tag:blogger.com,1999:blog-355794168076863213.post6292945290100138699..comments2024-03-13T09:25:53.508+02:00Comments on Ας Μιλήσουμε Επιτέλους: Tρόικα και κόμματα σε ξένο αχυρώναUnknownnoreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-355794168076863213.post-28404066084091188882012-10-16T16:06:24.029+03:002012-10-16T16:06:24.029+03:00Εκκλησιαστικό γεγονός, η κατάρρευση μιας πρότασης ...Εκκλησιαστικό γεγονός, η κατάρρευση μιας πρότασης πολιτισμού χωρίς τη θρησκεία<br /><br />"O Eλληνώνυμος σήμερα έχει αποκοπεί από την ελληνική γλώσσα ... την ιστορικής του συνείδησης.... ζει τον έσχατο εξευτελισμό της μεταφυσικής του παράδοσης με θρησκειοποιημένο το εκλλησιαστικό γεγονός" (Βλέπε, Χ.Γιανναρά, "Τρόικα και κόμματα σε ξένο αχυρώνα"<br /><br />Κυπριανός Χ :<br /><br />Ας αφήσουμε τα "ψιλά" για να πάμε στα "χοντρά" όπως τη χοντροκοπιά "του έσχατου εξευτελισμού της μεταφυσικής (του) παράδοσης με θρησκειοποιημένο το εκλλησιαστικό γεγονός".<br /><br />Που να σκεφθεί ο αρθρογράφος να αναρωτηθεί τούτο το απλό : Τι προηγείται, το θρησκευτικό ή το εκκλησιαστικό γεγονός; Η εκκλησία είναι γεγονός και η θρησκεία δεν είναι; Και αν δεν είναι, ας μας πει γιατί η θρησκεία δεν είναι γεγονός; Στραβός είναι, δεν βλέπει;<br /><br />Η εκκλησία σαν γεγονός δεν είναι μόνο δικό μας "προνομιακό γεγονός". Το έχουν και άλλοι, όπως και πολλοί άλλοι έχουν παρομοίως το δικό τους προνόμιο στο γεγονός της θρησκείας τους.<br /><br />Εμείς όμως είμαστε οι μόνοι έξυπνοι που ανακηρύξαμε την εκκλησία σε "εκκλησιαστικό γεγονός" για να αποφύγουμε τον κίνδυνο της θρησκείας και της θρησκειοποίησης! Οποίον θαύμα!!<br />Οι Ελληνώνυμοι έγιναν συνώνυμοι του βλακός και της βλακείας που διέδωσε (εν ονόματι ιδιοτελών και άλλων σκοτεινών συμφερόντων) την ηλιθιότητα της "θρησκειοποίησης του εκκλησιαστικού γεγονότος". Άφησαν στην άκρη το απλούστατο ερώτημα για να μας πετάξουν μέσα στα σκοτάδια του νου τους : Η θρησκεία ποιεί εκκλησία ή η εκκλησία ποιεί ψευδώνυμες εκκλησίες γεγονότων και θρησκειοποίησης; Η εκκλησία του κ. Γιανναρά, και ο ίδιος, έχει πάρει στραβό δρόμο εδώ και αρκετά χρόνια. Επιμένει να λοιδωρεί, να μέμφεται, να κακίζει, με υποτιθέμενες θεραπευτικές προθέσεις. Τώρα σαρκάζει συνεπαρμένος από το επιθανάτιο ρόγχο του ασθενούς, τον οποίο γιάτρευε με δηλητήριο.<br /><br />Θέλησε αυτός και η παρέα του, να αποφύγουν τη λέξη θρησκεία, να την εξαφανίσουν, και το πέτυχαν. Θρασείς όπως πάντα, γράφουν : "Mακάβρια συναρπαγή, συναρπαστικό να παρακολουθείς πώς πεθαίνει ιστορικά, αφανίζεται, μια πρόταση πολιτισμού που γοήτευσε (τουλάχιστον) την ανθρωπότητα για περισσότερα από χίλια χρόνια". Ποια ήταν όμως αυτή η "πρόταση" πολιτισμού; Ήταν πρόταση πολιτισμού εκτός θρησκείας και εντός εκκλησίας! Δηλαδή, εκκλησίας αποκομμένης από κάθε τι που έχει σχέση με τη θρησκεία. Όλα είναι μόνο εκκλησιαστικά και εκκλησία. Τίποτε άλλο δεν υπάρχει πέρα από το εκκλησιαστικό γεγονός. Το οποίο όμως κατέρρευσε για να συναρπάζει τον κ. Γιανναρά. <br /><br />Και γιατί όχι; Διέγραψε τη θρησκεία, στη θέση της έβαλε "το γεγονός" της εκκλησίας, αλλά χωρίς το θεμέλιο της θρησκείας, και η εκκλησία του γεγονότος αποσαθρώθηκε. Γιατί; Διότι η απαλλαγμένη θρησκειοποίησης (sic) εκκλησία είναι ψευδώνυμος εκκλησία. Η θρησκεία ποιεί εκκλησία φθάνει βέβαια να μην είναι η οποιαδήποτε θρησκεία. Εμείς για αποκεκαλυμμένη θρησκεία μιλούμε πάντα, μιλούμε για τη θρησκεία την οποία σκίαζε ο νόμος της Π. Διαθήκης και αποκάλυψε η Καινή. Αυτή εποίησε την Εκκλησία και μάθαμε τα της θρησκείας μας. <br /><br />Όσο για τη μακάβρια συναρπαγή θανάτου της πρότασης πολιτισμού, που δίδαξε ο κ. Γιανναράς και η παρέα του, είναι ακριβώς διότι παρακολουθούν το δικό τους θάνατο. Αν αυτό τους χαροποιεί, το ίδιο και περισσότερο ενθουσιάζει εμάς.Κυπριανός Χριστοδουλίδηςhttps://www.blogger.com/profile/08392258607092356179noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-355794168076863213.post-2724151346311333792012-10-16T08:36:17.880+03:002012-10-16T08:36:17.880+03:00http://www.neosyntagma.net/ ...http://www.neosyntagma.net/ άρθρο του Σταύρου Λυγερού, «Kαθημερινή» 15 Ιουνίου 2012<br />Είναι ορατό διά γυμνού οφθαλμού ότι η Ελλάδα διολισθαίνει επιταχυνόμενα προς το σημείο που η κατάρρευση θα καταστεί αναπόφευκτη. Για την ακρίβεια, βιώνουμε ήδη τα πρώτα σημάδια. Δεν είναι μόνο τα ασφαλιστικά Ταμεία που εμφανίζουν ρωγμές. Είναι και τα νοσοκομεία και άλλες ζωτικής σημασίας για την κοινωνική ομαλότητα δομές, όπως οι οργανισμοί παροχής ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου. Η πρωτοφανής συρρίκνωση του ΑΕΠ συσσωρεύει οικονομικά και κοινωνικά ερείπια, με αποτέλεσμα η ανεργία να εκτοξεύεται. Δεν είναι περίεργο, λοιπόν, που η φτωχοποίηση καλπάζει και οι αυτοκτονίες πολλαπλασιάζονται. Σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, η ελληνική κοινωνία βιώνει μια παράλληλη τραγωδία. Οι ένοπλες ληστείες, που συχνά εξελίσσονται σε ληστείες μετά φόνου, έχουν γίνει καθημερινή ρουτίνα. Το πρωταρχικό ανθρώπινο δικαίωμα της ασφάλειας παραβιάζεται μαζικά. Ο φόβος κυριαρχεί. Είναι στατιστικά επιβεβαιωμένο ότι αυτό το είδος της εγκληματικότητας τροφοδοτείται δυσανάλογα από το γεγονός ότι στην Ελλάδα λιμνάζει ένας τεράστιος αριθμός λαθρομεταναστών που δεν μπορεί να επιβιώσει και που επιπλέον έχει μια διαφορετική αντίληψη για την ανθρώπινη ζωή. Η σημερινή κατάσταση είναι αποτέλεσμα πράξεων και κυρίως παραλείψεων. Οι πολίτες δεν είναι αθώοι, αλλά, όπως πάντα, το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι. Με άλλα λόγια, τη βασική ευθύνη φέρει το πολιτικό σύστημα. Αυτή είναι η αιτία που έχει διαρραγεί η αναγκαία για τη λειτουργία της δημοκρατίας εμπιστοσύνη των κυβερνωμένων προς τους κυβερνώντες. Αυτή είναι η αιτία που την Κυριακή, αντί να αναμετρούνται πολιτικά προγράμματα ανάταξης, συγκρούονται το «κόμμα του φόβου» (εκφράζεται από τη Ν.Δ.) με το «κόμμα της τιμωρίας» (εκφράζεται κυρίως από τον ΣΥΡΙΖΑ).<br /><br />Η Ελλάδα έχει ζωτική ανάγκη από ριζική ανασυγκρότηση όχι μόνο στο επίπεδο της οικονομίας (δημοσιονομικά και ανάπτυξη), αλλά και στα επίπεδα των θεσμών και της δημόσιας ασφάλειας. Το πολλαπλά ακρωτηριασμένο κράτος δικαίου πρέπει επιτέλους να λειτουργήσει. Το κλειστό, σε μεγάλο βαθμό «αυτιστικό» και απαξιωμένο σύστημα εξουσίας είναι ανίκανο να φέρει εις πέρας αυτήν την αποστολή.<br /><br />Ο μόνος τρόπος διεμβολισμού του είναι η μετάβαση, με ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ και ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗ, από την προεδρευομένη στην ΠΡΟΕΔΡΙΚΗ δημοκρατία. Ο πλήρης διαχωρισμός της εκτελεστικής από τη νομοθετική εξουσία θα λειτουργούσε πολλαπλά ως «επανεκκίνηση». Πρώτον, θα θρυμμάτιζε το πελατειακό σύστημα. Δεύτερον, η εκλογή προέδρου από τον λαό θα έδινε τη δυνατότητα απεγκλωβισμού του εκάστοτε κυβερνήτη από τις δουλείες των κομματικών μηχανισμών, που συμπεριφέρονται όχι σαν πολιτικοί οργανισμοί, αλλά σαν φυλές, σαν νομείς της εξουσίας. Τρίτον, η ανάδειξη σε υπουργικά αξιώματα κοινωνικών στελεχών, τα οποία σήμερα είναι απρόθυμα να μπουν στις μυλόπετρες της μικροπολιτικής, θα ανανέωνε ριζικά και διαρκώς την πολιτική ελίτ.<br /><br />Προφανώς, η αλλαγή πολιτεύματος δεν είναι πανάκεια. Δίνει, όμως, τη δυνατότητα για μία τομή στο επίπεδο του πολιτικού συστήματος, το οποίο συνεχίζει να λειτουργεί ως μέρος του προβλήματος κι όχι ως παράγοντας λύσης. Ας μην ξεχνάμε ότι η χώρα διολισθαίνει στην άβυσσο…Besyhttps://www.blogger.com/profile/14684535261899544900noreply@blogger.com