Ο Γκρούεφσκι τηρεί το πρόγραμμα Ράις επακριβώς

Τώρα πιέζει τους πολίτες των Σκοπίων

να δεχθούν την πρόταση

που μέχρι προχθές ο ίδιος απέρριπτε!

Η πρόσφατη ανακοίνωση του πρωθυπουργού των Σκοπίων, Νίκολα Γκρούεφσκι, μέσα από την οποία ουσιαστικά πιέζει και εκβιάζει τους Σκοπιανούς να δεχθούν την πρόταση Νίμιτς, αποτελεί σαφέστατα έναν τραγέλαφο της πολιτικής του!
Αποτελεί όμως και ένα προγραμματισμένο βήμα του σχεδίου της κυρίας Ράις προς επίλυση του ζητήματος της ονομασίας του κρατιδίου της ευρύτερης περιοχής του Βαρδάρη. Ένα βήμα που ενώ μοιάζει με σκωτσέζικο ντους, αφού πρώτα «θέρμανε» και αναζωπύρωσε τις εθνικιστικές τάσεις, τώρα έρχεται να «παγώσει» και να αναιρέσει τα όσα πριν λίγες ημέρες με ιδιαίτερο ζήλο και την γνωστή του αδιαλλαξία φρόντιζε ολόκληρο το κυβερνητικό σχήμα Γκρούεφσκι να μεταφέρει στον απλό λαό της ΠΓΔΜ.

Ο κύριος σκοπός είναι ο εξαναγκασμός σε μία «αναγκαστική λύση», που επιβάλλεται λόγω της διεθνούς κοινότητας και όχι επειδή το επιθυμεί η κυβέρνηση των Σκοπίων! Η εικόνα που επιθυμεί να περάσει το συγκεκριμένο σχέδιο, βασίζεται στις εντυπώσεις (αρχικά) αλλά μεταφέρεται και στην ουσία (στη συνέχεια). Η όλη προσπάθεια έχει να κάνει με μία αρχικά παρασκηνιακή αλλά μετέπειτα ξεκάθαρη και ολομέτωπη πίεση και επίθεση που θα δεχθεί η ελληνική πλευρά, η οποία θα κληθεί να κάνει ένα ακόμη (μικρό ή μεγάλο) βήμα πίσω από τις σημερινές (ούτως ή άλλως μη συμφέρουσες προς τα Ελληνικά συμφέροντα) θέσεις, αναγκάζοντας τη χώρα μας να αποδεχθεί ολόκληρο το «πακέτο ιδεών» Νίμιτς, το οποίο αποτελεί ένα κατάπτυστο κείμενο που όλοι πλέον γνωρίζουν πως συντάχθηκε από το επιτελείο Γκρούεφσκι και μεταφέρθηκε από την πρεσβεία των ΗΠΑ στον υπολογιστή του Νίμιτς!!!
Έρχεται λοιπόν ο Γκρούεφσκι σήμερα να εξαναγκάσει τους Σκοπιανούς πολίτες στην αποδοχή ενός σχεδίου που μέχρι προχθές δεν έβρισκε ικανοποιητικό ως προς τις θέσεις των Σκοπίων. Και το κάνει συνειδητά, γνωρίζοντας πως τα ανταποδοτικά οφέλη (βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα) για τον ίδιο θα είναι ιδιαιτέρως σημαντικά (υποβοήθηση από τις ΗΠΑ στην εγκαθίδρυση στην πολιτική σκηνή της ΠΓΔΜ για μεγάλο χρονικό διάστημα), αφού όμως πρώτα ικανοποιήσει τις ό,ποιες απαιτήσεις της κυρίας Ράις, η οποία (όπως και ο κύριος Φριντ) δεν εκφράζει πλέον στο παραμικρό την αμερικανική πολιτική, αλλά κινείται και πράττει με κριτήρια που παραμένουν άγνωστα ακόμη και στους διπλωματικούς κύκλους της Ουάσιγκτον…
Κινούμενος μέσα σε αυτό το «ομιχλώδες» διπλωματικό σκηνικό ο Γκρούεφσκι σαφέστατα δεν γνωρίζει τους πραγματικούς σκοπούς των ΗΠΑ και αυτόματα υποθηκεύει το μέλλον και την ύπαρξη της ευρύτερης περιοχής του Βαρδάρη (Vardarska) σε άγνωστα και πιθανότατα άνομα συμφέροντα. Και έχει μπει σε αυτή την πολιτική δράση ο σημερινός πρωθυπουργός των Σκοπίων, επειδή απλά αποσκοπεί σε προσωπικά και όχι σε κρατικά οφέλη, ενώ ταυτόχρονα εκδικείται ως γνήσιος γενίτσαρος την Ελλάδα που δεν τον φρόντισε, δεν τον αγκάλιασε, δεν τον περιποιήθηκε, δεν τον αγάπησε και τον λησμόνησε…
Το σχέδιο Ράις είναι λοιπόν σαφέστατο πως βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και κοντεύει προς την ολοκλήρωσή του, ενώ οι εξελίξεις στο εσωτερικό των ΗΠΑ είναι σίγουρο πως θα δημιουργήσουν νέες τάσεις και νέες αντιλήψεις προσέγγισης σε θέματα που σήμερα άπτονται του ενδιαφέροντος Μπους και της παρεούλας του (που έχουν αποδεδειγμένα, πλέον, καταστρέψει τις ΗΠΑ). Αυτές οι νέες προσεγγίσεις όμως θα είναι αδύνατον να πραγματοποιηθούν εάν προλάβει η κυρία Ράις να δημιουργήσει ένα συγκεκριμένο status, αποδεκτό και από τις δύο πλευρές (Ελλάδα και ΠΓΔΜ). Αυτός είναι και ο λόγος που τις επόμενες ημέρες, μέχρι και το τέλος της χρονιάς, πρόκειται να ασκηθούν τεράστιες πιέσεις, κυρίως προς την Ελλάδα, προκειμένου να αποδεχθεί τις εκτρωματικές και πλήρως ανθελληνικού περιεχομένου προτάσεις της Ράις μέσω του υπαλλήλου του ΟΗΕ, Μάθιου Νίμιτς.
Πώς θα σταθεί η Ελληνική εξωτερική πολιτική απέναντι στα επερχόμενα;
Ποιες θα είναι οι θέσεις και οι κινήσεις της Ελληνίδας υπουργού Εξωτερικών, κυρίας Μπακογιάννη, απέναντι στην μαινόμενη Ράις;
Ποιά θα είναι άραγε η θέση του πρωθυπουργού, Κώστα Καραμανλή, ο οποίος οφείλει πλέον να εμφανισθεί και να τοποθετηθεί απέναντι στο αίσχος που δρομολογείται εις βάρος της Ελλάδας, των Ελλήνων και γενικότερα του Ελληνισμού;
Ποια θα είναι η στάση του πολιτικού κόσμου της χώρας μας, που οφείλει να συστρατευθεί, να ενωθεί και να αντιμετωπίσει τις αισχρότητες που επιθυμούν να επιβάλλουν κύκλοι που δρουν μόνιμα εις βάρος της Ελλάδας;
Όλοι μας πλέον γνωρίζουμε πως κινείται και πως σκέφτεται ο Γκρούεφσκι, ποιος είναι ο υποβολέας της αδιαλλαξίας του, ποιος τον στηρίζει και τον χρησιμοποιεί ταυτόχρονα για να πραγματοποιήσει τα δικά του σχέδια. Γνωρίζουμε σχεδόν τα πάντα που αφορούν την «απέναντι» πλευρά. Το θέμα είναι να γνωρίζουμε και τι γίνεται από τη δική μας πλευρά, που μοιάζει νωθρή και αναβλητική περισσότερο από κάθε άλλη φορά… και αυτό είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό.

Κωνσταντίνος