Ποια Ουάσιγκτον εκπροσωπεί ο κ. Φριντ... και τίνος συμφέροντα προωθεί μέσα από τις κινήσεις του; Σίγουρα όχι τα αμερικανικά...
Αντιδράσεις στην Ουάσιγκτον
φωνές κατά Φριντ και Μπους
και φόβοι για κλίμα αντιαμερικανισμού
Ποια Ουάσιγκτον εκπροσωπεί ο κ. Φριντ... και τίνος συμφέροντα προωθεί μέσα από τις κινήσεις του; Σίγουρα όχι τα αμερικανικά...
Η περιεκτική αυτή δήλωση, εγκύρως διατυπωθείσα προ ημερών στις Βρυξέλλες από ανώτατο Δυτικό διπλωματικό παράγοντα, εκφράζει, όχι τυχαία, πολλούς στην αμερικανική πρωτεύουσα -πολιτικούς, στρατιωτικούς και άλλους κύκλους- που πιστεύουν στην παραδοσιακά μεγάλη χρησιμότητα της Ελλάδας στα αμερικανικά και ΝΑΤΟϊκά συμφέροντα.
Συμφέροντα που θεωρητικά, όπως λένε, περιέχουν, τηρουμένων των αναλογιών, μια αμοιβαιότητα, αλλά που ουδόλως εκτιμάται αρκούντως η «χρησιμότητα», πέραν από παχυλές κουβέντες από το αμερικανικό κατεστημένο, ιδιαίτερα από το απερχόμενο καθεστώς της Ουάσιγκτον.
Ανησυχία
Για του λόγου το αληθές της «αυξημένης γεωπολιτικής σημασίας» της Ελλάδας, από διάφορους κύκλους παρέχονται διαπιστώσεις που, αφενός δείχνουν την «προστιθέμενη αξία» του χώρου, αφετέρου υποδηλώνουν «ανησυχία» γιατί ο κ. Φριντ και οι συν αυτώ δημιουργούν «κλίμα αντιαμερικανισμού» σε μια στιγμή που οι Αμερικανοί χρειάζονται την εγγύηση της αξιόπιστης ελληνικής σχέσης περισσότερο από ποτέ· και που, σε τελική ανάλυση, αν βάλει κανείς στη ζυγαριά τα οφέλη της επιδιωκόμενης ΝΑΤΟϊκής διεύρυνσης -κατ' εξοχήν πολιτικής και όχι ουσιαστικής σημασίας- σε ουδεμία περίπτωση εξισορροπούν τα οφέλη της ελληνικής υπεραξίας.
Ετσι, εγκύρως επισημαίνεται πως η αμερικανική κυβέρνηση βλέπει πλέον την Ελλάδα ως «επίκεντρο ευρύτερης σημασίας δραστηριοτήτων» («hvb»), κατ' εξοχήν για τα Βαλκάνια, και προτίθεται να στείλει, μέχρι τον Μάιο, ανώτατο στέλεχος ως «περιφερειακό συντονιστή τρομοκρατίας» («regional terrorism coordinator»), λόγω των «κινδύνων» που, κατά τις αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών, ενέχουν οι εξελίξεις στα Βαλκάνια - ανεξαρτητοποίηση Κοσόβου, «μυωπική» ΝΑΤΟϊκή διεύρυνση στα νοτιοδυτικά Βαλκάνια άνευ εγγυήσεων για την αποφυγή «διάβρωσης», κυρίως σε FYROM, και η κατάσταση στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη.
Τι παραβλέπουν
Κατά τις αμερικανικές υπηρεσίες που, σημειωτέον, λέγεται πως έχουν σοβαρές αποκλίσεις από τις «ταχείες» αυτές εξελίξεις που προωθήθηκαν από το δίδυμο Μπερνς-Φριντ, και που είχαν διατυπωθεί στο σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας Χάντλεϊ (σ.σ. εξ ου και οι προσεκτικότερες κινήσεις του τελευταίου), πιστεύεται πως παραβλέπεται ένα σημαντικό γεγονός: ότι οι χώρες αυτές αποτελούν «διάδρομο τρομοκρατών» προς Βόρεια Ευρώπη, γεγονός για το οποίο έχουν εκφράσει «έντονη δυσφορία» ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, διαφωνούσες μεν, αλλά «ανήμπορες» να αντιδράσουν στους αμερικανικούς σχεδιασμούς.
Από άλλους κύκλους διευκρινίζεται με έμφαση πως η γι' αυτούς τους λόγους αναβάθμιση της Αθήνας, με την τοποθέτηση περιφερειακού συντονιστή τρομοκρατίας, σε ουδεμία περίπτωση θα πρέπει να «αναγνωστεί» ότι υποδηλώνει «ανησυχία για τρομοκρατία στην Ελλάδα», τουναντίον, μάλιστα, μετά τη σημαντική μείωση αμερικανικού προσωπικού στα τέλη της δεκαετίας του '90, «λόγω τρομοκρατίας», οι Αμερικανοί «επανέρχονται», γιατί προφανώς «θεωρούν την Ελλάδα εξαιρετικά ασφαλή» και προχωρούν σε διεύρυνση δομών και περιφερειακού ρόλου.
Περί Σούδας
Μια έτερη διαπίστωση, εξίσου σημαντική αν όχι σημαντικότερη, προερχόμενη από αρκετά ενοχλημένους, στρατιωτικούς κατ' εξοχήν κύκλους, στην Ουάσιγκτον και στις Βρυξέλλες, έχει να κάνει με το γεγονός ότι η προώθηση τής κατ' αυτούς «προσωπικής ατζέντας» του κ. Φριντ, αλλά και της «υστεροφημίας» του προέδρου Μπους με τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ, είναι διαμετρικά αντίθετη σε σημασία με τα ουσιαστικά αμερικανικά και ΝΑΤΟϊκά συμφέροντα εξυπηρετούμενα από τη βάση της Σούδας.
Συμφωνώντας με τη «σέξι» διαπίστωση πως «όταν οι Αμερικανοί ακούν περί Σούδας, τους έρχεται... οργασμός», αμερικανικοί κύκλοι παραδέχονται τη συνεχιζόμενη σημαντική και πολύπλευρη αναβάθμιση της Σούδας, η οποία, κατ' αυτούς, βρίσκεται πολύ μακράν σε σπουδαιότητα έναντι των αντίστοιχων της Ιταλίας, Γαλλίας και Ισπανίας, και τους λούζει κρύος ιδρώτας από το ενδεχόμενο οι ενέργειες μιας «μικρής μερίδας» της αμερικανικής διοίκησης, που «δεν μας εκφράζει, να μας δημιουργήσει πρόβλημα στην "εύρυθμη" λειτουργία της βάσης».
Με την έννοια της «εύρυθμης λειτουργίας» είναι προφανές ότι υπαινίσσονται πως βάσει της υφιστάμενης ελληνο-αμερικανικής «καθολικής συμφωνίας» («blanket agreement»), οι Αμερικανοί «πετούν και περνούν» από την Κρήτη χωρίς να απαιτείται, κάθε φορά, ξεχωριστή άδεια όπως τους έχουν υποχρεώσει οι Τούρκοι στη βάση του Ινσιρλίκ, την οποία μάλιστα έκλεισαν κατά τον δεύτερο πόλεμο του Ιράκ.
«Είναι υψίστης σημασίας η βάση της Σούδας» για τα αμερικανικά συμφέροντα, παραδέχονται οι ίδιοι, αλλά αποφεύγουν να επιβεβαιώσουν (σ.σ. χωρίς να το διαψεύδουν), άλλες πληροφορίες της «Ε», πως οι με αμερικανικά χρήματα, ΝΑΤΟϊκές υποδομές της Σούδας και η κατασκευή του μεγάλου κρηπιδώματος για το αεροπλανοφόρο, έχει επιτρέψει την αύξηση των αποθηκευόμενων καυσίμων εκεί· έτσι, το θέατρο των επιχειρήσεων έχει ανεβεί, όπως πιστεύεται, από τρεις σε εννέα μήνες τώρα, με την αύξηση των υπόγειων δεξαμενών.
Η πρώτη μεγάλη αναβάθμιση ολοκληρώθηκε περί το '90, είχε πρακτική αξιοποίηση στον πόλεμο του Ιράκ το '91, γιατί ουσιαστικά από εκεί πέρασε και το βαρύ υλικό που μετακινήθηκε με πλοία, αλλά και το εναέριο υλικό, με «stop over» για ανεφοδιασμό και για αναπλήρωση.
Υπενθυμίζεται πως τότε ως «δώρο» οι Αμερικανοί έδωσαν στην Ελλάδα τρεις φρεγάτες, πέραν των τριών αντιτορπιλικών που αγόρασε η χώρα, για «αντισταθμιστικά οφέλη» της προσφοράς της Σούδας.
«Ασυλο υποβρυχίων»
Μετά την επιτυχημένη «δοκιμή» τού '91, που απέδειξε ότι η Σούδα «έχει τη δυνατότητα να υποστηρίξει τέτοιες επιχειρήσεις», η πολύ μεγαλύτερη σημασία της αναδείχτηκε το 2003, στο δεύτερο πόλεμο του Ιράκ, και όπως λέγεται, έγινε και «άσυλο πυρηνικών υποβρυχίων», γιατί τα πυρηνικά υποβρύχια που βρίσκονταν στη Μεσόγειο, χρησιμοποίησαν τη Σούδα, όπως λέγεται, πέραν της αναψυχής, για ανεφοδιασμούς σε πυρομαχικά (σ.σ. οι συνομιλητές της «Ε» απέφυγαν να επιβεβαιώσουν το τελευταίο σημείο).
Αρα, οι εγκαταστάσεις του αεροπλανοφόρου χρησιμοποιήθηκαν περισσότερο από πυρηνικές μονάδες στο δεύτερο πόλεμο του Περσικού, απ' όλες τις ΝΑΤΟϊκές χώρες, αλλά κατά βάση από την Αγγλία, που συνέδραμαν τους Αμερικανούς.
Εξάλλου στη Σούδα έχει αρχίσει να δημιουργείται και ΝΑΤΟϊκή υποδομή, αλλά με αμερικανική «παρότρυνση και χρήμα», ένα κέντρο που θα 'ναι έτοιμο ώς το 2010 και θα χρησιμοποιείται για την εκπαίδευση πληρωμάτων πλοίων για αντιμετώπιση λαθρομεταναστών, τρομοκρατών, βίας στη θάλασσα και, εν γένει, για αντιμετώπιση εχθρικών ενεργειών σ' όλη τη Μεσόγειο και θα καλύπτει όλες τις ΝΑΤΟϊκές χώρες.
Ολα αυτά, προς «υπενθύμιση» του κ. Φριντ, λέγεται εγκύρως, ο οποίος «μετράει κεφάλια» συμμετοχής στη... συμμαχία για Ιράκ και Αφγανιστάν, και όχι υπεραξία που προσφέρει η κάθε χώρα.
φωνές κατά Φριντ και Μπους
και φόβοι για κλίμα αντιαμερικανισμού
Ο... πολύς κ. Φριντ εγκαλείται πλέον και από αμερικανικούς κύκλους ότι μετράει κεφάλια για Ιράκ και Αφγανιστάν και όχι την υπεραξία που προσφέρει κάθε χώρα |
Η περιεκτική αυτή δήλωση, εγκύρως διατυπωθείσα προ ημερών στις Βρυξέλλες από ανώτατο Δυτικό διπλωματικό παράγοντα, εκφράζει, όχι τυχαία, πολλούς στην αμερικανική πρωτεύουσα -πολιτικούς, στρατιωτικούς και άλλους κύκλους- που πιστεύουν στην παραδοσιακά μεγάλη χρησιμότητα της Ελλάδας στα αμερικανικά και ΝΑΤΟϊκά συμφέροντα.
Συμφέροντα που θεωρητικά, όπως λένε, περιέχουν, τηρουμένων των αναλογιών, μια αμοιβαιότητα, αλλά που ουδόλως εκτιμάται αρκούντως η «χρησιμότητα», πέραν από παχυλές κουβέντες από το αμερικανικό κατεστημένο, ιδιαίτερα από το απερχόμενο καθεστώς της Ουάσιγκτον.
Ανησυχία
Για του λόγου το αληθές της «αυξημένης γεωπολιτικής σημασίας» της Ελλάδας, από διάφορους κύκλους παρέχονται διαπιστώσεις που, αφενός δείχνουν την «προστιθέμενη αξία» του χώρου, αφετέρου υποδηλώνουν «ανησυχία» γιατί ο κ. Φριντ και οι συν αυτώ δημιουργούν «κλίμα αντιαμερικανισμού» σε μια στιγμή που οι Αμερικανοί χρειάζονται την εγγύηση της αξιόπιστης ελληνικής σχέσης περισσότερο από ποτέ· και που, σε τελική ανάλυση, αν βάλει κανείς στη ζυγαριά τα οφέλη της επιδιωκόμενης ΝΑΤΟϊκής διεύρυνσης -κατ' εξοχήν πολιτικής και όχι ουσιαστικής σημασίας- σε ουδεμία περίπτωση εξισορροπούν τα οφέλη της ελληνικής υπεραξίας.
Ετσι, εγκύρως επισημαίνεται πως η αμερικανική κυβέρνηση βλέπει πλέον την Ελλάδα ως «επίκεντρο ευρύτερης σημασίας δραστηριοτήτων» («hvb»), κατ' εξοχήν για τα Βαλκάνια, και προτίθεται να στείλει, μέχρι τον Μάιο, ανώτατο στέλεχος ως «περιφερειακό συντονιστή τρομοκρατίας» («regional terrorism coordinator»), λόγω των «κινδύνων» που, κατά τις αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών, ενέχουν οι εξελίξεις στα Βαλκάνια - ανεξαρτητοποίηση Κοσόβου, «μυωπική» ΝΑΤΟϊκή διεύρυνση στα νοτιοδυτικά Βαλκάνια άνευ εγγυήσεων για την αποφυγή «διάβρωσης», κυρίως σε FYROM, και η κατάσταση στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη.
Τι παραβλέπουν
Κατά τις αμερικανικές υπηρεσίες που, σημειωτέον, λέγεται πως έχουν σοβαρές αποκλίσεις από τις «ταχείες» αυτές εξελίξεις που προωθήθηκαν από το δίδυμο Μπερνς-Φριντ, και που είχαν διατυπωθεί στο σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας Χάντλεϊ (σ.σ. εξ ου και οι προσεκτικότερες κινήσεις του τελευταίου), πιστεύεται πως παραβλέπεται ένα σημαντικό γεγονός: ότι οι χώρες αυτές αποτελούν «διάδρομο τρομοκρατών» προς Βόρεια Ευρώπη, γεγονός για το οποίο έχουν εκφράσει «έντονη δυσφορία» ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, διαφωνούσες μεν, αλλά «ανήμπορες» να αντιδράσουν στους αμερικανικούς σχεδιασμούς.
Από άλλους κύκλους διευκρινίζεται με έμφαση πως η γι' αυτούς τους λόγους αναβάθμιση της Αθήνας, με την τοποθέτηση περιφερειακού συντονιστή τρομοκρατίας, σε ουδεμία περίπτωση θα πρέπει να «αναγνωστεί» ότι υποδηλώνει «ανησυχία για τρομοκρατία στην Ελλάδα», τουναντίον, μάλιστα, μετά τη σημαντική μείωση αμερικανικού προσωπικού στα τέλη της δεκαετίας του '90, «λόγω τρομοκρατίας», οι Αμερικανοί «επανέρχονται», γιατί προφανώς «θεωρούν την Ελλάδα εξαιρετικά ασφαλή» και προχωρούν σε διεύρυνση δομών και περιφερειακού ρόλου.
Περί Σούδας
Μια έτερη διαπίστωση, εξίσου σημαντική αν όχι σημαντικότερη, προερχόμενη από αρκετά ενοχλημένους, στρατιωτικούς κατ' εξοχήν κύκλους, στην Ουάσιγκτον και στις Βρυξέλλες, έχει να κάνει με το γεγονός ότι η προώθηση τής κατ' αυτούς «προσωπικής ατζέντας» του κ. Φριντ, αλλά και της «υστεροφημίας» του προέδρου Μπους με τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ, είναι διαμετρικά αντίθετη σε σημασία με τα ουσιαστικά αμερικανικά και ΝΑΤΟϊκά συμφέροντα εξυπηρετούμενα από τη βάση της Σούδας.
Συμφωνώντας με τη «σέξι» διαπίστωση πως «όταν οι Αμερικανοί ακούν περί Σούδας, τους έρχεται... οργασμός», αμερικανικοί κύκλοι παραδέχονται τη συνεχιζόμενη σημαντική και πολύπλευρη αναβάθμιση της Σούδας, η οποία, κατ' αυτούς, βρίσκεται πολύ μακράν σε σπουδαιότητα έναντι των αντίστοιχων της Ιταλίας, Γαλλίας και Ισπανίας, και τους λούζει κρύος ιδρώτας από το ενδεχόμενο οι ενέργειες μιας «μικρής μερίδας» της αμερικανικής διοίκησης, που «δεν μας εκφράζει, να μας δημιουργήσει πρόβλημα στην "εύρυθμη" λειτουργία της βάσης».
Με την έννοια της «εύρυθμης λειτουργίας» είναι προφανές ότι υπαινίσσονται πως βάσει της υφιστάμενης ελληνο-αμερικανικής «καθολικής συμφωνίας» («blanket agreement»), οι Αμερικανοί «πετούν και περνούν» από την Κρήτη χωρίς να απαιτείται, κάθε φορά, ξεχωριστή άδεια όπως τους έχουν υποχρεώσει οι Τούρκοι στη βάση του Ινσιρλίκ, την οποία μάλιστα έκλεισαν κατά τον δεύτερο πόλεμο του Ιράκ.
«Είναι υψίστης σημασίας η βάση της Σούδας» για τα αμερικανικά συμφέροντα, παραδέχονται οι ίδιοι, αλλά αποφεύγουν να επιβεβαιώσουν (σ.σ. χωρίς να το διαψεύδουν), άλλες πληροφορίες της «Ε», πως οι με αμερικανικά χρήματα, ΝΑΤΟϊκές υποδομές της Σούδας και η κατασκευή του μεγάλου κρηπιδώματος για το αεροπλανοφόρο, έχει επιτρέψει την αύξηση των αποθηκευόμενων καυσίμων εκεί· έτσι, το θέατρο των επιχειρήσεων έχει ανεβεί, όπως πιστεύεται, από τρεις σε εννέα μήνες τώρα, με την αύξηση των υπόγειων δεξαμενών.
Η πρώτη μεγάλη αναβάθμιση ολοκληρώθηκε περί το '90, είχε πρακτική αξιοποίηση στον πόλεμο του Ιράκ το '91, γιατί ουσιαστικά από εκεί πέρασε και το βαρύ υλικό που μετακινήθηκε με πλοία, αλλά και το εναέριο υλικό, με «stop over» για ανεφοδιασμό και για αναπλήρωση.
Υπενθυμίζεται πως τότε ως «δώρο» οι Αμερικανοί έδωσαν στην Ελλάδα τρεις φρεγάτες, πέραν των τριών αντιτορπιλικών που αγόρασε η χώρα, για «αντισταθμιστικά οφέλη» της προσφοράς της Σούδας.
«Ασυλο υποβρυχίων»
Μετά την επιτυχημένη «δοκιμή» τού '91, που απέδειξε ότι η Σούδα «έχει τη δυνατότητα να υποστηρίξει τέτοιες επιχειρήσεις», η πολύ μεγαλύτερη σημασία της αναδείχτηκε το 2003, στο δεύτερο πόλεμο του Ιράκ, και όπως λέγεται, έγινε και «άσυλο πυρηνικών υποβρυχίων», γιατί τα πυρηνικά υποβρύχια που βρίσκονταν στη Μεσόγειο, χρησιμοποίησαν τη Σούδα, όπως λέγεται, πέραν της αναψυχής, για ανεφοδιασμούς σε πυρομαχικά (σ.σ. οι συνομιλητές της «Ε» απέφυγαν να επιβεβαιώσουν το τελευταίο σημείο).
Αρα, οι εγκαταστάσεις του αεροπλανοφόρου χρησιμοποιήθηκαν περισσότερο από πυρηνικές μονάδες στο δεύτερο πόλεμο του Περσικού, απ' όλες τις ΝΑΤΟϊκές χώρες, αλλά κατά βάση από την Αγγλία, που συνέδραμαν τους Αμερικανούς.
Εξάλλου στη Σούδα έχει αρχίσει να δημιουργείται και ΝΑΤΟϊκή υποδομή, αλλά με αμερικανική «παρότρυνση και χρήμα», ένα κέντρο που θα 'ναι έτοιμο ώς το 2010 και θα χρησιμοποιείται για την εκπαίδευση πληρωμάτων πλοίων για αντιμετώπιση λαθρομεταναστών, τρομοκρατών, βίας στη θάλασσα και, εν γένει, για αντιμετώπιση εχθρικών ενεργειών σ' όλη τη Μεσόγειο και θα καλύπτει όλες τις ΝΑΤΟϊκές χώρες.
Ολα αυτά, προς «υπενθύμιση» του κ. Φριντ, λέγεται εγκύρως, ο οποίος «μετράει κεφάλια» συμμετοχής στη... συμμαχία για Ιράκ και Αφγανιστάν, και όχι υπεραξία που προσφέρει η κάθε χώρα.
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...