και όλα τα... καλά παιδιά.

Κωνσταντίνος

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση