Απύθμενο θράσος, ακόρεστη επιθετικότητα

Του ΣΤΕΛΙΟΥ ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗ Προέδρου Δημοκρατικής Αναγέννησης

Οι παραληρηματικές αναφορές του τουρκικού ΥΠΕΞ στην επικαιροποιημένη ιστοσελίδα του επιβεβαιώνουν την αυτοτροφοδοτούμενη και αδιακόπως κλιμακούμενη επιθετικότητα της Άγκυρας κατά της Ελλάδας.
Η Ελλάς της μεταπολίτευσης (Κωνσταντίνος Καραμανλής- Ανδρέας Παπανδρέου) είχε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ξεκαθαρίσει ότι αναγνωρίζει ως μόνο ανοιχτό (και αυτό νομικό και όχι πολιτικό) ζήτημα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, για την οποία εδήλωσε έτοιμη να υπογράψει συνυποσχετικό προσφυγής στη Χάγη.
Δυστυχώς η Ελλάς απεδέχθη στις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στο Ελσίνκι (Δεκέμβριος 1999) τη διευθέτηση «κάθε εκκρεμούς συνοριακής διαφοράς και άλλων συναφών θεμάτων». Νωρίτερα, το 1997, προηγήθηκε στη Μαδρίτη η αναγνώριση «ζωτικών συμφερόντων και ενδιαφερόντων της Τουρκίας στο Αιγαίο».
Η κυβέρνηση Σημίτη προχώρησε στη σύσταση Μικτής Διερευνητικής Επιτροπής, η οποία πραγματοποίησε ως τώρα 39 συναντήσεις (20 επί Σημίτη και 19 επί Καραμανλή). Αν και όσα συζητούνται εκεί δεν ανακοινώνονται από τις διαρροές προκύπτει ότι η τουρκική πλευρά «εκθέτει» το σύνολο των έκνομων διεκδικήσεών της κατά της Ελλάδος και «έτι περαιτέρω».
Ο γράφων και άλλοι συνάδελφοι δεν επαύσαμε ποτέ να επισημαίνουμε ότι παρόμοιες καταγραφές διεκδικήσεων παρόντος του «αντιδίκου» επιτρέπουν στην επισπεύδουσα πλευρά να προάγει τις μονομερείς διεκδικήσεις της σε διαφορές. Δεν έχουμε εισακουστεί. Ίδωμεν!
Η από Σημίτη - Γ. Παπανδρέου «αναθεωρημένη πολιτική» έναντι της Τουρκίας με την άνευ όρων «στρατηγική επιλογή» στήριξης της ευρωπαϊκής της πορείας, αδιαταράκτως συνεχιζόμενη και σήμερα, έχει αποδώσει μηδέν!
Η ιστοσελίδα του τουρκικού ΥΠΕΞ ίσως βγάλει από την αφελή αυταπάτη περί δήθεν «καλών πολιτικών» και «κακών στρατηγών» κάποιους ρομαντικούς. Όλη η γκάμα της τουρκικής ηγεσίας είναι ίδια!
Η νυν ιστοσελίδα δεν επαναλαμβάνει απλώς τις γνωστές θέσεις της γείτονος. Τις προάγει και τις εμπλουτίζει και με άλλες νεοφανείς διεκδικήσεις.
Ακολουθώντας την προσφιλή της μέθοδο να επιλέγει πάντοτε την επίθεση αντί της άμυνας, κατασκευάζει εξεπίτηδες ένα delirium tremens όπου επινοεί απίστευτες καταγγελίες. Έτσι η χώρα των γενοκτονιών και των εθνοκαθάρσεων παντός χριστιανικού, ελληνικού, αρμενικού στοιχείου εμφανίζει εαυτήν ως… θύμα. Και τα θύματα της επαίσχυντης κτηνωδίας της ως… δράστες!
Για ποια προσέγγιση και για ποια συνέχιση διερευνητικών επαφών μπορεί πια να γίνεται λόγος;
Μας καταλογίζει επεκτατική πολιτική με «στόχο την αποσταθεροποίηση και την υπονόμευση της εδαφικής ακεραιότητάς της». Έλεος! Ομιλεί για «απαρτχάιντ» στην ελληνική Θράκη. Μας απειλεί με αείποτε υφιστάμενο casus belli. Αναμασάει το ιδεολόγημα των «γκρίζων ζωνών», διεκδικώντας κυριότητα νησίδων και βράχων του Αιγαίου.
Αναλαμβάνει εργολαβική υπεράσπιση των Σκοπιανών. Πανηγυρικά το επιβεβαίωσε η προ ημερών τριήμερη επίσκεψη εκεί του κ. Γκιουλ λες και επισκέφθηκε υπερδύναμη. Ζητά την άμεση εκλογή μουφτήδων, ενώ η ίδια στο κράτος της τους διορίζει. Αραδιάζει ασυνάρτητα ψεύδη για τη Θράκη και επαυξάνει την επιθετική θρασύτητά της απέναντί μας θεωρώντας μας χώρα «περιορισμένης κυριαρχίας».
Παραβιάζει κατά σύστημα και κατ' εξακολούθησιν τα εθνικά μας σύνορα με αναρίθμητες υπερπτήσεις πολεμικών εξοπλισμένων αεροσκαφών της πάνω από τα νησιά μας με στόχο την περιβόητη «συνδιαχείριση ανατολικά του 25ου Μεσημβρινού». Αρνείται ότι τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα, χωρικά ύδατα και εναέριο χώρο. Μας κατηγορεί ότι εμείς παραβιάζουμε την εθνική της κυριαρχία και παρενοχλούμε τις πτήσεις των αεροσκαφών της. Ισχυρίζονται οι πασάδες ότι δεν έκλεισαν αυτοί τη Χάλκη, αλλά έκλεισε μόνη της ελλείψει σπουδαστών!
Επιβάλλεται οι ελλαδικές ηγεσίες και ελίτ να βγάλουν τα πρέποντα συμπεράσματά τους:
α) Κράτη-έθνη με μακρόχρονη διεκδικητική και επεκτατική στρατηγική όπως η Τουρκία δεν πρόκειται να επηρεαστούν από διαπροσωπικές σχέσεις ηγετών τους με ομολόγους τους χωρών που είναι στόχος τους. Απλώς επωφελούνται από τη συναισθηματική κάμψη των άλλων.
β) Είναι έμμονη τουρκική πολιτική η άρνηση να αναγνωρίζει στον άλλο δικαιώματα που του παρέχει το διεθνές δίκαιο. Αντιτάσσει άρνηση ώστε να υποχρεώσει την άλλη πλευρά σε διαπραγμάτευση.
γ) Αφήνοντας κατά μέρος τα ανεδαφικά «ανοίγματα» της εξωτερικής μας πολιτικής στη Θράκη, οφείλουμε να προειδοποιήσουμε την Άγκυρα και τους πράκτορές της που αλωνίζουν στον τόπο μας ότι δεν ανεχόμαστε εφεξής παιχνίδια κατά της ασφάλειάς μας. Ανοήτως παραβιάζουμε τη Συνθήκη της Λωζάννης εις βάρος μας. Καιρός να την εφαρμόσουμε αρχίζοντας από την εκπαίδευση των μουσουλμανόπαιδων στη μητρική τους γλώσσα, όπως επιτάσσει η Συνθήκη. Δηλαδή τα παιδιά των Πομάκων δεν θα πηγαίνουν εφεξής στο τουρκόφωνο σχολείο, το ίδιο και τα παιδιά των Ρομά.
δ) Πρέπει να διεθνοποιήσουμε τη Γενοκτονία του Ελληνισμού της Ανατολής, ενιαιοποιώντας την ταυτόχρονα. Έχουμε Γενοκτονία Ποντίων, Μικρασιατών, Θρακών και Κωνσταντινουπολιτών: Μία, του Ελληνισμού της Ανατολής.
ε) Οι Τούρκοι με το προξενείο, την κακόφημη «Συμβουλευτική Επιτροπή», τους πράκτορες, την αφελή συνοδοιπορία αρκετών αιρετών της περιοχής, τις αστόχαστες επιλογές κομμάτων (π.χ. Καραχασάν), μετά και την πρόσφατη απόφαση του Δικαστηρίου του Στρασβούργου, μηχανεύονται ποικίλα υπονομευτικά σχέδια κατά της εθνικής μας ασφάλειας. Γνωρίζουν οι αρχές; Τι κάνουν για να προλάβουν; Ξεχάστε το ανέκδοτο της ελληνοτουρκικής φιλίας. Είναι για τους ντιπ μπουνταλάδες. Οι σχέσεις Ελλάδας - Τουρκίας δεν μπορούν το γε νυν έχον να είναι σχέσεις φιλίας. Είναι και θα παραμείνουν άχρι καιρού σχέσεις συγκρουσιακής συνύπαρξης με ό,τι αληθινό συνεπάγεται αυτός ο όρος.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση